شهید حاجی (ادریس احمد) در سال ۱۹۷۵ در دِرک به دنیا آمد و کودکی بود که با فرهنگ کوچَری (کوچنشینی) بزرگ شد. با اینکه در سال ۱۹۸۴ وقتی خانوادهاش با جنبش آزادی کورد آشنا شدند، ۸ ساله بود، اما به قول برادر بزرگش محمد احمد با سؤالاتی که با کنجکاوی میپرسید علاقه او به جنبش آزادی کورد از همان روزها آشکار بود. شهید حاجی مانند هر کوچنشینی، فردی پایبند به خاک و سنگ و فرهنگ خود بود. زمانی که در سال ۱۹۹۲ تصمیم گرفت به حزب کارگران کوردستان(پکک) بپیوندد، دانشجو بود. او با مخالفت با خدمت به منافع رژیم سوریه، به صفوف پکک پیوست و برای مردمش مبارزه کرد. وی در سال ۱۹۹۵ در متینا بر اثر همدستی دولت ترکیه و حزب دمکرات کوردستان (پدک) به شهادت رسید. محمد احمد در توضیح مبارزات برادرش شهید حاجی میگوید که پدک از خیانت به مردم کورد فراتر رفته است.
«او اشتباه را نمیپذیرفت»
محمد احمد سخنان خود را با شرح دوران کودکی شهید حاجی آغاز کرد: «او کودک فهیم و باهوشی بود. هوش او در حدی بود که مردم را شگفتزده میکرد. اشتباه را نمیپذیرفت. او همچنین در صورت مواجهه با موقعیت نادرست واکنشهای تندی از خود نشان میداد. او سازش نمیکرد. صرفنظر از کوچک یا بزرگ بودن، تذکر میداد و موضع خود را آشکار میکرد. او فردی ارزشمند بود.
او در حلب در رشته ادبیات فرانسه تحصیل میکرد. در حلب بود که از نزدیک با مبارزات آزادی کوردها آشنا شد. در دوران دانشگاه مستقیماً در مبارزات شرکت کرد. در دوران تحصیل در مدرسه به سازماندهی و آموزش نیز مشغول بود. به رفقا بسیار وابسته بود و صمیمانه آنها را دوست داشت. یک روز نزد من آمد و گفت 'من به پکک میپیوندم. من به جای اینکه برده رژیم سوریه باشم، بیارزش باشم و هر روز به من توهین شود، برای مردمم مبارزه میکنم. من به عنوان یک فرد شریف در تاریخ ثبت خواهم شد'. زمانی که حاجی به مبارزه پیوست، تغییرات و تحولات بزرگی در خانواده به وجود آمد. البته ما یک خانواده میهندوست بودیم، اما مشارکت حاجی تعهد ما را بیشتر تقویت کرد.»
«موقعیت پدک شرمآور است»
محمد احمد با بیان اینکه مایه شرمساری است که برادرش توسط پدک به شهادت رسید، انتقاد خود را از پدک اینگونه بیان میکند: «شرمآور است که برادرم توسط پدک به شهادت رسید. این امر شرمآور است و هنوز هم غیرقابل قبول است که یک جوان کورد توسط پدک که خود را کورد مینامند به شهادت برسد. هیچ چیز بدتر از شهادت جوانان توسط پدک نیست که برای مردم کورد جنگیدند و به منافع مردم کورد خدمت کردند. خیانت خانواده بارزانی، خیانتی نیست که از سال ۹۵ شروع و به پایان رسیده باشد. اگر به تاریخ نگاه کنیم، مدام به مردم خود خیانت کردهاند. کسانی که برادر ما را به شهادت رساندند، خائن، تبهکار و در خدمت دشمن هستند. رهبر آپو در بسیاری از ارزیابیهای خود از وضعیتی که خیانت برای مردم کورد به ارمغان آورد صحبت میکند. اما خانواده بارزانی از این ارزیابیها درس عبرت نگرفته و نمیگیرند. هنوز هم خیانت را تکرار میکند. او فراتر از خیانت میرود و در راستای منافع خود رابطه دوستی با دولت ترکیه برقرار میکند.»
«مردم کورد باید متحد شوند»
محمد با بیان اینکه «پدک در خدمت منافع یک خانواده محدود است. بارزانی مردمش را کنار میاندازد تا خانوادهاش را ثروتمندتر کند. تاکنون هیچ گامی در راستای منافع مردم کورد برنداشته است.»، وی خطاب به مردم میهندوست کورد، سخنان خود را اینگونه به پایان رساند: « کوردهای میهندوست و پایبند به کوردستان که منافع شخصی خود را کنار گذاشتهاند، با دست در دست هم دادن، باید در برابر همدستی، نوکری و دوستی پدک با دولت ترکیه که فراتر از خیانت است، بایستند و موضع بگیرند.»