در بیانیه پلاتفرم فراملیتی زنان آمده است:"خشونت بر زنان امری جهان شمول است و در سراسر جهان مردسالار طبقاتی سرمایه‌داری، زنجیر هولناک بهم پیوسته‌ای است، از ستم خانگی، اجتماعی و دولتی، که زندگی را برای زنان غیر قابل تحمل می‌کند."
پلاتفرم دمکراتیک فراملیتی زنان به مناسبت ٢۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان بیانیه‌ای منتشر کرد. متن بیانیه پلاتفرم به شرح زیر است:
"به مناسبت سالروز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان!
در ۲۵ نوامبر سال ۱۹۶۰ بود که سه خواهران مبارز میرابال اهل جمهوری دومینیکن، توسط سازمان امنیت ارتش این کشور به جرم شرکت در فعالیت‌های سیاسی و مبارزه علیه رژیم دیکتاتوری حاکم به قتل رسیدند.
۲۱ سال بعد و در سال ۱۹۸۱، در همایشی که در بوگوتا، پایتخت کلمبیا، با شرکت مدافعان حقوق زنان در آمریکای لاتین و منطقه کارائیب تشکیل شد، پیشنهاد اختصاص دادن روز قتل خواهران میرابل به روز مبارزه علیه خشونت بر زنان مطرح شد. سال ۱۹۹۹ سازمان ملل، ۲۵ نوامبر را به عنوان روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان به رسمیت شناخت.
با گذشت بیش از دو دهه از به رسمیت شناختن این روز توسط سازمان ملل زنان همچنان در این جهان مردسالار، اولین قربانیان خشونت و نابرابری های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هستند و روزی نیست که در رسانه‌های بورژوایی ما شاهد پخش اخبار مربوط به قتل و آزار جنسی و تجاوز به آنها نباشیم. طبق آمار یک سوم زنان در اقصی نقاط جهان تحت انواع خشونت‌های فیزیکی و روانی سیستماتیک قرار می‌گیرند از جمله در مناطق جنگی که زنان نه تنها از لحاظ جنسی_جنسیتی بلکه به عنوان بخشی از میدان و غنیمت جنگی تا حد برده جنسی خرید و فروش می‌شوند. با این وجود آمارهای رسمی نشان دهنده موقعیت تمامی زنان نیست، زیرا بسیاری از زنان به دلایل گوناگون از قبیل فرهنگهای سنتی مردسالار و دین‌گرای حاکم بر نهاد خانواده و اجتماع، نبود پشتیبانی قانونی، ترس، افسردگی، تحقیر، توهین و غیره مشکلات خود را حتی با نزدیکان و خانوادۀ خود در میان نمی‌گذارند، چه رسد به مراجعه و شکایت به ارگان‌های دولتی.
خشونت بر زنان امری جهان شمول است و در سراسر جهان مردسالار طبقاتی سرمایه‌داری، زنجیر هولناک بهم پیوسته‌ای است، از ستم خانگی، اجتماعی و دولتی، که زندگی را برای زنان غیر قابل تحمل می‌کند.
در بسیاری از کشورها مانند ایران، تنها سنت و باورهای فرهنگی نیست که زندگی را بر زنان سخت کرده است بلکه قوانین جنسیت‌گرا و مرتجع جمهوری اسلامی سنت‌های نانوشته را هم به قانون تبدیل کرده و این خشونت را برای زنان ملیت‌ها و اتنیک‌های تحت ستم چند برابر کرده است، که البته همواره زنان پیشاهنگی مبارزه نه تنها برای آزادی خویش بلکه برای آزادی جامعه را هم به عهده گرفته‌اند. زنان با مشارکت در صف مقدم مبارزات ملی، کارگری، دانشجویی، محیط زیست، دفاع از حقوق کودکان، دفاع از آزادی بیان ، حقوق بشر و… جمهوری اسلامی را به چالش کشیده‌اند. در این راه هزاران زن جان باخته و اکنون نیز زندان‌های این رژیم مملو از زنان جسور و آزاد می‌باشد.
در افغانستان نیز با بیرون رفتن ارتش اشغالگر آمریکا و ناتو و بازگرداندن قدرت به طالبان، زنان در افغانستان اولین قربانیان این توحش و جنایت سازمان یافته بودند، آنها ضمن حذفشان از تمامی فضاهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی فاقد امنیت جانی شده و طی یک سیاست زن‌کشی و فمنیسید روزانه به قتل می‌رسند. طالبان دخترکان خردسال را به زور از خانواده‌های خود جدا کرده و به بردۀ جنسی نیروهای خود درمی‌آورند. زنان مشاغل خود را از دست دادند، درب‌های مدارس و دانشگاه‌ها بر روی آنان بسته شد و از هر نوع فعالیت سیاسی و اجتماعی محروم گشتند. زنان افغانستان، اما در دفاع از حقوق از دست رفتۀ خود ساکت ننشستند، روزانه در اقصی نقاط این سرزمین، با وجود حضور نیروی وحشیانۀ طالبان در خیابان‌ها، با شجاعت به اعتراض و طرح خواسته‌های خود می‌پردازند و با سر دادن شعارهایی همچون “نان، کار، آموزش” مطالبات خود را فرمول‌بندی و از حق خود دفاع می‌کنند.
تقویت بنیادگرایی و ارتجاع مذهبی منطقه نه تنها امنیت را از زنان گرفته است، بلکه زنان مورد حمله سیستماتیک سیاست‌های زن‌ستیز حکومت‌های مرتجع منطقه، چون افغانستان، پاکستان، ترکیه و جمهوری اسلامی در ایران می‌باشند. این توحش و بربریت امری تصادفی نیست، بلکه این ریشه در سیستم سرمایه‌داری مردسالاری دارد که خود عامل اصلی خشونت است.
ما زنان متشکل در "پلاتفرم دمکراتیک فرا ملیتی زنان" ضمن گرامیداشت این روز به عنوان سمبل مبارزاتی مشترک و به مناسبت سالگرد روز جهانی مبارزه علیه خشونت بر زنان، همۀ زنان و مردان را برای مبارزه علیه خشونت بر زنان وعلیه مناسبات ظالمانه پدرسالارانۀ سرمایه‌داری امپریالیستی به مبارزه و همبستگی با جنبش زنان دعوت می‌کنیم."
