دخترِ عفرینی که مشاهداتش را بر دیوارهای آوارگی نقش می‌کند

دو سال است که عفرین به اشغال ترکیه و تروریست‌هایش درآمده است. ظلم و زورگویی دولت تبهکار ترکیه بر آوارگان عفرین ادامه دارد. «روشن» نام یکی از کودکان عفرین است که آرزوهایش را بر دیوارهای کهنه نقاشی می‌کند

رژیم تبهکار و وحشی ترکیه در ١٨ مارس ٢٠١٨ در سکوت مطلق تمامی دولت‌های منطقه و جهان منطقه عفرین را اشغال کرد. عفرین آرامترین منطقه سوریه در خلال جنگ ویرانگر سوریه بود. در حمله ارتش اشغالگر ترک و تبهکارانش به عفرین صدها شهروند به قتل رسیدند، هزاران شهروند ربوده شده و صدها هزار نفر آواره گشتند. کودکان عفرینی از سوی هواپیماهای جنگنده ترکیه و در سکوت شرم آور جامعه بین‌الدولتی به قتل می‌رسیدند. روشن دختری از عفرین است که توانست از حمله داعشی‌های وابسته به اردوغان که اینبار با لباس ارتش آزاد سوریه به جنایت علیه بشریت دست می‌زدند نجات یابد و همراه خانواده‌اش به منطقه شهبا بگریزند.

علی‌رغم شرایط سخت و کمبود امکانات، «روشن سینو» (١۴ ساله) اهل روستای هوسی واقع در بخش مباتای عفرین اشغالی که مجبور به ترک زادگاهش شد اکنون به تحصیل در مقطع نهم در دبستان شهبا ادامه می‌دهد.

روشن از ٨ سالگی نقاشی را آغاز کرده است، او در زادگاهش تابلوهای بسیاری در مورد طبیعت و کودکان نقاشی کرده است. اما حمله رژیم اشغالگر ترک و تبهکاران وابسته‌اش به عفرین روزهای روشن کودکان عفرین را به تاریکی مبدل کرد.

این نقاش کوچک پس از آنکه مجبور به ترک روستایش شد به روستای تل قرا در بخش احداس کانتون شهبا پناه آورد. او در حال نقاشی کردن طولانی‌ترین تابلوی نقاشی جهان است که نیازهای آن با کمک جنبش فرهنگ و هنر و اتحادیه روشنفکران فراهم شده‌اند.

جنبش فرهنگ و هنر و اتحادیه روشنفکران با هدف کمک به «روشن» و شکوفا شدن استعدادهای او رنگ روغن و وسایل نقاشی را برایش فراهم کردند.

او در شهبا تاکنون ٢٠ تابلو نقاشی کرده و در سه نمایشگاه که در شهرهای حلب و شهبا برپا شده‌اند شرکت کرده‌ است.

با اینکه تابلوهای روشن موضوعات جداگانه‌ای را مد نظر قرار داده‌اند اما حمله ترکیه به کانتون عفرین و آواره شدن مردم آن تأثیر عمیقی بر آثار او برجای نهاده‌اند.

روشن تلاش کرده است تا وحشیگری دولت ترکیه در حمله به عفرین را به تصویر بکشد. او در یکی از تابلوهایش دختری زخمی را نقش کرده و در تابلوی دیگر قطع درختان زیتون عفرین و به آتش کشیدن جنگل‌ها از سوی دولت ترک را نشان می‌دهد.

او به دلیل کمبود امکانات، اکنون دیوارهای کهنه یک خانه ویران شدن را به عنوان بوم انتخاب کرده است.

وی روی این دیوارِ کهنه، کوهی را نقاشی کرده است که خلق عفرین پس از حمله هوایی ترکیه به بیمارستان آورین و قتل‌عام زخمی‌ها، مجبور به ترک این شهر شدند. کوه احلام و مردمانی که راه آوارگی را در پیش می‌گیرند در این اثر دیده می‌شود.

روشن در مورد این تابلو می‌گوید:"این تابلو مربوط به آواره شدن مردم، عبور آنان از کوه احلام و تَرک عفرین است. ما در این راه با وقایع تلخی روبرو شدیم. تا امروز آنها را فراموش نکرده‌ام."

روشن می‌افزاید:"در راه پیرمردی هشتاد ساله بود که نتوانست تحمل بیاورد و وفات کرد. ما جسد وی را به خاک سپردیم. من آنچه را که به چشم دیده بودم سعی کردم نقاشی کنم."

«هیهان علی» مادرِ روشن می‌گوید دخترش در روستایشان به نقاشی طبیعت و زیبایی‌های زندگی می‌پرداخت اما پس از آواره شدن، موضوع نقاشیهایش کاملا تغییر کردند. او دیگر تابلوهای سرشار از درد، جنگ، آوارگی و غم‌انگیز می‌کشد. به گفته هیهان علی توطئه بین‌المللی علیه کوردها در عفرین تأثیر روانی بزرگی بر دخترش داشته‌اند.