همکاری دولت ترکیه با داعش ادامه دارد
رژیم ترکیه از سال ۲۰۱۴ از گروههای جهادی در سوریه به طرق مختلف حمایت میکند ترکیه اخیراً با کمک به ربودن زنان داعش در اردوگاه های تحت کنترل ق.س.د، حمایت خود را از جهادیها آشکار کرده است.
رژیم ترکیه از سال ۲۰۱۴ از گروههای جهادی در سوریه به طرق مختلف حمایت میکند ترکیه اخیراً با کمک به ربودن زنان داعش در اردوگاه های تحت کنترل ق.س.د، حمایت خود را از جهادیها آشکار کرده است.
در ۱۷ ژوئیه سال ۲۰۲۰، خبرگزاری دولتی ترکیه، آناتولی گزارش داد که ناتالیا برکل، شهروند مولداوی و چهار فرزندش توسط دستگاه اطلاعات ترکیه، میت "نجات یافتهاند". در حالی که، این زن که با کمک دولت ترکیه از اردوگاه الهول ربوده شد، عضو داعش است که از سال ۲۰۱۹ و پس از حمله نهایی ق.س.د به حکومت جهادی در شمال و شرق سوریه دستگیر شده بود، در اردوگاه الهول نگهداری میشد.
حمایت دولت ترکیه از نیروهای جهادی موضوع جدیدی نیست. در سال ۲۰۱۵، یک روزنامه ترکی به نام جمهوریت شواهدی منتشر کرد که اثبات میکرد میت ترکیه اسلحه و مهمات را به گروههای اسلامی در سوریه تحویل داده است. این سلاحها در یک کامیون کمکهای بشردوستانه پنهان شده بودند و این محموله با پشتیبانی ارتش ترکیه از مرز عبور داده شد. همچنین در سال ۲۰۱۴، حزب خلق جمهوری (ج.ه.پ) اعلام کرد که ترکیه کامیون حامل اسلحه برای نیروهای جهادی ارسال و مجروحین آنها را در بیمارستان های دولتی و خصوصی مداوا میکند و در میان آنها ابومحمد، از فرماندهان داعش نیز بود که پس از زخمی شدن در شهر ادلب سوریه در بیمارستان دولتی استان هاتای ترکیه مداوا شد.
از سوی دیگر، در مصاحبه خانم آنه اسپکهارد مدیر مرکز بینالمللی پژوهشهای افراطی و خشونتگرایی که در مارس ۲۰۱۹ منتشر شد، یکی از فرماندهان داعش، ابو منصور المغربی تأیید کرد که ترکیه به جهادیها کمک کرده است تا از سوریه خارج و بدون مانع وارد ترکیه شوند. علاوه بر این، توافقهای تجاری بین ترکیه و داعش شکل گرفت تا داعش بتواند نفت سوریه را به ترکیه بفروشد. این بزرگترین منبع پول برای داعش بود که بتواند به سرعت با این پول خود را سازماندهی کند.
در چند وقت اخیر و در پی حملات دولت اشغالگر ترکیه به عفرین، سرکانی و گری سپی نیز به اثبات رسیده است که کشور ترکیه برای به اجرا گذاشتن پروژه امپریالیستی خود در شمال و شرق سوریه از گروههای جهادی استفاده میکند، گروهی که زیر چتر ارتش ملی سوریه است.
در این مناطق، جهادگران فقط برای جنگ نیامدهاند. برای تغییر بافت جمعیتی در مناطق اشغالی، با حمایت دولت ترکیه آمدهاند. صدها هزار نفر از زمان اشغال این مناطق به اجبار آواره شدهاند. در این مناطق روزانه دستگیری، آدمربایی، قتل و خشونت به ویژه علیه زنان رخ میدهد و همچنین استفاده از زبان کوردی در مدارس و مؤسسات ممنوع شده و زبان ترکی تحمیل شده است.
ربودن زنان از کمپ الهول
در ماههای اخیر، کشور ترکیه نیز با کمک به فراری دادن زنان داعش در اردوگاههای تحت کنترل ق.س.د در شمال و شرق سوریه، حمایت خود را از داعش آشکار کرده است. در همین راستا ربوده شدن ناتالیا برکل (یکی از زنان داعش) از اردوگاه الهول از این نظر بسیار مهم است. زیرا کشور ترکیه در مطبوعات خود آشکارا حمایت خود از ربودن زنان داعش اعلام کرد. این با معیارهای بازگشت اعضای خارجی داعش، که توسط اداره خودگردان شمال و شرق سوریه تعیین شده بود، مطابقت ندارد.
ناتالی برکل با کمک میت ترکیه بدون مجازات و محاکمه فرار کرد
پس از ربوده شدن برکل، نیروهای امنیتی اردوگاه گفتند که او عضو سازمان زنان داعش "الحصبه" است و از آنجا که او یکی از زندانیان خیلی خطرناک بود، در یک مکان امنیتی اردوگاه نگهداری میشد و گمان میرود که وی نقش رهبری در سازمان را داشت. وی همچنین وظیفه سازماندهی مجدد "دولت اسلامی" را بر عهده داشته است و مسئول قتل حداقل ۳۰ زن در اردوگاه الهول در ۱۲ ماه گذشته است.
اداره خودگردان با انتشار بیانیهای گفت: این اولین بار نیست که دولت ترکیه افرادی را از اردوگاههایی که با یک سازمان تروریستی ارتباط دارند، ربوده است. در سال ۲۰۱۹، هنگامی که کشور ترکیه اردوگاه سرکانی را با هواپیماهای جنگی بمباران کرد، به ۸۵۹ زندانی خارجی داعش اجازه فرار داد.
دولت ترکیه در زمان حملات اشغالگرایانه خود به اعضای داعش در زندانها قدرت و روحیه داد و تلاش برای فرار و شورش در زندان حسکه افزایش یافت که این یک خطر برای جامعه است.
به گفته نیروهای امنیتی اردوگاه، اخیراً مشخص شده است که گروهی از مأمورین اطلاعاتی ترکیه زنان داعش را از راه قاچاق در اردوگاههایی که در آن زندگی میکنند فراری دادند و از خانوادههایشان پول اخاذی کردند. در پشت این واقعیتها نه تنها دلایل اقتصادی بلکه دلایل سیاسی و استراتژیک نیز وجود دارد. به دلیل تعداد زیادی از اعضای داعش که در حال حاضر در ترکیه یا مناطق اشغالی عفرین، سرکانی، گری سپی یا ادلب زندگی میکنند، آنها میخواهند این زنان را به خانوادههای خود بازگردانند.
پس از فرار ناتالیا برکل، در ۲۵ ژوئیه سال ۲۰۲۰، سایر زنان وابسته به داعش هنگام تلاش برای فرار توسط نیروهای امنیتی اردوگاه دستگیر شدند. این زنان تأیید كردند كه این فرارها توسط سازمان اطلاعاتی ترکیه صورت گرفته است. دو زن داعشی که سعی در فرار داشتند الیف سانکار، شهروند ترکیه و فاطمه رضوان چچنی الاصل بودند. هر دو زن اظهار داشتند که سعی در فرار به ترکیه دارند و گفتند که کشور ترکیه ما را میخواهد.
سازمان اطلاعاتی ترکیه، میت در حال سازماندهی فراری دادن جهادیان الیف سانکار و فاطمه رضوان است و از طریق بنیاد کمکهای بشردوستانه IHH، که از داعش پشتیبانی میکند، سعی در فراری دادن آنها است. هم این دو زن و هم راننده کامیونی که در آن سعی در فرار داشت اعتراف کردند که این فرار توسط میت ترکیه سازماندهی شده است. در یکی از این حوادث، زنانی که در یک تانکر آب پنهان شده بودند و سعی در فرار داشتند، دستگیر شدند در حالی که راننده این تانکر آب نیز با یونیسف کار میکرد.
خطر و مسئولیتپذیری
اداره خودمختاری و ائتلاف بینالمللی ماهها خواستار شدهاند، یک دادگاه بینالمللی تشکیل شود که جنگجویان خارجی داعش و خانوادههای آنها که توسط ق.س.د و ائتلاف بینالمللی دستگیر شدهاند پس از محاکمه به خانه بازگردند. اما این تلاشها تاکنون عمدتاً بیپاسخ مانده است. در مورد بركل، اگرچه اداره خودمدیریتی تلاش كرد تا وی را به كشور خود بازگرداند، اما هیچ پاسخی از طرف دولت مولداوی دریافت نکرد. با این حال، پس از آن که دولت ترکیه برکل را از اردوگاه ربود، دولت مولداوی از رئیس جمهور ترکیه اردوغان تشکر کرد. وقتی ترکیه اعلام کرد که وی را از اردوگاه ربوده است، اظهار داشت که این کار با همکاری دولت مولداوی انجام شده است.
تروریسم و پیامد تلاشهای خطرناک داعش در همه جا شناخته شده است. هزاران نفر در جنگ علیه داعش در شمال و شرق سوریه برای آزادسازی سرزمینهای اشغالی و تهدید جهانی تروریسم داعش علیه آزادی زنان، شهید شدهاند.
دلایل مختلفی وجود دارد که دولت ترکیه از داعش حمایت میکند. از سوی دیگر، کشور ترکیه از همکاریهایی که در اختیار گروههای جهادی قرار میدهد، برای منافع امپریالیستی خود در داخل و خارج از سوریه و برای پایان دادن به وجود کوردها و تحقق رویای خود برای یک امپراتوری عثمانی جدید استفاده میکند. این سیاستهای دولت اردوغان در عراق، لیبی، قبرس و اخیراً در جمهوری آذربایجان نیز مشهود است.
از طرف دیگر، ناسیونالیسم اردوغان و حزب وی، جدا از ایدئولوژی نئو-عثمانی، کاملاً به سنتیترین ایدئولوژی اسلامی بستگی دارد. اردوغان اخیرا موزه تاریخی ایاصوفیه در استانبول را به مسجدی تبدیل کرده است تا در داخل و خارج آن کلیه پروژههای خود را مطابق با اسلام سیاسی و سایر سیاستهای فاشیستی انجام دهد.
اعضای ائتلاف بینالمللی، سازمان ملل و ناتو باید در مقابل اقدامات دولت ترکیه بایستند که دستاوردهای ائتلاف علیه تروریسم اسلامی و امنیت منطقه و کل جهان را به خطر انداخته و باید کشور ترکیه را در قبال این اقدامات پاسخگو کنند. به دلیل حضور آنها در شمال و شرق سوریه، مسئولیت ویژهای بر عهده ایالات متحده و روسیه وجود دارد. سکوت به معنای حمایت از سیاستهای حزب آ.ک.پ و دولت ترکیه است و این مسئله خطر بزرگی که دولت ترکیه به وجود آورده است را تأیید میکند.
در مورد زندانیان خارجی داعش که در زندانهای تحت کنترل ق.س.د در خاک سوریه نگهداری میشوند، کشورهایی که شهروندان آنها در این زندانها است، باید مسئولیت این امر را بر عهده بگیرند و روند تعقیب و بازگرداندن این بازداشتشدگان را آغاز کنند. همچنین باید یک دادگاه بینالمللی تشکیل شود تا همه اعضای داعش را طبق قوانین و معیارهای بینالمللی محاکمه کند.