جوامع زنان کوردستان: جامعه جهانی باید خودمدیریتی ایزدی‌ها را به رسمیت بشناسد

شورای اجرایی جوامع زنان کوردستان در هفتمین سالگرد حملات نسل کشی سال ۲۰۱۴ به شنگال خواستار به رسمیت شناخته شدن خودمدیریتی شنگال و شناسایی قتل عام ایزدیها به عنوان ژنوساید شد.

شورای اجرایی جوامع زنان کوردستان (KJK) در مورد هفتمین سالگرد فرمان ٣ آگوست ۲۰۱۴ شنگال بیانیه‌ای به شرح زیر منتشر کرد.

با ورود به هشتمین سالگرد فرمان سوم آگوست علیه جامعه ایزدی خود اعلام می‌کنیم که درد، عصبانیت و باور ما به انتقام هنوز به اندازه روزهای اول عمیق است و کسانی که مرتکب این قتل‌عام شده و مسئول این جنایت هستند را هرگز فراموش نخواهم کرد، ما پیمان می‌بندیم که به مبارزه خود ادامه داده و انتقام جانباختگان و آسیب‌دیدگان را خواهیم گرفت.

یاد تمامی جانباختگان مقاومت شنگال، که با اراده خود آن را سازماندهی و جهت حفظ آن مقاومت کردند و برای حفظ جامعه ایزدی ما جانفشانی کردند را گرامی می‌داریم، بر این باور هستیم که یاد آنها را در شنگالی ازاد و خودگردان زنده نگه می‌داریم.

قربانیان اصلی خشونت و وحشیگری داعش زنان بودند، هزاران زن ایزدی با انواع اشکال این فاشیسم وحشیانه و اهریمنی را تجربه کردند. به مانند همه جوامع، در جامعه ایزدی ما نیز زنان خالق و حامل میراث فرهنگی و تمدنی ملت کوردستان هستند. به همین دلیل آنها می‌خواستند با هدف قرار دادن زنان، در واقع کل هستی و موجودیت جامعه ما را نابود کنند. این یک حقیقت است که زنان در وهله اول و در خط مقدم مبارزه قرار گرفتند، آنها با سازماندهی خود و جامعه ارزش‌ها و دستاوردهای عظیمی بو وجود آوردند. ما این حقیقت را در جامعه ایزدی خود مشاهده می‌کنیم که زنان خود را سازماندهی کرده و بدین وسیله آزادی خود را تضمین و بدین شیوه آزادی جامعه را نیز امر مسلم کردند.

بدون شک خودسازماندهی و اراده‌ای که زنان ایزدی بعد از قتل‌عام از خود نشان دادند، زندگی مجدد و تدوام جامعه ایزدی را فراهم کرد. اما می‌دانیم که آنچه تاکنون انجام شده است، هرچند بزرگ و تاریخی است، اما برای رسیدن به آزادی کافی نیست. زنان ایزدی با تکیه بر احترام و تجربیات مبارزات زنان مبارز آپوئی به جنبش آزادی پیوسته توانستند با الهام از آن خود را سازماندهی کردند و با دفاع و قدرتمند کردن خود در راه آزادی گام نهادند. از سوی دیگر زنان دیگر نیز که مقاومت و قدرت زنان روژاوای کوردستان را دیدند، از آن الهام گرفته و آنها را الگوی مبارزاتی خود قرار دادند. با بهره‌گیری از دانش و اراده آپویی، زنان به سازماندهی خود پرداختند، درست است که رنج‌های زیادی تجربه کرده و انواع قساوت‌ها در مورد آنها پیاده شد، اما با سازماندهی خود مقاومت و اراده را آموختند. امروزه در نتیجه سازماندهی آنان، شاهد حضور پررنگ زنان در همه عرصه‌های زندگی، نهادها و مجامع شنگال هستیم.

به مناسبت و در سالگرد این ژنوساید بار دیگر اعلام می‌کنیم:

زنان ایزدی در نتیجه مقاومت و هزینه‌های سنگینی که متحمل شدند، در سازماندهی جوهری جامعه و رهبری آن پیشرفتهای عظیمی از خود نشان داده‌اند. استفاده خودسرانه از نیرو، انکار اراده جامعه ایزدی، عدم اعتراف به خودمدیریتی شنگال و تحمیل خود به جامعه ایزدی توسط گروه‌های حاضر در توافقنامه ۹ اکتبر به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. جامعه ایزدی این اقدامات را تداوم فرمان نسل‌کشی دانسته و با آن شدیدا مخالف بوده و مقابله خواهد کرد.  جامعه بر اساس اصڵ حفظ بقا و موجودیت خود، خودمدیریتی شنگال را تاسیس کرده است، این جامعه به مانند گذشته نیست که در برابر ظلم و زیاده‌خواهی این نیروها تسلیم شود. لازم است که نهادهای بین‌المللی، نیروهای دمکراتیک حداقل این بار جامعه ایزدی را تنها نگذاشته و در برابر سیاستهایی که بر ایزدی‌ها تحمیل می‌شود، از جامعه ایزدی حمایت کنند.

ما به عنوان جامعه انسانی در قبال زنان و جامعه ایزدی مسئولیت و وظایفی داریم، که با پیروی از این وظایف از جنایت و قتل‌‌عام دیگری شبیه قتل‌عام ۳ آگوست ۲۰۱۴ جلوگیری کنیم. به رسمیت شناختن و شناسایی این جنایت به عنوان نسل‌کشی از سوی کشورهای اروپایی مهم اما کافی نیست. لذا لازم است که اقدامات جدیتری انجام گیرد، برای اینکه این جامعه باری دیگر قتل‌عام نشود و جنایت دیگری در حق آنها صورت نگیرد، باید حفاظت جوهری، اراده مستقل و آزاد آنها و خودمدیریتی مستقل آنها به رسمیت شناخته شده و از آن حمایت شود.

جامعه جهانی این واحد خودمدیر را شناسایی و به رسمیت بشناسد.

سوم آگوست به عنوان روز ژنوساید ایزدیها شناخته شود.

لازم است که جنبش‌ها و سازمان‌های زنان و همه نیروهای دمکراتیک و مترقی جهت آزادی زنان ایزدی که ربوده شده‌اند، تلاش کنند و با حمایت و مساعدت خود به بهبود وضعیت زنان ایزدی کمک کنند، تا این زنان بتوانند زخم‌های خود را در جامعه و سرزمین خود التیام بخشند.

جامعه ایزدی در بسیاری از نقاط و به ویژه در باشور کوردستان پراکنده شده و در کمپ‌های آوارگان زندگی می‌کنند، لازم است که آنها به شنگال برگردند و نقشه‌های شوم دشمنان مبنی بر پاکسازی ایزدی‌ها را خنثی کنند.

همانطور که زنان ایزدی طی هزاران سال گذشته توانسته‌اند ایمان، فلسفه و فرهنگ ایزدی را تا به امروز زنده نگاه دارند و آن را به نسل‌های امروز منتقل کنند، لازم است که برای توسعه و تعمیق بیشتر این فرهنگ و ارزش‌ها فعالیت بیشتری کرده و با محکم نمودن پایه‌های سیستم خودمدیریتی که مبتنی بر آزادی است، ماندگاری و موجودیت خود و کوردستان را تداوم بخشند.