خیانتی که از ٨١ سال پیش پیاپی تکرار می‌شود

هشتاد و یک سال پیش نهم ژوئیه، "علی‌شیر" شاعر و مبارز کُرد همراه با همسرش توسط فردی خائن و چند مزدور دولت اشغالگر ترکیه در درسیم به قتل رسید.

هشتاد و یک سال پیش نهم ژوئیه، "علی‌شیر" شاعر و مبارز کُرد همراه با همسرش توسط فردی خائن و چند مزدور دولت اشغالگر ترکیه در درسیم به قتل رسید.

 

علی شیر و همسرش ظریفه از شخصیت‌های برجسته‌ای هستند که به سازماندهی مقاومت پرداخته‌اند. ایشان پس از وقوع قیام کوچگری در سال ۱۹۲۶ و قتل‌‌عام‌هایی که به دنبال آن توسط دولت وقت ترکیه رخ داد، به شهر درسیم روی آورد. آنها به مدت ۱۶ سال تحت نظارت شدید دولت ترکیه بودند. روز ۹ام جولای ۱۹۳۷ در کمین فردی خائن و ۴ مزدور دولت اشغالگر ترکیه افتاده و به قتل رسیدند.

 

بر اساس تحقیقاتی که توسط "محمد بایراک" نویسنده و محقق و همچنین "عایشه هوری" تاریخ‌شناس انجام گرفته است، ٨۱امین سالروز شهادت علی شیر و همسرش ظریفه را گرامی می‌داریم.

 

"خیانت"

زمانی که "نوری درسیمی" به حلب رفت، علی شیر و ظریفه در غار کوه توژک خود را پنهان کردند. زِینَل که یکی از همرزمان سیدرضا بود، همراه با ۴ تن از دوستانش همکاری با دولت ترکیه را آغاز کرده بودند. زینل و ۴ رفیقش در روز ۹ جولای ۱۹۳۷ تحت عنوان دیدار از علی شیر و ظریفه نزد آنان رفتند. علی شیر و ظریفه هنگامی که متوجه شدند برای آنها دام گسترده‌اند، با اسلحه به دفاع از خود و مقاومت پرداختند اما در نهایت توسط این خائنین به قتل رسیدند.

 

زینل یکی از برادزاده‌های سیدرضا به نام "رایبر" را از توطئه‌ی خود مطلع کرده بود. ابراهیم برادر سیدرضا و پدر رایبر در زمان حمله به "سینی" در سال ۱۹۳۳ کشته شده بود و رایبر نیز از مضنونین اصلی قتل قتل پدرش ابراهیم بود. رایبر به خوبی می‌دانست که سیدرضا حساب این مزدوریگری برای دولت را از او پس خواهد گرفت. دولت نیز با سواستفاده از این وضعیت و پرداخت پول به رایبر و تحریک وی، زینل و رایبر را به عنوان جاسوس و مزدور خود به کار گرفتند.

 

زینل و رایبر سر بریده‌ی علی شیر و ظریفه به همراه کتاب‌ها، نوشته‌ها، شعرها و وسایل علی شیر را به شاه آلپ دوغان تسلیم کردند.

 

بر اساس گفته‌ها و نوشته‌های "لیوا نازنی سِوگن" که از سر بریده‌ی علی شیر و ظریفه عکس گرفته بود، پیکر بی سر علی شیر و ظریفه به خاک سپرده نشده‌اند بلکه از ارتفاعات کوه به پایین پرتاب شده و جسد آنها را همانگونه رها کرده‌اند. اما منابع محلی این گفته‌ها را رد کرده و می‌گویند که پیکر بی سر علی شیر و همسرش ظریفه در جایی نزدیک غار "پالاخانه" که در آنجا به قتل رسیده‌اند، به خاک سپرده شده‌اند.

 

زینل پس از مدتی از مزدوریگری برای دولت دست برداشت اما رایبر همچنان به مزدوریگری ادامه داد. با وجود این، هم خود رایبر و هم پسرش به علت اختلاف با دولت بر سر پول در سال ۱۹۳٨ توسط عوامل حکومتی به قتل رسیدند.

 

تاریخ‌نویس رویدادهای دولت ترکیه که با زینل و رایبر، قاتلان علی شیر نیز عکس گرفته است در یکی از نوشته‌هایش به نام " زینل جاسوس درسیمی که علی شیر را کُشت، از چه چیزی سخن به میان آورد؟" و در این رابطه نوشته است: " اقدامات خطرناک علی شیر در درسیم چندین سال ادامه داشت. او در ۹ جولای ۱۹۳۷ با اسلحه‌ی یک فرد درسیمی کشته شد. علی شیر برای مردم درسیم نیرویی حقیقی بود. جدای از خواندن و نوشتن، با هوش و ذکاوت خود توانسته بود عشایر درسیم را با خود همراه سازد. و راه را بر استقلال درسیم و همزمان با آن راه را بر کشتار هزاران فرد بی‌گناه گشوده و برای مدت چند سال دولت را به خود مشغول کرده بود. زینل که علی شیر را به قتل رساند، خود اهل درسیم بود. زینل دارای هیکلی تنومند و بسیار شجاع بود. من پس از دست‌یافتن به چنین اطلاعاتی از زینل، به دنبال وی گشتم. این مرد به کلی طرح چهره‌اش مانند تُرک‌ها بود. زمانی‌که من با او ملاقات کردم تا آن زمان عینک ندیده بود. بنابراین پس از دیدار با من برای اولین بار عینک، شهر و برق را دید."

 

این تاریخ‌نویس دولت ترکیه در بخشی دیگر از نوشته‌ی خود آورده است:" زمانی‌که زینل به خارپت آمد، من از مسئولان دولت ترکیه وقت گرفتم که نزد زینل بروم و مدتی را با او بمانم. بنابراین زینل را با خود به یک هتل برده و با او حرف زدم. دولت به این خائن ۱۰۰ سکه طلا داده بود اما به دلیل اینکه به وی اعتماد نداشتند، پس از مدتی او را به دار آویختند. او در زمان اعدامش متناوبا به سر و صورت خود می‌زد."

 

رهروان راه علی‌شیر و ظریفه به مقاومت ادامه خواهند داد

قاسم انگین، عضو کمیته‌ی رهبری حزب کارگران کردستان ـ پ.ک.ک به بهانه‌ی سالروز شهادت علی‌شیر و همسرش ظریفه، در سایت رسمی نیروهای مدافع خلق ـ ه.پ.گ مقاله‌ای را منتشر کرده و در آن نوشته :" گریلا‌های آزاد کُردستان که از نسل علی‌شیر و ظریفه هستند، امروز نه تنها در درسیم بلکه در هر چهار بخش کردستان به مقاومت می‌پردازند.

 

انگین در بخشی دیگر از مقاله‌ی خود آورده است:" هر گریلایی خود را شرافتمند می‌داند که همچون علی‌شیر و ظریفه باشد و را آنها را تداوم بخشد. اما متاسفانه کسانی مانند رایبر هنوز وجود دارند و به خیانت‌های خود ادامه می‌دهند. کسانی که درصددند همچون رایبر میان خلق کُرد جنگ براه انداخته و شرافت خلق کُرد را دو دستی به دولت‌های اشغالگر تقدیم کنند، هنوز وجود دارند. کسانی که می‌خواهند سر جوانان کُرد را به دولت فاشیست بفروشند، هنوز نیز به خیانت‌های خود ادامه می‌دهند. درست مانند رایبر به سنگرها و پناهگا‌ه‌های نظامیان ترکیه می‌روند و با آنها عکس می‌گیرند. برای اینکه به قاتلین خلق خود مبدل شوند، مانند "انکیدو" برای بریدن وحشیانه‌ی سر "هومبابا" اصرار می‌ورزند.

 

فرزندان آزادیخواه خلق کُرد که از نسل کسانی همچون علی‌شیر و زریفه هستند، امروز در کوهستان‌های کردستان اصرار بر مقاومت دارند. آنان پیشاهنگ راه خود یعنی علی‌شیر و ظریفه را از یاد نبرده‌اند. گریلا برای مقاومت علی‌شیر و ظریفه در کوهستان‌ها سرود آزای را با صدای بلند و پرقدرت سر می‌دهند.