رژیم ایران از غنا و تفاوت‌های فرهنگی علیه خلق‌ها استفاده می‌کند

رژیم مستبد ایران غنای فرهنگی خلق‌ها را علیه آنها به کار می‌گیرد. راه و روشی را در پیش گرفته است که آنها را علیه هم و در مقابل هم قرار دهد و آنها را از یکدیگر دور کند. سبب شده است تا برای یکدیگر طنز و جوک درست کرده و یکدیگر را کوچک و حقیر کنند.

افروخ فرخ‌زاده اهل روستای باراماوا از توابع سولاوا در نزدیکی مریوان در مورد وضعیت روژهلات کوردستان تحقیق کرده و اینگونه در مورد اقدامات رژیم ایران در روژهلات کوردستان سخن می‌گوید:

"حکومت برای هر بخش از روژهلات کوردستان سیاست‌های متفاوت ذوب فرهنگی را به کار می‌گیرد. برای نمونه برای آنکه کوردها و آذری‌ها را در مقابل هم قرار دهد، از سیاست‌های گوناگون و بسیاری استفاده می‌کند. کوردها و آذری‌ها را با یکدیگر در آمیخته و در مراکز حکومتی وظایف و مسئولیت‌هایی به آذری‌ها داده است و بیشتر آنها ماموران دولتی هستند. همچنین در مراکز نظامی کار و مسئولیت‌هایی به آنها داده شده است، به همین دلیل کورد‌ها همیشه آذری‌ها را مانند حکومت دیده و آنها را جزئی از حکومت می‌دانند."

"عشیره‌ها را علیه یکدیگر تحریک می‌کند"

فرخ‌زاده همچنین گفت، یکی دیگر از سیاست‌های رژیم این است که از طوایف و عشیره‌ها علیه یکدیگر استفاده می‌کند و آنها را علیه یکدیگر تحریک کرده و به رژیم وابسته می‌کند. رژیم ایران تلاش می‌کند، بسیاری از عشیره‌ها را در موکریان و لرستان به نفع حکومت به کار بگیرد. در موکریان نمونه برای این عمل بسیار زیاد است و بسیاری از عشیره‌های آن جا را به سمت حکومت کشیده‌اند و بسیاری از آنها را به بسیج و مامور حکومتی تبدیل کرده‌اند. به ویژه برای آن که میان هورامی و سورانی اختلاف ایجاد کنند، از این سیاست استفاده می‌کنند.

وی همچنین گفت، از عشیره‌های موکریان علیه کرمانج‌ها استفاده کرده و آنها را سازماندهی می‌کنند. برای آنکه اجازه ندهند با هم زندگی کنند، به طور مداوم آنها را علیه یکدیگر تحریک می‌کنند. زمانی که علیه کوردها عملیاتی انجام می‌دهند، برای آنکه آنها را بیشتر در مقابل یکدیگر قرار دهند. تبهکاران‌شان که از اعضای عشیره‌ها هستند را در این عملیات‌ها شرکت می‌دهند. همچنین در مناطق هورامان، سوران، اردلان و مریوان، هورامی‌ها را به مامور دولتی تبدیل کرده‌اند."

"برای آنکه جوانان را منحرف کنند، از مواد مخدر استفاده می‌کنند"

فرخ‌زاده در ادامه‌ی سخنانش گفت، رژیم ایران در مناطقی که در آنجا مبارزات به صورت قدرتمندی وجود دارد، به پخش مواد مخدر روی آورده و جوانان را معتاد می‌کنند.

 وی همچنین اعلام کرد،حکومت ایران در کرماشان، که به مبارزه و جنگاوری شهره است، این سیاست را اجرا می‌کند و کسانی را که به سمت خود می‌کشد، آموزش‌های نظامی داده و این نیروهای نظامی کرماشانی را در مناطق دیگر مانند سنه که به مقاومت و مقابله شهره است، مستقر کرده و به آنها مسئولیت‌هایی می‌سپارد.

وی در ادامه‌ی سخنانش گفت، بیشتر شکنجه‌گر‌ها، نیروهای پلیس و آنهایی که در سنه به بازجویی از مردم مشغول هستند، اهل کرماشان هستند و اینگونه خلق را در این مناطق در مقابل کرماشانی‌ها قرار داده و این گونه کوردها را علیه یکدیگر تحریک کرده و آنها را با هم دشمن می‌کند.

فرخ‌زاده همچنین گفت، در کرماشان شیعه‌ها در مراکز حکومتی استخدام شده و مسئولیت‌هایی به آنها سپرده می‌شود. اینگونه می‌خواهند بگویند، مردم در کرماشان همراه حکومت هستند.

"از مذهب استفاده می‌کنند"

فرخ‌زاده در ادامه‌ی سخنانش گفت، رژیم برای آنکه مردم را علیه یکدیگر تحریک کرده و از هم دور کند، از مذهب نیز استفاده می‌کند. در این چهارچوب در سنه حمله‌ی ایدئولوژیکی شدیدی علیه جوانان آغاز نموده است. در سنه سلفی‌ها را پدید آورده و تندروی مذهبی را در این منطقه گسترش داده است و از آنها نیز علیه کوردهای شیعه استفاده می‌کند. پس از آنکه تفاوت‌های فرهنگی و فکری را در مناطق دست نشان می‌کنند، شروع به گسترش تندروی و وهم دینی و آیینی می‌کنند.

"از تفاوت میان لهجه‌ها استفاده می‌کنند"

فرخ‌زاده در ادامه به این مسئله اشاره کرد که حکومت برای آنکه مردم را از یکدیگر دور کند از تفاوت میان لهجه‌ها استفاده می‌کند. وی گفت، "موکریانی‌ها خود را بالاتر از شکاک‌ها می‌دانند. عشیره‌های شکاک نیز خود را بهتر و بالاتر از همه می‌دانند. در بسیاری موارد این مسئله به مانند جوک و تمسخر نمود پیدا می‌کند. اما ایجاد این جوک‌ها و نکات و طنز‌ها از یک جایی سرچشمه می‌گیرد و تصویر بدی در ذهن مردم درست می‌کند. هورامی‌ها در مورد سورانی‌ها به طنز پردازی می‌پردازند، سورانی‌ها نیز این کار را در مورد هورامی‌ها انجام می‌دهند. در همین چهارچوب هورامی‌ها را در مقابل مریوانی‌ها، مریوانی‌ها را در مقابل سنه‌ای‌ها و سنه‌ای‌ها را در مقابل هورامی‌ها قرار می‌دهند.

رژیم ایران به جای آنکه به غنا و تفاوت لهجه‌ها، آیین، مذهب و ویژگی‌های منطقه‌ای احترام بگذارد، این غنا را علیه مردم منطقه به کار می‌گیرد. علی‌رغم آنکه مردم از آزادی محروم شده‌اند، آنها را به مسائل ساختگی سرگرم می‌کنند. در رژیم‌های بسته‌ی دیکتاتوری این اقدام یکی از سیاستها علیه خلق است. به همین دلیل بسیار حائز اهمیت است که خلق‌مان در روژهلات کوردستان با همه‌ی ویژگی‌ها و تفاوت‌های خود علیه این سیاست بایستند و به دام رژیم نیافتند."