حکومت عراق و پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) در ۹ اکتبر ۲۰۲۰ /١٨ مهر ١٣٩٩ توافقی بر سر شنگال امضا کردند و اینگونه اراده و خواست مردم شنگال و سازمان‌های آنرا انکار کردند. این توافق سبب ایجاد نارضایتی میان خلق شنگال و بسیاری از طیف‌های دیگر شد. در این توافق درخواست شده بود که مراکز آسایش ایزدخان بسته شوند و بیشتر از ۸ هزار نظامی رژیم عراق به این منطقه فرستاده شود.

پس از نارضایتی‌ها، مسئولین عراقی ناچار شدند با شورای خودمدیریتی دمکراتیک شنگال دیدار کنند. در این دیدار تصمیم گرفته شده بود که مراکز آسایش ایزدخان در شنگال، سنونه و خانه سور پابرجا باشند.

دکتر کامران برواری رئیس مشترک جبهه‌ی دمکراتیک خلق و عضو کنگره‌ی ملی کوردستان (ک.ن.ک) در رابطه با دلایل و نتایج توافق شنگال و بحران‌های منطقه‌ی فدرال جنوب کوردستان با خبرگزاری فرات صحبت کرد.

"می‌خواهند کوردها بدون کیان باشند"

برواری گفت، در خاورمیانه برخی نیروها می‌خواهند بر اساس سیاست‌ها و منافع شخصی خود خاورمیانه از نو طراحی شود و گفت، "خلق کوردستان بیشتر از ۲۰۰ سال است که در حال مبارزه و مقاومت هستند. اما متاسفانه امروز کوردستان توسط اشغالگران، اشغال شده است. علت آن هم این است که کورد اتحاد و جایگاهی ندارد. پس از ۴۰ سال مبارزات کوردها وارد مرحله‌ی تازه‌ای شده است، خاورمیانه در قرن ۲۱ از نو طراحی شده است. پس از آنکه در سال ۱۹۸۰ جنگ ایران و عراق رخ داد، جنگ اول و دوم خلیج تا سال ۱۹۹۹ ادامه داشت و حتی نیروهای آمریکا به عراق آمدند و مستقر شدند. برخی نیروها در خاورمیانه می‌خواهند منطقه‌ی خاورمیانه را از نو و بر اساس خواست و منافع شخصی خود طراحی کنند و در این طراحی جدید کورد ها هیچ حقی نداشته باشند. خلق کورد به همراه ترکیه، عراق، ایران و سوریه هیچ منافعی ندارد چون آنها خاک کوردستان را اشغال کرده‌اند و میان خود تقسیم کرده‌اند. علیه این اشغالگری اراده‌ی قدرتمند کورد حول سه محور شکل گرفته است. محور اول: آزادسازی کوردستان بزرگ. دوم: آزادی خلق کورد و کوردستان و سوم: دستیابی به کیان سیاسی. باید همه‌ی خلق‌های جهان این را بدانند که کورد از امروز به بعد موجودیت بدون کیان سیاسی را نمی‌پذیرد و هرگز هم نپذیرفته است".

"جنوب و عراق همکار حملات علیه شنگال هستند"

برواری به توافق ۹ اکتبر ۲۰۲۰ میان حکومت مرکزی عراق و پارت دمکرات کوردستان عراق پ.د.ک اشاره کرد و گفت، "توطيه در شنگال ادامه‌ی حملات داعش است که در سال ۲۰۱۴ علیه جامعه‌ی ایزدی انجام شد. زمانی که در ۱/۶/۲۰۱۴ در شهر عمان پایتخت اردن برای این توطئه نقشه کشیده شد، ۱۱ نیروی کوردستانی همراه داعش بودند و برای حمله به خاک کوردستان نقشه کشیدند. آن توطئه هنوز هم ادامه دارد و پایان نیافته است. همچنین حکومتهای همسایه و ۷ کشور بین‌المللی در این توطئه دست داشتند. اشغال شنگال در سوم آگوست ۲۰۱۴ و همچنین توافق ۹/۱۰/۲۰۲۰ میان هولیر و بغداد بر سر شنگال، هر دو یک چیز هستند و تفاوتی ندارند. حملات داعش در سال ۲۰۱۴ ناتمام ماند، امروز این نیروها می‌خواهند آن حمله را که ناتمام مانده است، به پایان برسانند. هدف آنها هم یک چیز است. همکاران این حملات به شنگال حکومت جنوب کوردستان و حکومت عراق هستند. می‌خواهند با این حملات جامعه‌ی ایزدی را از هم جدا کنند و آنرا تقسیم کنند."

"بی‌اخلاقی پ.د.ک و عراق را نمی‌توان فراموش کرد"

برواری در ادامه گفت، "پس از جلسه‌ی اردن و آنکارا تصمیم به توافق علیه شنگال گرفته شد. نیروهای اشغالگر می‌خواهند بازمانده‌های داعش را در منطقه مستقر کنند. اشغالگران می‌خواهند نقشه‌ی شنگال را پاک کرده و بر اساس منافع خود اداره کنند. این نیروها به خوبی می‌دانند که خودمدیریتی شنگال به دیکتاتوری در همه‌ی بخش‌های کوردستان پایان می‌دهد. این را برای خود یک تهدید می‌دانند و می‌خواهند خودمدیریتی شنگال را از بین ببرند. با این توافق می‌خواهند به همه‌ی خلق‌های عراق و کوردستان پیام دهند که هیچ کس خواستار حقوق خود نشود. هر منطقه‌ای حق خودمدیریتی و اتونومی مخصوص خود را دارد. هیچ کس حق ندارد در شنگال دخالت کند. بی‌‌اخلاقی و شرم بزرگ این است که پیشمرگه‌های پ.د.ک و نیروهای عراقی، مردم شنگال را تنها گذاشته و فرار کردند. آنهایی که شنگال را تنها گذاشتند، در مقابل تاریخ محاکمه خواهند شد. بی‌شرفی بزرگ این است که پس از ۶ سال به منطقه آمده و می‌گویند، ما جامعه‌ی ایزدی را اداره می‌کنیم. حمله به شنگال و بی‌شرفی نظامیان پ.د.ک هرگز در تاریخ کوردستان فراموش نخواهد شد. غیر از نیروهای شنگال هیچ نیروی دیگری حق ندارد به شنگال برود. شنگال متعلق به انانیست که در جبهه‌ی مقاومت مبارزه کردند و شهید شدند. شنگال از آن خانواده‌ی شهدا و نیروهای مدافع شنگال است."

" خلق شنگال مقاومت می‌کنند"

برواری به این مسئله اشاره کرد که پس از توافق ۹ اکتبر بر سر شنگال، میان مصطفی کاظمی نخست وزیر عراق و پ.د.ک با نظارت سازمان ملل، ایزدی‌ها تا به امروز در حال اعتراضند و گفت، "خلق شنگال با هر روش ممکن مقاومت می‌کندو به اعتراضات دمکراتیک خود ادامه می‌دهد. همراه با اینها تحرکات نظامی هم ادامه دارند و می‌خواهند هزاران نیروی نظامی به شنگال منتقل کنند. اکنون شنگال به نیروی خارجی نیاز ندارد، نیروهای مدافع شنگال که از دختران و پسران ایزدی تشکیل شده است، می‌توانند از شنگال دفاع کنند. دختران و پسران شنگال در مقابل تهدیدات داخلی و خارجی در چهارچوب دفاع مشروع، از خلق و دستاوردهایشان دفاع می‌کنند. هیچ توافقی بدون مردم ایزدی پذیرفته نمی‌شود. با این توافق می‌خواهند خودمدیریتی شنگال را از بین ببرند و چیزی با نام جامعه‌ی ایزدی باقی نگذارند. این هم بدان معناست که توطئه‌های منطقه‌ای و بین‌المللی علیه مردم ایزدی و همه‌ی کوردها در جریان است. توطئه‌گرها می‌خواهند نقشه‌هایشان در مورد شنگال را عملی کنند و سپس به روژاوا و باشور کوردستان روی آورند. اراده و مقاومت شنگال می‌تواند توطئه‌هایشان را خنثی کند. باید همه‌ی خلق کوردستان و طرفداران دمکراسی علیه این نقشه بایستند و مانع فرمان دیگری شوند. چون ۶ سال است زخم ایزدی‌ها التیام نیافته و اجازه نمی‌دهند التیام یابد. "

"از خون شهدا دفاع کنید"

دکتر کامران برواری رئیس مشترک جبهه‌ی دمکراتیک خلق و عضو کنگره‌ی ملی کوردستان گفت،"باید چهار بخش کوردستان گرد شنگال، نیروهای مدافع شنگال و دختران و پسران شنگال جمع شوند و از نتیجه‌ی خون شهدا دفاع کنند. همزمان از احزاب سیاسی و نیروهای ملی می خواهیم در مقابل فرمان [قتل‌عام] جدید سکوت نکنند. اگر شنگال تخلیه شود در واقع بخشی از کوردستان تخلیه می‌شود. برای دفاع از شنگال هر کاری که از دستمان بر می‌آید باید انجام دهیم."