توافق بین حکومت ترکیه و دمشق برای ضدیت با خودمدیریتی

خلیل عبدو اعلام نمود که حکومت دمشق و توافق‌های آن با دولت ترک در ضدیت با خودمیریتی به موفقیت نمی‌رسند. خلیل عبود همچنین اظهار داشت که درک و برخورد عناصر و مولفه های شمال-شرق سوریه می‌تواند تمامی توطئه‌ها را از میان بردارد.

چند روز پیش آلدار خلیل عضو هیات ریاست مشترک حزب اتحاد دمکراتیک در گفتگویی با روزنامه ینی اوزگور پولتیکا اظهار داشته بود که بین حکومت دمشق و دولت ترک توافق‌هایی ضد خودمدیریتی شمال-شرق سوریه برقرار شده است. در زمانیکه که دولت ترک به مناطق عین عیسی و تل تمر حمله می‌کند، حکومت دمشق در قامشلو به منظور ایجاد تنش و اختلافات علیه خودمدیریتی دمکراتیک به اقداماتی دست می‌زند و باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود. اما اطلاعات ما نشان می‌دهند که توافقی بین ترکیه و سوریه در ضدیت با شمال-شرق سوریه وجود دارد. با تمام این موارد توطئه‌ها در تل تمر و عین عیسی به موفقیت نرسیدند. اما زمانیکه می‌گویم که طرح‌های آنها با شکست مواجه شدند، منظور من تنش‌های اخیر نبود، تنش‌ها همچنان ادامه دارند و مشکلات همچنان وجود دارند. اما طرح‌های آنان در آستانه شکست هستند.

در رابطه با این مسئله، خلیل عبدو نماینده منطقه فرات در هیات رهبری مجلس سوریه دمکراتیک، اعلام نمود که حکومت دمشق این مناطق را ترک کرده و چندین بار اعلام کرده است که می‌تواند دست از تمام این منطقه برداشته و به حفاظت از شهرهای خودشان بسنده کنند. عبدو در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که رهبری خودمدیریتی منطقه از سوی نهادها و دفاع از عناصر موجود در شمال-شرق سوریه و با همکاری نیروهای سوریه دمکراتیک در مقابل حملات مقاومت کرده است.

عبدو در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که لازم است حکومت دمشق نیز به خوبی بداند که نیروهای میهنی در شمال سوریه حضور داشته و این نیروها نیز با زحمات تمامی عناصر ابن منطقه ایجاد شده‌اند. این نیروها باعث شده‌اند که خلق ذیل رهبری خودمدیریتی سازمان یافته و دمکراسی متکثر سیاسی را تقویت کرده تا به سوریه‌ای متکثر و غیر متمرکز دست یابند.

همچنانکه اطلاع داید حکومت دمشق با رهبری حزب بعث متکی بر حکومت تک حزبی است. این حزب بیش از ۵۰ سال است که قدرت را در دست دارد، به همین دلیل قبول نمی‌کند که هیچ حزب و گروه دیگری قدرت را تقسیم کند. و به همین دلیل تمامی تلاش‌های مجلس سوریه دمکراتیک نادیده گرفته شده‌اند.

حفظ امنیت ساکنان منطقه و نبرد با داعش

عبدو در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت که ما برای حفظ صلح داخلی و صلح جهانی مبارزه کردیم، با اتحاد تمام عناصر و مولفه‌های تشکیل دهنده شمال-شرق سوریه با نیروهای ترکیه مبارزه کرده و مناطق خود را مدیریت کردیم. عبدو همچنین افزود: حکومت دمشق به هر نحو ممکن از طریق فتنه‌انگیزی در بین عشایر ساکن در منطقه می‌خواهد این مناطق را به نقاط تحت کنترل خود ملحق کند و در این باره به نیروی‌های ایرانی، دولت ترک، روسیه اتکا کرده و غیر از راهکارهای نظامی، راهکار دیگری را قبول نمی‌کند. از طرف دیگر حکومت دمشق در طول سالیان گذشته تلاش نموده است که تمامی عناصر مختلف در سوریه را تضعیف کرده و در میان آنها فتنه‌انگیزی کند.

جمود فکری، عدم پذیرش گفتگو و خبرچینی از شیوه‌های حکومت دمشق هستند

چندی پیش الهام احمد ریاست هیات مدیره مجلس سوریه دمکراتیک نیز بیانیه‌ای را منتشر ساخته بود که هر گونه گفتوگو با حکومت دمشق با بن‌بست مواجه شده است. زیرا حکومت دمشق اصرار دارد که تنها راه حل موجود راه حل نظامی است. در همین رابطه بسیاری از افراد وابسته به حکومت دمشق از دمشق خواستند که با تاسیس هسته‌های مخفی در داخل مناطق خودمدیریتی، می‌تواند اشوبهایی را ایجاد کرده و علیه اعضای نیروهای سوریه دمکراتیک دست به ترور بزنند. از طرف دیگر، تلاش می‌شود تا از طریق تهدید عشایر عرب، آنها را علیه خودمدیریتی تحریک کنند.

خلیل عبدو در این رابطه نیز اظهار داشت که حکومت دمشق همیشه بهانه‌آفرینی کرده و دست به ایجاد آشوب و اختلافات در مناطق می‌زند، برای نمونه به برخی از ریش سپیدان و برخی از شخصیتهای شورای مدنی دیرالزور سوء قصد نمود. حکومت دمشق همیشه هسته‌های خود را در برای بازگرداندن مناطق خودمدیریتی به نواحی تحت کنترل خود مورد استفاده قرار داده است. اما هیچ امیدی برای بازگشت نمانده و تمامی اقدامات آنان با شکست مواجه شده است. و به همین دلیل است که تمامی عناصر مناطق شمال-شرق سوریه از این تلاش‌های حکومت دمشق اطلاع دارند.

خلیل عبدو عضو هیات رئیسه مجلس سوریه دمکراتیک در خاتمه اظهار داشت: حکومت دمشق به نیروهای دولت ترک، روسیه و شبه نظامیان ایرانی اتکا دارد تا بتواند قدرت خود را حفظ کند. طبق توافق‌های به عمل آمده، سوریه به روسیه و ایران فروخته شده است. از طرف دیگر به منظور زیر ضربه قرار دادن پروژه خودمدیریتی توافق‌هایی بین دولت سوریه و دولت ترک وجود دارند. اما اگر این کشور از حکومتی میهنی برخوردار بود، می‌توانست طی همکاری با رهبری خودمدیریتی، راه را برای دیالوگ باز کند.