در این جنایت که بر اساس مدارک و اسناد موجود ۸۳ تن در آن قتلعام شدند، روزنامهنگاران، سیاستمداران و هنرمندان نیز وجود داشتند. تعدادی از این افراد شهید شده و تعدادی نیز مفقود شدند. تاکنون از سرنوشت مفقودان اطلاعی به دست نیامده است و هیچ کس نمیداند که آیا آنها شهید شدند و یا اینکه هنوز زنده هستند و زندانی میباشند.
۲۰ تن از افرادی که قتلعام و مفقود شدند، روزنامهنگار میباشند که در روزنامههای ولات، ولات روژ و تلویزیون مد تی وی کار میکردند. تاکنون از سرنوشت هیچ کدام از آنها اطلاعی به دست نیامده است.
اسامی روزنامهنگارانی که قتلعام شدهاند عبارتند است:
۱- محمد نادر گزنهای، شناخته شده به خوگر، سال ۱۹۷۰ در هولیر متولد شده است.
۲- آزاد محمد شناختهشده به کمال، سال ۱۹۷۱ در رواندز متولد شد.
۳-شوانه حمهلاو شناخته شده به رِباز، سال ۱۹۷۱ در سلیمانیه متولد شد.
۴- ادریس علی محمد شناخته شده به آزاد، سال ۱۹۷۳ در پتجوین متولد شد.
۵- رجب محمد صالح شناخته شده به گوران، سال ۱۹۷۱ در کلار متولد شد.
۶- گلاویژ کمال حسن شناخته شده به روشن، سال ۱۹۷۱ در سلیمانیه متولد شد.
۷- یوسف خالد نجیب شناخته شده به مراد، سال ۱۹۷۳ در سلیمانیه متولد شد.
۸- حامد برزنجی شناخته شده به کاوه سال ۱۹۷۳ در کرکوک متولد شد.
۹- اسماعیل عبدالله کورده شناخته شده به آرام شقلاوه، سال ۱۹۷۲ در شقلاوه متولد شد.
۱۰- گلاویژ عارف محمود شناخته شده به برخودان، سال ۱۹۷۵ در سلیمانیه متولد شد.
۱۱- شیخ کامران هیرانی، سال ۱۹۶۸ در هیران متولد شد.
۱۲- پری عثمان محمد شناخته شده به پیام، سال ۱۹۷۳ در سلیمانیه متولد شد.
۱۳- ناهیده محمد صالح شناخته شده به روکن، سال ۱۹۷۱ در سلیمانیه متولد شد.
۱۴-گونای گولچلمز شناخته شده به روناهی، سال ۱۹۷۱ در پازارجک شمال کوردستان متولد شد.
۱۵- میرخاس سریکانی، در سال ۱۹۷۰ در سریکانی متولد شد.
۱۶- رونی ملازگرد، سال ۱۹۷۸ در ملازگرد متولد شد.
۱۷- رُزا یوسف شناخته شده به رُزا جودی، سال ۱۹۶۹ در دربیسی متولد شد.
۱۸- جدان شیخو شناختهشده به هنر، سال ۱۹۶۵ در دیرک متولد شد.
١٩- سرکوت خانقینی، سال ۱۹۷۲ در خانقین متولد شد.
۲۰- بکر دوغان شناخته شده به نعمان، سال ۱۹۶۸ در رحا متولد شد.
همهی این ۲۰ روزنامه نگاری که در قتلعام هولیر مفقود شدند، روزنامهنگاران روزنامههای ولات و ولات روژ و تلویزیون مد تیوی بودند که پس از گذشت ۲۴ سال از این قتلعام هنوز حکومت اقلیم هیچ اطلاعاتی در مورد سرنوشت آنها به خانواده هایشاننداده است.
حمه صالح رحیم پدرشهید ناهیده حمه صالح شناخته شده به روکن، در مصاحبهای با روژ نیوز گفت، برای یافتن پیکر دخترش تاکنون به پارلمان اقلیم کوردستان، وزارت شهدا و انفال شدهها، وزارت داخلی و مکتب ریاست اقلیم کوردستان رفته است، اما هیچ کدام از آنها در مورد سرنوشت شهدا و یا دادن پیکر آنها پاسخی به آنها ندادهاند.
حمه صالح میگوید، ما تنها درخواستمان این است که پیکر فرزندانمان را به ما تحویل دهند. همانگونه که پیکر انفال شدهها را از جنوب و وسط عراق بازگرداندند، همانطور پیکر فرزندان ما را نیز تحویل دهند تا ما آنها را نیز انفال شده بنامیم.
حمه صالح در ادامه میگوید، یک بار تلاش کردیم تا برای دخترم وفاتنامه صادر کنیم. ما به اداره پلیس اسکان هولیر رفته و از آنجا ما را به دادگاه فرستادند. در آن جا قاضی به ما گفت، ما نمیتوانیم این کار را برای تو انجام دهیم. اگر تو بر این کار اصرار کنی ما تو را به دادگاه میفرستیم. من نیز به قاضی گفتم، مدتهاست که من تلاش میکنم تا پیکر دخترم را تحویل بگیرم، اما با من هیچ همکاری نمیکنند. اگر حتی با پول هم باشد، این پول را پرداخت خواهم کرد. همانطور که رژیم بعث وقتی کسی را میکشت، در مقابل تحویل دادن پیکرش از خانوادهاش پول گلولهها را میگرفت، من هم حاضرم این کار را انجام دهم.
روز ۱۶ می سال ۱۹۹۷ نیروهای مسعود بارزانی در شهر هولیر به دفاتر اتحاد ملی دمکراتیک کوردستان، دفتر روشنفکری مزوپتامیا، اتحاد آزادی زنان کوردستان، بیمارستان گریلاهای مجروح هلال احمر، روزنامهی ولات، روزنامه وطن شمس حمله کردند و در نتیجه این حمله دستکم ۸۳ تن قتلعام و مفقود شدند.
به گزارش روزنامهی چتر که در شماره ۵۶ آن در سال ۲۰۱۱ منتشر شده است، پیکر تعدادی از شهدای این قتلعام در محلی در مسیر راه هولیر به مخمور به خاک سپرده شدهاند که این محل به معمل قیر شناخته شده است.
منبع: rojnews