"پارت دمکرات کوردستان مسیر خود را گم کرده است، اسیر شده است" (بخش دوم و پایانی)

سوزدار اوستا عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان، اعلام نمود دولت ترک، پارت دمکرات کوردستان را به اسارت گرفته است؛ این حزب مسیر خود را گم کرده است، وارد مسیری اشتباه و خطرناک شده است.

سوزدار اوستا عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان در بخش دوم گفتگوی خود با خبرگزاری فرات در رابطه با شنگال، تنش‌های ایجاد شده اخیر در جنوب کوردستان سخن گفت.

خبرگزاری فرات: مقاومت خلقمان در شنگال در مقابل پیمان قتعلام جدید شنگال همچنان ادامه دارد. چند روز قبل نیروهای عراقی در شنگال به مداخله دست زدند. خلق در مقابله با این مداخله مقاومت کرده و اجازه ورود نیروهای عراقی به شنگال را نداد. دور نیروهای آسایش شنگال حلقه زدند. بعد از این موضع ارزشمند، پارت دمکرات کوردستان اعلام نمود که حکومت عراق لازم است این پیمان را وارد مرحله اجرایی نماید. برای بی اثر ساختن این پیمان باید چه اقداماتی انجام داد؟ باید هوشیاری مردم به چه سطحی برسد؟

سوزدار اوستا: مبارزه و مقاومت شنگال که از ۹ اکتبر ادامه دارد، مقاومتی بسیار مهم و ارزشمند است. در ابتدا با روح مقاومت شنگال، با موضع خلق مقاوممان در شنگال، با ادای احترام به خلق ایزدی، عید خلقمان را شادباش می‌گویم. خلقمان اکنون در حال انجام عبادات مذهبی و رسوم اجتماعی خود در ماه روزه هستند. دو عید را به جا اورده و اکنون در حال برگزاری آخرین جشن ایزدی هستند. جشن گذشته «سِشَم خوَدان» و اکنون نیز جشن ازی را به تمامی جامعه امان و تمامی خلق کوردستان شادباش می‌گویم. این جشن به جشن مقاومت تبدیل شده است و این بسیار مهم بوده است.

همپیمانی‌هایی بین نیروها ایجاد شده است که اخیرا ما اهداف و موضع این نیروها را تحلیل کرده‌ایم. همزمان، در جنبش آزادیخواهانه ما این موضوع از زاویه‌های گوناگونی تحلیل شده است. جامعه ایزدی نیز این موضوع را مورد ارزیابی قرار داده است. دوستان خلق ایزدی نیز آن را مورد بررسی و تحلیل قرار داده‌اند. دو ماه است ما موضوع شنگال را در دستور کار قرار داده‌ایم بدون شک وضعیت شنگال برای تمامی ما و جامعه بشری و خلق‌ها بسیار اهمیت دارد. اقداماتی که علیه شنگال انجام می‌شوند، فقط علیه شنگال نیستند. حمله به شنگال تداوم همان حملاتی هستند که بر رهبر آپو و کوردستان صورت گرفته‌اند. باید در این تصویر گسترده شنگال را مورد ارزیابی قرار داد. از طریق اقدامات مختلف می‌خواهند که این توطئه را به انجام برسانند. در ۹ اکتبر به شیوه‌ای غیر اخلاقی تلاش کردند تا فرمان جدیدی تحت نام قانون دفاکتو را به مرحله اجرا در بیاورند. اما موضع خلقمان در شنگال این توطئه‌ها را خنثی کرد. به همین دلیل باید این موضع خلق به خوبی درک شود، که چگونه این موضع توطئه‌ای بزرگ را خنثی کرد. باید وضعیت موجود در شنگال را از سه زاویه مورد بررسی قرار داد. نخست، شنگال چه می‌خواهد؟ پاسخ به این پرسش ساده است. خلق ایزدی جامعه‌ای است که چندین بار با فرمان و قتلعام مواجه شده است. هنوز نیز آزارها و دردهای این فرمان‌ها را تحمل می‌کند. نگاه کنید و ببینید که هنوز نیز جراحت‌های شنگال درمان نشده‌اند. اما خلقمان در شنگال، همان خلق قبل از سال ۲۰۱۴ نیست. اکنون خلق شنگال از اندیشه و فلسفه، از ابزارهای مقاومت برخوردار است. خلقمان در شنگال می‌داند که این آخرین شانس این خلق برای بقای حیات است. لازم است که منطقه‌ای خودمدیریتی، نیروی دفاعی مرتبط به خودمدیریتی، و در نهایت از خودمدیریتی متعلق به خود برخوردار باشد. بر این اساس است که در قانون اساسی عراق باید مانند یک استان که از موقعیت سیاسی خود برخوردار است باید به رسمیت شناخته شود. در قانون اساسی عراق راه برای ایجاد این موقعیت سیاسی باز است. خلقمان در شنگال و تمامی جامعه ایزدی ۶ سال است که بر این اساس مبارزه کرده و مبارزه آنان ادامه دارد. در سال ۲۰۱۶ پروژه درخواستی خود را به صورت رسمی به حکومت عراق ارائه کرده است. شنگالی‌ها نمی‌خواهند دولتی برای خود تاسیس کنند، از عراق جدا نمی‌شوند، به اشغال جای دیگری دست نزده‌اند، بر عکس خواهان استیفای حقوق طبیعی و زندگی و ارزش‌های خود برآمده‌اند. و این نیز از جمله حقوق مشروع آنان است. تا امروز بلایایی بر سر آن‌ها آمده است که نمی‌خواهند بار دیگر تکرار شود.

زمانیکه قرارداد شنگال بین هولیر-بغداد امضا شد، خواست و نگرش جامعه ایزدی به هیچ وجه مورد ملاحظه قرار نگرفت. با زور می‌خواهند که نهادها و دستگاه‌های دمکراتیک شنگال را غصب کنند. جامعه شنگال در این باره با مسئولیت‌پذیری رفتار کرده است. در این باره راهکارهای دمکراتیک را در پیش گرفته‌اند مجلس دمکراتیک شنگال، جنبش آزادی زنان شنگال، حزب آزادی دمکراتیک شنگال، با زنان، جوانان و تمامی عناصر دیگر شنگال راه گفتگو و دیالوگ را در پیش گرفتند. این گفتگوها از سال ۲۰۱۴ ادامه دارند. می‌خواستند این تلاش‌ها را به شیوه‌ای قدرتمندتر ادامه دهند. هیاتهایی را پشت سر هم به بغداد روانه کرده‌اند. هم اکنون نیز هیاتهای انها در بغداد هستند تا مسائل و مشکلات پیش آمده را حل کنند.

اقدامات امروز اردوغان در شنگال، فردا در کرکوک، موصل و تل‌عفر روی می‌دهد

اما در مقابل، دولت عراق نیروی بزرگی را به شنگال اعزام کرده و این روند همچنان ادامه دارد. عراق می‌داند که مشکلی از سوی ایزدیان متوجه وی نمی‌شود، اما دولت ترک و خصوصا پارت دمکرات کوردستان فشارهایی را بر عراق وارد می‌کنند. عراق مجبور نیست که در مقابل این خواستها هیچگونه امتیازی بدهد. اگر دولت عراق بار دیگر حقوق خلق ایزدی را که با فرمان‌های متعددی روبرو شده است،  نقض کرده و آنها را به آوارگی بکشاند، تکثر در عراق نمی‌تواند همچنان ادامه پیدا کند. ادیان و اعتقاداتی که در عراق هستند نمی‌توانند بار دیگر با هم همزیستی داشته باشند. اختلافات مذهبی بیش از پیش گسترده می‌شوند. همه و از جمله حکومت مرکزی عراق نیز این مسئله را به عنوان تهدیدی برای خود می‌بینند و وضعیت به جایی می‌رسد که عراق به سوی متلاشی شدن گام بردارد. اگر عراق این تهدید را نبیند و مانع از ان نشود، دست آخر توسط دولت ترک از میان می‌رود.

اقدامات امروزه اردوغان در شنگال، فردا در کرکوک، موصل و تل‌عفر تکرار می‌شوند و همزمان نیروی خود را بر جنوب کوردستان نیز تحمیل می‌کند، البته این نیرو را هم اکنون نیز تحمیل کرده است. عراق برای آنکه برای خود زمان بخرد، برای آنکه مانع از هژمونی این کشور شود، شنگال را به قربانی خود تبدیل کرده است. این مسئله نیز فریبی بیش نیست. عراق نیز از این طریق خود را فریب می‌دهد. اگر اکنون عراق بخشی از خاک خود را از دست دهد، فردا تمامی خاک خود را از دست می‌دهد. اقتصاد و سیاست این کشور نیز از میان می‌رود. بعد از نیروهای خارجی این امیتاز را می‌دهند که با دولت ترک به توازنی دست یافته و بار دیگر ارتباط آنان بهبود یابد. عراق کاملا بر این مسئله آگاهی دارد که ترکیه از داعش حمایت کرده است. عراق می‌داند که هفت سال گذشته در چه وضعیتی قرار داشت و اکنون به چه جایگاهی رسیده است. لازم است که عراق براساس پذیرش حقوق جامعه ایزدی، به همکاری استراتژیک با آن بپردازد. در چنین صورتی عراق می‌تواند دست بالایی را در مقابل سیاستهای ترکیه و فشارهای پارت دمکرات کوردستان پیدا کند. عراق نباید وارد بازی‌های ترکیه شده و مشکلات و مسائل کنونی را باید از طریق گفتگو حل نماید، لازم است عراق اراده خلق ایزدی را به رسمیت بشناسد.

پارت دمکرات کوردستان آیین ایزدیان را به اسارت گرفته است

در رابطه با مسئله شنگال، پارت دمکرات کوردستان به هر نحو ممکن دشمنی خود را صراحتا با جامعه ایزدی نشان می‌دهد. زیرا پ.د.ک اراده خود را به ترکیه تسلیم کرده است. اما این واقعیت مسئله‌ای عادی نیست. پ.د.ک راهکارهایی را در پیش گرفته است که براساس جنگ ویژه و ذهنیت فاشیستی اردوغان و باخچلی است. پ.د.ک با خلق شنگال و جامعه ایزدی سر دشمنی دارد. پارت دمکرات کوردستان هیچگاه اراده خلق ایزدی را به رسمیت نشناخته است. همانگونه جامعه ایزدی را در مقابل کشتار و حمله داعش رها کرد،  اکنون نیز با اقدامات خود به نوع دیگری درصدد گرفتن انتقام از آنها برآمده است و از میان رفتن ایزدیان را به عنوان هدفی برای خود تعریف کرده است. زمانیکه شنگال از سوی نیروهای داعش به اشغال درآمد، پارت دمکرات کوردستان آنان را تنها گذاشته و از آنجا فرار کرد. همین عمل، نوع برخورد آنها را مشخص می‌کند. جنبش آزادیخواهی کوردستان عازم شنگال شده و ایزدیان را از قتلعامی مهیب نجات داد. در آن زمان پ.د.ک به جای آنکه از این اقدام جنبش آزادیخواهی خوشحالی خود را نشان دهد، این اقدام را نه به عنوان حمله و مقابله با داعش، بلکه به عنوان حمله به خود ملاحظه کرد. مسرور بارزانی نخست وزیر کنونی که در زمان حمله داعش به شنگال ریاست دستگاه اطلاعاتی پ.د.ک را بر عهده داشت، چندین بار ایزدیان را تهدید کرد و گفت: اگر پ.ک.ک از شنگال خارج نشود، ما آنها را در ظرف دو ساعت تارومار می‌کنیم. زیرا پ.ک.ک نمی‌تواند مقاومتی بکند. هم اکنون نیز این شخص با همان ذهنیت به شنگال نگاه می‌کند. علیرغم آنکه پ.ک.ک در بهار سال ۲۰۱۸ به شیوه‌ای رسمی و علنی نیروهای خود را از شنگال خارج نمود، پ.د.ک این مسئله را کافی ندانست. آنرا نادیده گرفت. علت آن نیز مشخص بود؛ جامعه ایزدی در شنگال چهره واقعی پ.د.ک را دیده بود و به همین علت از آنان قطع امید کرده بود. پ.د.ک این مسئله را نمی‌توانست قبول کند. از زمان تاسیس پ.د.ک تا کنون، ایزدیان را مانند ابزاری بکار گرفته است. برای نمونه در استان دهوک، در منطقه شیخان و نواحی اطراف آن جامعه ایزدی سکونت دارند. پ.د.ک از ایزدیان این منطقه به نفع خود بهره‌برداری می‌کند. لالش نورانی تحت کنترل پ.د.ک قرار دارد. پ.د.ک تمامی این مناطق را تحت کنترل خود در آورده است. مجبورند کاملا تحت اوامر پ.د.ک باشند و بدون اجازه انان حق عزیمت به لالش نورانی و انجام مراسم و عبادات خود را ندارند. در جریان یک سال و نیم گذشته میر ایزدی‌ها برای منافع پ.د.ک کار کرده است در غیراینصورت پ.د.ک اجازه برگزاری انتخابات آنان را هم نمی‌دهد. بعد از مرگ بابا شیخ حتی می‌خواهند در جانشینی او نیز اعمال نظر کنند. زمانی که ایزدیان با چنین مسئله‌ای مواجه می‌شوند به منظور ممانعت از انشقاق و دور ماندن از بازی‌ها ناچار می‌شوند که این مسئله را بپذیرند.

در همین رابطه اگر تفکر و فلسفه رهبر آپو نبود، جامعه ایزدی در انتخاب میر و هم در انتخاب بابا شیخ دچار انشقاق و انشعاب می‌شدند. جامعه ما در شنگال آگاهانه عمل نموده است. برای اتحاد ایزدیان و ایزدخان مقدس، با برخورداری از حس مسئولیت‌پذیری با این مسئله برخورد می‌کنند. ۶ سال است که شنگال مقاومت و مبارزه‌ای بی‌نظیر را به پیش می‌برد. هم سیستم خودمدیریتی و دمکراتیک خود را به پیش برده است و هم از خود دفاع می‌کند. به خوبی می‌داند که غیر از این تفکر و این سیستم، هیچ تفکر دیگری نمی‌تواند ایزدیان را از فرمان و قتلعام نجات دهد. پارت دمکرات کوردستان نیز در مقابل همواره درصدد ایجاد اختلاف، انشقاق و بی‌نظمی بوده است.

برای نمونه اخیرا در کمپ‌هایی که تحت کنترل پارت دمکرات است، راهپیمایی را در مقابل خودمدیریتی شنگال سازماندهی کردند. از این طریق خواستند بگویند ایزدیان با ما هستند. عده‌ای را در تلویزیونهایشان به صحنه آوردند و همکارانشان را در شنگال وارد عمل نمودند. اما تمامی اقدامات آنان خنثی شدند. اکنون نمی‌دانند که چکار کنند. مسرور بارزانی در اظهار نظری کاملا بی‌فایده اعلام کرده است که متظر عراق هستند تا قرارداد شنگال وارد مرحله اجرایی شود. مسرور بارزانی با اظهارات خود عملا دستور فرمان ۷۵ ایزدیان را صادر کرده است. تلاش می‌کند از طریق عراق این فرمان را اجرایی کند. این ذهنیت پ.د.ک است. تلاش می‌کند تمامی جنوب کوردستان را به این سمت هدایت کند. با این راهکار پ.د.ک فرمانی را که اردوغان نتوانسته بود در جریان آن ایزدیان را نابود کند، عملا از میان برمی‌دارد. واقعیت پ.د.ک و نوع برخورد این حزب علیه جامعه ایزدی کاملا مشخص است. هر هزینه‌ای علیه آن اگر ممکن باشد، جامعه ایزدی شنگال، با اراده و باور خود، بدون هراس ایستادگی کرده و از حقوق خود محافظت نموده و مقاومت خود را ادامه می‌دهد. و از طریق مقاومت به اهداف خود دست پیدا می‌کند. خصوصا که می‌توان از طریق مقاومت شنگال قرارداد شنگال را با همکاری خلق ایزدی و دوستان ایزدی و خلق کورد خنثی کرد.

خبرگزاری فرات: خلق شنگال بپاخاسته است. خصوصا که زنان پیشاهنگی فعال این خیزش را بر عهده دارند. شما به عنوان یکی از میلیتانهای ایزدی رهبر آپو چه اقداماتی برای آزادی شنگال انجام داده‌اید؟ خلق دمکراسی‌طلب و خلق کورد چگونه باید از اعتقادات اصیل و ریشه‌دار و شنگال حمایت کنند؟

سوزدار اوستا: من بیشتر وضعیت شنگال را از رسانه‌ها پیگیری می‌کنم. تصاویری که از شنگال مشاهده می‌کنیم، امیدهای فراوانی را برای جوامع فرودست رقم می‌زنند. امید و اراده بزرگی را در میان زنان ایجاد کرده و مسئولیت بسیار بزرگی را در بر دوش همه ما می‌گذارند. خلقی که خود را سازماندهی کند، نیروی بسیار بزرگی را  خلق می‌کند. براستی در شنگال مقاومتی بی‌نظیر در جریان است، این مبارزه بسیار معنادار و ارزشمند است. با تمام توانم به این مبارزه درود می‌فرستم. شاهد تصاویری بودم که با خود فکر می‌کردم آیا اینجا جیزرا بوتان یا نصیبین در سال ۱۹۹۱ است؟ یعنی تصاویری وجود داشتند که انسان با خود می‌گفت نکند اینجا فلسطین باشد. تصاویر شنگال از این سنخ هستند. چرا این موارد را به عنوان مثال ذکر می‌کنم؟ زیرا تظاهرات و مقاومت فلسطینی‌ها روحی را در میان تمامی نیروها، تمامی خلق‌های فرودست، زنان، کارگران، دمکراسی‌خواهان و میهن‌دوستان دمید. همه دیدند که مبارزه فلسطین روشنی‌بخش مسیر آنان است. خلق‌ها از آن بهره‌مند شدند و به صفوف مبارزه پیوستند. سال‌های ۱۹۹۰ در مقابل فاشیسم ترک در جیزرا بوتان، در نصیبین، در شرنخ با رهبری جوانان و زنان شاهد تصاویری بودیم که تمامی منطقه را تحت تاثیر خود قرار داد. خلق از این مقاومت‌ها و قیامها اراده و روحیه گرفته و دریافت که می‌تواند مبارزه کند و این روحیه ۳۰ سال است که همچنان ادامه دارد. در شنگال نیز شاهد این روحیه هستیم. ما نیز این مقاومت و قیام را بسیار معنادار و ارزشمند ارزیابی می‌کنیم. در شنگال این روح مقاومت و مبارزه بعد از فرمان خلق شد. بعضی مواقع تصاویر، گفته‌ها، سخنرانی‌ها و نشست‌ها را در رسانه‌ها دنبال می‌کنیم، می‌شنویم که خلقمان در شنگال می‌گویند که فرمان، بخشی از زندگی ما را نابود کرد و ما اجازه نمی‌دهیم که این وضعیت بار دیگر تکرار شود. به همین دلیل این مقاومت و موضع کنونی خلقمان در شنگال تاثیر مثبتی را بر منطقه و جوامع فرودست و آزادیخواه داشته است و جوانان و مادران این جوانان هستند که رهبری این مبارزه را در دست دارند. زنان با تمامی امکانات خود، اعم از امکانات دیپلماتیک، راهپیمایی و ... دست به فعالیت و مبارزه می‌زنند.

در یکی از برنامه‌های تلویزیونی گفته بودم که حتی اگر تنها مادران در صحنه باقی مانده باشند، این پیمان نابودگر نباید وارد مرحله اجرایی شود. و در واقع باور من به زنان شنگال و مادرانی که در این مرحله دست به مبارزه زدند، تایید شده است. به همین دلیل به تمامی مادران مبارز درود می‌فرستم. همزمان شاهد موضع پیشاهنگانه جوانان ایزدخان بودیم. زمانیکه جوانان ایزدخان به مسئله‌ای اعتقاد و باور داشته باشند، هیچ نیرویی نمی‌تواند در مقابل آنان محدودیت ایجاد کند. جامعه ایزدی که همیشه پراکنده و فاقد آگاهی و سر سپرده بود اکنون با مبارزه خود ایزدیان به رسمیت شناخته شده است. این جامعه در اصل اینگونه بود، پراکندگی، فاقد آگاهی بودن و سرسپردگی بر این جامعه تحمیل شده بود. اما اکنون سیمای واقعی مبارز، آزادیخواه، میهن‌دوست و انسانی جامعه ایزدی هویدا شده است. سیمای راستین آن آشکار شده است.

اگر این قرارداد ملغی نشود بغداد شکست خواهد خورد

در این باره باید توجه ویژه داشت که در دو ماه گذشته جامعه ایزدی تلاش‌های ارزشمند و بزرگی در این رابطه صورت داده است. همانگونه که مشخص می‌شود در میدان موجودیت خود را نشان داده است. دیگر خلق شنگال بر این نکته واقف است که کارد به استخوان رسیده است. یا در این باره به پیروزی دست پیدا می‌کنند یا در نهایت از میان می‌روند و در چنین صورتی اگر نتوانند اقدام مهمی انجام دهند، برای همیشه فرصت‌ها از دست می‌رود و این حقیقتی است. در این باره مادران می‌دانند که این قرارداد اگر وارد مرحله اجرایی شود به برده تبدیل می‌شوند. مادران می‌دانند که بار دیگر نمی‌توانند بردگی را بپذیرند. جوانان نیز همین طور. به همین دلیل است که این مبارزه نباید صرفا در کوتاه مدت ادامه داشته باشد. در این باره باید هر چه که لازم باشد، انجام بدهند. راهکارها و نوع آنها از اهمیت بسزایی برخوردارند. باید روز بروز بر قدرتمند نمودن راهکارها تاکید شود. خیمه برپا کنند، به راهپیمایی‌های اعتراضی دست بزنند، به اعتصاب غذا دست بزنند. همچنین خود را سازماندهی کنند. در مقابل دفاتر سازمان ملل متحد دست به تحصن بزنند. تا زمانی که این قرارداد ملغی نشود و خودمدیریتی ایزدخان به رسمیت شناخته نشود، لازم است که جامعه ایزدی با خاطری آسوده سر بر زمین نگذارد. اما این مسئله نباید محدود به خلق شنگال باشد. جامعه ایزدی در خارج از کشور باید تلاش‌ها و فعالیتهای تاثیرگذار خود را ادامه بدهند. خلق کورد و جنبش آزادیخواهی کوردستان از این اقدامات حمایت می‌کنند. ما به عنوان جنبش آزادیخواهی کوردستان نمی‌توانیم بار دیگر تحمل کنیم که جامعه ایزدی فدای منافع عده‌ای خاص شود. دستاوردهای شنگال، دستاوردهای تمامی ما هستند. باید این دستاوردها، به دستاوردهای خلق کورد، عراق و جنوب کوردستان تبدیل شود. با این مبارزه خلق شنگال به ارزش‌های خود دست یافته است. در مقابل قتلعامی که با آن روبرو شده است، با موضع خود باید بتواند سزاوار شهدای خود بوده و از آنان حمایت کند.

پارت دمکرات کوردستان در مقابل اتحاد ملی دچار لغزشی تاریخی شده است

اکنون سیاستهای پ.د.ک بسیار خطرناک هستند. دولت ترک پارت دمکرات کوردستان را به اسارت گرفته است. دولت ترکیه نیز از این اسیر خود بهره‌برداری می‌کند. پارت دمکرات کوردستان از خاکورک گرفته تا هفتانین، از متینا گرفته تا چیای شنگال، تمامی این مناطق را برای حمله در اختیار دولت ترک قرار داده است. دولت ترک در این مناطق ده‌ها پایگاه نظامی احداث کرده است. با تمام این اقدامات اکنون تلاش می‌کند تا به نیروهای گریلا حمله کند و آنها را به محاصره دربیاورد. پارت دمکرات کوردستان از این طریق خود را نابود می‌کند. پ.د.ک وارد لغزشی خطرناک شده است. در مقابل اتحاد ملی نیز دست به لغزشی تاریخی زده است. حزب دمکرات کوردستان دچار اشتباه شده است و خود را تسلیم کرده است. خلق در جنوب کوردستان به دلیل فقر قادر به اداره امور روزانه خود نیست. حقوق معلمان و کارمندان پرداخت نمی‌شود. جوانان در تظاهرات و راه‌پیمایی‌ها شرکت دارند. در تظاهرات به جوانان و کودکان شلیک می‌شود. به جای آنکه حقوق ان‌ها پرداخت شود، و مسائل و مشکلات حل شوند، بر عکس آن عمل کرده و با دولت عراق در رابطه با شنگال قراردادی نابودگرانه را امضا می‌کنند. از ترک‌ها دعوت می‌کنند، لازم است که پ.د.ک سیاست محدود و تهدیدکننده خود را خاتمه دهد.  منفعت‌طلبی از این طریق به پایان خود رسیده است. راهپیمایی‌های که در جنوب روی می‌دهند، در نتیجه سیاستهای پارت دمکرات کوردستان و تفاهم‌نامه‌هایی است که با دولت ترک بسته شده‌اند. اگر در شنگال مسائل و مشکلات با راهکارهای دمکراتیک حل می‌شد، اگر جامعه ایزدی را می‌شناختند، امروز تا این حد مجبور بغداد و عراق نبودند. اگر سیاست فاشیستی دولت ترک و سیاست قتلعام دولت ترک بر شمال کوردستان را مورد حمایت خود قرار نمی‌داد و در بعد اقتصادی به اقتصاد این کشور روحی جدید نمی‌دمید، امروز جنوب کوردستان دچار این بحران نمی‌شد. تمامی این رویدادها در نتیجه سیاستهای دشمنی با کورد است. راه حل چیست؟ چاره اینست که باید خود را تغییر داده و حقوق خلق را به خلق بازگرداند. باید از طریق دمکراسی به این مسئله نزدیک شد و آن را از طریق گفتگو حل کرد. با سرکوب جامعه و خلق نمی‌توان نتیجه‌ای کسب کرد. اگر می‌خواهند که به تمامی از میدان خارج نشوند، باید خود را تغییر دهند و در این باره حساب پس بدهند. در مقابل دشمن به طور جدی مبارزه کرده و باید دمکراسی را در دورن خود شکل دهند. پ.د.ک در این باره دست از همکاری با دولت ترک برداشته و در مقابل اشغالگری دولت ترک با رهبری اردوغان که به جنوب کوردستان حمله کرده است موضع خود را شفاف و صریح اعلام کند. نباید در نابودی جامعه ایزدی و از میان برداشتن دستاوردهای خلق کورد، به همکاری با اشغالگران دست بزند.

خبرگزاری فرات: در نیمه امسال، مقاومت و مبارزه گریلاهای آزادی کوردستان مهر خود را بر مبارزه خلق کورد زد. هفتانین به نماد و روح مبارزه تبدیل شد. در تمامی مناطق با ضربات سنگینی به اشغالگران پاسخ داده شد. شما مقاومت گریلا را در این برهه چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سوزدار اوستا: سال ۲۰۲۰ سال گریلاهای آزادی کوردستان است. در ابتدای سال ۲۰۲۰، پارت دمکرات کوردستان تلاش نمود در منطقه زینی ورته نیروهای گریلا را به محاصره دربیاورد. حملات دولت ترک نیز هیچگاه متوقف نشدند. خصوصا که در خاتمه بهار حملات به هفتانین و تمامی مناطق حفاظتی میدیا و شمال کوردستان ادامه یافتند. نیروهای گریلا با مقاومت و مبارزه خود بار دیگر به تمام جهان نشان داد که همچنان امید خلق‌های فرودست است. امید تمامی زنان در صفوف آزادی و مبارزه است. تضمین کننده دمکراسی است. مقاومتی که در سال ۲۰۲۰ انجام شود، این نکته را عیان ساخت که ارتش دولت ترک که گویا دومین ارتش ناتو است، و از همکاری‌های ناتو بهره‌مند می‌شود، نتوانست به اهدف خود دست پیدا کند. اما هدف دولت ترک از این حملات چه بود؟

دولت ترک تصور می کرد که می‌تواند پ.ک.ک را نابود کند. اردوغان در سخنان خود گفت که کوردها را نابود می‌کنم. با چنین نیتی دست به حمله زدند. اما گریلا نیز با مقاومتی شدید به آنان پاسخ داد. با راهکارهای جدید و مدرن و حرفه‌ای، در شرایط دشوار، در مقابله با تمام تکنولوژی‌های پیشرفته مقاومت کرد. این دستاورد بزرگی بود و روحیه‌ای ما را بسیار بالا برد. نیروهای گریلا نشان دادند که با زمینه‌سازی، با برخورداری از تجربه‌ای فراوان می‌توانند به مطالبات خلق کورد در سال ۲۰۲۱ پاسخ بدهند. به همین دلیل نیروهای گریلا در سال ۲۰۲۰ به پیروزی دست یافته و این پیروزی و موفقیت را به عنوان دستاوردید به خلق کورد تقدیم کرده است. همه مشاهده کردند که با مقاومت می‌توان از دستاوردها حراست نمود و با مبارزه ظلم را متوقف نمود. در این باره البته نیروهای گریلا هم به شهادت رسیده‌اند. این شهادت با مقاومت و مبارزه‌ای بزرگ به نتیجه رسید. به تمامی شهدای گرانقدرمان درود می‌فرستم. به تمامی گریلاهایی که در مناطق مختلف مقاومت و مبارزه کرده‌اند درود می‌فرستم. خصوصا نیروهای یژاستار در این مقاومت نقش مهم خود را به جا آوردند، حملات مستقلی را خود مدیریت و رهبری کردند. انتقام زنان شنگال را که در بازارها به فروش می‌رسیدند و به قتل می‌رسیدند، انتقام زنانی که اکنون در زندان‌های دشمن هستند، انتقام زنانی را که با تجاوز روبرو شده‌اند گرفتند. به این وسیه از تمامی جوانان می‌خواهم که همانگونه که در سالگرد تاسیس حزبمان گروه گروه به صفوف نیروهای گریلا پیوستند، مشارکت خود را ادامه دهند. راه حل با مبارزه و اعتلای خط آزادی گریلایی ممکن می‌شود.

خبرگزاری فرات: نیروهای گریلا مبارزه را در هر چهار بخش کوردستان ادامه داده و جنبش در خارج از کوردستان با قدرت به مبارزه خود ادامه می‌دهد، زندانیان سیاسی مقاومت می‌کنند. این مقاومت و مبارزه باید چگونه از این حوزه‌های مختلف به همدیگر رسیده و باید چگونه شکلی داشته باشد؟ پیام و دورنمای ترسیم شده از سوی شما برای سال جدید چیست؟

سوزدار اوستا: تجاربی که از چندین سال مبارزه کسب شده است باید در سال جدید ادامه پیدا کند. رویدادها در یک نقطه متوقف نمی‌شوند. تمامی رویدادها به همدیگر ارتباط دارند. لحطه کنونی دستاورد مبارزه پنجاه ساله ماست. این پنجاه سال با ارزش‌های اجتماعی-تاریخی کورد تا کنون ایجاد شده است. هم در ارزش‌ها و هم در فعالیت و مبارزه و با البته با رهبری فکری و فلسفی جنبش اپویی برای ایجاد حیاتی آزاد؛ و در این راستا تلاش‌های بسیار بزرگی شکل گرفته‌اند. باید سال ۲۰۲۱ بیش از پیش با راهکارها و تاکتیکهای مدرن این رویه ادامه داشته باشد. دشمنان خلق کوردستان تضعیف شده‌اند و در آستانه شکست قرار دارند. خلق کورد نیز به هر نحو ممکن قدرت خود را افزایش داده است. دستاوردهای خود را گسترش داده است. جنگ ویژه دشمن با شکست مواجه شده است. بلوک فاشیستی ایجاد شده از سوی دشمن در آستانه شکست قرار دارد. همکاری‌هایی که از خارج می‌گرفتند با خلل مواجه شده است. باید با چنین درکی از سال جدید استقبال شود.

بر این اساس خطاب به سیاستمداران و احزاب کورد می‌گوییم که دستاوردهای کورد در معرض تهدید قرار گرفته‌اند. در شمال، جنوب و شمال-شرق سوریه حملات حتی برای یک لحظه متوقف نشده‌اند. در جنوب کوردستان، شنگال، و در همان زمان، در شمال کورستان فقر و نابودی سیاسی همچنان ادامه دارند. در شمال کوردستان مسائل بسیار مختلف اجتماعی وجود دارند، در بعد اقتصادی، در بعد حقوق بشری، به زنان به عنوان برده نگریسته می‌شود. کارزاری که اکنون آغاز شده است در هر چهار بخش کوردستان و خارج از میهن، با قدرت ادامه پیدا می‌کند. لازم است که در هر بخش از کوردستان با تداوم شعارهای مطرح شود پیگیری شوند تا به هدف خود دست پیدا کنند. بر این اساس لازم است که تمامی خلق کوردستان، دوستان خلق کورد، جبهه دمکراتیک، نیروهای اپوزیسیون که با اقدامات دولت ترک به حاشیه رفته‌اند، آزادیخواهان، و همه، باید نیروهای خود را متحد کرده و مبارزه برای آزادی را در سال آینده اعتلا بخشند.

احزاب کوردی باید به اتحاد ملی بیش از منافع حزبی خود پایبند باشند. و ما بیش از هر زمان دیگری تلاش‌های خود را برای اتحاد ملی ادامه می‌دهیم. اعتقاد داریم که با رهبری کنگره ملی کوردستان و تلاش‌ها برای اتحاد ملی این روند ادامه پید می‌کند. هنرمندان، روشنفکران در سال جاری زحمات فراوانی کشیدند، اعتقاد داریم که فعالیتهای خود را همچنان ادامه می‌دهند. بر این اساس، به تمام کسانی که در راه مبارزه برای آزادی زحمت کشیده‌اند و در مقابل فاشیسم موضعگیری کرده‌اند، درود می‌فرستم. اعتقاد دارم که بر اساس دستاوردهای بزرگ مبارزه و مقاومت ما در سال ۲۰۲۱ ادامه یافته و سال آینده به سال آزادی خلق کورد و تمامی خلق‌های منطقه و زنان منتهی می‌شود.