بستن دروازه مرزی فیشخابور هم به روژاوا و هم به باشور آسیب می‌رساند

بارزانی از هر فرصتی برای ضربه‌زدن به ملت کورد بهره برده و با بستن دروازه مرزی سمالکا و ایجاد مقرهای نظامی و مراکز جدید می‌خواهد انقلاب روژاوا را از بین برده و آن را تضعیف کند.

از آغاز انقلاب روژاوا از سال ۲۰۱۱ به بعد سیاست پ.د.ک که خانواده بارزانی آن را هدایت می‌کند، در عمل و بدون توجه به تصمیم پارلمان باشور کوردستان، روژاوا و شمال و شرق  سوریه را تحت فشار قرار می‌دهد.

با حفر خندق، باشور را از روژاوا جدا کردند

در زمان حمله گروه مزدور داعش به شهر کوبانی، پ.د.ک بجای آنکه با روژاوا همکاری کند با دستور مسعود بارزانی در تمامی مرزهای خود با  روژآوا به حفر خندق پرداخت.

همچنین مناطق مورد مناقشه را که به مناطق ماده ۱۴۰ معروف هستند، با خندق از باشور کوردستان جدا کرد.

قتل کوردها با دستور بارزانی

پیشمرگه‌های پ.د.ک در ۱۴-۱۵ آوریل شهروندان را به گلوله بستند و یک شهروند با نام مولود نظیر حاجی یونس (۳۲ ساله)، زمانی که خواسته بود از دروازه‌ی مرزی سمالکا عبور کرده و به باشور کوردستان برود را به قتل رساندند و تعداد زیادی را مجروح کرده بودند.

خندق بارزانی و دیوارهای بتنی اردوغان علیه روژاوا

همزمان با پ.د.ک که در مرزهای روژآوا به حفر خندق پرداخته بود، دولت اشغالگر ترکیه نیز ابتدا به حفر خندق پرداخته و سپس به طول صدها کیلومتر از مرزهای روژاوا دیوار کشیده و باکور و روژاوای کوردستان را از هم جدا کرده بود.

پ.د.ک که معاملات و سیاستهای گروهک مزدور ENKS علیه روژآوا را ناکافی می‌دانست، هر روزه با بستن دروازه مرزی فیشخابور به طور مداوم روژاوا را تحت فشار قرار می‌دهد. آنها اجازه ندادند مجروحان، بیماران و کمک‌های انسان‌دوستانه به روژاوا برسد و به طور مداوم از دروازه مرزی فیشخابور علیه روژاوا مانند سلاح استفاده می‌کنند.  هر وضعیت ناهموار و حمله‌ای که علیه روژاوا انجام می‌شود، ما می‌بینیم که پ.د.ک در عمل با بستن دروازه مرزی در آن شرکت می‌نمایند.

مسدود کردن دروازه مرزی باشور بدون اطلاع پارلمان اقلیم

پس از آنکه در ۲۸ و ۲۹ آگوست ۲۰۲۱، پ.د.ک گروهی از گریلاها را در خلیفان به کمین انداخت و طی این کمین‌گذاری ۵ گریلا شهید شدند، سرنوشت یکی از گریلاها نامشخص و یکی از آنها نجات یافت و توانست خود را به سایر نیروهای گریلا برساند. از آن پنج گریلای شهید دو تن اهل روژاوای کوردستان بودند. به همین دلیل خانواده‌هایشان در مقابل دروازه مرزی فیشخابور با هدف تحویل گرفتن پیکر فرزندانشان تحصن کردند. جوانان نیز با هدف پشتیبانی از آنها راهپیمایی کردند. زمانی که راهپیمایان به دروازه مرزی رسیدند نیروهای پ‌.د.ک به آنها حمله کردند. پس از آن در ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱ نیروهای وابسته به پ.د.ک بدون اطلاع پارلمان اقلیم کوردستان دروازه مرزی فیشخابور را بستند. پس از بستن فیشخابور دروازه الولید که ۳۵ کیلومتر با دروازه مرزی سمالکا فاصله دارد و اداره دروازه فیشخابور وابسته به پ.د.ک مسئول دروازه‌ی الولید نیز می‌باشد، دروازه الولید نیز بسته شد.

دروازه الولید چهار سال پیش تاسیس شده و ابزار ساختمانی مانند سیمان و آهن از آنجا منتقل می‌شود.

دروازه‌های مرزی شاهرگ‌های زندگی هستند

دروازه سمالکا که برای شمال و شرق سوریه یکی از دروازه‌های مرزی بسیار مهم است، در مرز باشور و روژاوای کوردستان قرار دارد. این دروازه همچنین یک دروازه بازرگانی است. دارو، تجهیزات پزشکی و اقلام خوراکی از آنجا منتقل می‌شود. همچنین برای مداوای بیماران و مجروحان حملات داعش و دولت اشغالگر ترکیه در روژاوا، دروازه مرزی سمالکا محل عبور به باشور کوردستان است، تا در آنجا از خدمات پزشکی استفاده کنند و از این لحاظ نیز بسیار حائز اهمیت است. در جنگ داعش آنهایی که مجروح می‌شوند برای مداوا به باشور کوردستان می‌روند.

شهروندان هر دو طرف آسیب می‌بینند

بستن دروازه‌های مرزی به شهروندان در هر دو طرف آسیب می‌زند. به ویژه شهروندان روژاوا به دلیل آنکه حملات داعش و دولت ترکیه بدون وقفه ادامه دارند. از طرف رژیم سوریه نیز فشار وجود دارد. به ویژه برای تامین خوراک و محصولات خارجی، سبب می‌شود تا قیمت‌ها در بازار افزایش یافته و شهروندان نتوانند وسایل مورد نیاز زندگی خود را فراهم نمایند. همین مسئله برای باشور کوردستان نیز صادق است. هم دروازه مرزی سمالکا و هم الولید برای بازرگانی و تجارت وسایل گوناگون به کار گرفته می‌شود. همین امر سبب گرانی می‌شود و بر همه بازار و به ویژه ملزومات روزمره تاثیر می‌گذارد.

درخواست‌ها برای بازگشایی دروازه‌های مرزی

برخی درخواست‌ها برای بازگشایی دروازه‌های مرزی:

رودی محمد امین مسئول اداره کل دروازه‌های مرزی شمال و شرق سوریه در رابطه با بستن دروازه مرزی اعلام کرد که پ.د.ک بدون مطلع کردن آنها دروازه‌های فیشخابور و الولید را بسته است. امین گفت، برای بستن دروازه، تحصن مادر شهدا را بهانه قرار داده‌اند. وی گفت، این تصمیم قبلاً گرفته شده بود و این تحصن فقط بهانه شد.

حسن کوچر جانشین ریاست مشترک شورای اداره‌ی خودمدیریتی شمال و شرق سوریه گفت، پ.د.ک از دروازه سمالکا همیشه مانند کارت فشار استفاده کرده است. اما شما نمی‌توانید اراده‌ی خلق شمال و شرق سوریه را اینگونه از بین ببرید. ما نیازهای خود را با هر روشی که ممکن باشد تامین می‌نمایم.

بدران حمو عضو شورای عمومی حزب اتحاد دمکراتیک (پ.ی.د) گفت:"پ.د.ک با بستن دروازه مرزی فیشخابور تلاش می‌کند تا پروژه‌ی دمکراتیک مناطق شمال و شرق سوریه را از بین ببرد."

۱۶ نیرو و حزب میهنی سوریه اعلام کردند، بستن دروازه سمالکا در چنین شرایط دشواری درد و رنج خلق سوریه را افزایش می‌دهد. این احزاب از حاکمان باشور کوردستان درخواست نمودند تا در رابطه با این تصمیم خود تجدید نظر کرده و دروازه‌ها را بازگشایی کنند.

احمد خوجه عضو شورای عمومی پ.ی.د تاکید کرد بستن دروازه‌های مرزی نقشه سیاسی طیفهایی است که نمی‌خواهند منطقه امن باشد.

علیرغم همه این درخواست ها هر روزه شهروندان روژآوا و باشور کوردستان خواستار بازگشایی دروازه‌های مرزی می‌شوند.

اقداماتی که پ.د.ک در سال‌های اخیر انجام داده است، در میان خلق کورد به عنوان "نوکری بیگانه" شناخته می‌شود. در همه این درخواست‌ها از پ.د.ک خواسته می‌شود تا عقب نشینی کرده و در مورد اقدامات خود تجدید نظر کند.