جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کوردستان (کودار) با اعلام حمایت از اعتراضات مردمی جامعه در ارزیابی موج تازه اعتراضات در ایران و شرق کوردستان خاطرنشان نموده است:"زمان تسویه حساب جامعه با نظام فاسد ایران فرارسیده و تداوم اعتراضات هدفمند میتواند گشایشگر مسیر دمکراتیک و آزادیخواهانه گردد. همه اقشار و تودههای جامعه لازم است نسبت به دستاوردها اعتراضات سالهای اخیر خود که هنوز ادامه دارد، غافل نباشد. اعتراضات مدنی امروز یک شانس بزرگ برای جامعه است و میتواند به کسب دستاوردهای بزرگتر نایل گردد."
متن تحلیل کودار به شرح زیر است:
"اعتراضات خلقی روز ۲۲ اردیبهشت در شهرهای شرق کوردستان و ایران خاصه در کرماشان، خوزستان و لرستانات بسیار متفاوت از مناطق ایران رخ داد و حلقه مکمل اعتراضات دیماه ۱۳۹۶ و آبانماه ۱۳۹۸ بود. اینبار به طرز بیسابقهای کارگران، معلمان، زنان و تودههای خلقی به میدان آمدهاند که اعتراضات را متفاوت از سالهای ۹۶ و ۹۸ ساخته. تقلیل دادن این اعتراضات به معیشت بویژه مقولات گرانی و تورم، صحیح نیست، این اعتراضات تداوم یک زنجیره از خیزشهای زمینهساز قیام با خواست کسب آزادی و عدالت بر محوریت دمکراسی است. در روز ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ خیزشهای کرماشان، خوزستان و لرستانات متفاوت از نقاط مختلف ایران، از جنس خیزش آبانماه ۹۸ بود.
حاکمیت فاسد ایران که شکاف خود با تودههای خلقی تحت فشار زور را عمیقتر ساخته، امروز در استیصال و درماندگی خود دستوپا میزند. واقعیت این است که همه حوزههای سیاست، اقتصاد و اجتماع را دچار شدیدترین فسادهای سیستماتیزه ساخته که عوامل فساد با انحصار قدرت نهادهای حکومتی به ابزارهای سرکوب اعتراضات را بهدست گرفتهاند. این تضاد حاکمیت با جامعه مدنی آزادیخواه بالاخره به نقطه بیبازگشت تسویه حساب از طریق خیزشهای دمکراتیک مستمر رسیده است. میان جامعه و حاکمیت فاسد بصورت تضاد «جامعه آزادیخواه» علیه «حاکمیت فاسد بردهوار» بروز کرده. طرز برخورد امنیتی حاکمیت که تمامی حوزههای سیاست، اقتصاد و اجتماع را شدیدا امنیتی و منفعتی ساخته، یک نوع برخورد خشونتآمیز خطرناک را درپی دارد. جامعه آزادیخواه و دمکراسیطلب امروز بار دیگر اثبات کرد که نه از فساد سیستماتیک گسترده رژیم میگذرد و نه از برخورد امنیتی شدید آن هراس دارد. حاکمیت نظام کنونی ایران در قبال اعتراضات خلقها که ممکن است به حد یک قیام سراسری ارتقاع یابد، سردرگم نیست، بلکه عامدانه و آگاهانه بطور سیستماتیک برنامه فشار و سرکوب را اجرا مینماید. هر سه قوه حاکمیت تصمیم به تداوم وضعیت وخیم موجود گرفتهاند و این مقوله نیز نوع برخورد جامعه مدنی برای تسویهحساب با هسته قدرت زور و فشار را مشخص ساخته. نظام فاسد ایران آنقدر آسیب شدید به اقشار و تودههای مختلف بویژه کارگران، معلمان، زنان و سایرین زده که به درجه غیرقابل بخشش رسیده است. وضعیت حاکم بر ایران و شرق کوردستان از نوع افزایش اعتراضات با هدف رسیدن به نقطه قیام عمومی است. درصورت عدم تداوم اعتراضات، مسلما خلقها فرصت را از دست خواهند داد. لذا بر اپوزیسیون و جنبشهای انقلابی است که از اعتراضات بصورت گسترده و برنامهمحور پشتیبانی نمایند. اساسا تودههای خلقی بویژه معلمان، کارگران، زنان آزادیخواه و اقشار حاضر در میادین امروز، تنه اصلی یک اپوزیسیون را تشکیل دادهاند که دلیل آن قویتربودن عملکرد این تودهها نسبت به اپوزیسیون ایرانی مخالف نظام است. جامعه معترض از اپوزیسیون ایرانی جلوتر است. اصناف و تشکلهای معلمان و کارگران اثبات کردند که قادر به تشکیل هستههای شورایی برای مدیریت اعتراضات در مواقع غایببودن اپوزیسیون ایرانی هستند و میرود رهبریت خود را برگزینند. اگر این روند ادامه یابد و اعتراضات به یک خیزش سراسری دمکراتیک مبدل گردد، قطعا روند تغییر و تحول ساختاری در ایران تسریع خواهد شد. نظام سیاسی قدرتطلب و حاکمیت تمامیتخواه ایران امروز در جبهه ضدجامعه قرارگرفته و بصورت شفاف نتایج آن نیز مشاهده میشود. جامعه با افزایش اعتراضات علیه سیستم متمرکز سرکوبگر متضرر نخواهد شد، زیرا خیزش دمکراتیک تنها راه کسب آزادی و دمکراسی پایدار در جامعه ایران و شرق کوردستان است. مسلما همه طبقات جامعه به قعر سیاهچاله فقدان آزادی، فقر معیشتی و فلاکت اجتماعی سر خوردهاند و هیچ برنامه انحصارگرانه دولتی قادر به عادیسازی وضعیت جامعه نیست زیرا نظام از بنیان فاسد است.
ما همچو «جامعه دمکراتیک و آزاد شرق کوردستان (کودار)» که خود را سیستم خاص جامعه برای خودمدیریتی میدانیم، پشتیبانی کامل خود از اعتراضات هدفمند جامعه خاصه در بخشهای شرق کوردستان یعنی کرماشان و شهرکورد و جونقان و نیز اعتراضات معلمان که در ۲۲ اردیبهشت از نوع خیزش دمکراتیک بود را اعلام میداریم. آن را یک مرحله ارتقاء یافته از اعتراضات میدانیم که هسته خیزشهای دمکراتیک و سراسری پیشرو را تشکیل داده. زمان تسویه حساب جامعه با نظام فاسد ایران فرارسیده و تداوم اعتراضات هدفمند میتواند گشایشگر مسیر دمکراتیک و آزادیخواهانه گردد. همه اقشار و تودههای جامعه لازم است نسبت به دستاوردها اعتراضات سالهای اخیر خود که هنوز ادامه دارد، غافل نباشد. اعتراضات مدنی امروز یک شانس بزرگ برای جامعه است و میتواند به کسب دستاوردهای بزرگتر نایل گردد. بنابراین لازم است جامعه مدنی از همین امروز خودمدیریتی دمکراتیک خویش را از درون اعتراضات خود برسازد و گامبهگام سیستماتیزهتر شود."