فرید ابراهیم کودک هشت‌ ساله‌ای بود که با خانواده‌اش در محله ولات شهر عفرین زندگی می‌کرد، اما به دلیل حملات رژیم جانی ترکیه مجبور به ترک زادگاهش شد و در کمپ آوارگان سردم در شهبا ساکن شد. پس از پنج ماه به دلیل بیماری حاد مادرش مجبور به کوچ به قامشلو شد و اکنون در این شهر زندگی می‌کند.

   ترک دوستان و زادگاهش در عفرین به دلیل حملات رژیم ترک تأثیر فراوانی بر او گذاشته است. فرید اکنون ١٠ ساله است. پس از دو سال از ترک عفرین آثار آوارگی و بی‌پناهی را در چشمانش هویداست.

   فرید کودکی زیرک است که در یک دفتر یادگاریش را حفظ می‌کند، به دفتر خاطراتش زیبایش که نگاه می‌کنی هر صفحه آن حکایتی از عفرین را با تو می‌گوید.

   این کودک عفرینی در گفتوگو با خبرگزاری فرات از آنچه که در روزهای حمله ترکها و مزدورانشان به عفرین و ترک این شهر از سوی مردم که خود شاهد آن بوده است سخن می‌گوید. فرید با اشاره به یکی از نوشته‌هایش در دفتر خاطرات می‌گوید؛ اینجا نوشته‌ام «وقتی در عفرین بودیم با خمپاره و توپ ما را هدف قرار دادند، انسان‌ها را کشتند و خانه‌ها را ویران کردند، روز مشقت‌باری بود.»

​​​​​​​   در دفتر خاطرات فرید کودک آواره عفرینی نوشته‌هایی دیگری را دیدم. از جمله یکی از مبارزان روژاوا که در صفحه‌ای به فرید نوشته است:"برای رفیق فرید، امیدوارم که روزهای آزاد و مستقل را با هم جشن بگیریم، با سلام و درود رفیق آرام."

​​​​​​​   فرید اکنون خود را آماده می‌کند که سال تحصیلی تازه را در مدارس قامشلو آغاز کند. همکلاسی‌های سابق او هم مانند وی در توطئه تبهکاران آواره شدند و زادگاهش عفرین در پی فتنه رژیم ترکیه- رژیم ایران و روسیه به اشغال تروریست‌ها در آمد.