١٠ فروردین؛ سالروز شهادت پیشوا «قاضی محمد» و یارانش
رژیم پهلوی در زبالهدان تاریخ جا گرفت و مبارزه دمکراتیک خلق کورد، پیشاهنگی مبارزات آزادیخواهانه را نه تنها در کوردستان بلکه در ایران و تمام خاورمیانه بردوش گرفته است.
رژیم پهلوی در زبالهدان تاریخ جا گرفت و مبارزه دمکراتیک خلق کورد، پیشاهنگی مبارزات آزادیخواهانه را نه تنها در کوردستان بلکه در ایران و تمام خاورمیانه بردوش گرفته است.
٧٣ سال پیش در چنین روزی رژیم مزدور پهلوی سه تن از رجال پیشاهنگان جنبش دمکراسیخواهی کوردها را در مهاباد به دار آویخت. "قاضی محمد" مؤسس و رهبر جمهوری کوردستان- مهاباد، محمد حسین سیف قاضی (وزیر دفاع کوردستان) و ابوالقاسم قاضی (نماینده مهاباد در مجلس و از رجل سیاسی عصر) در روز ١٠ فروردین ١٣٢۶/ ٣١ مارس ١٩۴٧ در میدان چوارچرا در شهر مهاباد اعدام شدند. رژیم پهلوی برای همیشه به زبالهدان تاریخ رفت و مبارزه دمکراتیک خلق کورد، پیشاهنگی مبارزات آزادیخواهانه را نه تنها در کوردستان بلکه در ایران و تمام خاورمیانه بردوش گرفته است.
دربار سلطنت پهلوی به خیال آنکه، قتل و اعدام صدها پیشمرگ و منع موجودیت جمهوری کوردستان، آزادی و اراده کوردستانیها برای در اختیار گرفتن سرنوشت خویش را برای همیشه سرکوب کرده است تا واپسین روزهای زمامداری خود بر دشمنی علیه کوردها اصرار کرد. رژیم مزدور پهلوی به زبالهدان تاریخی سپرده شد و حسرت نابودی کوردها را به گور بردند.
قاضی محمد فرزند قاضی علی، رهبر و مؤسس جمهوری کوردستان در مهاباد چهرهای درخشان نه تنها برای کوردهای روژهلات، بلکه برای کوردهای منطقه بود. دمکراتی انقلابی و دانشمند پژوهنده که راه رهایی کوردها از ستم مضاعف را بدرستی شناخت و با تاسیس نخستین جمهوری خودمدیر در چارچوب ایران, یگانه راه حل را از خود به یادگار گذاشت.
قاضی محمد که به "پیشوا" ملقب گردید، سخنوری توانا بود و در آخرین خطابه خود، در میدان چواچرا-ی مهاباد گفت: امروز یک قاضی محمد اعدام میشود. شک نداشته باشید که فردا هزاران قاضی محمد در کوردستان بپا خواهند خواست.
رژیم پهلوی به جنگ واقعیات تاریخ کوردستان و تحریف آن رفت. تاریخ و واقعیات باقی ماند, ولی آن رژیم رفت. رژیم جمهوری اسلامی نیز همچون میراثدار رژیم شاهنشاهی پهلوی، ۴٢ سال است در برابر خواست و اراده کوردهای روژهلات برای بدست گرفتن سرنوشت خویش در چارچوب ایران ایستاده است. جمهوری اسلامی چنان رفتاری کرده است که گوئی تاریخ را نه خوانده است و نه باور دارد.
ارتشبد فردوست در خاطرات خود، پیرامون سفر شاه، پس از به خاک و خون کشیدن دو جمهوری خودمختار آذربایجان و کوردستان به این دو منطقه مینویسد: سفر به کوردستان برای شاه یک ضربه روحی بود. اطرافیان و مشاوران به شاه توصیه کردند به کوردستان نرود، زیرا مردم خشمگیناند. شاه باور نداشت و براین تصور بود که مردم به استقبالش خواهند آمد. با یک جیپ راهی کوردستان شدیم. به مهاباد که رسیدیم یکباره شهر را تعطیل دیدیم. مردم به سرعت مغازهها را بسته و خیابانها را ترک کرده بودند. وقتی به میدان "چوارچرا" که قاضی محمد در آن اعدام شده بود رسیدیم، شاه چشمش به پرچمهای جمهوری قاضی محمد افتاد که مردم سر در خانههای خود نصب کرده بودند. به توصیه اطرافیان، شاه خیلی زود از میدان خارج شد و مهاباد را ترک کردیم. این واکنش مردم نسبت به اعدام قاضی محمد بود."
مهاباد، بعنوان پایتخت جمهوری خودمدیر کوردستان در قلب مردم کوردستان برای همیشه زنده ماند، چنان که امروز نیز قلب سیاست و مبارزه برای خودمدیریتی در کوردستان و ایران است. رمز احترام عمیق ملی کوردها به قاضی محمد و پیشمرگان دوران قاضی محمد، که شاید هنوز انگشت شماری از آنها در قید حیات باشند را باید در آرمانهای بزرگ و انسانی قاضی محمد و آن جمهوری دانست که قاضی محمد در راس آن قرار داشت. صداقت و پشتکار، وطن دوستی و آبادانی کوردستان خمیرمایه آن حکومت بود.
قاضی محمد در وصیت خویش بارها اهمیت اتحاد و انسجام ملی کوردها را یادآوری کرده است. پیشوا قاضی در بخشی از وصیتنامه خود میگوید:"... عزیزان من، کوردستان به تمام کوردها تعلق دارد. همانطور که در یک خانواده هر یک از اعضای آن به کاری مشغول است و وظایفی که به ایشان محول میشود انجام میدهد، دیگری حق تنگ نظری و حسادت ندارد؛ کوردستان همان خانه و همان خانواده است.
اگر اطلاع یافتید کسی از اعضای این خانواده کاری میتواند انجام بدهد مبادا موانع برای او ایجاد کنید. مبادا نسبت به کسانی که مسئولیت بیشتری دارند تنگنظر باشید..."
جنبش آزادیخواهی کوردستان خود را وفادار به آرمانهاو دفاع از میراث قاضی محمد میداند و در هر چهار سوی میهن مبارزه را در سختترین شرایط ادامه داده است، با این همه معدودی از جریانهای معلومالحال سعی در لطمه وارد کردن به جنبش حقخواهی کوردها دارند. مورد مهمی که قاضی محمد پیش از اعدام آن را پیشبینی کرده و نسبت به آن هشدار داده بود.
میراث جمهوری کوردستان و رنجهای انقلابی قاضی محمد و یارانش در روژاوای کوردستان/ شمال و شرق سوریه به ثمر نشست و کوردها با اتحاد ملی و میهنی با خلقهای دوست، در برابر دشمنان ایستادگی کردند و نمونه درخشانی از آرمانهای همیشه زنده قاضی محمد را به جامعه بشری نشان میدهند.
مبارزه کوردهای روژهلات کوردستان هم با الهام از وصایای قاضی به مبارزه پیشاهنگ خلقهای ساکن در تمام ایران مبدل شد و برساخت ملت دمکراتیک کورد نمودِ عینی تحقق آرزوهای پیشوا قاضی در این بخش از میهن است. مبارزه در باکور و باشور کوردستان علیه رژیمهای اشغالگر و گروهای وابسته به آنان هم با تمام توان ادامه دارد.