ریاست مشترک پژاک با اشاره به اینکه دشمن در مقابل مبارزات رفقایشان در کوهستان‌ها و در شهرها و همچنین در زندان‌ها درمانده شده است، اعلام کرد: پژاک امید و اراده و آرزوی آزادی و استقلال را در دل‌ها زنده نگه داشت.
به مناسبت ۱۷مین سالگرد تاسیس پژاک که همزمان است با ۴ آوریل سالروز تولد عبدالله اوجالان رهبر خلق کورد، سیامند معینی رئیس مشترک حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) با خبرگزاری روژنیوز مصاحبه انجام داده است. متن مصاحبه به این شرح است؛
روژنیوز: با گذشت ۱۷ سال از تاسیس پژاک، در روژهلات کوردستان چه کاری انجام داده و سبب چه تغییراتی در این بخش از کوردستان شده است؟
سیامند معینی: در ابتدا تاسیس پژاک را به همه‌ی مبارزان راه آزادی و همه‌ی خانواده‌ی شهدای جنبش آزادی و زندانیان سیاسی و همه‌ی رفقا و عاشقان آزادی تبریک گفته و همزمان روز تولد راهبر آپو که در این دوره‌ی حساس به چراغ روشن کننده‌ی راه مبارزات تبدیل شده است را تبریک می‌گویم. همچنین در وجود زاگرس مانی و شوگر چیا یاد همه‌ی شهدای راه آزادی را گرامی می‌داریم.
۱۷ سال از تاسیس پژاک می‌گذرد. این ۱۷ سال سرشار از قهرمانی و فداکاری و مبارزات گریلا و رفقایمان در کوهستان‌ها و شهرها و حتی در زندان‌های وحشتناک جمهوری اسلامی بوده است و آنها قهرمانی‌های بسیاری را آفریده و دشمن در مقابل آنها درمانده شده است. صد‌ها قهرمان مانند فرهاد وکیلی، فرزاد کمانگر و شیرین علم‌هولی حماسه آفریدند.
این ۱۷ سال برای پژاک سرشار از تجربه و مبارزات بوده است. با روحیه‌ی انقلابی علیرغم همه‌ی موانع و دشمنی‌ها، با اشغالگران و دشمنان داخلی مقابله کرده است. تاسیس پژاک پاسخی بود به اشغالگری و همزمان پاسخی بود به رنج و مبارزات خلقمان که برای آن فداکاری‌های بسیاری انجام دادند. پژاک امید و اراده و آرزوی استقلال و آزادی را در دل خلق زنده نگه داشت.
روژنیوز: پس از تأسیس پژاک، تاثیر آن بر جامعه، سیاست و فرهنگ در روژهلات کوردستان چگونه بوده است؟
سیامند معینی: پژاک در دوره‌ی ویژه‌ای که اشغالگری کوردستان، همه‌ی امیدها را در دل هر انسان آزادیخواهی کشته بود، سر برآورد. پژاک به دوست و دشمن گفت، دیگر کافی است و خلق کورد اشغالگری را نمی‌پذیرد و خلق ما زنده است و مبارزه می‌کند. در چنین عصری که جهان کر و لال و کور در مقابل همه دشواری‌ها و ظلم و ستمی که به خلق ما تحمیل می‌شد، سکوت کرده بود و حتی راه را برای سیستم اشغالگری علیه کوردستان باز کرده بود، خلق ما در روژهلات کوردستان آغوش خود را برای پژاک باز کرده و هزاران مبارز آزادی به صفوف آن پیوستند و به خلق ما برای مقابله با اشغالگری و دیکتاتوری امید بخشیدند. در مرحله‌ی سکوت پیام امید برای آزادی را داد و امیدها را زنده کرد. در زمانی که جمهوری اسلامی ایران با تمام توان خود به سرکوب و تسلیم نمودن خلق کوردستان پرداخته و از هیچ جنایتی دریغ نمی‌کرد، پژاک سر بر آورد. هر چند پژاک با جنگ ویژه‌ی دشمنان روبه‌رو است، اما با اراده مبارزه کرده است. خودباوری و امید به آینده و رسیدن به آزادی به جامعه امید می‌دهد. این امر یکی از وظایف پژاک بوده است.
روژنیوز: مسائل اصلی روژهلات کوردستان چیست و راه‌حل‌های آن چه می‌باشد؟
سیامند معینی: مسائل کوردستان در کل و روژهلات کوردستان به خصوص، بسیار زیاد هستند. چون مسائل کورد بسیار ویژه است و این موضوع نیاز به آسیب‌شناسی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارد و تفسیر این موضوع نیازمند تحقیقات گسترده‌ای می‌باشد. اما اگر به طور کلی به مسئله‌ی روژهلات کوردستان نگاه کنیم، می‌توانیم ۱۰۰ سال گذشته را به عنوان صد سال نقشه‌ی مشترک اشغالگران برای آسمیله کردن و از بین بردن فرهنگ غنی خلق کورد و خلق‌های خاورمیانه خاطرنشان کنیم. در این ۱۰۰ سال با تمام توان خود به طور مداوم به همه‌ی بخش‌های جامعه حمله کرده و برای ذوب خلق ما تلاش کرده‌اند. در چهل سال حکومت جمهوری اسلامی ایران نیز به شیوه‌های گوناگون به ارزش‌های جامعه‌ی ما حمله کردند و همزمان خواستند اراده و هویت این خلق را از بین ببرند و با روش ژنوساید سفید و خودفروشی و مزدوری‌گری و بی‌باوری و بی‌ارادگی و از بین بردن امیدهای خلقمان را تسلیم خود کرده و در پروسه‌ی زمانی آن را آسمیله نمایند.
چاره‌یابی در این مرحله که تغییرات سیستم جهانی در جریان است، می‌تواند برای خلق ما آسانتر باشد. خود سازماندهی و باور به پیروزی، کلید رسیدن به آزادی است. برای این پروسه باید با فداکاری و درک علمی از تغییرات باید هر فرد کورد بداند با پارادایم و سیاست زمان سایکس-پیکو سیاست کردن در واقع خودکشی و عقب‌ماندگی از تغییرات عصر حاضر می‌باشد. به همین دلیل خلق ما باید به ارزش و معنای اتحاد در این مرحله واقف باشد و برای آن مبارزه کند. بخشی از مقابله و مبارزه با دشمنان و نزدیک شدن به آزادی، در حقیقت خود سازماندهی و درک متد و راه‌های دشمن برای پراکنده کردن خلق است و این امر در چهارچوب جنگ ویژه علیه خلق ما انجام می‌شود. به گفته دیگر، اتحاد خلق در حقیقت ضامن پیروزی در این مرحله است.
روژنیوز: اتحاد خلق‌ها اکنون در راس گفتگوها قرار دارد. مبارزات شما در این رابطه چگونه است ارتباط شما با احزاب دیگر روژهلات کوردستان چگونه می‌باشد؟
سیامند معینی: همانطور که پیشتر نیز اشاره کردم، اتحاد راه حل مسائل در این مرحله است. ما به عنوان پژاک همه‌ی تلاش خود را انجام دادیم تا در میان خلقمان اتحاد و همبستگی ایجاد نماییم. می‌بینیم که کوردستان در مقایسه با بخش‌های دیگر ایران بسیار سیاسی‌تر و متحدتر و آماده برای گشودن آغوش خود برای آزادی می‌باشد. در مورد احزاب دیگر روژهلات کوردستان، ما با همه‌ی آنها ارتباط داشته‌ایم. تعدادی از آنها با آغوش باز به ما نزدیک شده و بخشی دیگر به دلایل مختلف و از جمله به دلیل وابستگی به سیاست باشور کوردستان، با محدودیت به ما نزدیک می‌شوند. من آنها را درک می‌کنم، چون نمی‌توانند آزادانه فکر کنند و با پارادایم مرحله سایکس-پیکو به سیاست نگاه می‌کنند و مجبور می‌شوند، از اتحاد و همبستگی صفوف مبارزات دور شوند. آنها به شیوه‌های مختلف برای اتحاد بهانه‌تراشی می‌کنند، وگرنه اتحاد در این دوره که هر کسی می‌داند کلید پیروزی و موفقیت است، چگونه باید میانه احزاب کورد با شرط و شروط همراه باشد؟
روژنیوز: حکومت ایران در حال حاضر هم در داخل و هم در داخل با بحران‌های جدی مواجه است و خود نیز مانع بزرگی در مقابل دمکراتیزه شدن است. پروژه‌ی شما برای ایران چیست؟ ارتباط شما با سازمان‌ها و گروه‌های سوسیالیست و دمکراتیک ایران چگونه است؟
سیامند معینی: سیستم ولایی جمهوری اسلامی ایران، سیستمی دیکتاتور است و گفتگو با آنها و صحبت از دمکراسی در داخل این سیستم خیالی بیش نیست. رهبران و مسئولان این سیستم حتی با خود اختلاف دارند و نمی‌توانند با یکدیگر سازش کند. با سیستم‌های جهانی نیز به دلیل مرکزگرایی ارتدکسی نمی‌توانند سازش نمایند و به همین دلیل با مسائل و بحران‌های اساسی مواجه شده‌اند. به دلیل سیاست دخالت و شیوع اسلام شیعی در داخل و خارج از مرزهای‌شان، منطقه را با بحران مواجه کرده و به تروریسم و دشمنی دامن می‌زنند.
در گام اول باید این سیستم و ذهنیت و اعمال پایان یابد و در پروسه‌ی گذار همراه با نیروها و خلق‌های آزادیخواه برای بنیاد نهادن جامعه‌ای آزاد مبارزه کنیم و راه را برای ایجاد ذهنیت دمکراتیک برای ایجاد جامعه‌ای آزاد و دمکرات و همچنین دمکراسی بازکنیم. پروژه‌ی ما جامعه‌ی آزاد و دمکراتیک است، آن هم با بنیاد نهادن خودمدیریتی دمکراتیک در سیستمی کنفدرالیسم ممکن می‌شود.
در این دوره به دلیل پراکندگی میان نیروهای ایرانی و نبود دمکراسی در داخل ایران هیچ فرصتی برای همکاری عملی وجود ندارد. اما در اروپا با بیشتر سازمان‌ها و احزاب ایرانی که با تفکر فاشیستی مرکزگرا مشکل دارند، در ارتباط هستیم و با آنها جلسات و مذاکراتی برگزار می‌کنیم. در آینده نیز برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران با آنها همکاری خواهیم کرد.
روژنیوز: برنامه شما برای آینده چیست؟
سیامند معینی: همانطور که پیشتر نیز اشاره کردم، اتحاد و سازماندهی کردن خلق، کلید پیروزی ماست. برای آن تلاش و مبارزه می‌کنیم و برای اتحاد و همبستگی خلقمان با پروژه و برنامه تلاش خواهیم کرد. برای هویت مستقل و سازماندهی اگر خلق ما با اراده خود را سازماندهی کنند هیچ نیرویی نمی‌تواند بر آنها تاثیر منفی بگذارد. آماده کردن خود برای خدمت به خلق یکی از وظایف اصلی و استراتژیک ما برای آینده است.
