یکی از قتل‌عام‌هایی که در چند سال گذشته بر خلق کرد اعمال شد، قتل‌عامیست که در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۵ /۴ تیرماه ۱۳۹۴ تبهکاران داعش علیه اهالی کوبانی انجام دادند.

  گروهی بزرگ از تبهکاران داعش به شهر وارد شده و به برخبوتان و مرکز شهر حمله کردند. در نتیجه‌ی این حمله ۲۴۲ غیر نظامی که بیشتر آن‌ها زن و کودک بودند و ۳۰ تن از مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ به شهادت رسیدند.

  مبارزان ی.پ.گ و ی.پ.ژ با پیروزی در مقاومت کوبانی به سوی گره‌سپی رفتند و این شهر را آزاد کردند که در تمامی جنگ سوریه اهمیت بسیاری داشت.

  داعش برای اولین بار شهری را از دست داد و همچنین ترکیه یکی از راه‌های مهم تجارت با داعش را از دست داده و بسیار خشمگین شد. در رسانه‌های آ.ک.پ تیترهایی بمانند " پ.ی.د از داعش خطرناک‌تر است" و " در مرزهای جنوبیمان خطری بزرگ وجود دارد" را بکار برده و دولت ترکیه حملات خود را آغاز کرد.

  گروه بزرگ داعش در زمان قتل‌عام از مرز ترکیه به شهر وارد شدند که نشان از همکاری آن‌ها با ترکیه بود. همچنین نشانی از قتل‌عام‌های آنکارا، پرسوس و دیلوک بود.

  یکی از اهالی کوبانی که در آن زمان چهار تن از اعضای خانواده‌اش را از دست داده است گفت، " پس از کوبانی در گره‌سپی به داعش ضربه وارد شد. تبهکارانی که در مقابل مبارزان یارای جنگ نداشتند با کشتار غیر‌نظامیان سعی داشتند انتقام بگیرند."

  عثمان احمد خاطر نشان ساخت، در این قتل‌عام ۲۴۲ تن که اکثر آن‌ها زن و کودک بودند به شکلی وحشیانه کشته شدند و افزود، " پس از پیروزی در کوبانی اهالی به خانه‌هایشان بازگشته و سعی داشتند زندگی خویش را از نو ایجاد نمایند. در چنین زمانی داعش به غیرنظامیان حمله کرد. در نتیجه‌ی این حمله صدها تن زندگی خویش را از دست دادند که چهارتن از آن‌ها اعضای خانواده‌ی من بودند. "

  احمد عثمان گفت، " دو برادر، مادرم و عروسمان کشته شدند. برادر بزرگم عبدالرحمن به همراه همسرش روژدار، برادرم یوسف که ترم آخر دانشگاه بود و مادرم شمسیه زندگی خود را از دست دادند. "

  عثمان اظهار داشت، آن‌ها برای دستیابی به آزادی بهایی گزاف پرداخته‌اند و گفت، " برای میهن و خاک خویش به شهادت رسیدند. اگر امروز زندگیمان بازگشته است در نتیجه‌ی هزاران انسانیست که زندگی خویش را فدا نمودند. "

  عثمان گفت، " با وجود قتل‌عام‌ها میهنمان را رها نکردیم. آمدند و رفتند اما صدها سال است که بر این خاک زندگی می‌کنیم. "

  عثمان احمد در زمان حمله تبهکاران داعش به کوبانی دست از کار و زندگی خویش در بیروت کشید و در بیست و چهارساعت از شام به عفرین رفت. سپس به دیلوک رفت و از آن‌جا به رحا و در نهایت به کوبانی رفته و به مقاومت پیوست.

  وی اکنون در کوبانی مغازه‌ای کوچک دارد و به زندگی خویش در این شهر ادامه می‌دهد. در پایان گفت،‌ "میهن انسان‌ها، ناموس آن‌هاست، شهر انسان‌ها ناموس و شرف آن‌هاست. برای محافظت از میهن و خاکمان هر زمان و هر کجا هر آنچه که لازم باشد را انجام خواهیم داد. "