کمیته سلامت و بهداشت کوما جفاکین کوردستان (KCK) فراخوانی را برای سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) و سازمان پزشکان بدون مرز (MSF)، سازمان ملل متحد، کمیته منع شکنجه (CPT)، سازمانهای مدافع حقوق بشر و وکلای مدافع حقوق بشر منتشر کرد.
کمیته خواستار تحقیق در مورد گازهای سمی و سلاحهای شیمیایی ارتش ترک شده و اعلام میکند که در این تحقیق آنان آمادهاند به هر شیوهای کمک کنند.
بیانیه کمیتهی سلامت و بهداشت ک.ج.ک به شرح زیر است:
"رهبر ما ٢٣ سال است که در حصر سنگین سیستم شکنجه امرالی به اسارت گرفته شده است. رهبرمان که از ابتداییترین حقوق خود محروم گردانده شده، با سیاستهای انزوا و حصری که هیچ جایی در حقوق و اخلاق ندارند نگهداری میشود و حق نفس کشیدن را از وی سلب کردهاند. سالهای دور و درازی است که ما نمیتوانیم اطلاعی از رهبرمان کسب کنیم. در مورد وضعیت سلامتی رهبرمان اطلاعی نداریم و در این مورد بسیار نگران هستیم. باید همه اذعان داشته باشند که در شرایطی چنین طاقتفرسا و سنگین احتمال بیماریهای جدی وجود دارد و باید از لحاظ پزشکی به شیوهای منظم تحت نظر قرار گیرد. اما تاکنون این فرصت را برای رهبرمان فراهم نکردهاند. در این خصوص سازمانهای ذیربط به وظیفه و مسئولیت خویش عمل نکردند؛ هنوز هم به سکوت ادامه میدهند. در این مورد لازم است فورا باید اقدام شود، سازمانها و شخصیتهای ذیربط به وظایف خود عمل کنند.
یک انسان عادی نمیتواند حتی یک سال در چنین شرایطی زندگی کند، اما رهبری ما ٢٣ سال است که مقاومت میکند. نه تنها برای خلق کورد، بلکه برای همه جهانیان و تمامی انسانیت به منبع امید مبدل شده و نوید آیندهای آزاد را به همه میدهد. نیروهای رژیم سرمایهداری که در مقابل سیستم مدرنیته دمکراتیک متکی به پارادایم دمکراتیک، اکولوژی و آزادی زن طرح شده از سوی رهبری ما دچار هراس شدهاند و حصر ایشان را تشدید کردهاند. حصر و انزوای رهبر ما را تشدید میکنند و اینگونه آنرا در میان جامعه هم تعمیم میدهند، بویژه در کوردستان و در زندانها به شیوهای عینی سیاستهای قتلعام را در مقابل دیدگان جهانیان به مرحله اجرا گذاشتهاند.
سکوت در قبال اعمال نسلکشی
علیرغم آنکه اقدام به نسلکشی به شیوهی آشکار صورت میگیرند اما جهان با سکوت خود به تماشای آن نشسته است. شکنجهای که بر زندانیان بیمار صورت میگیرد، نقض حقوق بشر، استفاده از هر نوع سلاح ممنوعه علیه خلق کورد تنها مثالهایی از این دست هستند. پیش از این نیز بارها سلاحهای شیمیایی علیه خلق کورد مورد استفاده قرار گرفته شده بود و عواقب آن در هلبجه همچنان باقیست. سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی که رژیم سفاک ترک در سالهای اخیر علیه خلق کورد مورد استفاده قرار داده است نادیده گرفته شده و مشروع قلمداد میشوند.
دیگر نیازی به پنهانکاری هم نمیبینند
رژیم سفاک ترک سالهای دور و درازی است که علیه ملت کورد و گریلاهای جنبش آزادیبخش سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی را بکار میبرد. تاکنون این کار را بصورت پنهانی انجام میداد. در ۶ ماه گذشته جنگ سختی در کوهستانهای کوردستان وجود دارد و نظامین رژیم اشغالگر ترک ضربات مهلکی را از نیروهای گریلا متحمل شدهاند. نیروهای رژیم اشغالگر ترک به رغم در دست داشتن تکنولوژی پیشرفته اما در مقابل نیروهای گریلای ما دچار درماندگی گردیده و بر استفاده از سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی متمرکز شدهاند. نظامیانرژیم ترک در هفتانین، متینا، زاپ و آواشین از سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی به وفور استفاده کردهاند و این موضوع اثبات گردیده است. رژیم سفاک ترک دیگر نمیتواند به شیوهای پنهانی سلاحهای شیمیایی را بکار گیرد و نیروهای ناتو و پ.د.ک به عنوان بزرگترین حامیانش نیز نمیتوانند آنرا مخفی کنند. به همین دلیل دیگر لزومی به پنهانکاری نمیبینند و به شیوهای آشکار آنرا مورد استفاده قرار میدهند.
عواقب مواد شیمیایی بکار گرفته شده
سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی بکار گرفته شده علیرغم آنکه تولید، پنهان کردن، نگهداری و استفاده از آن بسیار آسان است، تشخیص آن، عواقب و نتایج استفاده از آن بسیار مشکل است. هر کسی میداند که برای این کار نیاز به ابزارهای بسیاری وجود دارد. آنچه قابل مشاهده است این است که چه عواقب و زیانهایی را به دنبال دارد و برای تحقیق اطلاعات کافی را به هر کسی ارائه میدهد.
سلاحهای شیمیایی و گازهای سمیای که رژیم ترک علیه نیروهای گریلای ما مورد استفاده قرار میدهد بیشتر سلاحهای کشتار جمعی هستند که انسان را دچار خفگی، سوزش، اختلال در اعصاب، تأخیر در عکسالعمل، خوابآور و بیهوش کننده هستند. در مناطقی که بکار گرفته شدهاند هر نوع جاندار و محیط زیست را نابود میکنند. همچنین در هوا، خاک، آب و محصولات منطقه گسترش مییابد و برای سالها تأثیرات خود را ادامه میدهند، زندگی و سلامتی ساکنان منطقه را با تهدید بزرگی مواجه کرده است.
بکارگیری سلاح شیمیایی علیه ساکنان منطقه
همه میدانند که این سلاحهای شیمیایی نه تنها علیه نیروهای گریلا بلکه علیه ساکنان غیرنظامی منطقه نیز بکار گرفته میشوند. به همین دلیل از هم اکنون تأثیرات جدی خود را بر سلامتی افراد غیرنظامی نشان دادهاند و تعداد این افراد هم کم نیست. افرادی که در معرض تأثیرات سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی قرار گرفتهاند خواستار مراجعه به بیمارستان هستند اما با ممانعت پ.د.ک و رژیم ترک مواجه شده و به شیوهای مخفیانه در بیمارستانهای نظامی بستری شدهاند. علیرغم آشکار بودن این حقایق، جرایم ضدبشری رژیم اشغالگر ترک با اسرار نادیده گرفته میشوند و با سکوت یا با حمایت آشکار به این حملات مشروعیت داده میشود.
سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی که از سوی نظامیان رژیم اشغالگر ترک علیه نیروهای گریلای ما مورد استفاده قرار میگیرند تنها به نیروهای گریلا زیان نمیرساند بلکه همزمان به تمامی جهان و بشریت نیز زیان میرساند. دولتهای و سازمانهای ذیربط که در این روزها برای کنفرانس تغییرات اقلیمی گردهم آمدهاند، با شعارهای "چراغ قرمز برای بشریت" و "آخرین شانس برای انسانیت" میخواهند انسانیت و جهان را نجات دهند. اگر آنان زیانهای سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی مورد استفاده رژیم ترک علیه انسانیت و محیط زیست را نادیده بگیرند، باید بدانند که نتیجهای که عاید آنها خواهد شد هیچ نفعی به بشریت نمیرساند و تأثیرات مثبتی را نیز به دنبال نخواهد داشت.
سکوت یعنی همدستی در بکارگیری سلاحهای شیمیایی
همچون کمیته سلامت و پزشکی ک.ج.ک ما به شیوهای آشکار فراخوان میدهیم. بویژه سازمانهایی که خود را ضامن آینده بشریت میبینند، مدافعان حقوق بشر و افرادی که مدافع محیط زیست و حیوانات هستند چرا تا این حد به سکوت خود ادامه دادهاند؟
خطاب به سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW)، سازمان ملل متحد، کمیته منع شکنجه (CPT) و بویژه سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) میگوییم؛ شما چرا در قبال جنایت نسلکشی رژیم ترک در کوردستان و خاورمیانه سکوت کردهاید؟ سکوت در قبال استفاده از سلاح شیمیایی به معنی همدستی و حمایت از استفاده از این سلاحهاست.
فراخوان ما سازمان منع سلاحهای شیمیایی (OPCW) و سازمان پزشکان بدون مرز (MSF) این است: فورا به وظایف خویش عمل کنید و در مورد سلاحهای شیمیایی و گازهای سمی که نظامیان رژیم اشغالگر ترک در مناطق گریلا مورد استفاده قرار داده است تحقیق نمایید و این حملات را متوقف کنید. ما آمادهایم در این مورد به هر شیوهای کمک کنیم."