جمیل باییک ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک در برنامه ویژه پخش شده در Stêrk TV ارزیابی‌های مهمی را انجام دادند. باییک در مورد ترورها در باشور کوردستان، انزوای علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان، بحث "مخاطب" در ترکیه و مقاومت گریلاها و همدستی دولت ترکیه و ‍‍‍پ.د.ک نیز توجه کرد.

باییک با بیان اینکه گریلا در برابر حملاتی که ماه‌هاست ادامه دارد مقاومت حماسی از خود نشان داد و گفت: "دولت ترکیه دید که پس از ضربه خوردن هیچ نتیجه‌ای نخواهد گرفت. به همین دلیل بود که حزب دموکرات کوردستان را برای کمک به آنها به میان آورد. اما این کافی نبود، آنها به سلاح‌های شیمیایی متوسل شدند. در عرض یک ماه 157 بار از سلاح‌های شیمیایی استفاده شد.  هرچند ‍‍‍پ.د.ک  با آن همدستی کند ولی این مبارزه موفق خواهد شد."

باییک با اشاره به افزایش ترورهای سیاسی در باشور کوردستان، اظهار داشت که دولت ترکیه عمداً می خواهد باشور را به هم بزند. باییک با تأکید بر اینکه هدف دولت ترکیه این است که با ایجاد این هرج و مرج به ویژه در زمان انتخابات، حزب اتحادیه میهنی کوردستان (ی.ن.ک) در انتخابات ضعیف‌تر شود، همه خلق باشور نیز باید تلاش کنند تا به وسیله‌ای برای این دسیسه‌ها مبدل نشوند و ی.ن.ک در انتخابات قوی ظاهر شود. باییک با اشاره به اینکه دولت فاشیست ترکیه می خواست به محض فرصت‌یابی، تمام باشور را اشغال کند و افزود که ترکمن‌ها نیز خود را برای این امر آماده می کنند.

وی با اشاره به اینکه بحث "مخاطب کیست" که اخیراً در ترکیه مورد بحث قرار گرفته نیز بی معنی است و گفت: "بحث در مورد اینکه مخاطب کیست اشتباه است. این رهبر آپو است که سالها پیش گفت:" راه‌حل پارلمان و مخاطب نیز ه.د.‍‍‍پ است."

مصاحبه جمیل باییک، ریاست مشترک شورای رهبری ک.ج.ک، در تلویزیون Stêrk به شرح زیر است:

انزوای شدید علیه رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان همچنان ادامه دارد. خلق کورد و دوستان آنها دائما در حال مبارزه برای پایان دادن به انزوا و اطمینان از آزادی فیزیکی رهبر خلق کورد اوجالان هستند. در مورد توطئه و انزوا می‌خواهید به خلق کورد و نیروهای دموکراسی چه بگویید؟

قبل از پاسخ به سوال شما، من یکبار دیگر توطئه بین المللی 9 اکتبر علیه خلق، جنبش و رهبری ما را محکوم می کنم. به همین مناسبت، یاد کسانی را که در جریان توطئه به شهادت رسیدند با احترام و قدردانی گرامی می دارم.

همانطور که مشخص است ما در ماه اکتبر نیز شهدای بزرگی داریم. در 4 اکتبر، دکتر سیروان در باشور به شهادت رسید. در 15 اکتبر فرمانده ما هوال روحات و دوستانش در ایالت کوچگیری به شهادت رسیدند. مجدداً در روزهای 6 تا 8 اکتبر، در جریان قیام کوبانی، افراد زیادی در باکور به شهادت رسیدند. دوباره در 9 اکتبر، شیخ محمود برزنجی به شهادت رسید. رفقای ما چیچک بوتان، رستم جودی و علیشیر کوچگیری نیز در 10 اکتبر به شهادت رسیدند. حسین چلبی در 11 اکتبر، دمهات و جمیل در 15 اکتبر در سلیمانیه به شهادت رسیدند. در شخص این رفقای شهید، بار دیگر همه شهدای ما را با احترام گرامی می دارم.

رهبر آپو 23 سال است که مقاومت تاریخی در برابر توطئه بین المللی در امرالی نشان می دهد. ممکن است در تاریخ بشریت توطئه‌های زیادی صورت گرفته باشد، اما هیچ یک مانند توطئه علیه رهبر آپو نبود. زیرا هیچ کس در تاریخ بشریت مانند رهبر آپو در برابر توطئه ایستادگی نکرد. زیرا این یک توطئه بزرگ است.

رهبر آپو برای خنثی ساختن توطئه پاسخ بسیار خوبی به توطئه گران داد. رهبر آپو از توطئه گران انتقام گرفت و خدمت بزرگی به بشریت کرد. اگر امروز رهبر آپو در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفته است، دلیلش این است. رهبر آپو حتی یک روز را بیهوده در امرالی نگذراند. او به همه نشان داد که چگونه می توان در برابر مدرنیته سرمایه‌داری ایستاد و نتیجه خواهیم گرفت.

امروزه مبارزه با توطئه بین‌المللی در هر زمینه‌ای وجود دارد، اما در این مبارزه کاستی‌هایی نیز وجود دارد. زیرا کاملاً درک نشده است که چگونه رهبر آپو در برابر توطئه ایستاد. به همین دلیل است که مبارزه توسعه‌یافته نتیجه کاملی نمی دهد.

فلسفه رهبر آپو هر روز که می گذرد امید بیشتری را برای تمام جهان به ارمغان می‌آورد. صیانت از رهبری روز به روز بیشتر می شود. این یعنی چی؟ اگر ما مبارزه درستی را علیه توطئه انجام دهیم، اگر ما آزادی فیزیکی رهبر آپو را هدف قرار دهیم و بر این اساس مبارزه کنیم، رهبر آپو را به صورت فیزیکی آزاد خواهیم کرد.

کارزار «زمان آزادی فرا رسیده است»‍ نیز یک سال پشت سر گذاشته است. این کارزار چه چیزی برای مبارزات آزادی به ارمغان و چه نتایجی به بار آورد؟

این کارزار صرفا کارزاری نیست که برای یک دوره شروع شده است. ما کارزار «زمان آزادی فرا رسیده است» را در 12 سپتامبر برای مبارزه بیشتر با این دولت فاشیستی آغاز کردیم. ما می‌خواستیم مبارزه بزرگی را علیه فاشیسم توسعه دهیم، همانطور که در گذشته مبارزه بزرگی با فاشیسم انجام دادیم. هم برای خلق کورد، هم برای خلق ترکیه و هم برای بشریت ... این کارزار بر همه، به ویژه جوانان و زنان تأثیر گذاشت. اشغالگران همچنین برای جلوگیری از پیشرفت این کارزار به راهها و روشهای زیادی متوسل شدند. یکی از این روش‌ها حملات بدون‌وقفه است. آنها حملات خود را علیه گریلا، سوسیالیست‌ها و نیروهای دموکراتیک بیشتر کرده‌اند. آنها حملات اشغالگری خود را نه تنها در ترکیه بلکه در خارج افزایش دادند.

در برابر این حملات، خلق کورد، به ویژه زنان و جوانان و نیروهای دموکراسی نیز در کمپین «زمان آزادی فرا رسیده است»‍ نقش تعیین‌کننده ای داشتند. دشمن نیز به منظور دلسرد کردن خلق حملات خود را افزایش داد. این کارزار ترس ایجاد شده توسط دشمن را شکست، به خلق کورد و خلقی که در ترکیه زندگی می‌کنند، به همه کسانی که در برابر فاشیسم ایستادند، شجاعت بخشید و روحیه مبارزه را ایجاد کرد. وقتی دنیز پویراز شهید شد، ما دیدیم که چگونه خلق ترکیه از مراسم تشییع جنازه دنیز پویراز صیانت کردند. نگرشی علیه دولت فاشیست نشان داده شد، راهپیمایی‌ها و بیانیه‌هایی داده شد. باز هم، مقاومت زندان‌ها نقش مهمی در این کارزار داشتند. به همین مناسبت، سلام خود را به همه رفقایمان در زندان می رسانم و به همه آنها تبریک می‌گویم. اگرچه آنها در زندان بودند، اما وظیفه خود را انجام دادند.

خلق ما در روژآوا نیز از رهبر آپو صیانت بعمل آوردند و روزانه راهپیمایی‌هایی علیه دولت اشغالگر ترکیه ترتیب دادند. خلق ما در روژآوا به خوبی درک کرده‌اند که خلق کورد تا زمانی که دولت ترکیه نابود نشود، نمی‌تواند نفس راحتی بکشد.

خلق ما در باشور نیز در برابر اشغالگری ایستادند و حتی حکومت باشور کوردستان از واکنش بیشتر آنها علیه دولت ترکیه جلوگیری کرد. حکومت باشور منافع خلق کورد را مبنا قرار نداد. با وجود همه چیز، خلق باشور واکنش فوق العاده‌ای نسبت به اشغال نشان دادند.

خلق ما در مخمور نیز از این کارزار صیانت نمودند. به همین مناسبت، من به خلق ما در کمپ شهید رستم جودی (مخمور) تبریک می‌گویم و سلام و احترام خود را منتقل می کنم.

خلق ما در شنگال نیز در این کارزار شرکت کردند و وظایف خود را از جهات مختلف انجام دادند. من به خلق ما در شنگال سلام و احترام خود را بیان می کنم. شاید خلق ما در شرق به دلیل فشارها نتوانستند آشکارا در این کارزار شرکت کنند، اما آنها نیز از صمیم قلب از آن حمایت کردند.

خلق ما در اروپا وظیفه خود را برای توسعه این کارزار انجام داده اند. خلق ما در اروپا همیشه از جنبش و رهبر آپو حمایت می‌کنند و همیشه آن را نشان می‌دهند. در اروپا وحدت ملی وجود دارد. خلق ما از چهار بخش کوردستان گرد هم آمدند و از رهبری صیانت بعمل آوردند.

خلق ما در لاوریو نیز در کارزار شرکت کردند و من به خلق ما در آنجا سلام می کنم و احترام خود را بیان می کنم.

به ویژه گریلا در این کارزار شرکت کرد و به آن روح بخشید. دولت ترکیه به منظور ختم سیاست نسل‌کشی خود علیه خلق کورد، به منطقه گارا حمله کرد. اما در برابر مقاومت گریلاها شکست بزرگی را متحمل شد. دولت فاشیستی آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ متزلزل شد. در نتیجه، دولت آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ بمنظور اینکه فرونپاشد حملات اشغالگری را علیه مناطق متینا و زاپ آغاز کرد. اقتدار به بن‌بست رسیده است. مبارزه گریلا و خلق چنین نتیجه ای را به وجود آورده است.

با این کارزار، ما سعی کردیم توضیح دهیم که رژیم فاشیستی آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ نه تنها در باکور، بلکه در چهار بخش کوردستان و خاورمیانه برای همه خلق‌ها خطرناک است. این کارزار بر این اساس آغاز شد. شاید به هدف خود نرسیده باشد، اما این بدان معنا نیست که ضربات مهمی به دولت فاشیست ترکیه وارد نکرده است. بلکه ضربه بزرگی وارد کرد و قدرت را به مرز فروپاشی رساند. اگر سیاست دولت فاشیست آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ را نمی‌شکست، اپوزیسیون نمی توانست در مقابل دولت بایستد. همه در ترکیه باید این را ببینند و خود را مدیون این کارزار بدانند. حزب عدالت و توسعه برای این که از قدرت سقوط نکند به پای آمریکا و روسیه می‌رود. به این وضعیت افتاده است.

هدف ما در سال دوم کارزار، پایان دادن به این قدرت است

ما وارد سال دوم کارزار شدیم و بر این اساس اهداف جدیدی را تعیین کردیم. این اهداف جدید چیست؟

ما تقریبا "طرح فروپاشی" حزب عدالت و توسعه را از بین بردیم. سیاست مذکور در حال حاضر ورشکسته است. هدف ما در سال دوم این کارزار، پایان دادن به این دولت است. همه باید بر این اساس سیاست کنند. ما "طرح فروپاشی" را  بی‌تاثیر کردیم، اما قصد داریم آن را در سال دوم کارزار به نتیجه نهایی یعنی به تمامی شکست دهیم. اگر مبارزه با فاشیسم بر این اساس انجام شود، قدرت کاملاً شکست خواهد خورد.

در حال حاضر در ترکیه محاسبات بعد از اردوغان شروع شده است. به ویژه ج.ه.پ شروع به بیان مشکل کورد کرد. به نظر شما دلیل این برخورد ج.ه.پ چیست؟

برخی می گویند که ج.ه.پ مسئله کورد را مطرح می کند، زیرا در حال محاسبه انتخابات است. شاید آنها این حساب‌ها را دارند، اما فقط او نیست. زیرا با کارزاری که توسعه داده ایم، سیاست آ.ک.پ را باطل کرده‌ایم. آ.ک.پ  می‌گفت: "ما پ ک ک را نابود خواهیم کرد، کوردها را از بین خواهیم برد، بنابراین چنین مشکلی وجود نخواهد داشت، ما به زودی آن را حل خواهیم کرد". او از احزاب دیگر نیز کمک گرفت. این احزاب نیز اعتقاد داشتند و حمایت خود را بعضاً آشکار و گاه با سکوتشان نشان دادند. آنها فکر می کردند که حزب عدالت و توسعه به پ ک ک پایان می دهد و مشکل کورد را حل می کند، اما اکنون مشاهده کرده‌اند که اینطور نیست. پ ک ک با مبارزه خود، سیاست تسویه‌کردن آنها را باطل کرد.

آنها دیدند که مسئله کوردها بزرگتر می شود و به همین دلیل ج.ه.پ مسئله کوردها را دوباره به دستور کار آورد. اگر ما سیاست آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ را با شکست مواجه نمی‌ساختیم، ج.ه.پ نمی توانست مسئله کوردها را در دستور کار قرار دهد. ج.ه.پ مدتهاست وجود دارد، چرا قبلاً در مورد مسئله کورد صحبت نمی کرد؟ آیا امروز مسئله کورد مطرح شد؟ نه، 100 سال است که وجود دارد. همچنین باید به این نکته اشاره کنم که هرکس راه‌حلی برای مسئله کوردها در ترکیه ارائه دهد، ما از آنها برای برداشتن گام‌ها، هرچقدر هم که کوتاه باشند، حمایت خواهیم کرد. اگر به صورت تاکتیکی به آن نزدیک شوند، ظاهر می‌شود، اگر امروز درک نشود، فردا قابل درک خواهد بود. ما باید کسانی را که مسئله کورد را مطرح می‌کنند تشویق کنیم تا بتوانند قدمی بردارند.

بحث در مورد مخاطب کیست اشتباه است

اخیراً بحثی در مورد اینکه آیا طرف مذاکره رهبر آپو است یا خیر در ترکیه ایجاد شده است. چنین بحثی بی‌معنی است، یک انحراف است. چنین بحثی برای کوردها وجود ندارد. برخی از آنها چیزی می گویند، رهبر آپو سالها پیش گفته بودند: "محل حل مشکل کوردها پارلمان و ه.د.پ مذاکره‌کننده است." حتی رهبر آپو با ه.د.پ ملاقات کرد و او را به حزب عدالت و توسعه ارسال کرد. رهبر آپو اظهار کرده بودند: "با همه احزاب صحبت کنید تا این موضوع به پارلمان برسد." همچنین گفته بودند: "بگذارید مجلس کمیسیون ایجاد کند" یا حتی "بگذارید من بیایم و در جمع کمیسیون صحبت کنم." این رهبر آپو است که گفت: "راه حل مجلس است، ه.د.پ مذاکره‌کننده است." همچنین در مورد چگونگی آن نیز نظر داده بودند.

رهبر آپو بعنوان آدرس مجلس را به همه  نشان داد، تا کمیسیونی ایجاد شود و همه چیز قانونی باشد، چرا؟ زیرا حزب عدالت و توسعه سیاستی برای حل مشکل کورد نداشت. او از آ.ک.پ به عنوان ابزار استفاده می کرد. رهبر آپو فهمید که هدف حزب عدالت و توسعه این است که در انتخابات پیروز شود و قدرت خود را حفظ کند. بنابراین، وی تأکید کرد که مشکل باید به طور رسمی حل شود. رهبر آپو اظهار داشت که مسئله کورد باید قانونی گردد، در پارلمان و کمیسیونی ایجاد شود تا هیچکس از آن سوء استفاده و یا منحرف نکند.

جنگ بدون وقفه به مدت 6 سال در مناطق حفاظتی مدیا در جریان است. تنها در ماه گذشته، دولت ترکیه 157 بار از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. او این وحشیگری را در حضور تمام جهان مرتکب می شود. هر روز اسناد جدیدی منتشر می شود. در مقابل این، گریلا نیز مقاومت بزرگی دارد. در مورد آخرین وضعیت جنگ چه می گویید؟

یک مقاومت تاریخی در جریان است. در تاریخ خلق کورد، حتی در تاریخ جنبش ما، چنین مقاومتی وجود نداشته است. دولت فاشیست ترکیه تبلیغ کرد که حداکثر 15 روز همه جا را اشغال خواهد کرد. او بر این اساس همه را تهدید کرد و ترساند. اما چه اتفاقی افتاد؟ آنها فقط چند تپه را طی کرده اند، اما حتی در آن تپه ها قادر به حرکت نیستند. هرجایی که حمله‌های اشغالگری‌اش را در آن آغاز کرده بودند، هنوز آنجا هستند. اهداف آنها نه تنها زاپ، متینا و آواشین بود، هدفشان اشغال تمامی مناطق گریلا بود، می‌خواستند گریلا را نابود کنند. گریلاها بار دیگر چهره واقعی دولت ترکیه را افشا کرده و استراتژی آنها را در خاورمیانه شکست دادند. استراتژی آنها چه بود؟ تصرف کامل کوردستان، نابودی گریلاها، تکمیل سیاست‌های نسل‌کشی آنها و سپس تصرف خاورمیانه بود. با این حال، گریلا با استراتژی مقاومت ایثارگرانه این استراتژی را خنثی کرد و به همه شهامت داد تا در مقابل دولت ترکیه بایستند.

گریلا به همگان ثابت کرد که می توان با مقاومت و مبارزه گریلایی خود ضربه‌ای به دولت ترکیه وارد کرد. این واقعاً مهم است. دولت ترکیه دید که پس از کودتا هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت، بنابراین حزب دموکرات کوردستان عراق (پ.د.ک) را برای کمک به آنها وارد عرصه کرد. اما این کافی نبود، این بار به سلاح‌های شیمیایی متوسل شد. همانطور که گفتید، او در عرض یک ماه 157 بار از سلاح شیمیایی استفاده کرد. رفقای زیادی با سلاح شیمیایی به شهادت رسیدند. اما دشمن نتیجه نمی گیرد. جوانان کورد حماسه می نویسند. این حماسه‌ها نه تنها برای کوردها، بلکه برای تمام بشریت نوشته شده است. حزب عدالت و توسعه و پ.د.ک هر کاری که انجام دهند، این مبارزه به موفقیت خواهد انجامید. شاید آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ فشار و حملات را برای جلوگیری از این امر افزایش دهد، اما این مانع از بین رفتن آنها نمی شود. حتی آنها را به شکست نزدیک می کند.

پ.د.ک در 2 ماه گذشته با رویکرد خصمانه برای دو گروه گریلا کمین گذاشت. برخی می گویند گریلا‌ها در نتیجه این کمین‌ها به شهادت رسیده‌اند و برخی دیگر نیز می گویند که زخمی و اسیر شده‌اند. حمایت  پ.د.ک از دولت ترکیه در بالاترین سطح است. این همدستی را چگونه ارزیابی می کنید؟

کمین‌های پ.د.ک علیه گریلاها نشان می‌دهد که چگونه به دولت ترکیه کمک کرد و چگونه علیه گریلا ایستاد. فکر کنم همه هم این را دیدند. او مسیرهای گریلا را قطع می کند و به او می گوید از منطقه‌ای به منطقه‌ی دیگر نرو. گریلا را احاطه کرده، تحریم می کند و وقتی از مکانی به مکان دیگر حرکت می کند، کمین می گذارد. دولت ترکیه این را می خواهد و پ.د.ک به آنها کمک می کند. خلق ما می‌خواهند که پ.د.ک در مورد نتایج این کمین‌ها اطلاعیه بدهد. اینکه بدانند که آیا رفقایشان شهید، مجروح یا اسیر شده‌اند؟ منتظر هستند تا آنها به این سوالات پاسخ دهند. اما پ.د.ک هیچ گونه اظهارنظری نمی کند. به عبارت دیگر، خلق کورد هر کاری که می‌خواهند نمی کنند، خلق کورد را مبنای خود قرار نمی‌دهند. این بر اساس خواست دولت ترکیه است، می خواهد آنها را خوشحال کند. به همین دلیل است که نتایج آن کمین‌ها را توضیح نمی‌دهد. خلق می بینند که گریلاهایی که با اشغالگران در حال مبارزه هستند توسط پ.د.ک کمین کرده و به شهادت می رسند. خلق ما با این وضعیت مخالف هستند. اما آنها باید این واکنش را بیشتر نشان دهند. آنها باید بر پ.د.ک در مورد اینکه با دولت ترکیه بر سر چه چیزی توافق کرده‌اند فشار وارد کنند.

دولت ترکیه از سلاح شیمیایی استفاده می کند، نه ناتو و نه ایالات متحده هیچ صدایی نمی کنند. این نیروها به دلیل استفاده از سلاح‌های شیمیایی به برخی واکنش نشان می‌دهند، حتی به کسانی که از آنها استفاده نمی‌کنند نیز فشار می‌آورند، اما در برابر دولت ترکیه سکوت می‌کنند. خلق ما باید در این مورد پاسخگو باشند. از آنجا که این کشور مانند ناتو و ایالات متحده ساکت و بی‌واکنش است، می خواهد دولت ترکیه از سلاح شیمیایی استفاده کند و به آن اجازه می دهد.

اخیراً ترورهای سیاسی در باشور کوردستان، به ویژه در مناطقی که پ.د.ک غالب است افزایش یافته است. سرانجام شکری سرحد، که 40 سال در مبارزه برای انقلاب مشارکت داشت، به قتل رسید. به این ترتیب چه پیامی به خلق کورد و جنبش آزادی داده می‌شود؟

از دیرزمان تا به امروز، هنگامی که اختلافی بین احزاب یا سازمان های کوردی پیش افتاده است، دشمنان کوردها به تلاش افتاده‌اند که چگونه آن را بزرگتر کنند و چگونه از آن سوءاستفاده کنند. در حال حاضر، برخی از مشکلات داخلی در ی.ن.ک وجود دارد. دشمن می‌گوید چگونه می توانم این مشکلات را بیش از پیش بزرگ کنم و به این ترتیب ی.ن.ک و کوردها را تضعیف می‌کنم. با این کار آنها می‌خواهند به اهداف خود برسند. هم کسانی که در ی.ن.ک هستند و هم خلق ما. خلق ما، به ویژه کسانی که در سلیمانیه و حومه‌ی آن زندگی می‌کنند، باید مراقب باشند و به این بازی‌ها راه ندهند. اکثر افرادی که در سلیمانیه و اطراف آن زندگی می‌کنند هنرمندان، روشنفکران، نویسندگان و افراد آگاه هستند. آنها بر دموکراسی و آزادی اصرار دارند. خلق ما که در آنجا زندگی می‌کنند دارای چنین ویژگی هستند. چون دشمن این را می داند، می‌خواهد مبارزه خلق ما برای آزادی و دموکراسی را تضعیف کند.

دشمن این قتلهای سیاسی را بیشتر در دوران انتخابات در عراق توسعه داد. این انتخاب یک انتخابات معمولی نیست. در این فرایند، آنها می‌خواستند با افزایش ترورها، هرج و مرج ایجاد کنند، مشکلات را در ی.ن.ک افزایش دهند و وضعیتی پراکنده در بین خلق ایجاد کنند. به این ترتیب، آنها می خواهند مطمئن شوند که ی.ن.ک در انتخابات ضعیف ظاهر می‌شود و برخی محاسبات را در مناطق ی.ن.ک انجام دهند. این خیلی واضح است. من حدس می‌زنم که ی.ن.ک و خلق ما در سلیمانیه نیز از این موضوع مطلع هستند. بنابراین آنها باید مراقب باشند و به این بازی‌ها نیایند. صرف‌نظر از نظرات کسانی که در ی.ن.ک شرکت می‌کنند یا کسانی که خارج از ی.ن.ک هستند، همه باید تلاش کنند تا ی.ن.ک از این انتخابات قوی تر بیرون بیاید. بازی دشمن باید خالی از آب درآید. رویکرد ما این است که ی.ن.ک در این انتخابات قوی ظاهر می‌شود و تضعیف نمی‌شود. بنابراین، هیچ کس نباید به طور تنگ‌نظرانه با این موضوع برخورد کند.

دولت ترکیه در حال آماده‌سازی ترکمن‌ها برای اشغال کل باشور است

ترور در سلیمانیه تروری نیست که فقط کادرهای پ.ک.ک را هدف قرار دهد. بلکه در شخص کادرهای پ.ک.ک ترورهایی علیه خلق کورد هستند. آنها این کشتارها را برای شکستن اراده خلق کورد انجام می‌دهند. دولت ترکیه دشمن تمام خلق کورد است. این سیاست نسل‌کشی را انجام می‌دهد تا کورد آزاد وجود نداشته باشد. به همین دلیل است که به هر منطقه‌ای که کوردها در آن حضور دارند حمله می کند. به همین دلیل به مناطق حفاظتی مدیا، روژآوا، شنگال و سلیمانیه نیز حمله می کنند. به اراده خلق کورد حمله می‌کند.

دشمن می‌خواهد همه را بترساند، می‌خواهد همه در برابر آنها تعظیم کنند. به محض این که دولت ترکیه زمینه پیدا کرد، خود را برای اشغال کل باشور آماده می کند. به همین دلیل با ترکمن‌ها کار می کند. ترکمن‌ها برای این کار آماده می‌شوند. آنها با ایجاد آشفتگی در باشور به بهانه "ما از ترکمن‌ها محافظت می‌کنیم" در حال زمینه‌سازی برای اشغال کامل منطقه هستند. خلق ما در باشور کوردستان باید این را ببینند. اگر امروز در برابر حملات دولت ترکیه واکنشی نشان ندهد، ممکن است فردا دیر باشد.

دولت نسل‌کش ترکیه حملات خود را بدون وقفه به روژآوا ادامه می‌دهد. هر روز خلق را می‌کشد، طبیعت آن را غارت می‌کند. علاوه بر این، اردوغان در سخنرانی اخیر خود در سازمان ملل متحد گفت: "ما 450 هزار پناهنده سوری را در شمال شرق سوریه اسکان داده‌ایم." وی همچنین به تهدیدهای خود علیه روژآوا ادامه داد. رژیم شکست خورده آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ می‌خواهد در روژآوا چه کار کند، اهداف آن چیست؟

خلق ما در روژآوا رهبر آپو را به خوبی می شناسند. زیرا آنها توسط رهبر آپو آموزش دیده‌اند. به همین دلیل آنها از موضع خود در قبال دموکراسی و آزادی چشم پوشی نمی‌کنند. آنها انقلابی در روژآوا تحقق ساختند که در آن زنان کورد نقش مهمی ایفا کردند. آنها انقلاب روژآوا را تبدیل به یک انقلاب زنان کردند. روژآوا بر تمام جهان؛ به ویژه بر کسانی که برای دموکراسی و آزادی مبارزه می‌کنند تأثیر زیادی داشت، امید بود. به همین دلیل آنها از سراسر جهان به انقلاب روژآوا پیوستند. انقلاب روژآوا نه تنها در میان کوردها، بلکه در بین همه خلق‌های شمال شرق سوریه روحیه مقاومت ایجاد کرد. همزیستی بین خلق‌ها را توسعه داد.

اردوغان فاشیست گفت: "ما 450 هزار مهاجر سوری را در آنجا اسکان داده‌ایم، اما هنوز میلیون‌ها مهاجر داریم. ما قدرت اسکان آنها را نداریم، ما می‌خواهیم آنها را در مناطق دیگر اسکان دهیم." به عبارت دیگر، او می گوید که می خواهد چند مکان دیگر را در شمال سوریه اشغال کند، و هیچ کس در مورد آن صحبت نمی کند. این بدان معناست که "من کشتارهایی را علیه کوردها انجام خواهم داد، از من حمایت کنید." سکوت در مورد آن به این معنی است که "شما می توانید این کار را انجام دهید." خلق ما همانطور که تا کنون مقاومت کرده اند باید در برابر حمله دولت ترکیه مقاومت کنند. باید برای حملات تهاجمی آماده شود. من معتقدم که خلق شمال شرق سوریه در برابر دولت فاشیست ترکیه خواهد ایستاد. زیرا آنها طعم دموکراسی، آزادی و برادری را چشیدند. به همین دلیل آنها مراقب خود، انقلاب خود خواهند بود و اجازه نمی‌دهند مهاجمان به این راحتی عمل کنند.

سالگرد قیام‌های کوبانی نزدیک است. در جریان قیام‌های کوبانی، بسیاری از میهن‌دوستان در نتیجه حملات دولت ترکیه به شهادت رسیدند. امروز بسیاری از حامیان ه.د.پ به دلیل پرونده کوبانی محاکمه می شوند. در پیوند با این موضوع، بیش از صد نفر در حمله بمب‌گذاری که در 10 اکتبر در ایستگاه قطار آنکارا در نتیجه همکاری داعش و آ.ک.پ رخ داد، جان خود را از دست دادند و بیش از پانصد نفر زخمی شدند. نتایج این رویدادها را چگونه می بینید؟

مقاومت کوبانی یک مقاومت تاریخی است. داعش در آنجا مورد اصابت قرار گرفت و نتوانست بهبود یابد. شکست داعش از آنجا آغاز شد. اردوغان می گفت داعش کوبانی را خواهد گرفت و به این ترتیب ما به انقلاب روژآوا در عفرین پایان می‌دهیم. اما چه اتفاقی افتاد؟ داعش اولین شکست خود را در کوبانی متحمل شد. همه برنامه‌های اردوغان برای کوبانی ضربه خورد. مقاومت کوبانی توسط چهار بخش کوردستان پشتیبانی شد. به ویژه اگر خلق ما در باکور در 6-8 اکتبر علیه گروه های داعش قیام نمی‌کردند، کوبانی هرگز پیروز نمی شد. کوبانی و روژآوا باید این را به خوبی بدانند. باز هم، انقلابیون از بسیاری از نقاط جهان برای جنگ به کوبانی رفتند. به این ترتیب، جنبشی برای کوبانی پس از ویتنام در عرصه بین المللی شکل گرفت. کوبانی اینگونه پیروز شد. بدون آنها، برنده شدن به تنهایی برای او ممکن نبود. این را هرگز نباید فراموش کرد. کسانی که از انقلاب دفاع خواهند کرد نه دولت، بلکه خلق کورد و دوستان آنها در عرصه بین‌المللی هستند. هیچ دولتی از انقلاب روژآوا حمایت نکرد. شاید برخی از کشورها برای منافع خود به صورت تاکتیکی نزدیک می‌شوند. اما این خلق‌ها هستند که از انقلاب محافظت و زنده نگه می‌دارند.

کسانی که در 6-8 اکتبر قیام کردند و هزینه کوبانی را پرداختند چه کسانی بودند؟ این خلق کورد بودند، برخی از آنها زیر سقف ه.د.پ جمع شدند. برخی از آنها هیچ ربطی به ه.د.پ ندارند. برخی از فاشیست‌های ترکیه می‌گویند که ه.د.پ مسئول است، اما هیچ ربطی به آن ندارد. امروز آنها می‌خواهند از کسانی که به خاطر کوبانی محاکمه می شوند انتقام بگیرند. زیرا اردوغان برنامه‌های زیادی در مورد کوبانی داشت و وقتی نتوانست به هدف خود برسد، می خواهد انتقام بگیرد. این حقیقت است. اگر کسی باید محاکمه شود، این حزب آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ است، نه ه.د.پ و کوردها. اکثر افرادی که در حمله کوبانی کشته شدند کوردها بودند و همه آنها توسط نیروهای پلیس و ارتش قتل‌عام شدند. پلیس-نظامی از چه کسی دستور می‌گیرد؟ البته که از حزب آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ...  به همین دلیل آنها باید محاکمه شوند.

آنها نه تنها از کوردها بلکه از همه کسانی که طرفدار دموکراسی و آزادی در ترکیه هستند و مخالف حزب عدالت و توسعه هستند انتقام می گیرند. به همین دلیل قتل‌عام ها صورت گرفت. این کشتارها توسط آ.ک.پ-میت و داعش انجام شد. زیرا در داخل داعش اعضای میت حضور داشتند. شاید قتل‌عام‌هایی به نام داعش انجام شد، اما عامل اصلی آن دولت آ.ک.پ بود. هدف از این کشتارها ترساندن همه و حفظ قدرت‌شان بود. همانطور که گفتید، کشتار ایستگاه قطار آنکارا بزرگترین کشتار در تاریخ ترکیه بود. آنها هنوز نحوه انجام این کشتار را فاش نکرده اند، زیرا خود آنها از زیر آن بیرون خواهند آمد. به همین دلیل آنها حقیقت را فاش نمی‌کنند. پس از این کشتار، آنها همه را ترساندند و مخالفان را از انجام کارهای انتخاباتی منع کردند، فقط آ.ک.پ-م.ه.پ کار انتخاباتی را انجام می‌داد و نتیجه این را گرفتند. آنها از قبل آن زنجیره از کشتارها را برای پیروزی در انتخابات انجام داده بودند.

آنها برای جلوگیری از اتحاد بین خلق کورد و خلق ترکیه، کشتار ایستگاه قطار آنکارا را انجام دادند. زیرا حزب عدالت و توسعه می‌دانست که این اتحاد عواقبی را به دنبال خواهد داشت. اگر با هم علیه این دولت فاشیستی بجنگیم، نتایج حاصل می‌شود. شهادت‌های تجربه‌شده گواه این امر است. باز هم، شهیدانی که در قتل عام 10 اکتبر جان خود را از دست دادند، چه معنایی دارند؟ دنیز گزمیش، ماهیر چایان، ابراهیم کایپاکایا. زیرا آنها همچنین خواهان یک ترکیه دموکراتیک و یک کوردستان خودمختار بودند. این خطی است که ما باید آن را اساس قرار دهیم. شهدای 10 اکتبر را باید دلیلی بر پیشروی در این خط قرار داد. اگر این اتفاق بیفتد، این قدرت فاشیستی از بین می رود.

در باکور کوردستان، دولت ترکیه بیشترین فشار را بر زنان و جوانان وارد می‌کند. جوانان ه.د.پ همچنین کمپینی را علیه فحشا، مواد مخدر و روشهای جنگ ویژه‌ی دولت آغاز کردند. این کمپین جوانان و سیاست کثیف دولت را چگونه ارزیابی می کنید؟

من می توانم بگویم که مواد مخدر، فحشا و جاسوسی تحت نظر حکومت آ.ک.پ هیچوقت به اندازه‌ی امروزه توسعه نیافته بود. بر این اساس، حزب عدالت و توسعه می‌خواهد جنبش آزادی کوردها را منحل کند و سیاست‌های نسل‌کشی‌اش را به نتیجه برساند. این کشور از طریق فحشا، حروئین و جاسوسی علیه خلق کورد جنگ روانی و خصوصی انجام می دهد. به این ترتیب، می خواهد با دور نگه‌داشتن خلق کورد از مبارزه برای آزادی و دموکراسی، جامعه را پوسیده کند. آنها می‌خواهند همه را به جاسوس مبدل کنند. هرکه تلفن دارد، با او تماس می‌گیرند، می‌گویند: "برای ما کار کنید، اگر کار کنید، ما همه فرصت‌ها را به شما ارائه می‌دهیم، مجازات نمی‌کنیم." همچنین می‌گویند "اجازه دهید فرزندان شما برای ما کار کنند، ما همه فرصت‌ها را به شما ارائه می‌دهیم." آنها همچنین کسانی که قبول نکنند را تهدید می‌کنند. اگر جاسوسی در جامعه‌ای توسعه یابد، آن جامعه پوسیده می‌شود.

آنها هنوز هم فحشا را گسترش می‌دهند. حتی فرماندار سیرت بود کی بود که گفت: "بهتر است یک دختر به جای پیوستن به صفوف گریلا به تن‌فروشی بپردازد." فحشا به یک سیاست رسمی دولت علیه کوردها تبدیل شده است. مواد مخدر نیز همینطور. آنها هر کسی که در کوردستان مواد مخدر مصرف می‌کند را می‌پذیرند و حتی از آن حمایت می‌کنند. کسانی که این کار را می‌کنند پلیس، سربازان، افسران اطلاعاتی هستند، کسانی هستند که در مهمانی‌های آنها شرکت می‌کنند. خلق ما باید این حقایق را به خوبی درک کنند. باید ببینند که دولت ترکیه چه سیاست کثیفی را در کوردستان اجرا می‌کند. او می‌خواهد همه ارزشها را از بین ببرد. او از این طریق می‌خواهد نسل‌کشی کوردها را تکمیل کند. آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ هر روز در مورد دین، ​​اخلاق و اعتقادات صحبت می‌کند، اما خود آنها هستند که آنها را زیر پا می گذارند. همه حرفهای آنها در مورد پنهان‌کردن حقیقت است. آنها بیشتر زنان و جوانان را هدف قرار می‌دهند، زیرا زنان و جوانان آینده جامعه هستند.

به همین دلیل است که زنان و جوانان باید مشکلات ایجاد شده توسط آ.ک.‍‍‍ پ-م.ه.پ در جامعه را مشکلات خود بدانند و با آن مبارزه کنند. باید در حل این مشکلات پیشگام باشند. آنها باید نسبت به جامعه احساس مسئولیت کنند و در هر زمینه‌ای فعالیت کنند. به عنوان مثال، دشمن در حال حاضر از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. آنها باید این را برای خود مشکل تلقی کنند و با آن مبارزه کنند. برای تکمیل نسل‌کشی، در کوردستان سدهای دولتی ساخته می شوند، جنگل‌ها سوزانده می‌شوند. آنها باید با آنها مبارزه کنند. ده‌ها مشکل وجود دارد. جوانان و زنان باید بر حل این مشکلات تمرکز کنند. باید کسانی که در محله و در خیابان‌شان مواد مخدر می فروشد، فحشا و جاسوسی می کند را تشخیص دهد و باید از محله و خیابان خود اخراج کند. فقط اقدام کردن کافی نیست.

جامعه نیز باید در این زمینه اقدام کند. خلق کورد و خانواده‌هایش باید آنچه دولت می‌خواهد در جامعه ایجاد کند را دلیل مبارزه علیه آن قرار دهند. چگونه باید اهداف دولت را خنثی کنند، چگونه باید از خود محافظت کنند، چگونه باید جامعه را پاکیزه نگه دارند؟ آنها باید بر اساس این موارد رفتار کنند. بر این اساس، جوانان کارزار علیه هروئین و فحشا را آغاز کردند. این کارزار، کارزار خوبی است. ما نیز حمایت می کنیم. آنها باید این کارزار را قویاً توسعه دهند تا هم بتوانند از جامعه دفاع کنند و هم نهادهای خود را توسعه دهند. تنها از این طریق آنها می توانند نهادهای خود را توسعه دهند.