عبدالله اوجالان که با نگارش آثار بسياری در ميدان اندیشه‌ی خاورميانه به‌عنوان رهبر تمامی خلق‌های ستمديده ظاهر شده و با اندوخته‌ی عظيم فكری خود مسيری را ترسيم و شيوه‌هایی را ابداع کرده كه ضامن موفقيت جنبش آپوئيستی شده است؛ ۴ آوريل ۱۹۴۹/ ١۵ فروردین ١٣٢٨ در روستای آمارا از توابع شهر تاريخی اورفا چشم به جهان گشود. نام مادرش اویش و پدرش عمر است.

 

وی تحصيلات خود را تا پايان دبيرستان در كردستان به اتمام رساند و تحصيلات عالی را در آنكارا و در رشته علوم سياسی ادامه داد.

 

اوجالان در دوران دانشجويی از فعالان جنبش چپ به شمار می‌رفت و در ماه مارس سال ۱۹۷۲ به سبب شركت در تظاهراتی كه به مناسبت اعدام ماهر چايان از سران جنبش چپ برگزارشده بـود دستگير و بـه شش ماه زندان محكوم شد.

 

وی پس از سپری كردن دوران محكوميت خود تصميم به مبارزه‌ای مستقل از چپ‌های تركيه گرفت و گروهی را سازمان داد كه به "آپوئيست"ها مشهور شدند. ايـن تشكل، شش سال بعد به‌سوی ايجاد يك تشكيلات حزبی رفت و حزب كارگران كردستان را در ۲۷ نـوامبر ۱۹۷۸/ ۶ آذر ١٣۵٧ در روستای فيس از توابع شهر آمد بنیان‌گذاری کرد.

 

اوجالان که در سال ۱۹۸۴ برای مصونيت از كودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۲ ژنرال‌های ارتش تركيه، به خارج از ميهن مهاجرت کرده بود تصميم به مبارزه مسلحانه گرفت و در سال ۱۹۸۶ ارتش رهایی‌بخش خلق كردستان- آ.ر.گ.ک را سازمان ‌داد. در حالی که این مبارزه در اوج خود بود و اوجالان آن را از سوریه رهبری می‌کرد، در ماه اکتبر سال ۱۹۹۸ ارتش ترکیه سوریه را به همین دلیل تهدید به حمله نظامی کرد و اوجالان به ناچار سوریه را ترک کرده و راهی اروپا شد.

 

هیچ کدام از کشورهای اروپایی حاضر نشدند اوجالان را به عنوان پناهنده سیاسی بپذیرند و این مسئله را با یک توطئه مشترک در پانزدهم فوریه سال ۱۹۹۹ خاتمه دادند که به دستگیری اوجالان در کشور کنیا توسط سازمان اطلاعات ایالات متحده امریکا منجر شد. این تیم عملیاتی، اوجالان را بلافاصله به ترکیه تحویل داد. از آن زمان تاکنون که ٢٠ سال از آن می‌گذرد، رهبر خلق کُرد در زندان امنیتی جزیره امرالی در حصر و انزوا بسر می‌برد.

دستگیری اوجالان اما دولت ترکیه و رژیم‌های استعمارگر را از مبارزه همه‌جانبه سیاسی و نظامی خلق کُرد نجات نداد و این مبارزه از سال ۱۹۹۹ به بعد با استراتژی"دفاع مشروع" در چارچوب نيروی مدافع خلق تداوم يافت.

 

اوجالان ایده‌های خود را در زندان تقویت کرد و این ایده‌ها که از جمله مهم‌ترین آنها ملت دموکراتیک و کنفدرالیسم دمکراتیک بودند، نظامی نوین را برای ایجاد دمکراسی رادیکال و آزادی در خاورمیانه نوید دادند. این ایده‌ها در چهار بخش کردستان به سرعت گسترده شدند و حامیان پرقدرت خود را یافتند.

 

ایده‌های اوجالان اکنون در چهار بخش کردستان با قدرت به پیش برده می‌شوند و خلق کُرد به صورت سازماندهی شده در حال ایجاد کنفدرالیسم دمکراتیک خاورمیانه است.

 

این مبارزه همه جانبه به ویژه در طول چند سال گذشته حکومت ترکیه را ناچار کرد که برای مهار قیام‌های مردمی و عجزی که در برابر کردها به آن گرفتار آمد، در امرالی با اوجالان به گفتگو بنشیند و نهایتا طرح‌های پیشنهادی وی برای حل مسئله کرد و معضل دمکراسی در ترکیه را بپذیرد، آنچه که به فرایند صلح معروف شد و امید می‌رفت که به دهها سال نسل‌کشی و نقض حقوق کردها در ترکیه پایان دهد.

 

این روند اما نهایتا با اعمال انزوای شدید بر اوجالان، دستگیری نمایندگان کردها و حمله به شهرهای کردستان توسط دولت ترکیه متوقف شده است. روند مبارزه و پیشبرد ایده‌های اوجالان اما نیروی انکارناپذیر خود را دارد و در تحولات پیش رو غیر قابل حذف نشان داده است. به ویژه اینکه در روژآوا ایده‌های اوجالان عملی بودن خود را نشان دادند و در میان خلق‌های خاورمیانه پذیرفته شدند.

 

با این همه طی این سال‌ها انواع شکنجەهای روانی و جسمی در امرالی روی داده است. وکلای اوجالان بازداشت و زندانی شده و از ۵ مرداد سال ۲۰۱۱ هیچ وکیلی قادر به دیدار با اوجالان نبوده است. از سال ۲۰۱۳ تا سال ۲۰۱۵، رهبر خلق کرد مذاکره کننده اصلی با نمایندگان حکومت ترکیه در جریان گفتگوهای صلح بود. اما با متوقف کردن این فرایند توسط اردوغان، تاکنون هیچ تماسی با اوجالان صورت نگرفته و هیچ خبری از وضعیت سلامتی وی بدست نمی‌آید.