سوزدار اوستا عضو شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کوردستان (ک.ج.ک) با شرکت در برنامه ویژه سترک تی‌وی در رابطه با برنامه‌های چرکینی که از سوی حکومت بغداد و پ.د.ک برای شنگال تدارک دیده‌اند گفتگو کرد. این گفتگو در دو بخش منتشر می‌شود.

سترک تی‌وی: توافقنامه بین پ.د.ک و حکومت مرکزی عراق و سازمان ملل متحد در رابطه با شنگال، از سوی ایزدیان به عنوان فرمان جدید [دستور نسل‌کشی ایزدیان] تعریف شده است. همچنین در سالگرد توطئه بین‌المللی ۹ اکتبر علیه رهبر آپو این پیمان امضا شده است. شما این توفقنامه را در رابطه با شنگال چگونه ارزیابی می‌کنید؟

سوزدار اوستا: پیش از پاسخ به سوال شما می‌خواهم بگویم که طی روزهای اخیر و خصوصا بعد از انتشار مفاد این توافق در رابطه با شنگال، شنیدیم که فرمانده و عضو شورای نظامی نیروهای مدافع خلق، فرمانده منطقه بوتان و همچنین درویش معاصر شنگال، رفیق «عگید جفیان» و همراهان وی «جانفدا» و «هبون» به شهدات رسیده‌اند. با شکوه و احترام از این شهدا یاد کرده و با این شعار که هیچ کس نمی‌تواند روز ما را تاریک کند، یاد و خاطره شهدایمان، «خالد اورال و رفیق «تایلان» و «بروار» و «روژبین» را که در مقابل توطئه بین‌المللی در تمامی میادین و زندانها به مبارزه و جانفشانی دست زدند، گرامی می‌دارم. بر اساس پیمانی که با شهدایمان بسته‌ایم تاکید می‌کنیم که آزادی رهبر آپو و خلقمان را تحقق بخشیم. بار دیگر به این مناسبت به خلق مقاوممان که در مدت این ۲۲ سال در مقابل توطئه بین‌المللی ایستادگی کرده‌اند درود می‌فرستیم.

توافقی که در ۹ اکتبر از طریق رسانه‌ها انتشار یافت به چه معنایی است؟ چرا در ۹ اکتبر؟ هدف چیست؟ بدون تردید تاریخ در نظر گرفته شده برای این توافق هدفی را دنبال می‌کند، اهداف نیروهایی که در پشت این توافق قرار گرفته‌اند، بسیار مشهود است و این روز پرده از اهداف آنان بر می‌دارد. ۲۲ سال قبل در ۹ اکتبر نیروهای بین‌المللی و خصوصا نیروهای که اکنون به هر نحو ممکن درصدد طراحی مجدد نقشه خاورمیانه برآمده‌اند، با رهبری آمریکا و سازمان اطلاعات اسرائیل، نیروهای بین‌المللی که در این فرایند قرار گرفتند، علیه رهبر اپو توطئه‌ای بین‌المللی را رقم زدند. هدف از این توطئه این بود که رهبر آپو را از میان بردارند و با از میان برداشتن وی تمامی جنبش آزادیخواهی را از میان بردارند و میدان را به نیروها، افراد کورد‌هایی که با آنها همکاری دارند واگذارند. اگر به کوتاهی اهداف و برنامه‌های این توطئه را تحلیل کنیم، هدف را می‌توان در این نکته خلاصه کرد: کورد آزاد را از میان بردارند، منطقه در اختیار نیروهای بین‌المللی قرار بگیرد، به هر نحو ممکن رهبر آپو را که به اراده خلق‌های تحت ستم مبدل شده است و آنها را سازماندهی کرده است، مبارزه را به هر نحو ممکن به پیش می‌برد، از میان بردارند، اراده زنان را درهم بشکنند، اتحادی را که بین خلق‌ها ایجاد شده است، خلق کوردستان را، به هر نحو ممکن در مقابل این خلق‌ها قرار دهند، خلق کورد را قتلعام کنند و ترکیه را که یک سیستم اشغالگر است، علیه دمکراسی است، فاشیستی است، و در در راستای منافع آنان گام بر می‌دارد بیش از پیش به خود نزدیک و وابسته کنند. ۲۲ سال است که از این توطئه گذشته است. به جنگ و صحنه جنگ‌ها نگاهی بیفکنیم می‌بینیم که این توطئه قدم به قدم با چنین فرایندی تداوم یافته است. در مقابله با این توطئه، جنبش آزادیخواهی، رهبر آپو، خلقمان، قهرمانی شهدای گرانقدرمان، به هر نحو ممکن مبارزه‌ای بی‌نظیر را در این رابطه انجام داده‌اند و در بسیاری از برهه‌ها این توطئه را خنثی کرده‌اند؛ مانع از تداوم این بازیها شدند. به رغم اینکه این توطئه در برهه‌هایی خنثی شده است اما نمی‌توان گفت این توطئه به تمامی خنثی شده است. زیرا نیروهای توطئه‌گر دولت ترکیه را همیشه بر اساس منافع خود به حرکت واداشته و مورد استفاده قرار داده‌اند. و این امر نیز یکی از اهداف آنان بوده است. این توطئه صرفا علیه رهبر آپو و خلق کورستان نبود، بلکه توطئه با هدف قرار دادن رهبر آپو و خلق کوردستان، خلق‌های خاورمیانه و ترکیه را نیز هدف قرار داده بود.

می‌توان گفت که این توطئه به همین نحو هم اکنون نیز تداوم یافته است. امروز ما تداوم این توطئه را مشاهده می‌کنیم. همیشه در این روزهای حساس و تاریخی تصمیماتی اینگونه گرفته می‌شوند. به همین دلیل با نیت و آگاهی قبلی، روز ۹ اکتبر را برای انتشار این توافق برگزیده‌اند. از طرف دیگر روز ۹ اکتبر مصادف با روز قتل چگوارا نیز است که به عنوان یکی از نمادهای خلقهای فرودست و مبارزه شناخته می‌شود. از طرف دیگر مصادف با روز ابلاغ حکم دنیز گزمیش است. از طرف دیگر در همین روز رهبر آپو را ناگزیر کردند که از سوریه خارج شود. در شمال-شرق سوریه نیز که بر اساس تفکر رهبر آپو و با خون هزاران شهید برای اتحاد خلق‌ها ایجاد شده است، در همین روز تبهکاران داعش دست به حمله زدند.

در همین ماه و در ۹ اکتبر سال گذشته بار دیگر به شمال-شرق سوریه حمله کردند و آمریکا نیز به نوعی رهبری آن را بر عهده داشت. آمریکا و دولت ترک با یکدیگر به توافق رسیده و دقیقا در ۹ اکتبر نیروهای امریکا از این مناطق عقب‌نشینی کرده و استارت حمله به سریکانی و گری سپی زده شد. خود نیز اعلام کردند که ما عقب‌نشینی کرده و ترکیه نیز همزمان با آن دست به حمله زد. این اقدام نیز به این معنا بود و به خلق کورد نیز این پیام را انتقال می‌دهند که توطئه همچنان ادامه کرده است و از طریق این توطئه اجاره نمی‌دهند که با کورد آزاد با دستاوردهای خود بتواند زندگی کند. اظهار می‌دارند که یا باید در مسیر ما گام برداشته یا با این حملات مواجه شوید. دولت یا رژیم اردوغان/باخچلی فاشیست و اشغالگر، متجاوز و قاتل، برای چنین اقداماتی نیز همواره آمادگی دارند. در راستای منافع و حاکمیت خود از هیچ اقدامی فروگذار نکرده‌اند. به هر نحو ممکن ترکیه و دستاوردهای اقتصادی و ارزش‌های خلق‌های ترکیه را با بی‌ثباتی عظیمی مواجه کرده‌اند. زیرا این توطئه انجام شده علیه ترکیه کم کم به اهداف خود دست می‌یابد. آ.ک.پ تسلیم توطئه‌گران شده است و براساس منافع آنان به هر نحو ممکن عمل می‌کند. می‌توان گفت که توافقنامه شنگال بخشی از ان است. باید اینگونه فکر نموده که این توافق به دستور و فرمان اردوغان و باخچلی صورت گرفته است و این تصمیم و توافق ایجاد شده از سوی باخچلی و دولت فاشیست ترک اقدام جدیدی نیست.

هر چند که این توافق در ۹ اکتبر ۲۰۲۰ اعلام شده است، اما سالیان درازی است که زمینه‌های آن ایجاد شده‌اند. زیرا این پیمان علیه نیرویی است که در شمال-شرق سوریه و در جنوب کوردستان و عراق علیه داعش به جنگ دست زده است. این حمله علیه انها است. این توافق در ادامه دمیدن روحی جدید در کالبد داعش است. در واقع می‌توان گفت هدفی را که داعش نتوانست به نتیجه برساند، آنها از طریق توافق زمینه‌سازی کرده و تلاش می‌کنند آن را به نتیجه برسانند. علیرغم تبلیغات صورت گرفته که نشان داده می‌شود این توافق بین حکومت مرکزی عراق و حکومت اقلیم جنوب کوردستان صورت گرفته است، امریکا و سازمان ملل متحد نیز در آن نقش دارند، و ترکیه در ان نقشی ندارد؛ اما ما به خوبی می‌دانیم که رهبری این توافقنامه اساسا بر عهده ترکیه است. اردوغان است که آنرا بر عهده دارد. یعنی نه ترکیه، بلکه اردوغان و رژیم وی هستند. به این دلیل نیز این پیمان تا آخرین بخش آن توافقی غیر اخلاقی است و تلاش می‌شود از طریق عدم بی‌اخلاقی سیاسی آن را بر جامعه تحمیل کند. به همین دلیل این توافق از نگاه خلقمان در شنگال از هیچگونه مشروعیتی برخوردار نیست و هیچگاه نمی‌تواند تحقق پیدا کند. زیرا این پیمان پیمانی برای قتلعام و در تداوم فرمان است. همچنین توافقی است که هیچگونه احترامی برای اراده خلق ایزدی یاقی نگذاشته است. توافقی است که هیچگونه ارزشی برای ایزدیان قائل نبوده و تلاش می‌کند موجودیت ایزدیان را نابود کند.

لازم نیست این توافقنامه را به شیوه‌ای دیگر تحلیل کرد. توافق ۹ اکتبر تضمین‌گر و تایید کننده تداوم فرمان دیگری است. پیش از این نیز ما در برنامه دیگری اعلام نموده بودیم که شنگال با بازی‌های بزرگی روبرو است. ماههاست که بازی‌های بزرگی را در رابطه با شنگال صورت می‌دهند. سناریوهایی را در این رابطه نوشتند، سناریوهای دیگری را برای آن طراحی کردند، حملات هوایی خود را در این رابطه ادامه دادند. بین خلق‌های عرب و ایزدی تنش‌هایی را ایجاد کردند که به قتل عده‌ای انجامید و از این طریق تلاش نمودند تا بی‌ثباتی را گسترش بخشند. تا کنون در برخی از مناطق برخی از شیوخ دست به قتل جوانان ایزدی زده‌اند و از این طریق خواسته‌اند که بازیهای خطرناکی را در منطقه آغاز کنند. آخرین بار در این راستا،  زمانی که دریافتند این بازی‌های بزرگ، با چنین واکنش‌های منطقی و متحد و یکدست از سوی ایزدیان و خلق‌های منطقه پاسخ داده می‌شوند، این توافق را صورت دادند. اما این پیمان هیچگونه مشروعیتی ندارد. مهم نیست که چه کسانی این توافق را منعقد کرده‌اند، حتی اگر همان نیروهای جهانی حاکم باشند، اما اگر اراده خلق ایزدی در این پیمان انعکاس نیابد، در این توافقنامه دیدگاه‌های آن حضور نداشته باشند و در راستای منافع آنان نباشد، بار دیگر این توافق زمینه را برای فرمان جدید دیگری مهیا می‌کند. در آنصورت است که به هیچ نحوی چنین توافقی از مشروعیت برخوردار نبوده و مایه پذیرش نخواهد بود و باید به زباله‌دانی تاریخ فرستاده شود. باید این توافق را بر این اساس درک و تحلیل کرد.

سترک تی‌وی: نیروهای بین‌المللی اکنون علیه خلق کورد تصمیم گرفته‌اند. وضعیت عفرین نیز به گونه‌ای است که همه از ان اطلاع دارند. توافق منعقد شده بر شنگال نیز در همین چارچوب حایز اهمیت است. اجازه نمی‌دهند که شنگال مستقل باشد. حکومت عراق نیروی نظامی شنگال را قبول نمی‌کند. علیه داعش نیز تا کنون چند عملیات مشترک را با همان نیروهای انجام داده است. چرا اجازه حضور نیرویی را که با ان‌ها چند عملیات مشترک را نیز انجام داده‌اند، قبول نمی‌کند؟

سوزدار اوستا: اکنون عراق و جنوب کوردستان با مشکلات عدیده و مهمی دست و پنجه نرم می‌کنند. به یاد دارید که سال گذشته عراق شاهد تظاهرات و اعتراضات بسیار شدیدی بود و نخست‌وزیر عراق ناگزیر مجبور به استعفا شد. در چند وهله افرادی را برای تصدی نخست‌وزیری در نظر گرفتند اما حکومت تشکیل نشد. آخرین بار مصطفی کاظمی حکومتی موقت را تشکیل داده و به رغم مشکلات فراوان، این کشور همچنان با معضلات سیستماتیک و اختلافات تاریخی دست به گریبان است. در بعد اقتصادی، اجتماعی، مذهبی نیز اختلافات فراوانی در این کشور مشاهده می‌شود. همزمان شاهد مشکلاتی بین حکومت مرکزی و جنوب کوردستان هستیم. در سال ۲۰۱۷، سه سال پیش، در جنوب کوردستان رفراندومی برگزار شد و خواهان استقلال شد. در مقابل حکومت مرکزی چکار کرد؟ یک هفته، ده روز  بعد از برگزاری رفراندوم نیروهای عراقی نتایج ان را قبول نکرده و همزمان با ان نیروهای دولت ترک، ایران و نیروهای بین‌المللی نیز آن را نپذیرفتند. اجازه ندادند و گفتند که به مشاوره‌های مبنی بر عدم برگزاری رفراندوم توجهی نکردید. اما از سوی دیگر به حکومت مرکزی عراق و عراق اجازه دادند تا به سرزمین‌های کوردسنان در جنوب کوردستان حمله کند. و همچنانکه اطلاع دارید این اختلافات اکنون نیز ادامه دارند. برای نمونه شهر کرکوک را نیز از کورد گرفتند و تا کنون نیز شیوه اداره ان مشخص نشده است. در شهرهای توزخورماتو، خانقین و بسیاری از مناطق دیگر مسائل و مشکلات بزرگی در جریان هستند. برای حل این مشکلات احتمال دارد امتیازاتی را به یکدیگر داده و در این رابطه سعی کنند مشکلاتشان را حل کنند. در این راستا است که مسئله شنگال را برجسته کرده‌اند. اما در اصل چنین مساله‌ای وارونه کردن مسائل است. گویا هیچ مسئله‌ای، هیچ مشکلی بین انها نمانده است و تنها مشکل باقی مانده بین این دو شنگال است. مسئله شنگال اینست که نیروهای خود شنگال از نظر آنها مشروعیت ندارند و به منظور خروج این نیروها، تلاش می‌کنند به این مسئله مشروعیت بدهند که گویا این نیروهای نیروهایی خارجی هستند. تا این حد واقعیات را برعکس جلوه می‌دهند. تا این حد به شعور انسانی توهین می‌کنند. تا این حد از واقعیات در هراسند. مسئله فقط شنگال نیست. مسئله به تمامی ایزدیان گره خورده است. متعلق به تمامی ایزدیان است. به همین دلیل ارزیابی و تحلیل مسئله شنگال به این شیوه از سوی این نیروها، در اصل می‌تواند تهدیدی علیه روژآوای کوردستان باشد، زیرا تلاش می‌کنند طرح‌های خود را در روژآوا همچنان به پیش ببرند.

در اینجا می‌خواهم که توجه شما را به نکته‌ای در سال ۲۰۱۴  پیش از حمله داعش به شنگال،کوبانی و تمامی سرزمین کوردستان و شمال-شرق سوریه معطوف کنم. در ان زمان چکار کردند؟ دوباره توسط پارت دمکرات کوردستان در سرتاسر مرز بین روژآوا و جنوب کوردستان خندقی را حفر کردند. در سال ۲۰۱۷ بار دیگر پیش از آنکه مجددا به شنگال حمله کنند، در سوم مارس ۲۰۱۷ توسط تبهکاران داعش، توسط مزدوران ترک و با هماهنگی نیروهای پارت دمکرات مجددا به شنگال حمله نمودند. اکنون نیز همان مسئله ادامه دارد. تمامی این رویدادها در ادامه همان تحرکات پیشین است. به این علت است که به چنین اقداماتی دست می‌زنند. یعنی همانگونه که شما نیز اشاره کردید، از عفرین گرفته تا گری سپی و سریکانی و تا شنگال این تحرکات ادامه دارند. به این دلیل مسئله‌ای که ما به ان اشاره می‌کنیم را نه تنها حل نکرده‌اند، تمامی این اقدامات را نیز انجام دادند، با نیروهای بین‌المللی تلاش می‌کنند تا اراده خلق ایزدی را نقض کنند و هویت آنها را به رسمیت نشناسند. در این میان چه کسی مشروع است و چه کسی نیست؟ در واقع این مسئله بسیار مهم است. این مسئله بسیار مهم است. مشروعیت چیست؟ دولت بودن مشروعیت به همراه دارد؟ کدامیک از دولت‌ها مشروعیت دارند؟ بشریت از هزاران سال قبل در بعد اجتماعی به مرحله کنونی رسیده است. هزاران زبان، فرهنگ، اعتقاد و ارزش‌های انسانی پیش از پیدایش دولت وجود داشته‌اند. اکنون دولت-ملت می‌تواند با نابودی جوامع و خلق‌ها مشروعیت خود را بر خلق‌ها ایجاد کند؟ خود را مشروعیت ببخشد؟ اگر نیروهای شنگال مشروعیت ندارند، نیروهای هولیر، سلیمانیه، صلاح‌الدین و نیز تمامی دیگر نیروها نیز مشروعیت نخواهند داشت. مگر ساکنان شنگال چه کسانی هستند؟ فرزندان این خلق هستند. فرزندان شنکال هستند. اگر کسانی که از شنگال دفاع می‌کنند، مشروعیت ندارند، در آنصورت هیچیک از نیروهایی که در موصل و بغداد هستند آنها نیز مشروعیت ندارند. در این رابطه باید دقت کرد. اکنون می‌گویند که پ.ک.ک با انها همکاری می‌کند و آنها را به نیرو تبدیل کرده است. به همین دلیل مشروعیت ندارند. درست است؛ پ.ک.ک با آنها همکاری کرده است، پ.ک.ک با فرماندهی فرمانده قهرمانمان، شهید عگید جفیان که خلق شنگال را آزاد کرد، و آن را درویش معاصر شنگال نام نهاده است، با پیشاهنگی رفیق عگید جفیان در مقابل نیروهای تبهکار داعش ایستادگی کرده است، توانست خود را سازماندهی کند. پ.ک.ک دست به چنین اقدامی زد و به ان افتخار می‌کند. با زحمات عگیدها، دلگش‌ها، آرمانج‌ها، برخوردان‌ها و روناهی‌ها بوده که توانستیم از ارزش‌های انسانی پاسداری کنیم. از این طریق بود که توانستیم خلق ایزدی را از قتلعامی در سده ۲۱ حفاظت کنیم. خلق شنگال با رنج عظیم قهرمانان خود را سازماندهی کرد. اگاهی خود را به دست آرد و نهادهای خود را سازماندهی کرد. خودمدیریتی دمکراتیک خود را بنیان گذاشت. نیروی نظامی خود را سازماندهی کرد. نیروی دفاعی خود را سازماندهی کرد. به این شکل بود که جنبش آزادیخواهی از ان حمایت کرد. در این راستا است که گروههایی از خلق شنگال حمایت نکرده‌اند، باید حساب پس بدهند. کسانی که نتوانستند از خلق شنگال حمایت کنند باید حساب پس بدهند. کسانی که تا کنون از شنگال حمایت نکرده‌اند اکنون باید بتوانند از این جامعه حمایت کنند. پ.ک.ک مشروعیت را ایجاد کرد و در مقابل تمامی جهانیان سه سال بدون وقفه، در این چند سال در تمامی عرصه‌ها صدها شهید داد، خون داد. شب و روز خود را یکی کرده و ارزش‌های مهمی را ایجاد کرد.

خلقمان در شنگال نیز با زحمات بزرگ و عظیم خود از این اقدامات حمایت کرد. من به خوبی می‌دانم، ما در این منظقه شاهد این حمایت‌ها بودیم که این خلق در کوه‌ها حضور داشتند و دچار چه بلایایی شده بودند. کسانی که اکنون چنین توافق‌هایی را منعقد می‌کنند، از این اقدامات اطلاع ندارند. آنها فقط بر روی میزهای مذاکره می‌نشینند. از این تلاش‌های شبانه‌روزی، این خون‌ها را که بر زمین ریخته شد اطلاعی ندارند. در زمان حمله داعش شدیدترین بی‌احترامی و اهانت ممکن را در حق این خلق روا داشتند و پیش از هر کس دیگری فرار را بر قرار ترجیح دادند؛ آیا اینان مشروعیت دارند؟ آیا اگر اینان فرزندان شنگال بودند باز هم فرار می‌کردند؟ خیر، اگر فرزندن شنگال بودند در مقابل حملات داعش فرار نمی‌کردند. مقاومت می‌کردند، پوزه آنان را به خاک می‌مالیدند، حتی اگر سرشان بر باد می‌رفت، شنگال را خالی نمی‌کردند.

در مقابل سلاحشان را از دستشان گرفته و به هر نحو ممکن آنها را فریب دادند. همانند امروز که می‌گویند ما از شما حفاظت می‌کنیم، آنزمان نیز همین را می‌گفتند، همه می‌دانند زمانیکه داعش کیلومترها از آنان فاصله داشت، چگونه این نیروها فرار کردند. این رویداد نیز در نتیجه یک توافق بود. آن زمان نیز توافق خارج از اراده خلق امضا شده بود. پیش از آنکه داعش وارد شنگال شود، در اردن نشستی برگزار شده بود. در این نشست تصمیم گرفته بودند که شنگال را به داعش بدهند. هم اکنون نیز تلاش می‌کنند همین رویه را ادامه دهند. آنکه مشروعیت ندارد اینان هستند. جنبش آزادیخواهی خلق کورد از سال ۲۰۱۸ همواره اعلام کرده است که با غروری بزرگ، با سربلندی و علیرغم تمامی زحمات وارد شنگال شد. ما وظیفه خود را انجام دادیم، خلق و جامعه شنگال به چنان سطحی رسیده است که اکنون می‌تواند خود را مدیریت نماید، می‌تواند از خود حفاظت کند، می‌تواند از اراده خود صیانت نماید و ایستادگی کند. بعد از انجام آن نیروهایش را از منطقه خارج کرد.

فرمانده عگید همانگونه که آمده بود، رفت و در جبهه‌های دیگر در مقابل فاشیسم ترک ایستادگی کرد. تا زمانیکه به شهادت رسید در مقابل فاشیسم ایستادگی کرد. حضور کسانی که این منطقه را ترک کردند مشروعیت ندارد، لازم است این افراد دادگاهی شوند. باید این افراد حساب پس بدهند؛ کسانی از مشروعیت برخوردارند که در دل انسانیت ارزشمند و دارای جایگاه ویژه باشند. افرادی در دل فرزندان و جامعه جای دارند که این جامعه را رهایی بخشیدند، این رزمندگان، رزمندگان آزادی بودند و اکنون نیز کسانی که از این منطقه حفاظت می‌کنند رزمندگان ی.ب.ش (یگان‌های مقاومت شنگال) و ی.ژ.ش (یگان‌های زنان شنگال) و نیروهای امنیتی ایزدخان هستند. اینان فرزندان این خلق هستند. خودشان با رنج و زحمات خود به این جایگاه رسیده و تا آخرین لحظه نیز این سرزمین را حراست می‌کنند.

لازم است هیچ کس در این رابطه تردیدی به خود راه ندهد. زیرا زمانیکه مسئله مشروعیت را مورد بحث قرار می‌دهند، لازم است هیچ کس را بازی ندهند. فرمانداری شنگال، شورای خودمدیریتی دمکراتیک شنگال در این منطقه تصمیم‌ساز و رهبری را بر عهده دارد. ۶ سال است که در این منطقه بدون وقفه کار می‌کنند. نه فقط در مدیریت ایزدخان، بلکه در تمامی منطقه فعالیت دارند. در شورای خودمدیریتی دمکراتیک نه فقط ایزدیان، بلکه اعراب نیز حضور دارند. اکنون ملاحظه می‌شود که جامعه عرب نیز خود بیانیه‌ای را منتشر و گفته‌اند که این توافق را قبول نمی‌کنند. اعلام نموده‌اند که آن را نمی‌پذیرند، زیرا بدون توجه به اراده آنان این توافق امضا شده است. در ایزدخان، صرفا ایزدیان حضور ندارند. از طرف دیگر، مجلس خودمدیریتی دمکراتیک خود را اداره می‌کند، حزب سیاسی خود را دارد، سیاست و دیپلماسی خود را دارد. از نیروی نظامی متعلق به خود برخوردار است و از خود دفاع می‌کند. همین نیرو بود که داعش را در هم شکست و شنگال را آزاد نمود. همان کسانی هستند که تا کنون نمایندگان عراق نیز به کرات از انان تشکر کرده‌اند و گفته‌اند که شما و نیروهای ی.ب.ش مهمترین نیروهای شنگال هستید، همچنین از طریق نیروهای ی.ب.ش بار دیگر وارد منطقه شنگال شده‌اند؛ بدون تردید موقعیتی که اکنون شنگال در آن قرار دارد، نیمی از ساکنان شنگال را در بر می‌گیرد و لازم است که در این باره گفتگو شود.

لازم است خلقمان در شنگال به خانه و زمین‌های خود باز گردند. لازم است که برای شنگال پروژه بزرگی تعریف و طراحی گردد، تا شنگال بتواند بر زخم‌های خود مرهمی بگذارد، اما چنین پروژه‌ای نباید با در نظر نگرفتن اراده خلق انجام شود. لازم است از اراده خلق حمایت به عمل آید. باید در قانون اساسی عراق به شنگال جایگاهی اختصاص داده شود، شنگال به رسمیت شناخته شود و بر این اساس حکومت جنوب کوردستان نیز اراده این خلق را مورد احترام قرار دهد. نه اینکه خود را بر آن تحمیل کند. لازم است همه بدانند که دیگر هیچ کس نمی‌تواند با نیروی دولتی خود، خود را بر خلق ایزدی تحمیل نماید. به همین دلیل مسئله مشروعیت، یا عدم مشروعیت مسئله‌ای است که همه از کم و کیف آن مطلع هستند. همه جهانیان می‌دانند که پ.ک.ک در این منطقه حضور داشته است. نیت پ.ک.ک چه بوده است. پ.ک.ک مقاومت و ایستادگی است. تسلیم ناپذیری است، خودبسندگی و ایستادن بر پای خود است. یعنی این تفکر و فلسفه رهبر آپو است. تفکر و فلسفه رهبر آپو نه فقط در کوردستان بلکه در خارج از کوردستان، تا آفریقا، آمریکای جنوبی توانسته است خلق را به سازماندهی خود سوق دهد. این خلق‌ها از چنین تفکری بهره می‌برند. در خاورمیانه نیز به همین شیوه است. ما می‌بینیم، در مدل شمال-شرق سوریه نیز تمامی خلق‌های این منطقه، بیش از ۵ میلیون نفر در درون چنین مدیریتی قرار گرفته‌اند. در صلح به سر می‌برند،  علیرغم حملات ارتش ترک و فشار نیروهای هژمون در ثبات به سر می‌برند. همان مدل هم اکنون در شنگال نیز مستقر شده است. اکنون گروه‌هایی اتهام می‌زنند که خلق شنگال حافظان این تفکر هستند. آنها تلاش می‌کنند اختلافات را گسترش دهند. در واقع، اینان هستند که از مشروعیت برخوردار نیستند و بی‌ثباتی را ایجاد می‌کنند، تلاش می‌کنند خاک جنوب کوردستان و عراق را دچار بی‌ثباتی و تفرقه کنند، این توافقنامه نیز تلاشی است برای تحمیل آن بر خلق منطقه و هیچگونه مشروعیتی ندارد. خلق ایزدی خود در همان لحظه نخست در مقابل آن مقاومت کرده است. من به این موضعگیری خلقمان درود می‌فرستم. این موضعگیری بسیار مهم است. با پیشاهنگی خودمدیریتی دمکراتیک شنگال و تمامی عناصر و مولفه‌های این منطقه و تمامی خلق‌های آن، یکپارچه در مقابل این توافقنامه ایستادگی کرده‌اند. آن را رد کرده‌اند. این موضعی بسیار مناسب و بنیادین بود. باید این موضع را از این زاویه تحلیل و مشاهده کرد.