مرکز پژوهش‌های استراتژیک پژاک: سکوت در قبال توطئه علیه روژاوا و شمال سوریه خسران‌بار است

مرکز پژوهش‌های استراتژیک پژاک در ارزیابی توطئه مزدوران داعش برای فرار از زندان صناعی در حسکه و اشغال این منطقه سکوت احزاب حاکم در جنوب کوردستان را خطرناک‌تر از حملات داعش می‌داند.

حوالی غروب روز ٢٠ ژانویه، در چهارمین سالروز حمله اشغالگرانه رژیم ترکیه و فراری‌های داعشی به کانتون عفرین (٢٠١٨) و در آستانه ٧٩مین سالگرد تأسیس جمهوری کوردستان در مهاباد تبهکاران داعش در حمله‌ای گسترده به زندان صناعی شهر حسکه درصدد فراری دادن ۵ هزار داعشی خطرناک و اشغال این شهر برآمدند. توطئه حمله به زندان حسکه با مداخله فوری نیروهای سوریه دمکراتیک و نیروهای امنیت داخلی روژاوا (آسایش) این حمله ناکام ماند. مرکز پژوهش‌های استراتژیک پژاک در تحلیلی سیاسی به ارزیابی عواقب توطئه حمله به زندان حسکه، عملکرد جریان‌ها و احزاب سیاسی کورد در مورد این توطئه پرداخته است.

در تحلیل سیاسی مرکز پژوهش‌های استراتژیک پژاک آمده است:

"اینکه حمله هسته‌های مخفی داعش به زندان غویران در حسکه یک توطئه با حمایت کامل ترکیه است، کاملا واضح و آشکار می‌باشد، اما موضوع اساسی، در رابطه با خطراتی که خلق کورد را تهدید می‌کند، فقدان موضع‌گیری احزاب سیاسی کورد در قبال این حملات است. احزاب حاکم در جنوب کوردستان در مقابل این حملات داعش سکوت کرده و محکوم نکردند. این موضع‌گیری خطرناک‌تر از حملات داعش است.

به اندازه‌ای که ترکیه و داعش برای چهاربخش کوردستان و منطقه خطرناک هستند، به همان میزان وجود خودمددیریتی دمکراتیک روژاوای کوردستان نویددهنده آزادی برای خلق کورد و خلق‌های منطقه می‌باشد. گویا ترکیه می‌خواست پس از نشست آستانه، باب میل ایران، ترکیه و عراق مرحله گسترده‌تری علیه روژاوا و شنگال در جنوب کوردستان را آغاز کند که استارت آن را با حمله داعشیان خود به زندان غویران حسکه زد. افزایش حملات ترکیه و داعش همزمان بود و امری تصادفی نیست، حساب‌شده است. هسته‌های داعشی وابسته به او با تجهیز تسلیحاتی کامل و بصورت حساب‌شده در چهارمین سالروز اشغال عفرین به زندان غویران حسکه حمله کنند تا با آزادسازی قریب پنج‌هزار زندانی خطرناک، کل مناطق ایالت جزیر در خودمدیریتی روژاوا را به آشوب بکشانند. خود ترکیه و گروه‌های تبهکار وابسته به او در سالروز اشغال عفرین بار دیگر عفرین را توپباران کرده و در مناطقی از جمله عین‌عیسی و تل‌تمر نیز حملاتی علیه مناطق خودمدیریتی روژاوا انجام دادند. چون ترکیه در عفرین، باب، جرابلس، و سریکانی حضور دارد و آن مناطق را اشغال نموده، به آسانی می‌تواند گروه‌های تبهکار داعشی و شبه‌داعشی وابسته به خود را تسلیح و به چنان حملاتی دست بزند. در حمله به زندان حسکه هم مشخص است که در پشت‌پرده قضیه چندین نیروی خارجی مشابه ترکیه دست داشته باشند، به همین خاطر یک توطئه بود که با هوشیاری نیروهای سوریه دمکراتیک به شکست انجامید، ولی ترکیه و داعش از یک تجربه سابق خود استفاده کردند و خواستند با تکرار تجربه آزادسازی زندانیان شبیه حمله به زندان ابوغریب، موصل و تکریت در عراق که طی آن ۵۰۰ داعشی خطرناک فرارکردند، روژاوا و شمال سوریه را به جهنم مبدل سازند. داعش پس از حمله به ابوغریب که موفقیت‌آمیز بود، به حملات گسترده‌تر دست زد، اما در حمله به حسکه شکست خورد. بنابراین مبارزان روژاوا توطئه بزرگی را مهار کردند.

سکوت در قبال توطئه علیه روژاوا و شمال سوریه خسران‌بار است. جنبه خطرناک قضیه اما این است که چرا برخی احزاب اقلیم جنوب کوردستان بویژه حزب دمکرات کوردستان عراق آن را محکوم نکرده و سکوت کردند درحالی که ۱۱ سرباز عراقی هم بدست داعشیان کشته شدند. ترکیه، سوریه و عراق ـ اقلیم کوردستان در همسایگی و چهارسوی روژاوای کوردستان درواقع یک دیوار بزرگ محاصره تشکیل داده‌اند. ترکیه با سوریه روابط دیپلماتیک برقرار ساخته و حمله داعش به حسکه به مذاق هر دو خوش آمد. بنابراین در این سوی قضیه سکوت هولیر برای خلق کورد نگران‌کننده است و بازتاب این نگرانی را به راحتی می‌توان بصورت نارضایتی در شبکه‌های اجتماعی دید. کاربران نسبت به سکوت عراق و بویژه احزاب اقلیم جنوب کوردستان ناراضی هستند. این نگرانی‌ها برحق است، زیرا آنچه علیه روژاوا و حسکه صورت گرفت، خطری علیه همه ملت کورد محسوب گشت. حتی تهدید شنگال در همین روزها تصادفی نبود. هم ترکیه حمله هوایی علیه مبارزان شنگال انجام داد که به شهادت چند مبارز انجامید و هم ارتش عراق به تهدیدات آشکار در علیه خودمدیریتی شنگال دست زد. بنابراین از عفرین گرفته تا حسکه و شنگال یک خطر بزرگ که شمای واقعی جنگ نسل‌کشی را نشان داد، خود را نمایاند. حتی در منطقه پردی در بیخ گوش هولیر هم داعش یک انفجار انجام داد. همه اینها اثبات می‌کند که سکوت برخی احزاب همچو حزب دمکرات کردستان عراق و هولیر نگران‌کننده است.

بعلاوه این نگرانی، حزب دموکرات (پ.د.ک) بجای ائتلاف با احزاب اقلیم کوردستان با احزاب عراقی ائتلاف کرده و صف کوردها را در رویارویی با نبرد قدرت با بغداد برهم زده. نزدیکی آن حزب به ترکیه هم کاملا بر افکار عمومی آشکار است. با چیدن قطعات این پازل توطئه و خطر، مشخص است که اگر یک موضع‌گیری صریح از جانب خلقمان، محافل سیاسی آگاه، روشنفکران و فعالان سیاسی و مدنی هر چهار بخش کوردستان اتخاذ نگردد، توطئه بزرگ‌تر خواهد گشت.

در سایه هوشیاری خلقمان و پشتیبانی‌ توده‌ها و اقشار آزادیخواه، دمکراسی‌طلب و حامی مبارزات جنبش کوردی، که نمونه آن را بصورت حمایت همه‌جانبه خلقمان در سالروز اشغال عفرین دیدیم، ترکیه، سوریه و احزاب مزدورشان تا اینجای کار با ناکامی روبرو شده‌اند. مبارزان روژاوا با کنترل اوضاع حسکه خطر را از سر خلق کورد و حتی مناطق کوردستان کم کردند و این خدمتی بزرگ به اقلیم جنوب کردستان هم هست. در عراق و اقلیم کوردستان، گذشته از داعش، خطر حشدشعبی هم درمیان است بنابراین اوضاع، مخاطره‌آمیزتر از آن است که فکرش را می‌کنند. تنها راه، اتحاد خلقمان و هوشیاری فعالان و محافل سیاسی و مدنی آگاه با پشتیبانی اقشار و توده‌های هرچهاربخش کوردستان است. بنابراین ضمن اینکه بطور دقیق رویدادهای منطقه و کوردستان را رصد می‌کنیم، نسبت به هرگونه توطئه و جنگی که کماکان خلقمان را تهدید می‌کند، موضع‌ رادیکال داریم و به خلقمان پشت می‌بندیم. خطرات کماکان علیه خلقمان ادامه دارد و هرگونه سکوت محافل، جریان‌ها و برخی احزاب کورد را دامن‌زدن به خطر موجود تلقی می‌نماییم. اتحاد خلقمان در کنار سیاست دمکراتیک مدبرانه و مبارزات خوددفاعی در راستای آزادی و دمکراسی ضامن پیروزی جنبش آزادیخواهی خلقمان است."