جمیل باییک ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان اعلام کرد که هرگونه حمله و اشغالگری آ.ک.پ/م.ه.پ این حاکمیت را هر چه بیشتر به آستانه سقوط نزدیکتر کرده و در این باره افزود: ما ا.ک.پ/م.ه.پ را در آستانه شکست قرار دادهایم. انزوا دیگر قابل پیگیری نیست. دولت ترک اشغالگری نظامی را هم حتی با زور ادامه میدهد. ما در هر حوزه مبارزه را شعلهور میکنیم. ما در نهایت ترکیه را به سوی دمکراسی سوق میدهیم، خلق کورد به حیاتی آزاد و دمکراتیک دست خواهد یافت. و هر زمان که این اهداف ما تحقق پیدا کرد، مانند دومینو این مسئله بر تمام خاورمیانه تاثیرگذار بوده و دگرگونیهای بسیاری را رقم میزند.
آخرین بخش گفتگو با جمیل باییک ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان به مناسبت چهلوسومین سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان.
خبرگزاری فرات: شما در درجه اول برای خلق کورد و سپس خلقهای دیگر منطقه دنبال مدل و پارادایمی هستید که بتوانید به شیوهای صلح آمیز زندگی کنید. اما در عین حال برخی از نیروهای غربی و بینالمللی از دولتهای اشغالگر حمایت میکنند، این نیروها چرا در مقابل حقوق حقه ۵۰ میلیون انسان مقاومت میکنند؟
جمیل باییک: آمریکا و اروپا همچنان از ترکیه حمایت میکنند. اما در نزد افکار عمومی، آمریکا و اروپا خود را به ترکیه نشان نمیدهند. نیروهای دمکراسی و خلق هم با حسی از طرفداری به مبارزه آزادیخواهانه ما نزدیک میشوند. اما حتی اگر از دولت ترک حمایتی هم بشود این حمایتها مانند گذشته نیست. حمایت آنها صمیمانه نیست یا این حمایتها مانند گذشته آشکارا نیست. حتی اگر حمایتی هم از آنها بشود، در مقابل افکار عمومی گاه و بیگاه دست به انتقاداتی میزنند. همین مسئله هم ترکیه را ناراحت میکند. از طرف دیگر حتی اگر حمایتهایی را هم از ترکیه انجام بدهند، به دلیل حمایتهای خلقهای جهان و نیروهای دمکراسی از جنبش آزادیخواهانه ما، این حمایتها را به صورت ناگزیر ادامه میدهند.
خاورمیانه چغرافیایی است که معادلات جهانی در ان برقرار میشوند. اما موضع دولتها بیش از پیش جلب توجه میکند. به این نحو که ظلم کشورهای مذکور نادیده هم گرفته شوند و از آنها حمایت هم میکنند. زیرا کورد به چهار بخش تقسیم شده است و در عرصهای مانند خاورمیانه که معادلات جهانی شکل میگیرند، مبارزه میکنند، به همین دلیل است که با چنین دشواریهایی روبرو میشوند. اما مانند دوران جنگ سرد، دولتها بدون قید و شرط از همدیگر حمایت نمیکنند. بعد از انکه کورد در خاورمیانه به نیرویی مهم تبدیل شد، سیاستهای این دولتها در حمایت بدون شرط و قید از ترکیه هم تضعیف شد. یعنی نیروی کورد را در معادلات در نظر گرفتند. هم اکنون از نیروهای نابودگر هم حمایت میکنند، اما تا زمانیکه مبارزه ما ادامه پیدا کند، موضع این کشورها ثابت و مانند گذشته نمیماند، بلکه دچار تغییراتی میشود.
خبرگزاری فرات: اینگونه تحلیل میشود که موقعیت گذشته از میان رفته است، اما موقعیت و وضعیت جدید هنوز شکل نگرفته است. در این چارچوب است که جنگ جهانی سوم روی میدهد. در خاتمه این فرایند شما آینده کوردستان را چگونه میبینید؟ خاورمیانه و آینده آن چگونه خواهد بود؟
جمیل باییک: ما اعتقاد داریم که بعد از خاتمه جنگ جهانی سوم و برقراری مجدد موازنه قوا در خاورمیانه، کورد در هر چهار بخش کوردستان میتوانند از یک حیات آزادی و دمکراتیک برخوردار باشند. کورد هم اکنون با ذهنیت و علانیت دمکراتیک خود نه تنها در خاورمیانه، در تمام جهان مورد توجه قرار گرفته است. سده ۲۱ به سده دمکراسی تبدیل خواهد شد. به همین دلیل جوامعی که از ذهنیت و عقلانیتی برای سازماندهی دمکراسی برخوردار هستند، فرصتهایی برای پیشرفت و پیروزی خواهند داشت. کورد هم اکنون از منسجمترین ایدئولوژی در خاورمیانه برای پیشاهنگی دمکراسی برخوردار است. در ترکیه، عراق و سوریه و ایران کورد پیشاهنگ است. کورد با حیات دمکراتیک و آزادیطلبانه خود تاثیر مهمی را بر این کشورها میگذارد. کورد نه با ذهنیت دولت محور ملی، بلکه با ذهنیت دمکراتیک خود پیشرفتهای بزرگی را به دست میآورد. ذهنیت دولت ملت برای کورد خطرناک است، یک دام است. بر اساس ذهنیت ملت دمکراتیک، خودمدیریتی دمکراتیک و دمکراتیک شدن در کشورهای دیگر، کورد نه تنها در کشورهای منطقه، بلکه در سطح خاورمیانه به ملتی برخوردار از احترام تبدیل شده است.
دیگر نه ترکیه، عراق و سوریه و نه ایران در خاورمیانه نمیتوانند مانند گذشته باشند. خلقهای خاورمیانه به سوی دوران دمکراسی و آزادی گام برخواهند داشت. خاورمیانه بار دیگر به جغرافیای مهم تمدن تبدیل میشود. بدون شک به مرزهای ملت-دولتهایی که تا کنون در حاکمیت داشتهاند محدود نخواهد ماند. زیرا اراده دمکراتیک خلقها یشرفت خواهد پیدا کرد، در خاورمیانه دوران فرادستی هژمونیک به پایان خواهد رسید و بنیانهای منافع مشترک دمکراتیک برقرار خواهند شد. بدون شک خلقهایی که به اراده دمکراتیک اتکا میکنند، مناسبات هژمونی امپریالیستی را نمیپذیرند.
جنگ جهانی سوم تا مدتی دیگر در خاورمیانه ادامه پیدا میکند. کورد در این جنگ همچنان هزینه خواهد داد. اما بر اساس سازماندهی، ذهنیت و عقلانیت و ارتباطات منطقهای و جهانی خود، کورد در خاورمیانه به حیاتی آزاد و دمکراتیک دست پیدا میکند، با پیشاهنگی خود در مسئله دمکراسی، در ایجاد حیاتی آزاد و دمکراتیک برای خلقهای خاورمیانه نقش مهمی را ایفا میکند.
خبرگزاری فرات: پ.ک.ک در چهل و چهارمین سالگرد تاسیس خود چه اهدافی دارد؟
جمیل باییک: حزب کارگران کوردستان در چهل و سومین سالکرد تاسیس خود در کوردستان و خاورمیانه قدمها بسیار مهمی را برداشته است. پیشرفتهای مهمی را ایجاد کرده است. خلق کورد خلقی است که در همه جا برای آزادی خود مبارزه میکند. کورد از مرگ و نابودی جسته است. بدون شک در درجه اول دولت ترک و دولتهای حاکم بر کوردستان، دست از سیاستهای نابودگرانه خود بر کوردستان نمی دارند.اما این دولت ترک است که باذهنیت نابودگر خود در آستانه شکست قرار دارد. دشمنان کورد همه بر اقدامات و ذهنیت ترکیه متکی هستند. در چهل و چهارمین سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان، هدف ما نابودی فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ است، نه فقط در کوردستان، بلکه در تمام خاورمیانه هدف ما ایجاد دگرگونیهای بزرگ است. به همین دلیل میخواهیم که در چهل و چهارمین سالگرد تاسیس حزبمان، فاشیسم آک.پ/م.ه.پ را از میان برداریم. این حاکمیت در گاره با شکست مواجه شد. در زاپ و متینا و آواشین شکست خورد. همچنین با مبارزه خلق کورد و نیروهای دمکراسی فاشیسم آک.پ/م.ه.پ بسیار ضعیف شد و دچار تنگنا شده است. فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ هم اکنون با ترس مواجه شده و میتوان آن را درهم شکست. ما میخواهیم شکست آن را رقم بزننیم. هر حمله، هر گونه تلاشی این حاکمیت برای اشغالگری، میتواند این حاکمیت را به سوی شکست فروپاشی نهایی ببرد.
فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ به دلیل حملات خود به مناطق حفاظتی میدیا پشیمان خواهد شد، این حاکمیت را از این اقدام پشیمان میکنیم. در واقع اگر پارت دمکرات کوردستان از دولت ترک حمایت نمیکرد، جرات نداشت که وارد مناطق حفاظتی میدیا شود. اما موضع پارت دمکرات کوردستان این جسارت را به دولت ترک داد که دست به چنین اقدامی بزند. حملات دولت ترک ادامه پیدا میکنند. ما هم در این باره وظایف خودمان را انجام میدهیم و هر حملهای را به شکستی برای آنها تبدیل میکنیم. اگر نیروهای دمکراسی و خلق کورد در این فرایند مبارزهای قدرتمند نشان دهند، حاکمیت آ.ک.پ/م.ه.پ خاتمه سال ۲۰۲۲ را نخواهد دید.
همراه با شکست فاشیسم برای آزادی رهبر آپو هم ما دست به اقداماتی زدهایم. مهمترین هدف کارزار فرا رسیدن آزادی، شکستن قفل امرالی است. سال ۲۰۲۱ در این باره اقدامات بسیار مهمی صورت گرفتند. در درجه نخست در باکور کوردستان، روژاوا و اروپا مبارزه به سطح مهمی رسیده است. به اندازه خلق کورد، نیروهای دمکراسی و خلقهای دیگر جهان هم خواستار آزادی رهبر آپو هستند. در این چهارچوب تلاشهای وسیعی صورت گرفته است. آزادی فیزیکی رهبر آپو دیگر در کانون توجهات قرار گرفته است. زمینه و شرایط ادامه انزوا در امرالی در تمام ابعاد آن ضعیف شده است. دیگر گفته میشود که در ترکیه و امرالی بیقانونی گسترده صورت میگیرد و باید درهای امرالی گشوده شوند. ما آ.ک.پ/م.ه.پ را در آستانه شکست قرار دادهایم. ادامه تحمیل انزوا دیگر مانند گذشته ممکن نیست. دولت اشغالگر ترک حتی حملات و اشغالگریهایش را هم با زور ادامه میدهد. در تمام زمینهها مبارزات خودمان را گسترش میدهیم. ما ترکیه را دمکراتیک میکنیم، خلق کورد در نهایت میتواند واجد حیات آزاد و دمکراتیک خود باشد. در واقع زمانیکه این اهداف محقق شدند، آنزمان است که مانند دومینو این مسئله بر تمام خاورمیانه تاثیرات بسیار بزرگی را به دنبال خواهد داشت.
خبرگزاری فرات: در رابطه با سال جدید پ.ک.ک، تمایل دارید چه پیامی را بدهید؟
جمیل باییک: عملکرد پ.ک.ک در ۴۳ سال گذشته با پیشاهنگی رهبر آپو نشان داده است که خط مشی سیاسی، سازماندهی، مدیریتی، زندگی و مبارزه را به نفع خود رقم زده است. به همین دلیل لازم است که کادرهایمان و خلقمان این واقعیت را ببینند و اگر معیارها و خط مشی پ.ک.ک را در مبارزات خود هر چه بیشتر مورد توجه قرار بدهند، بدون هیچ تردیدی به پیروزی میرسند. پ.ک.ک به دلیل اعتلای معیارهای میلیتانی تا کنون توانسته است بر سر پا استوار باقی بماند، پ.ک.ک چون معیارهای میهندوستی را اعتلا بخشیده است توانسته است مبارزه خلق را به پیش برده و امروز خلق کورد را با خلق پیشاهنگ دمکراسی در میان خلقهای خاورمیانه تبدیل کرده است.
در سال جدید باید پ.ک.ک و کادرهای پ.ک.ک بر اساس خط رهبری و معیارهای پ.ک.ک خود را تحلیل کنند، به خود انتقادی دست بزنند. انتقاد بکنند و نیروی مبارزاتی خود را هر چه بیشتر تقویت کنند. زیرا پیروزی با ذهنیت، حیات و سازماندهی و معیارهای مبارزاتی پ.ک.ک امکان پذیر است. در این رابطه در برخی از ابعاد شاهد نواقص و کمبودهایی هستیم. با انتقاد باید این نواقص و کمبودها از میان برداشته شود. هیچ بخش و هیچ کادری نباید دیگر با چنین نواقصی همراه باشد. مدرنیته سرمایهداری اکنون خود را بسیار با ظراقت وارد زندگی کادرها و سازمان میکند. مقابله با ویژگیهای فردی، مادیگرایی، لیبرالیسم، ضعیف و منفعل مدرنیته سرمایهداری، از شرطهای پیشبرد مبارزه است. زمانیکه مبارزه اینگونه ادامه پیدا کند، کادرها و مبارزان و مبارزه در مقابل مدرنیته سرمایهداری بدون حفاظ خواهند بود. زمانیکه مبارزه اینگونه ادامه پیدا نکند، روح کادر ضعیف شده و مبارزه تقلیل پیدا میکند. این واقعیت را باید مشاهده کرد و در مقابل هر تاثیر منفی مدرنیته سرمایهداری در میان کادرها مبارزه فعالی صورت بگیرد. در این چارچوب بسیار مهم است که مبارزه طبقاتی و جنسیتی ادامه پیدا کند. مبارزه علیه مادیگرایی، فردمحوری و لیرالیسم زمانیکه با مبارزه طبقاتی و حنسیتی یکی شوند، در آنصورت است که پ.ک.ک را میتوان حفظ کرد، به پیش برد و مبارزه میتواند به پیروزی برسد.
زمانیکه شخصیتی به این نحو با پارادایم جدید رهبر آپو عجین شود، در آنصورت است که پیشرفت مبارزه گریلا میتواند تحقق پیدا کند. بسیار مهم است که به جای تبلیغات و براه انداختن برخی از اقدامات کوتاه مدت، خلق سازماندهی شود و جامعه بر اساس ملت دمکراتیک سازماندهی و خلق شود. خلقمان بیش از همه میداند که پ.ک.ک چگونه حزب و سازمان سیاسی است. از احزاب و سازمانهای دیگر متفاوت است. در زندگی، عملکرد کادرها را مشاهده کرده است. پ.ک.ک جنبشی سیاسی است که مورد ارزیابی و تحلیل خلق قرار گرفته است. عشق به رهبر آپو از سوی خلق، همچنین نقش رهبر آپو در آموزش خلق را درک کرده است. رهبر آپو برای خلق، برای زنان و جوانان و همه به معلم تبدیل شده است. برای آنکه خلقمان در میان خلقهای جهان را به بالاترین و مورد احترامترین خلقها تبدیل کند، تلاشهای بسیاری را انجام داده است. به همین دلیل است که رابطه بسیار قدرتمندی میان رهبر آپو و خلقمان شکل گرفته است.
با آموزشهای رهبر آپو، معیارهای میهندوستی خلقمان ارتقا یافته است، در حیات خانوادگی و اجتماعی ویژگیهای دمکراتیک را خلق کرده است. خصوصا که در ده سال اخیر، ویژگیهای مادیگرایی، فردگرایی در میان خلقمان تا اندازهای پر رنگ شده است. اما فرهنگ و ذهنیت مدرنیته سرمایهداری فردی، مادیگرایی، دوری از ارزشهای معنوی انسانی در میان خلق، معیارهای میهندوستی را ضعیف میکنند. به جای ارزشهایی مانند کوردیت، آزادی و حیاتی دمکراتیک برای کوردستان، زندگی مادیگرایانه و همنوایی با روند امور برجسته شدهاند. به جای آزادی اجتماعی، آزادی خلق کورد، به نام آزادی شخصی فکر آزادی میهن و خلق ضعیف شده است. دمکراسی را هم مانند سیستم اداره مدرنیته سرمایهداری برای به بردگی کشاندن انسان تعریف میکنند. ذهنیت دمکراسی و آزادی تحت سیطره طبقه فرادست و برای به بردگی کشاندن، انسان را از ذهنیت واقعی دمکراسی و مبارزه برای آزادی دور میکند. حیات و ذهنیت مدرنیته سرمایهداری به همان اندازه که استعمارگری و جنگ ویژه به مبارزه برای آزادی آسیب میرساند، به مبارزه خلق کورد هم آسیب میرساند. سرمایهداری در تمام ابعاد خود دشمن کورد است. به همین دلیل است که خلقمان لازم است که خود از حیات و ذهنیت مبتنی بر سرمایهداری به دور نگاه دارد. با ارزشهای معنوی و اجتماعی حیات دمکراتیک و آزاد خلق کورد متحد و عجین شود. بر همین اساس باید بر اساس ذهنیت مدرنیته دمکراتیک خود را سازماندهی کند و همزمان علیه نابودی، مبارزه خود را برای دمکراسی و آزادی گسترش بدهد.
رهبر آپو از طریق پارادایم جدید خود میخواهد که خلق را نه تنها وارد عرصه مبارزه کند، بلکه همزمان خلق را به منبعی برای سازماندهی اجتماعی تبدیل کند، خلق بتواند از این طریق به اراده تبدیل شده و خود تصمیمگیر باشد. به همین دلیل باید خلقمان در تمام عرصهها و ابعاد در گروهها و مجالس و حلقهها خود را سازماندهی کند و بر اساس تفکر دمکراتیک حیات خود را شکل ببخشد. خلقمان باید در تمام حوزههای اجتماعی خود را سازماندهی کند. رساندن تفکر جامعه آزاد و دمکراتیک، آزادی کورد و کوردستان به جامعه از طریق سازماندهی امکانپذیر است. جامعه سازماندهی شده همزمان جامعهای است که مبارزه را ارتقا میبخشد و آن را به صورت مداوم ادامه میدهد. از ذهنیت مبارزه و سازماندهی شده که صرفا بر اساس تبلیعات باشد، هیچگاه تغییر و فعالیت مهمی برنمیخیزد، بسیار مهم است که واقعیت به همه نشان داده شود. خلقی خلاق که سازماندهی شده بوده و همیشه تحت اموزش باشد، ایجاد شود. این خلق باید در تمام حوزهها مورد آموزش قرار بگیرد. این مسئله هم از طریق ایجاد گروهها و حلقهها با سازماندهی در میان تمام عرصههای حیات امکانپذیر است.
زنان و جوانان پیشاهنگان مبارزه هستند. در سازماندهی خلق، در ایجاد جامعه سازماندهی شده و مشارکت دادن آنها به صفوف مبارزه، زنان و جوانان نقش تعیین کنندهای دارند. به همین دلیل است که نمایندگان پ.ک.ک و پاژک، جامعه را سازماندهی میکنند و آنها را وارد صفوف مبارزه میکنند، باید این افراد و نمایندگان مسئولیتهای خود را در تمام عرصههای نجام دهند. ما اگر بخواهیم فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ را در هم بشکنیم، اگر ما بخواهیم که به اشغالگری خاتمه بدهیم، باید با پیشاهنگی زنان و جوانان این مبارزه را ارتقا بدهیم. بدون شک بزرگترین میدان این مبارزه هم، میدان مبارزه نیروهای گریلا است. لازم است که زنان و جوانان به صفوف گریلا بپیوندند، مبارزه گریلایی را گسترش بدهند، باید در در هم شکستن فاشیسم، نقش خود را در میان صفوف گریلا ایفا کنند. هوالان زن و مرد و جوان در متینا، در زاپ و آواشین که به شهادت رسیدند، به ما نشان دادند که باید با عزمی نستوه چگونه مبارزه کنیم. مسئولیت همه ما این است که مطالبات و خواستههای هوالان جوانمان را که در این مقاومت به شهادت رسیدهاند، تحقق ببخشیم.