زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد پس از دو ماه بی‌خبری سرانجام ظهر امروز در یک تماس تلفنی با خانواده‌اش از نگهداری خود در یک سلول مخصوص در زندان کرمان خبر داده است.

به گفته‌ی دنیز جلالیان، خواهر زینب جلالیان، "ظهر امروز پنج‌شنبه ۷ مرداد، زینب جلالیان پس از دو ماه موفق به تماس تلفنی با خانواده خود شد و گفته است که به اعتصاب غذای خود پایان داده و هم‌اکنون در یک سلول مخصوص تک نفره در زندان مرکزی کرمان به‌سر می‌برد."

زینب جلالیان در گفتگو با خانواده خود از حضور دو بازجوی امنیتی در کنار خود خبر داده و اعلام کرده که وی حق صحبت کردن به زبان کوردی را ندارد و از وی خواسته شده که به زبان فارسی صحبت کند.

دنیز جلالیان در ادامه افزود که زینب جلالیان در حالی که صدای وی به شدت گرفته بود و مرتبا سرفه می‌کرد، گفته است که بازجویان امنیتی دلیل این تبعید وی را ارسال اخبار  زندان به نهادهای حقوق بشری و نوشتن نامه‌های سرگشاده اعلام کرده‌اند.

زینب جلالیان در تاریخ ۱۰ اردیبهشت امسال به صورت ناگهانی توسط ماموران امنیتی از زندان محل نگهداری خود در خوی خارج شد. پس از یک هفته مشخص شد که وی به زندان قرچک منتقل شده است. به گفته خانواده این زندانی سیاسی "ماموران او را  به مدت دو روز با دستبند و پابند از زندان خوی به اورمیه و کرماشان و از آنجا به دادسرای اوین و در نهایت به زندان قرچک منتقل کردند و در این مدت حتی آب و غذای کافی هم به زینب نداده بودند."

زینب جلالیان در مدت نگهداری در شرایط سخت زندان قرچک به کرونا مبتلا شد و در تاریخ ۳۱ خرداد با درخواست بازگشت به زندان خوی یا انتقال به زندان اوین و همچنین رسیدگی‌های لازم پزشکی دست به اعتصاب غذا زد، اما در ششمین روز از اعتصاب غذا در تاریخ ۵ تیر مجددا از بند قرنطینه زندان قرچک به مکانی نامعلوم منتقل شد.

خبرگزاری فرات نیوز پیشتر در گزارشی به نقل از منابع آگاه اعلام کرده بود که زینب جلالیان در مدت نگهداری این زندانی سیاسی در زندان قرچک، دو نفر که خود را «وکلای حقوق بشری» معرفی کرده‌اند با خانم جلالیان ملاقاتی داشته و از او خواسته‌اند تا برای بهبود وضعیت خود با نهادهای امنیتی همکاری کند. زینب جلالیان اما به خانواده خود گفته بود به دلیل عدم اعتماد به این افراد از ادامه گفت‌وگو با آنها و طرح خواسته‌هایش خودداری کرده است.

یک سایت امنیتی وابسته به سازمان اطلاعات جمهوری اسلامی که به نام «دیده‌بان حقوق بشر کوردستان ایران» فعالیت ‌می‌کند طی ماه‌های اخیر سلسله مطالبی سراسر کذب به قصد تخریب زینب جلالیان منتشر کرده است. این مرکز امنیتی در یکی از گزارش‌های اخیر خود نوشته که «وکلای» این سازمان (بازجویان اطلاعات) موفق به دیدار با خانم جلالیان در زندان شده‌اند.

از سوی دیگر شبکه حقوق بشر کوردستان که طی سال‌های اخیر از نزدیک پیگیر وضعیت و پرونده زینب جلالیان است، نقل و انتقال‌های اخیر این زندانی سیاسی و همزمان تلاش گسترده نهادهای امنیتی و انتشار مطالب کذب در فضای مجازی برای تخریب خانم جلالیان و فشار بر او برای انجام مصاحبه‌های ویدیویی را نشانه‌هایی نگران کننده از یک سناریوی هماهنگ شده امنیتی و تشکیل پرونده جدید برای این زندانی سیاسی سرشناس کورد پس از گذشت نزدیک به ۱۳ سال از حبس او تحت سخت‌ترین شرایط می‌داند.

    | بیشتر بخوانید ....
    ♦ زینب جلالیان؛ نه به طلب بخشش، نه به اعتراف! 
    ♦ زینب جلالیان به سرکوب‌شدگان اعتراضات مردمی؛ با بند بندِ وجودم با شما همدردم
    ♦ صداهای مبتذل فاشیسم و سکوت خلق | یادداشت

زینب جلالیان، متولد سال ۱۳۶۱ در روستای «دیم قشلاق» شهرستان ماکو در استان اورمیه است. او اسفند ماه ۱۳۸۶ در کرماشان بازداشت شد و پس از ماه‌ها نگهداری در سلول انفرادی اداره اطلاعات این شهر و تحمل شکنجه‌های شدید جسمی و روحی، توسط دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» و «محاربه» از طریق عضویت در حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) به اعدام محکوم شد. این حکم پس از تایید در دادگاه تجدیدنظر در سال ۱۳۹۰ با یک درجه تخفیف به حبس ابد تبدیل شد و پس از آن زینب به زندان خوی در استان اورمیه انتقال یافت. وی طی این سال‌ها در زندان به بیماری‌های متعددی از جمله اختلال در بینایی، ناخنک چشم و برفک دهان مبتلا شده است.

کارگروه بازداشت‌های خودسرانه سازمان ملل در سال ۱۳۹۵ طی درخواستی رسمی از جمهوری اسلامی ایران خواست تا زینب جلالیان را فورا آزاد کند و تمامی اقدامات لازم برای جبران خسارات تحمیل شده بر او را بدون تاخیر و بر اساس ضوابط ‌بین‌المللی انجام دهد. طی رای صادره از سوی این کارگروه بین‌المللی محروم کردن زینب جلالیان از آزادی، خودسرانه و برخلاف اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی ـ سیاسی توصیف شده است و ایران موظف است تا مسئولان نقض حقوق این فعال سیاسی کورد را تحت پیگرد قانونی قرار دهد.