فواد کاو نویسنده ساکن اروپا و از شرکت کنندگان در اعتصاب غذای روزه مرگ ١٩٨٢ زندان آمَد با بیان اینکه زندانیان با آغاز دوباره اعتصاب غذا یکبار دیگر نقش اوجالان را گوشزد کرده‌اند، می‌گوید اگر جامعه شانه به شانه زندانیان مبارزه کند زودتر می‌شود نتیجه گرفت.
اعتصاب غذای دوره‌ای نامحدود کادرهای زندانی پ.ک.ک و پاژک با هدف لغو منزوی‌سازی رهبر عبدالله اوجالان در زندان امرالی ترکیه در چهل و یکمین روز ادامه دارد. فواد کاو که خودش ٢٠ سال و ۶ ماه در زندان ترکیه محبوس بود و بارها دست به اعتصاب غذا زده است، به اهمیت حمایت اجتماعی از اعتصاب عمومی در زندان‌ها اشاره می‌کند.
زندانیان بخشی از مبارزه‌اند
کاو با یادآوری آنکه زندانیان سیاسی دربند بخاطر مبارزه‌شان زندانی شده‌اند می‌گوید: "وقتی در بیرون مبارزه برای دمکراسی و آزادی وجود دارد، به عنوان بخشی از این مبارزه، زندانیان به طور طبیعی درگیر عمل می‌شوند. اقدام زندانیان سیاسی که دارای هویت مشخصی هستند بنوعی یک هشدار است. آنها آینه بیرون هستند. وقتی به زندان‌های ترکیه نگاه می‌کنیم و شکنجه و ظلم و فشار را می‌بینیم، متوجه می‌شویم که کشوری غیر دمکراتیك است."
زندان‌ها مکانی برای ساکت کردن
کاو در توصیف زندان‌هایی که معتقد است برای حفظ مدرنیته سرمایه‌داری ساخته شده‌اند می‌گوید: "زندان‌ها به عنوان ابزاری برای خنثی‌سازی جسمی و روحی کسانی که طرفدار آزادی و دمکراسی هستند مورد استفاده قرار می‌گیرند. این هدف اصلی مدرنیته سرمایه‌داری در زندان‌هاست. می‌خواهند معترضان به مدرنیته سرمایه‌داری را در زندان‌ها ساکت کنند. اما اگر نگاهی تاریخی بیاندازیم خواهیم دید که اراده آزادی، دمکراسی و طبقاتی در زندان‌ها بیشتر نمایان شده است. مقاومت در زندان‌های شهر آمد، ویتنام و آمریکای لاتین نمونه‌های خوبی هستند. سال ٢٠٢٠ حمایت دوچندانی از درون زندان‌ها برای آزادی و دمکراسی شکل گرفت. امسال نیز دفاع از این مبارزه بیش از همه در زندان‌ها صورت می‌گیرد."
نقش اوجالان
کاو می افزاید:"وقتی در ترکیه صحبت از آزادی، صلح و مسئله کورد می‌شود ابتدا آقای اوجالان به فکر می‌آید. موضع اوجالان در یک موقعیت پیشرو قرار دارد. زندانیان می‌گویند تا زمانی که اوجالان آزاد نشود، مردم نمی‌توانند آزاد باشند. آزادی اوجالان در ترکیه رابطه مستقیمی با دمکراسی و صلح دارد. با این آگاهی، زندانیان خواهان آزادی اوجالان هستند. اگر آ.ک.پ رفتاری صادقانه با فراینده چارەیابی داشت، صلح در ترکیه برقرار می‌شد. اما چنین رفتاری نداشتند و وضعیت ترکیه اکنون معلوم است. اگر حصر اوجالان پایان بگیرد و فرصت‌های سیاسی ایجاد شوند همه سود خواهند برد. خواست زندانیان اعتصابی خواستار رفع انزوای اوجالان برای همین است."
مقاومت تعیین کننده خواهد بود
فواد کاو اضافه می‌کند ترکیه از نظر اقتصادی، سیاسی و اجتماعی به دلیل بن بست مسئله کورد در بحران به سر می‌برد و می‌گوید: "اگر طبقه کارگر با فقر مبارزه می‌کند، بخاطر جنگی است که در کوردستان صورت می‌گیرد. علت واقعی بحران اقتصادی که با خودکشی‌ها ادغام شده، مسئله کوردهاست. آغاز گفت وگو با اوجالان گام مهمی در حل مشکلات خواهد بود. دولت فعلی در ترکیه در موقعیتی نیست که بتواند این را ببیند. زیرا فاشیسم زندگی خود را از طریق جنگ، اشغال و فشار بر مردم طولانی می‌کند. این همان کاری است که اکنون انجام می‌شود."
جامعه می‌باید در این مبارزه شرکت کند
کاو ادامه می‌دهد: "اعتصابات در زندان‌ها دارای نقشی تاریخی برای آزادی، دمکراسی و صلح بوده‌اند اما این نقش در زندان‌های کوردستان تعیین‌کننده‌تر بوده است. سیاهچال شهر آمد در پی کودتای دوازدهم سپتامبر ١٩٨٠ ترکیه نمونه اراده واقعی مبارزه بود. امروز هم همین طور است. در نتیجه اعتصاب غذایی که لیلا گوون آغازگر آن بود بار دیگر اهمیت مبارزه در زندان‌ها معلوم شد. اعتصابات غذا همیشه در موقعیتی بوده است که بتواند جامعه را هدایت کند. جامعه همچنین باید بتواند در مبارزات باشکوه زندانیان که در فضایی بسته آغاز شده است شرکت کند. در حالی که آنها امکانات بیشتری نسبت به زندانیان دارند باید مبارزه را رشد دهند. اگر جامعه یک خط مبارزه شانه به شانه با زندانیان انجام دهد، نتیجه زودتر حاصل خواهد شد."
