یک نسل‌کشی در راه است یک ژنوساید! | یادداشت

... سنگها را بسته‌اند و سگها آزاد. تصویر آرمانی‌ای که کوردها خواهان ترسیم آنند در دوگانه یا سلطه یا تابعیت نظام بیرحم سرمایه‌داری جهانی مایه پذیرش نیست. چشم انتظار هیچ نهاد رسمی بین‌المللی مترتب بر این نظام نباشیم ...

   "نهم اکتبر همزمان با سالروز توطئه بین‌المللی علیه رهبر عبدالله اوجالان عملیات نظامی ترکیه علیه شمال و شرق سوریه آغاز شد. بدون شک انتخاب این روز از سوی ترکها تصادفی نبود و دگربار نشان داد که برای ترکها شکل‌گیری هرگونه کیان کوردی آزاد و دمکراتیک در هر نقطه‌ای از جهان در تلاقی با تمامیت‌خواهی این کشور قرار دارد و با تمام توان کمر به نابودی آن خواهد بست. توطئه‌ای همه جانبه علیه کوردها در جریان است. برنامه ترکیه برای اشغال روژآوا تحت عنوان «چشمه صلح» که بایستی آن را نوعی دهن کجی به وجدانهای آزادیخواه و مخالف جنگ ارزیابی کرد بدون شک حمله‌ای یکجانبه بدون توافق نیروهای منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای نبوده و با چراغ سبز همه ابرقدرتها و خصوصا آمریکا صورت پذیرفته است. در این امر شکی نیست که به عنوان کورد در رابطه با مساله روژآوا نبایستی چشم انتظار هیچگونه حمایت و پشتیبانی از سوی هیچ دولتی باشیم. همچنانکه تاکنون نیز اینگونه رفتار نموده‌ایم.

   بحث بر سر منطقه‌ای از جهان است که ساختار آن، جهان معنایی و مناسبات درونی‌اش از نوع دیگری است و برای ساختار کنونی جهانی با همه تضادهای درونی و بحرانهایی که با آنها دست به گریبان است قابل هضم نیست. برای آمریکاییها پنج سال فرصتی کافی بود تا درک کنند که قادر به استحاله این ساختار دمکراتیک و آزاد با پیشاهنگی زنان مبارز در نظام مطلوب خویش نیستند. ترکهای سردرگم در کوردوفوبیا نیز که هستمندی کورد آزاد در هر نقطه‌ای از این کره خاکی را تاب تحمل ندارند شکل‌گیری ساختاری آزاد درست آن سوی مرزهایش را هرگز تحمل نکرده و نخواهند کرد. بنابراین هستی شناسی اردوغانی در تضاد با شخصیت کورد آزاد قرار دارد و یکی از این دو بایستی دیگری را از میان بردارد. «چشمه صلح» آغاز شده از سوی اردوغان قطع به یقین نتیجه عکس خواهد داد. فرصت تاریخی که برخی از استراتژیستهای ترک به اردوغان تزریق کرده‌اند آغاز یک پایان تاریخی خواهد بود برای شخص اردوغان و توهمات نئوعثمانگرایانه کپی مضحک سلطان عبدالحمید به ظاهر مدرن و مرد مریض خاورمیانه. از این چشمه چیزی برون نخواهد تراوید جز شوکرانی برای اردوغان و باتلاقی برای نظام فاشیستی ترکیه.

   اگر چه جمهوری اسلامی از همان بدو حمله به شمال و شمال شرق سوریه، به مخالفت با آن پرداخت اما این رویکرد از این روست که در پازل سوریه که با این حمله بر پیچیدگی‌های آن هرچه بیشتر افزوده خواهد شد، تضاد منافع ایران و ترکیه هرچه بیشتر عمیقتر خواهد شد و این پتانسیل را دارد تا ترکها را به طور کامل در دایره ائتلاف ضدایرانی قرار دهد. جمهوری اسلامی حمله به روژآوا را فرصتی ارزشمند برخواهد شمرد و از تمامی ظرفیتهایش در سوریه استفاده خواهد کرد تا کوردها را به سوی حکومت مرکزی که هیچ‌گونه ارزشی برای حقوق کوردها قایل نیست بکشاند اما از کوزه سیاستهای یک بام و دو هوای جمهوری اسلامی نیز چیزی جز شکست برون نخواهد تراوید.

   در این بحبوحه و در این دریای پرتلاطم که باد بوی خون می‌آورد از آشیان روژآوا، کوردها را هیچ چاره‌ای نیست جز اتکای به نیروی خویش و چشم انتظار حمایت و پشتیبانی آزادیخواهان و همه چپهای جهان، سوسیالیستها، دموکراسی‌خواهان، زنان و جوانان مبارز و آزادیخواه، آنارشیستها و کمونیستها از سراسر جهان بدانیم و بدانید اشغال روژآوا تنها اشغال بخشی از میهن کوردها نخواهد بود و همه امیدها به برساخت دنیایی آزاد و برابر را از میان برخواهد داشت. تکرار دوباره وقایع ۱۸۷۱ کمون پاریس در کمون روژآوا با همه سختیها و مصائبی که در طول هشت سال گذشته کشیده اما همچنان استوار مانده میتواند به لکه ننگی در تاریخ بشریت مبدل گردد که بایستی با تمام توان در برابر آن ایستادگی نمود. در مقیاس کوچکتر اما هرگونه اشغال احتمالی این بخش از کوردستان پتانسیل آن را خواهد داشت تا تمامیت کوردها را برای یک دوره طولانی دیگر از صحنه معادلات جهانی و منطقه‌ای حذف نماید. فضای حیات انقلابی شکل گرفته در روژآوا با مخاطره روبروست. ابرقدرتها و قدرتهای منطقه‌ای در این  بازی ماتادوری، ترکیه را به جان کوردها انداخته‌اند تا از شکل‌گیری تصویری انقلابی به پیشاهنگی زنان در این جزیره کوچک اما ژرف ممانعت به عمل آورند. یک نسل‌کشی در راه است یک ژنوساید؛ ژنوسایدی که در آن نه تنها یک ملت بلکه اندیشه‌ای به وسعت همه آزادیها قلع و قمع خواهد شد. سنگها را بسته‌اند و سگها آزاد. تصویر آرمانی‌ای که کوردها خواهان ترسیم آنند در دوگانه یا سلطه یا تابعیت نظام بیرحم سرمایه‌داری جهانی مایه پذیرش نیست. چشم انتظار هیچ نهاد رسمی بین‌المللی مترتب بر این نظام نباشیم. اینجا حقوق بشر، قوانین بین‌الملل و سازمانهای لوکس جهانی هیچ کدام روژوآوا را نه می‌بینند و نه می‌شناسند. فقط خودمانیم و خودمان در این وانفسا که سرها همه در گریبان است و کسی سلاممان را پاسخ نخواهد گفت.

   در این بین نقش تاریخی روژهلات کوردستان بسیار حایز اهمیت است. اگر که برای کوبانی و عفرین، کرماشان و ایلام و سنه و اورمیه به پا خواستند به یقین این رویکرد برای تمامیت هستی بخشمان یعنی روژآوا دوباره خواهد گشت و از این بخش میهن انتظار دیگری جز این نخواهد بود."