ریاست مشترک شورای. رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان با اشاره به اعلام آتش‌بس‌های رهبر خلق کرد عبدالله اوجالان به منظور راه حلی برای حل مساله کرد اعلام نمود؛ جنگ محصول پلید و خطرناک ذهنیت مرد است، جنگ با سرشت زن ضدیت دارد.
ریاست مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان با ماهنامه نوای زنان به گفتگو پرداخت.
مساله کرد به هیچ یک از مسائل دیگر شباهتی ندارد، مساله کرد مساله‌ای بین‌المللی است
در این گفتگو بسه خوزات با اشاره به این موضوع که مساله کرد از مسائل دیگر در مناطق جغرافیایی دیگر متفاوت تر بوده و مساله کرد مساله‌ای بین المللی محسوب می‌شود اظهار داشت که مساله کرد از ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی برخوردار است. بسه با اشاره به تاسیس دولت ترک به عنوان ژاندارم امپریالیسم در منطقه و قربانی شدن کردها در این طرح قرار گفت: بعد از قرار داد لوزان در سال ١٩٢٣، دولت ترک بر مبنای انکار و نابودی کردها تاسیس شد. به همین دلیل دولت ترک در نوع خود بانی و اساس این مساله به شمار می‌رود. تا زمانیکه سیاست دولتهای موسس ناتو در ارتباط با کرد و ترکیه دستخوش دگرگونی نشود و دولت ترک دست از سیاستهای دشمنانه خود با کردها برندارد، دشوار است که مساله کرد به راه حلی دست یابد. در این رابطه دگرگونی مبانی سیاست و ذهنیت امری لازم به شمار می‌رود.
بسه خوزات در بخش دیگری از سخنان خود افزود؛ دولت ترک، دولتی کشتارگر است، تاریخ این دولت مملو از کشتار و نسل‌کشی است، بیش از یکصد سال است که کشتار فرهنگی را بر کردها اعمال نموده و از چنان ذهنیتی برخوردار است که صرفا تداوم بقای خود را در نابودی کردها امکان پذیر می‌داند. از همین رو مبارزه برای دمکراسی و در مقابله با چنین سیاست و ذهنیتی مبتنی بر فاشیسم بسیار حایز اهمیت می‌باشد. از همین رو مبارزه در شکلی سازماندهی شده و تلاش دمکراتیک و انقلابی مبانی حیات فاشیسم نابودگر را از میان بر می‌دارد.
خوزات با بیان اینکه عبدالله اوجالان رهبر خلق کرد از سالهای ١٩٩٣ به بعد به منظور حل و فصل دمکراتیک مساله کرد به اعلان آتش‌بس دست زده و پروژه های متفاوتی را برای حل مساله آماده کرده است و بدین منظور به تلاشهای فراوانی دست زده است. خوزات در این رابطه اعلام نمود که حاکمیت فاشیسم مبتنی بر کشتار که با خلق کرد دشمنی می‌نماید فرایندهای آتش بس را به عنوان زمینه‌سازی برای جنگی بزرگتر ارزیابی کرده واز آن در راستای مطامع خود بهره‌برداری کردند، و در این میان آ.ک.پ بیش از تمامی دیگر دولتهای ترکیه از آن بهره برداری کرده و آن را به جنگ ویژه تغییر داده است.
دولت ترک از ذهنیت مبتنی بر کشتار برخوردار است
خوزات در ادامه افزود: به منظور تغییر فرایند آتش‌بس به فرایند حل و فصل دمکراتیک نیازمند ذهنیت و سیاست دمکراتیک است و دولت ترک از چنین ذهنیتی برخوردار نیست. دولت و رهبری ترک از ذهنیت و درک فاشیستی برخوردار است. از سوی دیگر مشاهده می‌شود که دولت ترک دشمن دمکراسی و آزادی است. آ.ک.پ این تفکر و ذهنیت را در بالاترین سطح نمایندگی می‌کند. همه ما مشاهده کردیم که چگونه از مساله کرد به نفع خود بهره برداری نمود. این ذهنیت مبتنی بر انکار و نابودی بزرگترین مانع در مقابله با مساله کرد است.
دشمنی با کردها مشروعیت آ.ک.پ را از میان برداشته است
خوزات در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت که در فرایند حاکمیت آ.ک.پ تمامی ارزشهای ترکیه از میان رفته‌اند. این دولت برای تداوم حاکمیت فاشیستی و مبتنی بر کشتار خود تمامی ارزشها را مورد حمله قرار داد. نوع دشمنی با کردهااز چنان شدتی برخوردار بود که باعث از میان رفتن مشروعیت خارجی و داخلی این دولت شد.. خصوصا ائتلاف آ.ک.پ با م.ه.پ این حزب را به هزیمت کشاند. اکنون آ.ک.پ به م.ه.پ تبدیل و تقلیل یافته است. بر عکس معیارهای زمان تاسیس عمل می‌نماید، غیر از جنگ، کشتار و اشغالگری به امر دیگری نمی‌اندیشد و به ورطه‌ای در افتاده است که غیر از وعده جنگ و نابودگر نمی‌تواند وعده دیگری را به جامعه بدهد.
حل دمکراتیک از طریق مبارزه برای دمکراسی ممکن می‌شود
خوزات اشاره نمود که انتظار برای حل دمکراتیک از ذهنیت مبتنی بر کشتار و فاشیستی، گفته ساده و ناشی از جهل بوده و حل دمکراتیک از طریق مبارزه برای دمکراسی امکان می‌یابد. تا زمانیکه در ترکیه مبارزه قدرتمندی برای دمکراسی و صلح صورت نگیرد، زمینه و فرصتهای حل مساله از راههای دمکراتیک مهیا نمی‌گردد. آنچه که می‌تواند دولت و حاکمیت فاشیستی و قاتل را تضعیف نماید و زمینه ساز دمکراسی باشد، مبارزه سیاسی و اجتماعی قدرتمند است.
جنگ محصول خطرناک ذهنیت مرد است
در بخش دیگری از این گفتگو بسه خوزات به طور تفصیلی به جنگهای روی داده در منطقه، تاثیر جنگ بر زنان و نیروهای فعال در فرایند حل و فصل مساله اشاره کرده و گفت: جنگ محصول حاکمیت مرد به شمار می‌رود. مرد حاکم، حاکمیت خود را از طریق جنگ تقویت کرده و ادامه داده است. دولت تنوارگی حاکمیت مرد است. سر در پایین این تنوارگی قرار گرفته است. این مساله برای مرد حاکم، سرچشمه دارندگی و مالکیت است و در مقابل برای زن و جامعه و طبیعت سمی مهلک به شمار می‌رود. جنگ محصولی ضد زن است، جنگ دشمن زن محسوب می‌شود. از زمان تاسیس دولت و حاکمیت فرادستانه مرد به بعد، جنگ همواره وجود داشته است، علیه زن، طبیعت و حیات بشری کشتار و قتل عام براه افتاده است. در امتداد با این حقیقت همواره مبارزه برای حیاتی شکوهمند علیه جنگ نیز وجود داشته است. زنان نیز به پیشاهنگان این مبارزه تبدیل شده‌اند. ارزشهای بشری نیز به یمن این مبارزه زنان حفظ شده‌اند. در این عصر، شدیدترین مبارزه نیز از سوی زنان علیه این جنگ در جریان است.
خوزات در بخش دیگری از این گفتگو اظهار داشت: در جنگ سوم جهانی شدیدترین دردها و آلام را زنان متحمل می‌شوند. ارزشهای بشری از طریق این جنگ نابود می‌شوند. اما اکنون با پیشاهنگی جنبش آزادیخواهی زنان کرد مقاومتی شدید در جریان است. از همین رو زنان عرب، آسوری، سریانی، ترکمن به مقاومت دست می‌زنند. جنبش زنان ترکیه، جنبش جهانی زنان طی سالهای اخیر اراده استوار خود را برای مقاومت نشان داده‌اند. اما این سطح از مقاومت برای نابودی جنگ خطرناک و مردانه و ذهنیت فاشیستی کافی نیست.
خوزات در خاتمه این گفتگو اظهار داشت که مبارزه سازماندهی شده و نیروی دفاع از خود زنان بسیار مهم بوده و اگر در این راستا زنان از طریق مبارزه سازماندهی شده خود در چارچوب ارزشهای زنانه، حیات اجتماعی و سیستم اجتماعی را ایجاد نمایند، با گسترده‌تر شدن مبارزه، امکان جنگ و خشونت نیز رفته رفته کمتر شده و در نتیجه جنگ نمی‌تواند بیش از این نابودگر و مخرب باشد
