قتل‌عام سیواس یکی از وحشیانه‌ترین جنایت‌ها در تاریخ جمهوری ترکیه است. روز دوم ژوئیه ۱۹۹۳/ ۱۱ تیر ۱۳۷۲ علوی‌های کوردستان و ترکیه برای برگزاری مراسم آیینی «پیر سلطان عبدال» در هتل مادیماک این شهر گردهم آمده بودند در آتش فتنه دشمنان سوختند.

روز ۳۰ ژوئیه سال ۱۹۹۳ علوی‌ها تصمیم به برگزاری مراسمی در یادبود پیر سلطان عبدال در شهر سیواس باکور کوردستان گرفتند. تعداد زیادی از علوی‌های شهرهای دیگر به سیواس آمدند. اولین روز مراسم به روال معمول برگزار شد. عزیز نسین مترجم کتاب "آیه‌های شیطانی" به‌‌ زبان ترکی هم در این مراسم شرکت داشت. در دومین روز مراسم اخلالگران دست بکار شدند. در مساجد و حوالی این هتل برخی گروه‌ها گردهم آمده‌‌ و زمزمه‌‌هایی مبنی بر حمله به‌‌ مراسم علوی‌ها به گوش می‌رسید. حتی بیانیه‌هایی از سوی این گروهها پخش شد که‌‌ گویا افراد حاضر در نشست به‌‌ "خدا، قرآن و نوامیس مؤمنان" حقارت کرده‌اند. روزنامه‌های وابسته به رژیم ترکیه هم تیتر خبرهای خود را در چهارچوب دامن زدن به‌‌ اخلالگری و فتنه قرار دادند.

عناصر فتنه‌گر سرانجام روز ۱ ژوئیه‌‌ آشکارا نیت پلید خود را اعلام کردند. سردادن شعارهای "سیواس را برای لاییک‌ها به‌‌ گورستان مبدل خواهیم کرد"، جمهوری در سیواس تأسیس شد و در سیواس هم فرو خواهد پاشید" و "این زندیق‌ها خواهان خفه‌‌ کردن صدای مساجد هستند" به‌‌ مرکز فرهنگ و شهروندان حاضر در آن حمله‌ور شدند.

پس از دقایقی تعداد افراد گروه‌های فتنه‌گر به‌‌ ۱۰ هزار تن رسید. گروه‌های منافق به‌‌ سوی هتل مادیماک به راه افتادند و سپس با نگهبانان و سربازان اطراف هتل دیدار و گفتوگ کردند. نگهبانان و نظامیان محل کار خود را ترک کردند. مهاجمان خودروهای جلو هتل را واژگون کرده و بنزین این خودروها را برای به‌‌ آتش کشیدن هتل مورد استفاده‌‌ قرار دادند. شیشه‌های پنجرهای هتل را با سنگ شکستند و با پارچه‌های آتشین همه‌‌ اتاق‌ها را به‌‌ آتش کشیدند.

فریاد حاضران در هتل به‌‌ آسمان برخاست. آنان برای نجات از شعله‌های آتش دست به‌‌ دامن هر کسی شده بودند. اما از قرار معلوم "دوغوکان اونر" رییس پلیس سیواس به‌‌ نیروهای تحت امر خود گوشزد کرده‌‌ بود که‌‌ مداخله نکنند. پس از ۱۲ ساعت شعله‌های آتش خاموش شد. ۲ تن از کارمندان هتل و ۳۵ تن که‌‌ برای گرامیداشت مراسم پیر سلطان عبدال در هتل اسکان داده‌‌ شده‌‌ بودند در میان شعله‌‌‌های آتش جان دادند. ۵۱ تن هم توانستند که‌‌ از مرگ فرار کرده‌‌ و خود را نجات دهند.

در این جنایت ۳۳ عضو جامعه علوی جان باختند. قربانیان را شاعر، نویسنده‌‌، هنرمند، خواننده آیینی و کودک تشکیل می‌دادند. آنان نه تنها پیشاهنگان علوی بلکه پیشاهنگان جامعه ترکیه بودند.

مخلص آکارسو و همسرش موهبه آکارسو از خوانندگان محبوب موسیقی عرفانی در ترکیه‌‌، اسم بزیرجی محقق و نویسنده و سوسیالیست نام آشنا، خواننده نسیمی چیمن خواننده‌‌ عرفانی موسیقی علوی‌های ترکیه، هاسرت گُلتکین خواننده کورد [که‌‌ آلبوم "نوروز" وی اولین آلبوم رسمی به‌‌ زبان کوردی در ترکیه بود]، متین آلتونک نویسنده نام‌آشنای دهه شصت ترکیه، آساف کوچاک کارتکاتوریست، بهجت صفاآیسان خواننده‌‌ علوی، مهمت کایناک روزنامه‌‌نگار، اوغور کاینار شاعر، ادیبه سولاری هنرمند علوی و ... در میان قربانیان جنایت کشتار دسته‌جمعی هتل مادیماک بودند. کورای و منکشا که‌‌ هر کدام ۱۲ و ۱۵ ساله بودند و یا آسومان و یاسمین ۱۶ و ۱۷ ساله هم در میان قربانیان قرار داشتند.

دولتمردان وقت رژیم ترکیه در رابطه با این فاجعه قربانیان را مسئول قلمداد کرده بودند. سلیمان دمیرل رییس جمهور و زنی به‌‌ نام تانسو چیلر که‌‌ سمت نخست وزیر وقت ترکیه بود به‌‌ جنایات بزرگی علیه‌‌ خلق‌های ترکیه دست زدند.

درخواست خانواده قربانیان و نهادهای حقوق بشری برای تبدیل هتل به‌‌ موزه یادبود در ۲٧ سال گذشته از سوی رژیم ترکیه رد شده است. دادگاهی عادلانه‌ای برگزار نشد و کسانی را که‌‌ به اتهام دست داشتن در جنایت بازداشت شده بودند از سوی نیروهای رژیم ترکیه آزاد شدند.

جالب آنکه‌‌ وکلای مدافع عاملان این جنایت بشری بعدها در دوره‌‌ زمامداری طیب اردوغان به‌‌ سمت وزارت و نمایندگی مجلس ترکیه از حزب آ.ک.پ راه‌‌ یافتند.