کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان با عنوان هفته قهرمانی از مظلوم تا ماهسوم پل مقاومت آزادیخوادیخواهانه است، پیامی را منتشر و در این پیام خواسته است که همه در مقابل استعمارگری، حول شهدا به صفوف مقاومت بپیوندند، فاشیسم را در هم شکسته و انزوا را پایان داده و به  آزادی و دمکراسی دست یابند.

متن پیام پ.ک.ک در رابطه با هفته قهرمانی به این شرح است:

"واقعیت هفته قهرمانی بیش از هر چیز تاریخِ احیای مجدد یک خلق است. چنین مقاطعی در میان بسیاری از خلق‌های جهان وجود دارد. اگر خلقی در عرصه تاریخ دوباره جای گیرد، پیشاهنگان و رهبرانی دارد، نیز اگر خلقی در معرض نابودی و تهدید قتلعام قرار گیرد، زمانی که اندکی بپا خاسته و در مقابل این موضع فروافتادن ایستادگی می‌کند، اگر کسانی این خلق را از مسیر بردگی به سوی مسیر آزادی سوق دهند، در این راستا بدون تردید یک قهرمان حضور دارد.

در خاک کوردستان در دویست ساله  اخیر، و بویژه صد سال اخیر فشار و تلاش برای نابودی فرهنگی در جریان بوده است. کورد و کوردستان روزانه شاهد قتلعامی فرهنگی است. به دار کشیدن قاضی محمد، پیمان الجزایر، هلبجه، انفال، قتلعام گزی، قامشلو و عفرین تنها نمونه‌‌هایی از این دردهای تاریخی ما هستند. از همینرو ماه مارس برای کورد ماه قتلعام بوده است، و همزمان برای کورد ماه آغاز بهار نیز محسوب می‌شود، ماه مقاومت است، ماه هوشیاری حیات و بازخیزی است.

یکی از افرادی که این مقاومت را به شیوه قهرمانانه به عالیترین سطح اعتلا داد، عشق به یادبود مظلوم دوغان -که با شعله‌ور ساختن سه کبریت از نوروز استقبال کرد- و ماهسوم کورکماز- عگید است است که در ۲۸ مارس ۱۹۸۶ در گابار به شهادت رسید.

گریلاهای آزادی کوردستان که وارثان نماد مبارزه آزادیخواهی ما، عگید هستند، هم عاشقان این یادبود بوده و هم برای تحقق آرمان‌های عگیدها، مبارزه آزادیخواهی بزرگ را بیش از هر زمان دیگری در هفته قهرمانی ۲۱-۲۸ مارس به پیش برده‌اند. زکیه، رخشان، بریوان، روناهی و سما-ها در این ماه بدنهایشان را به شعله‌های آتشی سپردند که به اسامی احیای آفرینش خلقی از طریق آتش تبدیل شدند و در مقابل نابودگری به پا خاستند. خلق ما در مقابل رژیم بعث [عراق] از دروازه خیزش به مقاومت و مبارزه دست زده و در همین ماه مقاومت خود را در تمامی جنوب کوردستان گسترش بخشید. از این طریق نشان داد که در مقابل استعمارگری سر فرود نمی‌آورد و گریلاهای کوهستان در این ماه مبارزه و مقاومت خود را به بالاترین سطح برکشیدند. این ماه برای کوردها نشان دهنده دست‌یابی ظلم و ستم به بالاترین مرحله بوده و از طرف دیگر نشان می‌دهد که مقاومت در مقابل این ستم با اراده استثنایی انسانها، در هر بهاری در سطحی باور نکردنی به پیش برده شده است.

رفقایمان؛ مظلوم دوغان و ماهسوم کورکماز، شخصیتهایی هستند که در میان صفوف مبارزه آزادیخواهی کوردستان از جایگاهی ویژه و منحصر بفرد برخوردار هستند. این رفقا با شخصیت ویژه خود در مبارزه آزادیخواهی مرحله آفرین بوده‌اند. نمونه‌ای برگزیده و بزرگ از شخصیت‌هایی جدید انسانی هستند.

مظلوم دوغان در زندان آمد در بدترین شرایط، در موقعیتی که هیچ ارتباطی با حزب و دیگر مقاومان در زندان نداشت، با هیبت و شکوه در مقابل وحشیت غیرانسانی دولت ترک عصیان کرد. وی در فقدان امکانات در مراسم نوروز با شعله‌ور ساختن بدن خویش با سه چوب کبریت به استقبال پرداخت، شهادت وی برای مبارزه آزادیخواهی ما به تولدی دیگر تبدیل شد. وی با شهادت خود هم راه مبارزه و مقاومت را دیگر باره به رفقای زندان نشان داده و هم اجازه نداد که دشمن زندگی انسانها را به عنوان ابزاری برای سوء استفاده بکار گیرد. شعار «مقاومت زندگی است»، در چنین شرایط دشواری هم به شعار عزم راسخ مقاومت بدل شد و هم مانند اراده‌ای پولادین به مشعل کوردستان تبدیل شد.

یاد و خاطره عگید، روایت مبارزه وی؛ یادبود یکی از قهرمانان پیشاهنگ مبارزه دمکراسی و آزادیخواهی اجتماعی و ملی ما، درک این اسطوره است. درک مبارزی است که رویاهای آزادیخواهانه خلقی را در شخصیت خود گردهم آورده است. به همین دلیل درک و یادبود وی به معنای یادبود یکی از پیشاهنگان خلق، مبارزی عاشق خلق است که در صفوف مقدم برای آزادی گام بر می‌دارد. او همیشه نماد دوران مقاومت و مبارزه و مقاومت ملی ما بوده و همیشه با چنین عنوانی از وی یاد می‌شود.

زمانیکه از میلیتانی پ.ک.ک سخن گفته می‌شود، نخستین موضوعی که به ذهن می‌رسد، میلیتانی آفرینش فرصت‌ها در میان عدم امکانات و فرصتهاست. این میلیتانی است که واقعیت ناممکن را به امری ممکن تبدیل می‌کند. ارتقا‌بخش روحیه آزادیخواهی است. آنچه که این مسئله را در میان صفوف پ.ک.ک نشان داد، اراده مظلوم دوغان است، رفاقت است، دوستی، عشق، حساسیت و مهارت در تاکتیک، تفکر در ایدئولوژی و تئوری و موضع گریلای یا دیسیپلین عگید- ماهسوم کورکماز است. این موضوع جوهره مقاومت است و مبارزه از مظلوم تا ماهسوم، بنیان‌های خطمشی آزادیخواهی را در شخصیت خود به معرض نمایش گذاشته‌اند.

آنچه که مهم است در زمان و مکانی که فاشیسم به بیشترین حمله دست می‌زند، بیش از هر زمان دیگری نسبت به موضع آزادیخواهانه جدید و از این بنیان‌های جدید صیانت به عمل می‌آورد. اما در زمانیکه هفته جدیدی از قهرمانی را پشت سر می‌گذاریم، بیش از هر زمان دیگری پرسش از این موضوع اهمیت می‌باید که: آنچه که باید دنبال شود چیست؟ به چه مواردی باید عمل شود؟ عشق راستین به مبارزه باید چگونه باشد؟

بر همین اساس است که از خلقمان می‌خواهیم که خلق‌های ترکیه و خاورمیانه، جوانان و تمامی کسانی که در آرزوی دمکراسی هستند چه باید بکنند؟ لازم است در مقابل این رژیم ستمگر بپاخیزند- در مقابل بیماری‌ای که کاپیتالیسم از آن به نفع خود بهره می‌برد و فاشیسم را در شدیدترین صورت آن را بر همگان تحمیل می‌کند، بتوانیم به روح ماهر-ها دست یابیم که در قزل دره به شهادت رسید و بر اساس برادری خلق‌ها، به مناسبت هفته قهرمانی از مظلوم‌-ها تا عگید-ها با عشق شهدا علیه فاشیسم و استعمار حول شهدای مقاومت گرد هم آییم، فاشیسم را درهم شکسته، به انزوا خاتمه داده و به دمکراسی و آزادی دست یابیم."