طبیعت کوردستان از سوی دولت استعمارگر ترکیه و مزدورانش تاراج میشود. به آتش کشیدن عمدی جنگلها، قطع درختان و خارج کردن آنها به خارج از کوردستان به عنوان بخشی از حملات ترکیه علیه ملت کورد محسوب میشوند.
مراد بیلگیچ، اکولوژیست در رابطه با دلایل و اهداف رژیم ترکیه از حمله به محیط زیست کوردستان با خبرگزاری فرات گفتگو کرد.
بیلگیچ خاطرنشان کرد که تاراج و تخریب محیط زیست کورستان عموما به عنوان پدیدهای تازه دیده میشود و در حالیکه این ارزیابی اشتباه است. بیلگیچ یادآور شد که حمله به طبیعت کوردستان دارای سابقهای تاریخی است و از زمان تأسیس جمهوری ترک تا به امروز این سیاست ادامه داشته است.
تاراج محیط زیست کوردستان با هدف نابودی و ریشهکن کردن کوردهاست
مراد بیلگیچ یادآور شد که در ترکیه با تأسیس نظام جمهوری تمامی داشتههای اتنیکهای غیرترک در معرض سیاست نابودی قرار گرفتند و گفت:"بجز ترکها هر کسی را به عنوان برده و یا جوامعی که باید نابود شوند تعریف کردند. قیامهای شیخ سعید، سید رضا، آگری و کوچگری با وحشیگری تمام سرکوب شدند، اما خوب میدانستند که «پیروزی دائمی» را کسب نکردهاند. از اینرو متوجه شدند که کوردها از طبیعت استفاده میکنند و در این رابطه گزارشهایی را تنظیم کردند. در این گزارشها جملهای که بسیار جلب توجه میکند این است؛ 'طبیعت از آنها دفاع میکند'. طبیعت کوردستان دارای چنان ویژگی است که انسانهای داخل آن بدون حمایت خارجی سالها میتوانند به زندگی ادامه دهند. از این جا بود که برای نابودی و تاراج طبیعت کوردستان را گامی اساسی برای خود تعریف کردند."
بیلگیچ یادآور شد که سیاست رژیم ترک در حمله به جغرافی و طبیعت کوردستان در برخی مواقع شدید و در برخی مراحل هم با سرعت کمتر بوده است و در این رابطه افزود:"برحهای روستاها را به آتش کشیده و آنها را تخلیه کردند. با به آتشکشیدن روستاها به اکولوژی زیان وارد کردند. همچنین با اعلام مناطق ممنوعه دهها سال عرصههای فراوانی را از آمد و رفت ممنوع کردند. همزمان درختان و محصولات آنان را تاراج میکردند. از سوزاندن و تخلیه روستاها نتیجهای کسب نکردند. زیرا به محض هرگونه فرصتی برخی از روستائیان به زادگاهشان بازمیگشتند. به همین دلیل درصدد نابودی کامل طبیعت برآمدند و به خیال خود چارهای ریشهای برای مسئله بودند."
صدها سال «مدل سریلانکا» بر کوردها تحمیل شد
بیلگیچ خاطرنشان کرد که به آتش کشیدن جنگلها و قطع درختان در کوردستان پس از سال ٢٠٠٩ افزایش یافت و افزود:"سال ٢٠٠٩ تبلیغ میشد که دولت سریلانکا علیه پلنگهای تامیل 'پیروزی دائمی' کسب کرده است. نام «مدل سریلانکا» بر آن گذاشتند. این مدل سال ٢٠١٢ به رئیس جمهوری ترک ارائه شد. علیه کوردها برای خشککردن رودها، برای تلف شدن ماهیها، رژیم ترک را قانع کردند. به نظر من این موضوع آنچنان توجه مسئولین ترک را جلب نکرد. زیرا این مدل را صدها سال علیه کوردها به اجرا گذاشته بودند. اما مدل سریلانکا در عرصه بینالمللی مشروعیت کسب کرده بود. به همین دلیل علیه جوامعی که برای آزادی و حقوق خود مبارزه میکنند این مدل را به راحتی به اجرا میگذارند. بنابراین احداث سد و احداث پایگاهها را سرعت بخشیدند، جنگلها را به آتش کشیدند، درختان را بریدند و به شیوههای جداگانه طبیعت را تاراج کردند."
وقتی مسئله کوردستان در میان باشد، سازمانهای محیط زیستی لال میشوند
بیلگیچ به موضع سازمانهای مدافع محیط زیست اشاره کرده و گفت که این سازمانها به استثنای طبیعت و محیط زیست کوردستان، حساسیتی ویژه به مسئله اکولوژی دارند، وقتی موضوع کورد باشد مثل دولت ترکیه عمل میکنند. بیلگیچ گفت:"وقتی مسئولین رژیم ترک ادعا میکنند که دلیل تاراج طبیعت کوردستان 'نگرانیهای امنیتی' است، سازمانهای اکولوژی ترکیه هم متأسفانه به این ادعاها باور میکنند. آیا زندگی کوردها چگونه دولت ترک را نگران میکند تا 'نگرانی امنیتی' را به جنگلها نسبت داده و برای تخریب آنها برنامهریزی کند. باید به دنبال پاسخ این پرسش میبودند. به عنوان مثال گرینپیس در مورد غارت طبیعت کوردستان گفت، 'تخصصی در این زمینه ندارد'، و ساکت شد. در جایی که جنگلها قطع میشوند ابراز نظر نیازی به تخصص ندارد. این رفتار غیرقابل باور است. گرینپیس خود در اطفای آتشسوزی جنگلهای ترکیه شرکت کرده بود، اما وقتی موضوع آتشسوزی جنگلها در کوردستان باشد رفتار آنان با رژیم ترکیه توفیری ندارد."