اوین نژدت: خودمدیریتی دمکراتیک راه‌برون رفت از بحران ایران است

اوین نژدت عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان «پژاک» در برنامه‌ی هفتگی لاپه‌ره از رادیو «دنگی ولات» به برگزاری ششمین کنگره‌ی پژاک در ۲۰ و ۲۱ اسفند پرداخت.

عضو مجلس پژاک در برنامه‌ی این هفته‌ی لاپه‌ره اظهار نمود:"زنان و جوانان می‌توانند در انقلاب خلقی ایران و روژهلات کوردستان نقشی مهم و تاریخی ایفا نمایند. خلق خواستار ایجاد نظام خودمدیریتی دمکراتیک است."

نژدت ابتدا برگزاری کنگره‌ی ششم پژاک را به رهبر آپو، تمام زندانیان سیاسی، خلق کورد و خلق‌های ایران و تمام آزادیخواهان تبریک گفت و اعلام کرد: پژاک با تحلیلی عمیق از مبارزات خود در کنگره، بر مبنای ارتقای مبارزات در سطح ایران و روژهلات کوردستان  به تصمیمات مهمی رسید. طی چند سال اخیر سیاست‌های سرکوب و خشونت‌آمیز از سوی رژیم ولایت فقیه بر جامعه‌ی ایران و روژهلات کوردستان افزایش یافته است. در این میان اعتراضات آبان‌۹۸، بحران اقتصادی، فشارهای مضاعفی که بر نهادهای مدنی وارد می‌شود و وضعیت اسفباری که در زمان ویروس کوید-۱۹ به وجود آمد، نمود بارز این مسئله می‌باشند. کنگره‌ ششم پژاک به تصمیمات مهم و راسخی با توجه به تغییر و تحولات چند سال اخیر در ایران و روژهلات کوردستان و سیاست‌های تحمیلی رژیم ایران در این چند سال بر جامعه، رسید.

عضو مجلس پژاک در ادامه به مبنا قراردادن سه ستون اساسی در محوریت فعالیت و مبارزات پژاک در کنگره‌ی ششم اشاره کرد: منشا بحران کنونی خاورمیانه، ایران و روژهلات کوردستان، نظامی است که اکنون بر سر کار است. نظام کنونی و دولت-ملت در خاورمیانه مسبب اصلی بحران و کائوس کنونی می‌باشد. گذار از بحران کنونی نیازمند آلترناتیوی است که مشکلات و مطالبات تمام خلق‌ها و اتنیک‌های فرهنگی و مذهبی و… را حل نماید. مبنا قرار دادن سه ستون اساسی از جمله؛ پیشبرد سیاست ‌دمکراتیک، اتحاد و انسجام ملی و ایجاد جبهه‌ی دمکراتیک خلق‌های ایران بر اساس حل بحران‌های کنونی ایران و روژهلات کوردستان صورت پذیرفته است. کنگره برای بنیاد نهادن نظام ملت دمکراتیک و خود مدیریتی خلق‌ها این سه ستون اساسی را مبنا و محور فعالیت و مبارزات خود قرار داد. در این میان خلق‌های ایران و روژهلات کوردستان در رویدادهای به وجود آمده مانند زلزله‌ی کرماشان، کوتول، سیلاب لرستان و وضعیتی که در زمان ویروس کورونا به وجود آمد، نشان دادند که آمادگی لازم را برای ایجاد نظامی دمکراتیک و خود مدیریتی دمکراتیک بدون هیچ چشم‌داشتی از دولت و حکومت دارند. وی در ادامه افزود: اتحاد خلق‌های ایران در برابر حکومت و اتحاد خلق کورد و تمام احزاب سیاسی در برابر استعمارگران و دشمنان کوردستان برای دست‌یابی به خواست‌ها و مطالبات برحق امری ضروری است که کنگره نیز بر این مبنا محوریت فعالیت و مبارزات خود در سه سال آینده را تعیین نمود.

اوین نژدت به نقش تاریخی و سرنوشت ساز جوانان و زنان در آینده‌ی ایران و روژهلات کوردستان پرداخت: جوانان و زنان در اعتراضات چند سال گذشته نقش مهم و پیشاهنگی را ایفا نمودند. این دو طیف خواست‌ها و مطالبات مهمی داشتند. به صورتی که لازم است تمام نیرو و احزاب سیاسی این مسئله را در دستور فعالیت‌ها و مبارزات خود قرار دهند. در کنگره ششم پژاک نیز این مسئله به صورت جدی به بحث گذاشته شد. به گونه‌ای که بتوانیم خواست‌ها و مطالبات جوانان بخصوص نسل نوین را مدنظر قرار دهیم و در این راستا بتوان ارتباط مهمی را ایجاد نماییم. مشکل زنان در ایران مشکلی تاریخی است و زنان از تمام حق و حقوق خود محروم گشته‌اند. در این راستا سازماندهی و اسنجام زنان می‌تواند در انقلاب خلقی ایران و روژهلات کوردستان نقشی مهم و تاریخی ایفا نماید. به میزانی که زنان نقش تاریخی خود را ایفا نمایند به همان میزان نیز ستو‌ن‌های رژیم استعمارگر ایران به لرزه درمی‌آید و فرومی‌پاشد.

وی در ادامه افزود: در طی سه سال گذشته پژاک در راستای ایرانی دمکراتیک و کوردستانی آزاد گام‌های عملی را برداشت. پروژه‌های نقشه‌راه و مبارزه و فعالیت در روژهلات کوردستان، تلاش برای اتحاد ملی و اتحاد خلق‌های ایران بخشی از گام‌های عملی پژاک بودند. این گام‌ها تا سطحی توانست نتایجی را به همراه داشته باشد اما به دلایلی نتوانستد به اهداف مدنظر برسند. در کنگره‌ی ششم برای به انجام رساندن اهداف استراتژیک تحلیل و بررسی‌های عمیقی صورت و در این راستا تصمیمات جدی گرفته شد که در ۱۰ ماده به آن اشاره نموده‌ایم.

اوین نژدت عضو مجلس «پژاک» در پایان برنامه در مورد وضعیت حکومت ایران و نقش خلق‌ها در این مقطع حساس گفت: سیاست‌های رژیم ایران در داخل و خارج از مرزهای خود سبب گشته تا موانع جدی ایجاد گردد و خود حکومت نیز در تنگنا قرار گیرد. رژيم ایران به جای برآورده کردن خواست‌ها و مطالبات خلق‌ها، در تلاش برای پیشبرد سیاست‌های خود در منطقه بوده و هست. این مورد بحران را در داخل ایران و منطقه‌ی خاورمیانه بیشتر کرده و باعث خشم و اعتراض خیابانی خلق‌ها شد. به صورتی که نه تنها خلق‌های ایران بلکه خلق‌های منطقه از جمله عراق و لبنان نیز خواستار قطع دست‌وپای اختاپوس‌وار حکومت ایران شدند. این سیاست حکومت ایران از طرف نیروهای هژمونیک منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای نیز قابل قبول نیست. سیاست‌ خارجی حکومت ایران با شکست جدی مواجه شده و اگر حکومت ایران گامهایی در راستای دموکراسی برندارد، بحران‌ها عمیق‌تر و نظام و حکومت ایران با فروپاشی مواجه خواهد شد. در این میان مبارزات اتحاد و انسجام خلق کورد و خلق‌ها‌ی ایران و ایجاد نظام دمکراتیک راه‌برون رفت از بحران کنونی است. ایرانی دمکراتیک و کوردستانی آزاد با اتحاد و انسجام به وجود می‌آید.