مراد کاراییلان عضو شورای رهبری حزب کارگران کوردستان بە مناسبت سالگرد تاسیس حزب کارگران کوردستان با سترک تی وی گفتگو کرد. وی در این گفتگو اعلام نمود کە حزب کارگران کوردستان جنبشی فکری، سیاسی و فرهنگی است، جنبشی است برای موجودیت کورد و در این بارە از اندیشە و تفکر برخوردار است.

مراد کاراییلان در پاسخ بە این سوال کە نبرد مسلحانە حزب کارگران کوردستان در کوردستان ومنطقە چە تحولاتی را ایجاد کردە است گفت:همانگونە کە پیش  از این هم بە آن اشارە کردم، پیش از تاسیس حزب کارگران کوردستان خلق مورد حملە قرار میگرفت. در میانە این حملات بود کە پ.ک.ک تاسیس شد. بە همین دلیل ایجاد نیروهای دفاع مشروع لازم شمردە می شد. بە این منظور باید بە راهکارهای اصلی  رهبر آپو بە منظور ایجاد نیروهای دفاع مشروع در پ.ک.ک اشارە کرد. یک نیرو، یک ملت و تمام موجودات زندە لازم است بتوانند از خود محافظت کنند. هیچ موجود زندە و جامعەای کە نتواند از خود دفاع و مراقبت کند، نمیتواند بە حیات خود ادامە بدهد. اینگونە خنگ طولانی خلق در دستور کار قرار گرفت. پ،ک،ک این استراتژی و مبارزە را بە مبنایی برای حرکت خود تبدیل کرد. در نبرد انقلابی خلق، دفاع از خود مسئلەای بنیادی تلقی می شود. یعنی بە هیچ کس حملە نمیکنی، اما زمانیکە بە تو حملە می شود، لازم است از خود محافظت کرد. در مقابل حملە بە ارزشهای تو، در این جنگ تو از ارزشهای ملی خود دفاع میکنی. حزب کارگران کوردستان در این چارچوب بر ذهنیت و تفکر مبارزە دفاع تاکید می کند. بە همین دلیل اگر گفتە شود کە پ.ک.ک خواست با جنگ مسلحانە بە هدف خود دست پیدا کند، گفتەای درست نیست.

حزب کارگران کوردستان جنبشی فکری، سیاسی و فرهنگی است، جنبشی است برای موجودیت کورد و در این بارە از اندیشە و تفکر برخوردار است. اما در متن این تفکر و اندیشە، لازم است کە هر موجود زندەای بتواند از دفاع کند. مثلا خلقمان نباید از گروهی درخواست حفاظت و دفاع داشتە باشد. نبرد خلق نبردی برای دفاع از خلق و خلق امکانی برای تداوم خلق است. هیچکس نمیتواند ادامە حیات تو را تامین کند. باید خود زمینەهای آن را مهیا کرد و از خود دفاع کرد. باید از این شیوە خود را سازماندهی کرد. امروز میهنمان اشغال شدە است، سرزمینمان اشغال شدە است، منابع ما مصادرە و اشغال شدەاند، زبان ما، فرهنگ ما  ممنوع شدە است. بە خلقمان حملە شدە است، در مقابل تمام این حملات لازم است در تمام ابعاد سیاسی، فکری فرهنگی و اجتماعی نظامی از خود دفاع شود. یعنی فقط جنگ مسلحانە نبودە است. نبرد مسلحانە تنها بخشی از آن بودە است. پیش از هر چیز دفاع از جامعە جدید کورد کە باید ایجاد شود از اهمیت برخوردار است. و اگر در مقابلە با ایجاد چنین جامعەای، حملات ایدئولوژیک، سیاسی، فرهنگی و نظامی نیز صورت بگیرند، دفاع از خود از ڕاههای نظامی لازم است. و پ.ک.ک برا این اساس حرکت می کند.

تا کنون ٩ آتش بس از سوی ما اعلام شدە است کە بر اساس این نحو از تفکر ما بودە است. اگر حملەای متوجە تو نباشد، الزامی بە حملە نیست. اما این بە معنای دفاعی پاسیف و منفعلانە نیست. اگر دفاع بە نحوی فعال باشد، میتوان بە پیروزی رسید. دفاع فعال را نباید بە عنوان حملە تعریف کرد. استراتژی  این نوع از دفاع،  دفاع از ارزشهای ملی دمکراتیک است. آنچە کە هم اکنون هم شکل گرفتە است بر همین مبنا است. بە اشغالگری دولت ترک، آک.پ/م.ه.پ نگاە کنید کە فقط برای از میان برداشتن ارزشها و دستاوردهای خلق، تمام کوردستان را چگونە زیر و رو می کند؟! ٨ سال است کە حملات خود را بدون وقفە ادامە دادە است. در مقابل این حملات ما در چارچوب دفاعی جنگ انقلابی خلق همچنان بر موجودیتمان اصرار داشتەایم. نبرد خلق انقلابی بە هر نحوی کە بە آن نگاە شود، بە معنای دفاع از خلق است. کە با آن، از مطالبات خود دفاع می کند؛  همە امور بر عهدەی یک نیروی حرفەای و متخصص گذاردە نمی شود، همە باید در در حوزە دفاع عهدەدار مسئولیتی باشند.

هم اکنون نیز در حال بهرەگیری از تمام ظرفیتهایمان هستیم، در این بارە ممکن بودە است کە در مراحلی تلاشهای ما کافی بودە باشند و در مراحلی نیز نواقص و کاستیهایی موجود باشند. اما نمیتوانم بگوییم کە ما تا کنون بە طور کامل نبرد انقلابی خلق را تحوو بخشیدەایم. کاستیهایی در این بارە وجود داشتەاند، با این حال بە مرحلە کنونی رسیدەایم. مسئلە ای کە امروزە در باکور کوردستان روی می دهد، در زاپ، آواشین و متینا روی میدهد، در نبرد انقلابی خلق مرحلەای جدید بودە است. دشمن حملە کردە و تلاش میکند تا نیروهایش کوردستان را اشغال کنند. اما نیروهایمان در مقابل آن مقاومت کردەاند. این نیرو در مقابل دشمن مبارزە میکند و جنگد. این حملات و مقاومت بی وقفە نشان میدهد کە نبردها وارد مرحلەای جدید شدەاند، نبردی کە اکنون در کوردستان در حال وقوع است، در چارچوب جنگ انقلابی خلق است.

دشمن در این جنگ بە درپیش گرفتن رویکردهای غیر اخلاقی دست می زند. دولت ترک بە هیچ نحوی هیچیک از قوانین جنگی بین المللی را راعایت نمیکند، حتی بر اساس قوانین خود نیز عمل نمیکند، برای نمونە سیاستی کە هم اکنون بر امرالی تحمیل شدە است، ایا رویکردی حقوقی است؟ نە، فاقد رویکردهای اخلاقی و حقوقی است، و قوانین جهانی خود را نیز نقض کردە است. رهبر ما را دستگیر کردەاند و او همیشە تحت شکنجەهای روانی بودە است. چگونە میتوان این مسئلە را بر اساس اخلاق و حقوق توضیح داد؟ مثلا ٢٠ ماە است هیچ کس نمیداند کە در مارالی چە روی دادە است؟ در کجای دنیا چنین مسائلئ  میتوانند روی بدهند؟ همین مسئلە نشان میدهد کە دولت ترک در دشمنی با ما، دشمنی هوالان مام تمام مبانی حقوق بنیادین را نقض میکند. حقوق بشر را نقض میکند، و زمانیکە نمیتواند با نیروی گریلا مواجە شود، دچار تنگنا می شود، از گازهای شیمیایی و ممنوعە استفادە می کند.

مراد کاراییلان در رابطە با استفادە ارتش ترک از سلاحهای شیمیایی و نحوە موضع گیریها علیە آن نیز گفت: پیش از هر چیز لازم است بدانیم کە دولت ترک در کورستان تمام قوانین و مبانی حقوقی جهانی را نقض کردە است. در مقابلە با جنبش آزادی کوردستان از سلاحهای شیمیایی و ممنوعە استفادە میکند. مجامع جهانی در عین آنکە از این مسئلە اطلاع دارند، اما همچنان سکوت کردەاند. این سکوت را محکوم می کنیم. چرا زمانیکە در یک کشور دیگر از استفادە از سلاح شیمیایی سخن گفتە می شود، واکنش نشان میدهند، اما در حالی ٢ سال است کە دولت ترک از سلاحهای شیمیایی استفادە میکند، هیچ واکنشی نسبت بە آن نشان نمیدهند؟ چرا باید این نهادها کر و کور و لال باشند؟

اما خلقمان واکنشهای واقعا شدیدی را در اینبارە نشان دادەاند و در عرصە عمومی با قدرت خود را نشان میدهند. بەویژە کە درباکور، از سلوپی گرفتە استانبول، و سپس در استانبول و اروپا راپیماییهایی را برگزار کردند. آخرین نمونە آن در ١٢ ١٢ نوامبر در دوسلدورف  و مارسی فرانسە بود، کە راهپیماییهای خلقمان در این شهرها برگزار شد، نیز در روژاوا و خصوصا در کوبانی و قامیشلو موضعگیریهای مهمی روی دادند. در شنگال نیز شاهد اعتاضات بودیم. اهمیت داد ن بە نیروهای گریلا از سوی شنگال حایز اهمیت است. در مخمور هم واکنشهای شدیدی نشان دادە شدند. تمامی این  اقدامات حایز اهمیت هستند. رایست مشترک جنبشمان بە تمامی افرادی کە در این فعالیتها مشارکت می کنن، درود می فرستد. تمامی این اقدامات بسیار مهم هستند. بە نمایدنگی از تمام گریلاها بە تمامی افرادی کە در این این راهپیماییها مشرکت کردەاند و بە میادین سرازی شدەاند درود می فرستیم.

اما آیا این فعالیتها، این اعتراضات کافی هستند؟ خیر، خلقمان خلقی قدرتمند و با ارادە است. بە نیرو و قدرت خلقها باور داریم نە بە نیروی دولتها. خلقمان از نیرویی مهمتر و بزرگتر برخوردار است. اما هر قدر  کە این راهپیمایماییها بە تعویق نیز افتادە باشند، برای شروع خوب بودند. لازم است کە ادامە داشتە باشند و بسط و گسترش پیدا کنند. با حملە بە کوردستان و رهبر آپو، بە خلق کورد حملە و جسارت ورزیدە می شود. قوانین جهانی نقض می شوند. هر نوع بیعدالتی در حق او روا داشتە میشود، و دولت ترک نابودی گریلاهای کورد را از طریق گازهای شیمیایی بە عنوان فرصتی می بیند. چرا؟ زیرا در تنگنا قرار گرفتە است. یعنی استفادە از این سلاحها را بە منظور رهایی از بن بست ایجاد شدە، بە منظور ممانعت از نابودی خود استفادە می کند. اما خلقمان و تمام دوستانمان میدانند کە گریلاهای آزادی کوردستان گریلاهای حرفەای هستند. اگر یک نیروی نظامی معمولی بودند، نمیتوانستند در مقابل این حجم حملات هوایی، تانک و توپ، بمب و سلاحها شیمیایی و سلاحهای ممنوعە مقاومت داشتە باشند. ممکن نبود.

اگر امروزە گریلا نابود نشدە است و همچنان مقاومت می کند، دو دلیل اساسی دارد، نخستین دلیل این است کە نیروی گریلا از باور و اعتقاد برخوردار است. برای نمونە هوالی با حملە سلاحهای شیمایی بە شهادت می رسد اما هوال دیگری با یاد کردن سوگند می گوید: انتقام خون هوالان شهید دیگرم را می گیرم، برخودان ادامە دارد، اما از سوی دیگر رژیم بر این باور است کە اگر ما سلاحهای شیمیایی را بکار ببندیم، آنها در نهایت صحنە را ترک کردە و فرار می کنند. در نهایت کوردستان را خالی می کنند.  زیرا قبلا نشانەهایی برای وقوع این مسئلە در دست دارند، برای نمونە؛ زمانیکە صدام در باشور کوردستان از سلاحهای شیمیایی استفادە کرد، منطقە خالی شد. دولت ترک امیدوار بود کە چنین مسئلەای روی دهد. اما چنین امری تحقیق نپذیرفت. مهمترین مسئلە اعتقاد و باورها و فداکاری گریلاست. گریلا فدایی است. ما اشارە کردیم کە پ،ک،ک از روز اول بە نحوی فداکارانە وارد صحنە شدە است. فدایی رهبر آپو است. مگر میتوان کسی را میان ما یافت کە برای مال و منالو منافع  شخصی خود مبارزە کند؟ خیر؛ مگر هیچیک از ما چیزی برای خود دارد؟ خیر؛ ما برای خلقمان مبارزەامان را انجام میدهیم. و اگر لازم باشد، برای خلقمان خودمان را فدا می کنیم. و این را همە گریلاها با با عزم راسخ خود نشان دادەناد، این تصمیم را همە گریلاها، از جملە هوالان رهبری ما گرفتەاند.

دومین دلیل، گریلاهای ما با آموزش دیدە و شیوەهای تخصصی می رزمند. بە همین دلیل میدانند کە چگونە از خود محافظت کنند. گریلاها از ابزارهایی برخوردارند کە از طریق آن میدانند کە چگونە از خود دفاع کنند. در غیر اینصورت هیچیک از نیروهای ما زندە نمی ماندیم. نابود می شدیم. اگر امروزە نابود نشدەایم بە دلیل این دو عامل مهم است. یعنی نخست  بر اساس فلسفە رهبر آپو، اعتقاد و باور بە وی، جسارت و جسارت و شجاعت در سازماندهی نیروهای گریلا ست. دومین آن نیز، استفادە از راهکارهای تخصصی و علم بە چگونگی حفاظت از خود است. مثلا دشمن گاز را از طریق در تونلها وارد تونل میکند، اما در مقابل نیروهای گریلا نیز گاز را از طریق دمندەهای دیگر، از در دیگری خارج می کنند. البتە بنابە مسائل امنیتی نمیتوانم در مورد جزئیات آن حرف بزنم. البتە هوالان در حفاظت از خود از ابزارهای متفاوتی استفادە می کنند.

مراد کاراییلان در بخش دیگری از گفتگوی خود اظهار داشتڵ هدف دولت ترک ، تصرف تمام مناطقی است کە گریلا در آن حضور دارد. یعنی هدف آن اشغال مناطق گارە، قندیل و سپس روژآوا و شنگال بودە و در نهایت تلاش می کنند تمام دستاوردهای خلق کورد را از میان بردارند. اما هم اکنون خودشان در منطقە زاپ و متینا مستاصل شدەاند. بە جنگهای روانی فراوانی دست می زنند. همانگونە کە اشارە کردم، انتخاباتی در آیندە برگزار می شود. و حتی اگر در آن بە پیروزی هم نرسند، سناریویی را نوشتە و خود را پیروز میدان نشان می دهند. در همین رابطە رسانەهای آن مرتبا اعلام می کنند بە گریلا ضربە وارد کردیم، تسلیم شدند، نابود شدند، خصوصا کە میت می گوید عملیاتهای مهمی را انجام دادەایم و این در حالی است کە همە این موارد بخشی از جنگ روانی بە شمار می روند. اما در همین جنگهای اخیر آنها موازین جنگی خود را هم نقض می کنند. البتە همان کسانی کە این جنگ را ادارە می کنند. برای نمونە  جنازەهای نظامیانی کە بدست گریلا می افتد را سوزاندند. یا جنازەهایی را کە احتمال بە دست نیروی گریلا بیفتد، می سوزانند. یک فرماندە معمولی نمیتواند چنین دستوری بدهد. این دستور شخص خلوصی آکار است. از طرف دیگر بدون دستور اردوغان نمیتوانند از سلاح شیمیایی استفادە کنند.

مراد کاراییلان در بخش پایانی گفتگوی خود با سترک تی وی ضمن اشارە بە ٢٥ نوامبر، روز جهانی مبارزە با خشونت علیە زنان، گفت: تا زمانیکە حاکمیت مردان از بین نرود، زنان نمیتوانند آزاد باشند. پیش از هر چیز لازم است زنان از انقیاد مردان رهایی پیدا کنند. تا زمانیکە زنان آزاد نشوند، جامعە نمیتواند بە آزادی دست یابد.