◼️ حملات ترکیه برای نسل‌کشی کوردها تازگی ندارد. چندین دهه است که بر اساس شواهد و مدارک، حکومت ترکیه می‌خواهد هستی خلق کورد را نابود کند. در چنین شرایطی، حزب دمکرات به ریاست سران بارزانی در حال کمک به دولت ترکیه برای اشغال کوردستان است.

دیدار اخیر مسرور بارزانی و هیئت همراهش از ترکیه در حالی که دولت این کشور خون کوردها را می‌ریزد با واکنش افکار عمومی همراه بوده است. دولت ترکیه مرتکب نسل‌کشی کوردها شده است. فهرست جنایات جنگی ترکیه از ویرانی شهرهای باکور تا قتل‌عام در زندان‌ها آغاز شده و تا روژاوا، شنگال، مخمور و کوه‌های آزاد کوردستان امتداد می‌یابد.

کامران منطق یک استاد دانشگاه صلاح‌الدین طی مطلبی حمله جدید را بسیار خطرناک خوانده و سکوت احزاب جنوب کوردستان که شهامت صدور یک بیانیه علیه تجاوز ترکیه ندارند را زیر سئوال می‌برد.

کنفدرالیسم جوامع کوردستان، (ک.ج.ک) بارها از حزب دمکرات به ریاست بارزانی خواسته بود از همکاری نظامی و اطلاعاتی با دشمن و براه انداختن جنگ برادرکشی پرهیز کند، چون در خدمت نابودی دستاوردهای خلق کورد و کوردستان خواهد بود.

شواهد ولی نشان می‌دهد برای سران بارزانی، تجارت جاذبه بیشتری از مسئله ملی دارد. فهرست ثروت هنگفت مقامات بارزانی که در اقصی نقاط جهان فاش می‌شوند ارقامی نجومی‌ است که از راههای غیر قانونی بدست آمده اند. ثروتی نامشروع به قیمت تحمیل تنگدستی و کوچ مردم جنوب کوردستان و همکاری خون‌آلود با دشـمنان خلق کورد در سه بخش دیگر این سرزمین.

نیروی مدافع خلق می‌گوید حملات نظامی جدید اشغالگری ترکیه که شامگاه دیروز آغاز شد، از مناطق "بامرنی" و "آمیدی" در جنوب کوردستان بود. این مناطق تحت کنترل حزب دمکرات است که خودش هم تجهیزات نظامی به ارتفاعات محل جنگ میان گریلاها و نظامیان اشغالگر ترکیه اعزام کرده است.

علاوه بر این "پ.د.ک" در حال احداث یک دیوار مرزی میان شنگال و روژاوا است. مردم دو سوی مرز که توسط ترکیه بمباران می‌شوند به این دیوار سفارشی معترضند و می‌گویند همبستگی ملی ما بسیار بلندتر از این دیوارهاست که اردوغان خیال می‌کند.

مطبوعات ترکیه دیدارهای نخست‌وزیر اقلیم کوردستان با اردوغان را با عنوان "رئیس جمهور، بارزانی را به درگاهش پذیرفت" پوشش می‌دهند. در جلسات آنکارا خبری از پرچم اقلیم کوردستان هم نیست که از نظر عرف دیپلماسی به عنوان بی‌حرمتی تلقی می‌شود. بارزانی و هیئت همراهش بنظر در سفرهای متعدد به این قضیه عادت کرده‌اند. آنها بهرحال برای سود فروش گاز و نفت به آنکارا رفته بودند و نه برای دفاع از نمادهای کوردستان.

اما جنبش آزادیخواه کوردستان به فاشیسم عادت نمی‌کند و به جای ثروت‌اندوزی در حال مبارزه برای آزادی است.◻️