صد سال قتل‌عام در کوردستان با سلاح شیمیایی

صد سال است کوردها با سلاح‌ شیمیایی بمباران می‌شوند، در برابر دیدگان تمامی جهان جرایم جنگ صورت می‌گیرد و سازمان‌های ذیربط همچنان به سکوت خود ادامه می‌دهند

تاریخ آکنده از اقدامات وحشیانه دولت‌هایی است که علیه خلق‌های بی‌دفاع مرتکب شده‌اند. یکی از این اقدامات وحشیانه که عواقب بسیار بزرگی به همراه دارد سلاح شیمیایی است.

سلاح‌های شیمیایی که با صنعت شیمیایی گسترش یافتند، از سوی دولت‌ها علیه ملت‌ها مورد استفاده قرار گرفتند.

برای جلوگیری از سلاح‌های شیمیایی قوانین بین‌المللی، مکانیسم‌های لازم و سازمان‌‌هایی ایجاد شدند. اما متأسفانه به دلیل موثر نبودن این مکانیسم‌ها همچنان از سلاح‌های شیمیایی برای قتل‌عام استفاده می‌شود، بویژه برای ضدیت با خلق کورد...

قتل‌عام صد ساله کوردها با سلاح‌های شیمیایی

یکی از مناطقی که رژیم‌های حاکم به اقدامات وحشیانه‌ای علیه آن دست زده‌اند خاک کوردستان است. کوردستان که میان چهار رژیم تقسیم شده و با سیاست‌های کیفی دولت‌های اشغالگر روبرو شده است از سال ١٩٢٠ تاکنون با سلاح‌های شیمیایی مورد حمله قرار گرفته است و در آن جرایم جنگ روی می‌دهد.

در خلال سال‌های ١٩٢٠ دولت بریتانیا از طریق هواپیما علیه مقاومت شیخ محمود برزنجی در سلیمانیه از گازهای سمی استفاده کرد و ۵ تا ١٠ هزار کوردستانی را قتل‌عام نمود. در سال‌های ١٩٣٧-١٩٣٨ دولت ترک با استفاده از گازهای سمی در قتل‌عام درسیم بیش از ٧٠ هزار نفر را قتل‌عام کرد. رژیم صدام در ١۶ مارس ١٩٨٨ شهر هلبجه را آماج بمب‌های شیمیایی قرار داد. حداقل ۵ هزار نفر در هلبجه جانباختند و این حمله به عنوان قتل‌عام شیمیایی هلبجه در تاریخ ثبت شد.

استفاده از سلاح شیمیایی از سوی رژیم  ترک

سازمان حقوق بشر (IHD) در گزارش روز ٢۶ آگوست ٢٠١١ خود که با عنوان "ادعای مربوط به استفاده ترکیه از سلاح‌‌های شیمیایی و بیولوژیک در مرحله جنگ" منتشر شده بود اعلام کرد که در فاصله سال‌های ١٩٩۴ تا ٢٠١١ به دلیل استفاده از سلاح‌های شیمیایی در ۴۶ بار جنگ، ۴٣٧ گریلای پ.ک.ک جانباخته‌اند.

در فاصله سال‌های ٢٠١٨-٢٠١٩ در حمله اشغالگرانه به عفرین از سلاح شیمیایی استفاده شده بود، ده‌‌ها نفر از جمله چندین کودک زخمی شده بودند. استفاده از سلاح‌های شیمیایی در حمله به عفرین در گزارش سازمان ملل مورد تأیید قرار گرفته بود.

همچنین آشکار شده است که ارتش ترک در حملات اشغالگرانه به عرصه‌های زاپ، آواشێن و متینا که از ٢٣ آپریل سال جاری آغاز شده از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. روزنامه انگلیسی «مورنینگ ستار» تصاویری از گریلاهای پ.ک.ک را که در این حملات به شهادت رسیده‌اند منتشر کرد و در این مورد با مسئولین ک.ج.ک گفتگو کرده بود.

همزمان برپایه اطلاعیه مرکز رسانه و مطبوعات ه.پ.گ، اتش ترک در شش ماه گذشته حداقل ٣٢٣ بار از سلاح‌های شیمیایی در حمله به مناطق گریلایی استفاده کرده است و در نتیجه حملات شیمیایی ٣٢ گریلا به شهادت رسید‌ه‌اند. به گزارش شعبه باشور کوردستان سازمان میانجیگران صلح مسیحی روز ۴ سپتامبر در حمله به روستای هروری علاوه بر زیان مادی تعدادی از ساکنان این روستا در معرض سلاح‌های شیمیایی قرار گرفته‌ و به مراکز درمانی مراجعه کرده‌اند.

از سوی دیگر گفته می‌شود که ارتش ترک در روزهای اخیر به استفاده از سلاح‌های ممنوعه ادامه می‌دهد.

سازمان‌های زنان، سیاستمداران، نویسندگان و حقوقدانان در اعتراض به این حملات در نامه‌ای سرگشاده به سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (OPCW)خواستار اقدام فوری برای توقف این حملات و حسابخواهی از رژیم ترکیه شدند.

چرا OPCW به سکوت ادامه می‌دهد؟

بزرگترین مانع پیش روی خلع سلاح‌های شیمیایی عدم تمکین دولت‌ها به قوانین بین‌المللی است. بویژه در رابطه با مسئله کورد...

استفاده رژیم ترک از سلاح‌های شیمیایی در حالی به مبحث رسانه‌ها مبدل شده است که فرماندهی ه.پ.گ و مسئولین ک.ج.ک همراه با سازمان‌های جامعه مدنی در روزهای گذشته فراخوان‌هایی را مبنی بر لزوم تحقیقات فوری منتشر کرده‌اند. اما با این همه سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (OPCW) همچنان به سکوت در این رابطه ادامه می‌دهد.

OPCW که مرکز آن در شهر دنگهاگ هلند است به دلیل مناسبات مشکوک خود با رژیم ترک در جریان حمله اشغالگرانه سال ٢٠١٩ به گری سپی و سریکانی مورد انتقاد قرار گرفت. همزمان با انتشار گزارش‌های مربوط به استفاده ارتش ترک از سلاح‌های شیمیایی در حمله به گری سپی و سریکانی، مدارکی از رشوه ٣٠ هزار یورویی شعبان دیشلی نماینده ترکیه در لاهه به OPCW افشا شد.

بر اساس موازین OPCW استفاده از گاز اشك‌آور که از سوی نیروهای پلیس برای سرکوب اعتراضات مورد استفاده قرار می‌گیرد و تمامی مواد شیمیایی با اهداف نظامی در هر مکان سربسته‌ای من جمله غارها ممنوع است. با این همه پس از حمله اشغالگرانه ارتش ترک در ١٠-١٣ فوریه ٢٠٢١ به عرصه گاره، خلوصی آکار وزیر دفاع رژیم ترک اعتراف کرد که "از گازهای اشک‌آور استفاده شده است" اما OPCW لزومی برای تحقیق در زمینه اعترافات آکار ندیده بود.