"برخیز ای داغ لعنت خورده دنیای فقر و بندگی
شوریده خاطر ما را برده به جنگ مرگ و زندگی
باید از ریشه براندازیم کهنه جهان جور و بند

گرامی باد اول ماه مه

در شرایطی به پیشواز روز کارگر می‌رویم که طیف وسیعی از کارگران و زحمتکشان در رابطه با خصوصی شدن شرکتها، یا اخراج شده و بیکارند و یا چندین ماه است که دستمزدشان به تعویق افتاده، نمایندگانشان به جرم طلب حق قانونیشان در سیاه‌چالهای حکومت ضد انسانی بسر می‌برند، افزایش ناعادلانه سهم کارگران برای پرداخت حق بیمه و همزمان تورم سرسام آور، زندگی را بر این طبقه زحمتکش بیش از پیش صعب و غیر قابل تحمل نموده است. روز جهانی کارگر روز به اهتزاز در آوردن پرچم آزادی و عدالت همگانیست، روز به گوش جهانیان رساندن صدای نمایندگان دربندمان اسماعیل بخشی، جعفر عظیم زاده، اسماعیل عبدی، آتنا دائمی، سپیده قلیان و دیگر آزادیخواهان و دگراندیشان و در یک کلام روز اتحاد تمامی کسانیست که خود را آزار دیده از ستم و نابرابری نظام حاکم دانسته و معترضند به بایدها و نبایدهای نظام حکومت سرمایه‌داری حاکم.

پس از خیزشهای عظیم مردمی از دی ماه ۱۳۹۶ تا کنون شاهد اعتصابهای گوناگونی در تمامی عرصه‌ها و ارکان و رسته‌های تولیدی و خدماتی بودهائیم که متاسفانه به دلیل عدم انسجام یکی پس از دیگری از پویش اولیه بازماند.

در بحران موجود شاید اشاره به ارقام و امار و درصد سر به فلک کشیده تورم جایز نباشد چرا که همگان با تمام وجود آن را حس کرده و امیدی به بهبودی آن نمی‌بینیم اما جایز است برای دیگر بار به عدم کارایی دولت و مدیریت در کارخانه‌ها و کارگاهها، خصوصی نمودن بخش بزرگی از کارخانه‌های دولتی به بخش خصوصی، راند بازی و سودجوئی, اختلاسهای حکومتی، غارتگریهای موسسات مالی وابسته به سپاه و فساد و تبهکاری فراگیر رژیم ولایت فقیه و در یک کلام، بحران در مدیریت همچون عوامل کلیدی فقر و بیکاری، ویرانی اقتصاد و زیرساختهای کشور، گسترش بیکاری و وخامت وضعیت معیشتی طبقات محروم و زحمتکش کشور و همچنین عامل اصلی گسترش فجایع سیل و زلزله در کشور اشاره نمود.

سرمایه‌دارانی که جز به منافع خویش به چیزی دگر نمی‌اندیشند و برای رسیدن به سود انباشته و دلخواه از هیچ جنایتی پروا نداشته و هر آنچه بر سر راه سودجوئیشان حائل گردد، به نابودی می‌کشند. سن کار با کاهش وحشتناکی تا سنین پائین خردسالی افول نموده و هرانچه قوانین کار بین‌المللی موجود است در این دیار نادیده گرفته شده و در یک کلام قیمت نان با قیمت جان عوض شده است. مملکتی به غایت غنی از منابع طبیعی و ثروتمند که سهم صاحبان آن کولبری و کارگری آنهم در زیر سایه مرگ، چیزی بیشتر نمی‌باشد.

تبریک گفتن روزی که کارگران و زحمتکشان در قبال فروش نیروی کارشان، تهدید و زندان و شکنجه و عدم پرداخت حقوق و به تیر بستنشان می‌باشد کمی مضحک به‌ نظر می‌رسد. در جائی که عدم حضور شما در مکانهای کاری، اعتصاب و به چالش کشیدن سیستم خونخوار و جنایتکار جمهوری ضد بشری می‌تواند آن نصفه توان را از حکومت بگیرد و روز پیروزیتان را آن زمان تبریک و تهنیت گفت.

جمهوری ضد بشری، ضد محیط‌زیست و ضد برابری زن و مرد در آخرین ورطه حیاط خود بسر می‌برد. شما کارگران با اتحاد و یکپارچگی خود می‌توانید آخرین ضربه را بر پیکر پوسیده دستگاه پلید ساخته و پرداخته امپریالیست در منطقه را وارد آورده و با دستان پرتوانتان بنیانگذار سیستم خودمدیریتی گردید.

اعتراضات و اعتصابات در شرایط حساسی وارد مرحله تعیین کننده در انقلاب آینده ایران گشته. کارگران و زحمتکشان ضمن افشای بازیهای مضحک درونی رژیم و بدون وزن سنگین دادن به اختلافات خامنه‌ای و روحانی با اعتراضات متحد و پیگیرانه خود خواستار حقوق پایمال شده خود از رژیم ضد کارگری بوده و شعارمان نان، کار، آزادی باشد. با حضور گرم و گسترده خود و با بهره وری ازروحیه ضد کاپیتالیستی، ضد فاشیستی با جوش و خروش مختص طبقه کارگر فریاد برآریم و خنده تلخ صاحبان سرمایه و استمارگران را بر لبانشان بخشکانیم. بگذار که با حضور میلیونیمان در اول ماه مه، خیزش انقلابیمان را به نمادی از جنبش سوسیالیستی و دمکراتیک بدل نمائیم. خیابانها را به تریبون زنده خود تبدیل کنیم و به جهانیان نشان دهیم که ما خواستار سرنگونگی قدر قدرت حکومت ضد انسانی ایرانیم. یگانه چاره خروج از بحرانهای عدیده، بیکاری، تورم، تن فروشی و اعتیاد اصلاحات فوری سیاسی دمکراتیک می‌باشد و این امر حاصل نمی‌گردد مگر آنکه پتک پرقدرت طبقه کارگر بر ستونهای پوشالی حکومت فرود آید و جرثومه حکومت فاسد را به گورستان تاریخ سپارد.

درپایان ضروری می‌بینم که توجه تمامی اقشار مبارز و تحت ستم از کارگر تا معلم و بازنشستگان از کودکان کار تا مال‌باختگان و سیل‌زدگان را به این امر مهم وادارام که شما در این کارزار بدون پشتیبانی نخواهید بود. سال گذشته احزاب چپ پیشرو با متانت و کارائی خاصی پروژه همکاری با دیگر احزاب اپوزوسیون چپ را به مرحه اجرا در آوردند و ما شاهد همخوانی هر چه بیشتر آنها در ماههای گذشته بوده‌ایم. همزمان ابلاغ پشتیبانی سیاسی و در صورت لزوم نظامی را نیز بصورت مکتوب دارا می‌باشیم و به عبارتی هرآنچه که برای برداشتنن خیزش و به ثمر رساندن انقلاب ضروری است موجود است؛ اتحاد، انسجام، تشکلهای شوراهای مردمی، اعتصابات عمومی با شعار براندازی مرحله گذار از سیستم کثیف حاکم و قدم نهادن به برهه‌ایست که در آن قدرت در دست شما طبقات پائین و ورود به سیستم خودمدیریتیست.

زنده باد سوسیالیسم، پاینده باد سیستم خودمدیریتی و شورائی"