بسی خوزات ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کودستان اعلام کرد که این ذهنیت که 'ما و کورد نباید با هم مشاهده شویم، یا اینکه کورد نباید از آن فایده ببرند' علیه اتفاق دمکراسی بوده و بسیار مخرب می‌باشد. وی در این باره اظهار داشت که هم اکنون در ترکیه در میان احزاب چپ و ج.ه.پ برخی از افراد که خود را چپ‌گرا و دمکرات نیز می‌خوانند ذهن خود را با چنین سخنانی مسموم کرده‌اند. ملت‌پرستی زهر کشنده‌ای است. این زهر زمینه اصلی فاشیسم است، و اتحاد علیه آن نیز امری طبیعی به شمار می‌رود. باید از این سم رهایی پیدا کرد. چنین ذهنیتی در مقابل اتحاد گسترده دمکراسی مانع به شمار می‌رود. به همین دلیل است که ما با اهمیت فراوان این مباحث را خاطرنشان می‌سازیم. نیروهای که می‌خواهند که ترکیه دمکراتیک شود، اگر بر اساس معیارهای حقوق و عدالت با هم نشست داشته و مبارزه کنند، این حاکمیت فاشیستی چند ماه بیشتر نمی‌تواند ادامه حیات بدهد.

بخش سوم و پایانی گفتگو با بسی خوزات ریاست مشترک کنفدرالیسم جوامع کوردستان را می‌خوانید:

فرات نیوز: فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ حملات خود را بر حزب دمکراتیک خلق‌ها افزایش داده است. با شعارهایی بر لینچ سیاسی در صحن دادگاهی که حزب دمکراتیک خلق‌ها در آن  دادگاهی شود حضور می‌یایند، در ازمیر یک تبهکار به دفتر حزب دمکراتیک خلق‌ها حمله می‌کند و یکی از اعضای این حزب با نام دنیز پویراز را به شهادت می‌رساند. از نظر شما این حملات سنگین بر حزب دمکراتیک خلق‌ها چه ارتباطی با هم دارند؟

بسی خوزات: حاکمیت فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ برای تداوم بقای خود به جنگی بزرگ دست زده است. حملات روی داده علیه حزب دمکراتیک خلق‌ها بخشی از این جنگ مخفیانه است. هم اکنون حاکمیت فاشیستی آ.ک.پ/م.ه.پ بسیار ضعیف شده است و پایگاه اجتماعی آن نیز بسیار ضعیف شده است. بدون تردید روز به روز ضعیف‌تر می‌شود. در سیاست خارجی نیز در تنگنا قرار گرفته است. موازنه قوایی را که چند سال است بین آمریکا و روسیه ادامه می‌دهد، به بن‌بست رسیده است. تسلیم آمریکا و ناتو شده ست. برای آنکه در مسند حاکمیت باقی بماند، وارد وضعیتی شده است که باید امتیاز بدهد. اما هر امتیازی هم که بدهد، نیروهای خارج نیز کمک‌های لازم را در اختیار وی قرار نمی‌دهند. یا کمک‌های ارسالی به وی نمی‌تواند وی را در مسند قدرت باقی بگذارد. به همین دلیل فاشیسم برای آنکه در مسند قدرت باقی بماند، فشار و خشونت را به عنوان تنها راه حکومت برقرار می‌کند. می‌خواهد که جامعه، نیروهای دمکراسی را با شدت تهدید کند، تحت کنترل خود قرار بدهد. در ترکیه حزب دمکراتیک خلق‌هاست که به معنای واقعی کلمه اپوزیسیون است. حاکمیت فاشیست چون موجودیت حزب دمکراتیک خلق‌ها را به عنوان عاملی در پایان دادن به حاکمیت خود قلمداد می‌کند، به حملات سنگین دست می‌زند. به دلیل این هراس است که به حزب دمکراتیک خلق‌ها حمله می‌شود. زمانیکه اندیشه حزب دمکراتیک خلق‌ها در میان جامعه ترکیه کاملا تسری پیدا کند و پذیرفته شود، زبانی که فاشیسم نیز می‌خواهد بر اساس آن توسعه پیدا کند از میان می‌رود. به همین دلیل شاهد حمله به تمام ارزش‌هایی هستیم که هم اکنون حزب دمکراتیک خلق‌ها آن را حفظ می‌کند. حزب دمکراتیک خلق‌ها با تفکر ملت دمکراتیک، اتحاد دمکراتیک خلق‌ها را حفاظت می‌کند. جامعه را از طریق آزادی‌طلبی زنان حفاظت می‌کند. دوستانه با طبیعت برخورد می‌کند، حقوق، عدالت و برابری را حفظ می‌کند. جمهوری دمکراتیک خودمدیریتی را حفاظت می‌کند. حاکمیت فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ دشمن تمام این ارزش‌هایی است که این حزب حافظ آنها است. به همین دلیل است که به هر نحو ممکن دست به حمله می‌زند.

اگر حزب دمکراتیک خلق‌ها در اداره امور ترکیه مشارکت داشته باشد، در ترکیه مسئله کورد، مسئله علویان، زنان، مسئله طبیعت بر اساس مبنایی دمکراتیک حل خواهد شد. ذهنیت فاشیستی آ.ک.پ/م.ه.پ می‌داند که در ترکیه دمکراتیک نمی‌تواند حضور داشته باشد. به همین دلیل نمی‌خواهد که مسائل ترکیه حل شوند. نمی‌خواهد که ترکیه دمکراتیک شود. زیرا از جنگ و یحران بهره‌برداری می‌کند، می‌خواهد که حزب دمکراتیک خلق‌ها، نیروهای دمکراسی را ارعاب کند، بدون تاثیر بگذارد، حمله صورت گرفته به دنیز پویراز نیز با همین هدف بود. تا کنون خواسته شده است تا بسیاری از رهبران حزب دمکراتیک خلق‌ها را ترور کنند. تلاش کرده‌اند با قتل‌عامی بزرگ حزب دمکراتیک خلق‌ها را ساکت کنند، نیروهای دمکراسی را بترسانند. ایجاد چنین توطئه‌ای ضعف فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ را نشان می‌دهد. قاتل دنیز پویراز حاکمیت فاشیست آ.ک.پ/م.ه.پ است. متهم از تبهکاران رهبر بزرگ تبهکار ترکیه، سلیمان سویلو ست. با دست زدن با این قتل‌عام می‌خواهند که حزب دمکراتیک خلق‌ها را ناچار کنند که دست از مبارزه بردارد. اما نمی‌توانند این خواست خود را به نتیجه برسانند. از تعطیلی حزب دمکراتیک خلق‌ها هم نمی‌توانند به نتیجه دلخواه برسند. خلق کورد و نیروهای دمکراسی به دلیل این حملات فاشیستی با اراده‌ای بزرگتر مبارزه می‌کنند. نیروهای دمکراتیک انقلابی در مقابل این حملات تسلیم نمی‌شوند و در همچنان در میدان مبارزه حضور داشته و به پیروزی نزدیک می‌شوند. مبارزه برای دمکراسی و آزادی هر چه بیشتر گسترش می‌یابد. می‌توانند حزب دمکراتیک خلق‌ها را تعطیل کنند، اما نمی‌توانند پارادایم حزب دمکراتیک خلق‌ها را، تاثیرگذاری آن را بر جامعه سیاسی از میان بردارند. تفکر حزب دمکراتیک خلق‌ها در میان جامعه همچنان یاقی می‌ماند. حزب دمکراتیک خلق‌ها نیروی دمکراسی است که در ترکیه مبارزه می‌کند. همانگونه که خورشید هر روز طلوع می‌کند، این حزب نیز مانند خورشیدی طلوع کرده و جامعه را ورشنی می‌بخشد و بر این اساس است که مقاومت و مبارزه گشترش پیدا می‌کند. در تقدیر این حزب نوشته شده است که سرانجام حزب دمکراتیک خلق‌ها در اداره ترکیه سهیم خواهد شد. فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ نمی‌تواند مانع از تحقق این تقدیر شود.

هم اکنون فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ بسیار تضعیف شده است. نباید آن را قدرتمند تصور کرد. در واقع حملات انها نشان می‌دهد که تا چه حدی ضعیف شده‌اند. به وضعیت فردی شباهت دارد که در بستر مرگ افتاده‌اند. زیرا ضعیف شده است، و چون مشروعیتشان در جامعه از میان رفته است دست به چنین حملاتی می‌زنند. در واقع دنباله‌ای از مافیا-تبهکار به جای دولت در مسند قدرت قرار گرفته است. به همین دلیل در جامعه مشروعیت خود را از دست داده است. در صورتیکه با ضربه‌ای سنگین مواجه شوند، در صورتی‌که دهها و صدها هزار در میادین حاضر شوند، آنها دچار فروپاشی می‌شوند. این حاکمیت به مافیا تبدیل شده است، به گروه تبهکاری تبدیل شده است که از سر تا پا دچار فساد، دزدی، بازداشت خودسرانه، تجاوز، قتل‌عام، جرم شده است و نمی‌تواند در مقابل مبارزه اجتماعی مقاومت کند. دنباله حاکمیت فاشیستی ترکیه را به سرزمینی تبدیل کرده است که هر نوع جرم، تبهکاری و اقدام غیر قانونی و پلیدی در آن صورت می‌گیرد. به طور خلاصه، بر اساس این حاکمیت فاشیستی که وارد روند فروپاشی خود شده است، مبارزه دمکراتیک به نحوی موثر می‌تواند تنها از طریق حزب دمکراتیک خلق‌ها ادامه پیدا کند. مبارزه حزب دمکراتیک خلق‌ها به تمامی طرفداران دمکراسی جسارت می‌بخشد. به همین دلیل می‌خواهند که آن را از میان بردارند.

فرات نیوز: با قتل دنیز پویراز جامعه کوردی واکنش قدرتمندی را به این رویداد نشان داد. نیروهای دمکراسی ترکیه بر اساس قتل دنیز پویراز موضعی جدی را اتخاذ کرد. در چنین مرحله‌ای که خلق کورد و نیروهای دمکراسی‌طلب با حملات گسترده‌ای روبرو شده اند، اهمیت گسترش اتحاد دمکراتیک علیه فاشیسم آک.پ/م.ه.پ را چگونه تحلیل می‌کنید؟

بسی خوزات: در ترکیه مسیر مبارزه دمکراتیک بسیار قدرتمند است. تاریخ مبارزه دمکراسی‌خواهی در ترکیه به اندازه سن جمهوری قدمت دارد. برای دست‌یابی به دمکراسی و آزادی هزینه‌های کمی پرداخت نشده است. همچنین ترکیه از تکثر اجتماعی و چند فرهنگی برخوردار است. ایدئولوژی‌های یکپارچه کننده، نژادپرست، ملی‌گرایی، و بمباران تبلیغاتی جنگ روانی ویژه به اسانی پذیرفته نمی‌شود. ذهنیت اتحاد ترقی که بیش از یکصد سال است در ترکیه با قتل‌عام ادامه پیدا کرده است نمی‌تواند در جامعه خواست آزادی، دمکراسی و عدلات و مبارزه برای دمکراسی را از میان بردارد. نمی‌تواند خواست موقعیت و زندگی برابر، آزاد و دمکراتیک خلق‌ها را نابود کند. حاکمیت فاشیست و نابودگر آ.ک.پ/م.ه.پ که ادامه ذهنیت و تفکر اتحاد و ترقی در وحشیانه‌ترین شکل آن است، نمی‌تواند به آسانی واقعیت جامعه را تغییر دهد، آن را از میان بردارد. خلق کورد و خلق‌های دیگر ترکیه، نیروهای دمکراسی نیز ده‌ها صال است که در مقابل حملات فاشیستی مبارزه و مقاومت می‌کنند. نتایج مهمی را نیز کسب کرده‌اند. خلق کورد و خلق‌های دیگر ترکیه، نیروهای دمکراسی نیز ده‌ها صال است که در مقابل حملات فاشیستی مبارزه و مقاومت می‌کنند. نتایج مهمی را نیز کسب کرده‌اند. اما نتایج دلخواه هنوز به دست نیامده است. کوردستان آزاد و ترکیه‌ای دمکراتیک ایجاد نخواهد شد مگر در صورتیکه نیروهای دمکراسی مرزهای تصویر شده ذهنی خود را از میان برندارند، مگر آنکه نیروهای فعال اجتماعی گرد هم آیند و خط مشی مشترکی از مبارزه را ایجاد کنند. تنها در چنین صورتی است که انرژی عظیمتری می‌تواند شکل بگیرد، مبارزه در سطح کنونی نمی‌تواند به چنان نیرویی تبدیل شود که فاشیسم را به لرزه دربیاورد و ان را سرنگون کند. خلق کوردستان و خلق‌های ترکیه، نیروهای دمکراسی و زنان به شیوه‌ای قدرتمندانه در مقابل قتل پویراز واکنش نشان دادند، این اقدام و اجتماع میلیونی و فریاد «ما همه دنیز پویراز هستیم»، پیام اتفاق دمکراتیک میان نیروهای دمکراسی و اجتماع بود. دیواری که استعمار قاتل میان خلق کورد و خلق‌های دیگر ترکیه و نیروهای دمکراسی طلب کشیده بود، شدیدا دچار لزره شده است. برای دمکراتیک شدن ترکیه و حل مسئله کورد این حرکت تحولی مهم بود. ما مشاهده کردیم که جامعه ترکیه با خلق کورد علیه فاشیسم می‌خواهد اتفاقی دمکراتیک و گسترده ایجاد کند. نیروهایی که برای دمکراسی مبارزه می‌کنند نیز خواهان این مسئله هستند. با صیانت از دنیز پویراز و حزب دمکراتنیک خلقها این مسئله را نشان داده‌اند. تمام نیروهایی که مبارزه دمکراتیک را انجام می‌دهند، باید به این خواست اجتماعی واکنش مثبت نشان بدهند. برای انکه فاشیسم ضعیف شده است و می‌تواند سرنگون شود، به همین دلیل باید اتفاق دمکراسی گسترده‌ای ایجاد شود و این مبارزه اجتماعی رهبری شود. حاکمیت فاشیست در ترکیه برای منافع خود مانع از سرنگونی می‌شود، ارزش‌های اجتماعی ترکیه، فرهنگ مشترک زنان دمکراتیک و خلق‌ها و تاریخ این کشور می‌تواند زمینه‌ساز این حرکت مشترک باشد. خلق‌ها همدیگر را درک می‌کنند. اما حاکمیت می‌خواهد که تمام طرف‌های دمکراتیک مبارزه را نابود کند و به همین دلیل است که بدون انکه به خواستههای خلق گوش بدهد دست به هر گونه‌ای از یورش و حمله می‌زند. با این حملات می‌خواهند که نیرهای دمکراسی را از میان بردارند، و همچنان در مسیر قدرت باشند. تصور می‌کنند اگر بتوانند حزب دمکراتیک خلق‌ها را نابود کنند می‌توانند تمام نیروهای مخالف را نیز نابود کنند. هر چند حملات علیه حزب دمکراتیک خلق‌هاست، احزاب اپوزیسیون دیگر نیز با حمله مواجه می‌شوند. فاشیسم اکنون چون دچار ضعف شده است حتی اعتراضات معمولی را نیز مانند تهدید می‌نگرد. هیچ کس در زندگی احساس امنیت نمی‌کند و ترکیه به سوی فروپاشی بزرگی گام بر می‌دارد. بخش‌های مختلف جامعه را علیه یکدیگر تحریک می‌کنند، و با چنین حاکمیتی جامعه هیچ تضمینی برای امنیت خود ندارد. در این وضعیت است که باید نیروهای دمکراسی علیه فاشیسم متحد شده و مبارزه مشترکی را باید انجام دهند، که در نتیجه ان حتما به پیروزی می‌رسند. فاشیسم هر چند ارتجاع داخلی و خارجی را به عنوان همکار و حامی خود داشته باشد، اما با ارزش‌های اجتماعی یکصد ساله و ارزش نیروهای دمکراسی خواه، با حرکت اجتماعی سازماندهی شده می‌شود فاشیسم را با خاک یکسان کرد.

فرات نیوز: بسیار خوب، هر چند که کاملا آشکار است که ائتلاف و اتفاق دمکراسی بسیار مورد نیاز است، اما چه موانعی روبروی آن وجود دارند؟

بسی خوزات: تنها راه رهایی از دست فاشیسم این است که نیروهای دمکراتیکی که خود را ضد فاشیسم می‌بینند متحد شده و مبارزه مشترک را پیگیری کنند. در صورتیکه به مسائل معمولی منافع حزب و گروهی تاکید نشود، ایجاد اتفاق دمکراتیک زیاد سخت نیست. اگر به موانع ان اشاره کنیم، یکی از آنها موانعی هستند که نیروهای خود دمکراسی‌طلب ایجاد می‌کنند. عدم وجود چنین ذهنیتی بزرگترین مانع به شمار می‌رود. یکی از این موانع گسترده در مقابل اتفاق دمکراتیک، مسائل معمولی و پیش پا افتاده براساس منافع هستند. علت دیگر نگرش‌های ایدئولوژیک فاقد افق هستند. احساسات ملی‌گرایانه، منافع تنگ حزبی، حاکمیت و مادیگری هستند. چنین تفکری گسترده باشد با حداقل باشد در هر صورت ما علیه فاشیسم مبارزه می‌کنیم. اگر ما علیه فاشیسم مبارزه کنیم باید در کنار کوردها جای نگیریم، یا اینکه نباید کوردها از آن فایده زیادی ببرند، به پیشرفت اتفاق دمکراسی ضربات مهلکی وارد می‌کند. توسعه اتفاق دمکراسی در شکل گسترده و نحوه درهم شکستن فاشیسم، از طریق رهایی از دست این ذهنیت و روح  مسموم می‌گذرد. کسانی که به خواست و مطالبه آزادیخواهانه و دمکراتیک کورد گوش نمی‌دهند و خود را از کوردها بدور نگاه می‌دارند، در واقع افرادی هستند که افکار انان مسموم شده است. در صورتیکه دست به مبارزه‌ای جدی و دمکراتیک بزنند، لازم است که از این ذهنیت رهایی پیدا کنند. در ترکیه احزاب چپگرا و گروهی در میان حزب خلق جمهوری وجود دارند که خود را چپگرا، سوسیالیست، دمکراتیک می‌دانند، اما این گروه‌ها نیز از همان ذهنیت مسموم برخوردارند. ملی‌گرایی سمی مهلک است. این ذهنیت مبنای اصلی فاشیسم است و ائتلاف آن با دمکراسی غیرطبیعی است. سریعا باید از سم مهلک دور شد. نیرویی که خود را سوسیالیست چپگرا می‌داند، اعلام می‌کند که نمی‌تواند از ذهنیت ملی‌گرایی دور شود، این ذهنیت در مقابل اتحاد دمکراسی‌خواهی از جمله موانع اصلی است. به همین دلیل است که ما بر این مسئله متمرکز شده‌ایم. نیروهایی که می‌خواهند ترکیه را دمکراتیک کنند، بر اساس معیارهای دمکراسی، حقوق، عدالت باید با یکدیگر متحد شده و در این صورت است که حاکمیت فاشیستی نمی‌تواند بیش از چند صباح در مسند قدرت بماند. حزب خلق جمهوری که هیچگونه مبارزه اجتماعی نداشته است و می‌گوید که حاکمیت کنونی باید از طریق انتخابات تغییر کند، جامعه را عمیقا فریب می‌دهد. بدون مبارزه اجتماعی، صندوق‌های رأیی وجود نخواهند داشت. در ترکیه برای انتخاباتی دمکراتیک باید مبارزه اجتماعی وجود داشته باشد. در عین حال که عیان است با صندوق‌های رای دست به فریب جامعه می‌زنند، و به این معنا است که مبارزه اجتماعی را نیز متوقف می‌کنند، از این طریق مبارزه دمکراتیک را بی‌معنا کرده و انتخابات می‌تواند به کمک به فاشیسم و بقای حاکمیت آن منجر شود.

 حزب خلق جمهوری و احزاب و گروه‌هایی با ذهنیت این حزب بدترین بدی‌ها را نسبت به جامعه ترکیه و آینده آزاد و دمکراتیک ترکیه روا می‌دارند. این ذهنیت حزب خلق جمهوری که تفکر عدم مبارزه را به جامعه تزریق می‌کند، و این رویه حتی باعث مخالفت‌هایی با این حزب هم شده است. برخی از گروه‌ها از این ذهنیت حمایت می‌کنند و آسیب فراوانی را به مبارزه دمکراسی‌خواهانه وارد کرده و باید سریعا این رویه محکوم شود. این ذهنیت حزب خلق جمهور تا اندازه‌ای بر اپوزیسیون دمکراتیک نیز تاثیر گذار بوده و مانع عمده بر سر راه اتحاد دمکراتیک است. چگونه باید چنین حزبی موضع اجتماعی علیه فاشیسم را به عنوان تحریک ارزیابی کند؟ این چه عقلانیتی است؟ فاشیسم با مبارزه اجتماعی از میان می‌رود. کودکان ده ساله نیز این واقعیت را می‌دانند. زمانیکه یک حزب به موضعگیری اجتماعی تحریک می‌گوید، به معنای حمایت از فاشیسم است. غیر از این معنای دیگری ندارد. مسئله‌ای بنیادی و الزام‌آور است که اتفاق دمکراسی بیش از پیش گسترش پیدا کند، تا تمام گروه‌های ضد فاشیست بتوانند در آن جمع شوند. هر کسی که خود را متعهد به آینده دمکراتیک و آزاد ترکیه می‌داند، باید در این اتحاد حضور داشته باشد. در چنین صورتی است که فاشیسم سرنگون شده و راه برای ترکیه‌ای دمکراتیک باز می‌شود.

فرات نیوز: اکنون چه فراخوانی برای زنانی دارید که علیه فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ مبارزه می‌کنند؟

بسی خوزات: فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ دشمن زنان است. سیاست‌های نابودی زنان را پیگیری می‌کند، به هر نوع حمله ممکنی علیه زنان دست زده و می‌خواهد دستاوردهای زنان را که با مبارزات بزرگ و گسترده به دست آمده‌اند از میان بردارد. این فاشیسم چون زنان را به عنوان بزرگترین نیروی دمکراسی می‌بیند، بزرگترین حملات را نیز به زنان می‌کند. در کوردستان و ترکیه زنان هستند که موثرترین مبارزه را علیه فاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ شکل داده‌اند. مبارزه زنان مبارزه اجتماعی را گسترده می‌کند. زنان با مبارزه خود در جامعه، امید، جسارت و مبارزه را گسترش می‌بخشند. هم اکنون جنبش زنان کوردستان و ترکیه جزو عناصر اصلی و مسلم نیروهای دمکراسی‌طلب و فعال‌ترین نیروی موجود است. مبارزه زنان بر تمام گروه‌های زنان تاثیر می‌گذارد. مبارزه زنان این حاکمیت فاشیست را از درون به لرزه افکنده است. به این دلیل است که حاکمیت فاشیستی وحشیانه‌ترین حملات را به جنبش‌های زنان کوردستان و ترکیه صورت می‌دهد. جنبش زن تا کنون در مقابل حملات فاشیستی بسیار قدرتمندانه عمل کرده است. زنان سر تسلیم فرود نیاورده‌اند و نمی‌آورند. شاهد مقاومت و اعتراض و مبارزه هر روزه آنان هستیم. اما این مبارزه باید هر چه بیشتر گسترش پیدا کند. جنبش زنان کوردستان و ترکیه باید نیروهای خود را متحد کنند، جبهه مبارزه مشترک را گسترش بدهند. باید بتوانند خود را به تمام زنان جهان برسانند، در مقابل ذهنیت و سیستم مردسالار، فاشیسم آن‌ها مبارزه کرده و مبارزه را ادامه بدهند. حمایت و همکاری جنبش‌های زنان کوردستان و ترکیه در رابطه با پیمان استانبول و قتل وحشیانه دنیز پویراز، می‌تواند با در نظر گرفتن مبنای مشترک مبارزه و ذهنیت مشترک، راه را برای تحولات گسترده باز کند. زنان از این طریق می‌توانند هم دستاوردهایشان را حفظ کرده و هم به نیروی اصلی در تغییر ترکیه تبدیل شوند. زنان با مبارزه خود ریشه‌های فاشیسم را بر می‌اندازند. مبارزه متحد زنان می‌تواند به سازماندهی تمام جهان تبدیل شده و فاشیسم را نابود کند.