"... بیداری و آگاهی فرزندان خلق کورد به ویژه در کرماشان آنچنان برای رژیم گران بود که فرمان قتل و ترور رفقا زاگروس مانی و شوگر چیا را به مزدوران خودفروختۀ خود صادر کرد...."
پلاتفرم یارسان با صدور بیانیه‌ای یاد شهیدان ١۶ بهمن ١٣٩٩ را گرامی داشت و بر لزوم ارتقای مبارزات آزادیخواهی روژهلات کوردستان تأکید کرده است.
متن بیانیه پلاتفرم یارسان به این شرح است:
"رژیم استعمارگر و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران بار دیگر در توطئه ای رذیلانه چهرۀ غیرانسانی و بی اخلاق خود را آشکار کرده و دست به کشتار جوانان انقلابی کوردستان زد. جنایتکاران رژیم این بار کوشیدند تا دو ستارۀ سرخ را به شیوه‌ای زبونانه به زمین بکشند تا به خیال واهی خود در مسیر انقلاب خلق‌ها خللی ایجاد کنند، غافل از اینکه هر شهید همچون ستاره‌ای سرخ بر مسیر انقلاب خلق‌ها پرتوافشانی کرده و با جان خود راه رسیدن به حیاتی آزاد را نورافشان می‌کند.
بنا بر اخباری که در روزهای اخیر منتشرشده است، شهیدان زاگرس مانی و شوگر چیا شامگاه روز ١۶ بهمن ١٣٩٩ در منطقه چم شلیر در نزدیکی شهر پنجوین در جنوب کوردستان در توطئه عناصر خودفروش رژیم اشغالگر ایران در حین انجام وظایف انقلابی خود به شیوۀ وحشیانه و دور از انسانیت به شهادت رسیده‌اند.
رفیق انقلابی «مهدی رضایی» با نام انقلابی «زاگرس مانی» در شهر کرماشان در خانواده‌ای میهن‌دوست از جامعۀ یارسان به دنیا آمد. او در شهر کرماشان در جامعه‌ای بحران‌زده و تحت ستم و سرکوب، اما همیشه مقاوم و مبارز بزرگ شد. او از سن جوانی با مشاهدۀ ستم آشکار طبقاتی و ملی و جنسیتی در جامعۀ کرماشان پی به ماهیت طبقاتی و استعماری رژیم سرمایه‌داری اسلامی برد و تصمیم به مقاومت و مبارزه در برابر نابرابری و خفقان گرفت. او با تمام توان تلاش کرد تا ارزش‌های انقلابی را در شخصیت خود پرورش داده و در برابر سرکوب دهشتناکی که به کل جامعۀ کورد کرماشان اعمال می‌شود دست به مقاومت بزند. رفیق زاگرس خودسازی انقلابی را با آشنا شدن با آرای نیروهای سوسیالیست و انقلابی مارکسیست آغاز کرد و پس از آشنا شدن با آرای انقلابی رهبر عبدالله اوجالان تصمیم گرفت با پیوستن به صفوف انقلاب کوردستان، در مسیر تأسیس نظام دمکراتیک رادیکال به عنوان سنگ بنای جامعۀ سوسیالیستی، و در کنار آن رفع ستم ملی از طریق تبدیل ساختن کورد آزاد به هویت نوین خاورمیانه گام بردارد. او در نزدیک به هفت سال فعالیت خود در حزب حیات آزاد کوردستان در برابر رژیم سرمایه‌داری اسلامی دست به مبارزه زد و با تکیه بر ایده‌های انقلابی و سازندۀ مبتنی بر سوسیالیسم دمکراتیک در تقویت جبهۀ تئوریک انقلاب در روژهلات کوردستان تلاش نمود. او بدین منظور فعالیت‌های خود را در بخش مطبوعات و رسانه‌های حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) متمرکز کرد و با تلاشی انقلابی به دنبال فهم و تحلیل و معرفی تئوری‌های انقلابی به ویژه آرای انقلابی رهبر آپو بود و در همین راستا وظیفه‌ی اداره‌ی بخش رسانه‌ای پژاک را عهده‌دار گردید. رفیق زاگرس مانی میراث مقاومت تاریخی خلق کورد و یارسان را در شخصیت خود زنده کرد و با پیوستن به مقاومت خلق کورد در کوهستان‌های آزاد به پرسش “چه باید کرد” پاسخی شایستۀ مسائل زمانه و منطقۀ خود داد. او ویژگی‌های اخلاقی و رفتاری یک انقلابی را از خود بروز داد و با فروتنی، صداقت، ایستادگی، پشتکار و پیگیری خود احترام دیگران را برانگیخت، و در عمل به وظایف چنان سختکوشی و تعهدی از خود نشان داد که ترس رژیم سرمایه‌داری اسلامی را برانگیخت. بیداری و آگاهی فرزندان خلق کورد به ویژه در کرماشان آنچنان برای رژیم گران بود که فرمان قتل و ترور رفقا زاگروس مانی و شوگر چیا را به مزدوران خودفروختۀ خود صادر کرد و نهایتاً به شیوه‌ای دلخراش و به دور از هرگونه پایبندی به اخلاق این دو فرزند دلاور خلق را به شهادت رساند.
اگرچه رژیم و مزدورانش این خیال خام را در سر می‌پرورانند که با حذف فیزیکی و کشتار می‌توانند حاکمیت نامشروع خود را حفظ کرده و استعمار و اشغالگری خود را تداوم ببخشند، اما با نگاهی به تاریخ می‌توان با قطعیت گفت که خون شهیدان آزادی چیزی جز ننگ و بدنامی برای رژیم های اشغالگر و جنایتکار به همراه نداشته است. بدون شک مبارزان و انقلابیون در کوردستان و در هر جای جهان با به یاد آوردن نام شهیدان عزم و ارادۀ راسخ تری برای تداوم بخشی به مبارزۀ زاگرس‌ها و شوگرها یافته و مسیر رسیدن به آزادی و برابری را با توسل به این ستارگان تا نابودی همۀ اشکال ستم و نابرابری خواهند پیمود.
ما همچون پلاتفرم یارسان جاودانه شدن این دو رفیق فدایی را به خلق کورد و دیگر خلق‌های سرکوب شدۀ خاورمیانه، جامعۀ مبارز یارسان، خانوادۀ ایشان و دیگر شهدای آزادی، گریلاهای فدایی خلق و تمام آزادیخواهان و برابری‌طلبان «غم مباد» می‌گوییم. اکنون که در هفدهمین سالگرد تأسیس حزب حیات آزاد کوردستان و طلوع خورشید مبارزه از شرق کوردستان قرار داریم، یاد و خاطرۀ رفقای شهیدی همچون فرهاد کرماشان، هاوار کلهر، شاهین دالاهو، زاگرس بَرزَوان، سمکو دالاهو و سَربَرز کرماشان را گرامی می‌داریم و با یاد و خاطرۀ آنان پیمان می‌بندیم که در راه تحقق آرمان‌هایشان بکوشیم. رفقای شهید ما الگوهایی زنده از مبارزه و پایداری خواهند ماند و مبارزات خلق و نیروهای انقلابی با توسل به آرمان‌های شهیدان سخت‌تر و محکم‌تر از قبل ادامه خواهد داشت. آنچه باقی خواهد ماند راه مبارزه و انقلاب دمکراتیک خلق‌هاست که نام و آرمان‌های رفقای ما تا ابد آن را روشن خواهد ساخت."
