خبرگزاری فرات بە مناسبت یکصدمین روز از آغاز انقلاب ژن، ژیان، آزادی و بە منظور تحلیل ابعاد آن، تداوم و مسیرهای آتی این خیزش، گفتگویی را با سیامند معینی، ریاست مشترک حزب حیات ازاد کوردستان-پژاک انجام دادە است. معینی در این گفتگو  علاوە بر تحلیل ابعاد این خیزش در مورد شهادت هوال ریزان جاوید و جایگاە وی در جنبش آزادیخواهی خلق کورد در روژهلات کوردستان نیز گفت.

خبرگزاری فرات: یکصد روز از خیزش خلق در روژهلات کوردستان و ایران می گذرد برخی از گروهها و ناظران بر این باورند کە این خیزش بە سوی خاموشی گام بر میدارد. با توجە بە گذشت یکصد روز این این خیزش را چگونە تحلیل می کنید؟

سیامند معینی:  با درود و ادای احترام بە خوانندگان شما، در ظاهر امر چنین واقعیتی را میتوان مشاهدە کرد، یعنی انقلابی کە با عنوان انقلاب ژن، ژیان، آزادی آغاز شد، مرحلەای بیش از یکصد روز را طی کردە است. خلقمان توانستە است در روژهلات کوردستان و ایران در طول این مدت کە بپاخاستەاند، آتش این انقلاب را همچنان شعلەور نگە دارند. این خیزش جای تقدیر و ستایش داشتە و لازم میدانم از تمام جوانان، زنان و تک تک افرادی کە در آن نقش داشتە و با عمل انقلابی خود صفحات تاریخ را می نویسند سپاسگذاری کرد. همزمان لازم میدانم بە خانوادەهای جانباختگانی کە جان خود و عزیزانشان را برای آزادی فدا کردەاند، تسلیت بگویم. نباید این نکتە فراموش شود کە جانباختگان راە آزادی در این مقطع سطور تاریخ را مینگارند. در هر خیزش و قیامی، میتوان مراحل مختلف و فراز و نشیبهای فراوانی را مشاهدە کرد. این قیام در طول یکصد روز گامهای پرثمری را برداشتە است، علیرغم اینکە هم اکنون بە دلیل سرکوب شدید، ظاهرا رو بە ضعف رفتە است، اما همینکە توانستە است در خلال این مدت تداوم و بالندگی خود را حفظ کند، ناشی از همت و ارادەای است کە خلق در برابر دیکتاتوری داشتە است. از همین رو بر این باورنیستم کە اگر خیزش خلق در برهە زمانی کوتاە مدت، در خیابانهای کوردستان و ایران دچار رکود شدە باشد، بە سوی خاموشی می رود. بر عکس؛ این قیام آغازگر مرحلەای جدید بودە و این مرحلە جدید، فرایند جدید فکری-فلسفی را ایجاد کردە است کە میتواند بە دگرگونیهای عمیق و رادیکال منتهی شود. حتی اگر با درصد احتمال کم هم باشد، اگر این انقلاب فرو نشیند، بە این معنا نیست کە حاکمیت جمهوری اسلامی بە پیروزی رسیدە است. در هر صورت خلقمان بە پیروزی دست یافتە است و در نهایت وارد مرحلە نهایی تحقق انقلاب، یعنی تحقق ارادە خلق در برابر دیکتاتوری و وحشیگریهای یک سیستم دیکتاتور و توتالیتر می شود، بدون هیچ تردیدی بر این باورم کە ارادە خلق هر نوع دیکتاتوری و خشونتی را شکست خواهد داد. با شهادت ناجوانمردانە ژینا ئەمینی جرقە انقلابی را رقم زدند کە بستر ذهنیتی و رنسانس فکری را در منطقە بە حرکت درآورد.

خبرگزاری فرات: در طول این مدت کە خیزش خلق در جریان بودە است، جمهوری اسلامی ایران با سلاح جنگی، جوانان کورد را هدف قرار دادە است. رویارویی حکومت با خلق کوردستان و بلوچستان، در مقایسە با شهرهای دیگر ایران تا حدی متفاوت است. شما علت آن را چگونە ارزیابی می کنید؟

سیامند معینی:  با رجوع بە مبانی و پیشینە تاریخ سرکوبها و وضعیت کنونی، بلە نوع و نحوە سرکوبها کاملا متمایز است. برخوردی کە نهادها و نیروهای سرکوب کنندە جمهوری اسلامی در تهران، اصفهان و ... با قیام کنندگان دارند، در بلوچستان و کوردستان کاملا متمایز است. علتهای متفاوتی هم دارد. ارزیابی جامعەشناسانە و سیاسی این پدیدە نشان دهندە این رویکرد است کە سیستمهای موجود ملت-دولت متمرکز هموارە نسبت بە ملتهای دیگر کە از ابعاد اتنیکی و مذهبی متمایزی برخوردار هستند، با دیدگاە امنیتی برخورد می کنند. منظورم قدرت حاکم بر ایران است؛ کە با نگاهی امنیتی بە این مسئلە می پردازند و بر اساس این نگاە امنیتی، با بخشهای دیگر، رویکردهای متمایزی را در پیش می گیرند. آنچە کە در طول این سالها و در این مدت محدود در روژهلات کوردستان انجام دادند، بازتاب دهندە نوع رفتار یک کشور اشغالگر و بیگانە بودە کە با سلاح سنگین بە هر نحو ممکن با کشوری اشغال شدە رفتار کردە است. این مسئلە این ذهنیت راایجاد می کند کە آنها کوردستان را بخش متمایز دیگری قلمداد می کنند کە بر همین اساس، با برخوردهای اشغالگرانە و امنیتی با آن رفتار می کنند. حملە با اسلحە جنگی، هدف قراردادن کودکان، زنان، پیروجوان و همە را قتلعام می کنند، با دوشکا در سطح شهرها حرکت می کنند، برای ارعاب و تهدید خلق حتی سلاح  سنگین  را نمایش دادە و در مواردی حتی از آن استفادە هم کردەاند. این موضوع بە این معناست کە با نگاهی متمایز و امنیتی بە مسئلە کورد نگاە می کنند، در بلوچستان هم اینگونە بودە است. در نحوە برخورد با کورد، بلوچ، عرب و آذری بدون تردید از همین رویکرد استفادە می کنند. این برخورد بازتاب دهندە ذهنیت فاشیسم مرکز گرا است کە اینگونە با ملتهای مختلف در ایران برخورد می کنند. این نحوە برخورد بدون تردید تبعاتی منفی را بە دنبال خواهد داشت کە امیدوارم این سیستمها نتوانند دیگر همچنان در مسند قدرت باقی بمانند. زیرا در تاریخ منطقە ملتها، فارغ از مسئلە حاکمیت و قدرت، در صلح با همدیگر زیستەاند و می توانند در آیندە هم در کنار همدیگر زندگی سرشار از همزیستی و احترامی را داشتە باشند، بدون آنکە از این نکتە در هراس باشند کە آنها را علیە یکدیگر بکار گیرند، زیرا حاکمیت همیشە بە این کار دست زدە است. حاکمیت تلاش می کند کە ملتها را هموارە در حالت کیش در مقابل یکدیگر قرار دهند و مدام آنها را از وجود یکدیگر در هراس نگاە دارند کە حقوق طبیعی خود را مطالبە نکنند. بە همین دلیل است کە مداوما میان آنها تفرقە می اندازند. یعنی از مدل تفرقە بینداز و حکومت کن، استفادە می کنند. متاسفانە در مواردی از تداوم این رویە بهرەگرفتە و از این سلاح استفادە می کنند.

خبرگزاری فرات: برخی از ناظران مسائل کوردستان و ایران بر این باورند کە نوع نگاە کورد بە شعار ژن، ژیان، آزادی با نگاە بە این شعار در شهرهای ایران تفاوت دارد، و مبنای فلسفی-فکری آن در ایران هنوز تثبیت نشدە است. بە عنوان ریاست مشترک پژاک برای این تعمیق این شعار در ابعاد مختلف فکری-فلسفی آن چە مکانیزمهایی در اختیار دارید؟

سیامند معینی: شعار ژن، ژیان، آزادی شعاری فکری-فلسفی است کە بر مبنای یک حیات آزاد استوار است. یعنی برخوردار از مبانی و پیشینەای تاریخی، مبارزاتی و فلسفی است، با رجوع بە مبانی و پیشینە آن، این شعار در کوردستان، در عمل توانستە است تا حد زیادی تثبیت و نهادینە شود. بە همین دلیل است کە زن کورد در طول این مدت توانستە است پیشاهنگی این شعار را در عمل انجام دادە و زمانیکە این شعار در چارچوب تنها یک شعار بە شهرهای ایران رسید، برای آنها از جذابیت بسیار برخوردار بود و سریعا توانست همە را حول این شعار جمع کند. اما این سوال کە این شعار تا چە اندازە در محتوا و عمق خود تثبیت شدە است، درک شدە است، خود جای پرسش دارد. امیدوارم کسانیکە خود را همراە و همگام با این شعار نشان میدهند، بخش فلسفی و مبانی فکری آن را نیز مورد تحلیل و واکاوی قرار بدهند. تصور میکنم کە زمانیکە این جستجو را آغاز کنند، بە مرحلەای دست خواهند یافت کە جهان بینی را در پارادایم یک انسان آزاد، یک انسان برخوردار از ارادە ببینند، و در نتیجە آن میتوانند از سیستم قدیمی مرکزگرایی دولت-ملت فاصلە بگیرند کە سیستمی برآمدە و کپی بردار شدە از سیستم کلنیالیسم اروپایی است کە بر خاورمیانە تحمیل شدە است. یعنی این سیستم جدید، این پارادایم جدید بە عنوان یک فکر در تقابل سیستم مرتجع قبلی ایجاد می شود، مشاهدە می شود کە بر اساس این تفکر، نبردی بین ارتجاع و ترقی در جریان است کە هم اکنون جنگ عمومی در جریان است کە بە معنای جنگ خلق در برابر سیستم است و در تداوم آن جنگ دیگری روی خواهد داد کە جنگ با ارتجاع و کهنە پرستی است، با پیشرفت و مترقی بودن و آزادی و دمکراسی، این نبرد در هر صورت روی خواهد داد و مطمئنا جامعە ایرانی، آبستن فرزند جدیدی است کە آزادی و دمکراسی نام دارد. بدون تردید با ظهور آزادی و دمکراسی، حیاتی آزاد و دمکراتیک و تاکید بر حرکت انسانی، حداقل در ایران آغاز شدە است و بە احتمال زیاد از تاثیرات بسیار گستردە و همە جانبەای بر تمام خاورمیانە برخوردار خواهد شد.

خبرگزاری فرات: مدت زیادی است کە  تلاشهای گستردەای در راستای سیاە نمایی جنبش آزادیخواهی کوردستان در کل و بە ویژە پژاک در جریان است. بخشی از استدلالها مبتنی بر این مسئلە هستند کە  حرکت پژاک و پ.ک.ک ضد شکل گیری دولت مستقل کوردی بودە و در همین راستا می توان گفت کە  گونەای از دیدگاە ناسیونالیستی افراطی بر ذهنیت برخی از کوردها حاکم است کە امکان هرگونە همزیستی میان خلقها را رد می کند. از نظر این رویکرد چون پژاک درصدد تحقق دولت ملی کوردستان بر نیامدە است، ابزار دست اشغالگران کوردستان بودە و در نهایت بازتولید کنندە بردگی است. اما از طرف دیگر؛ همین گروهها در بعد عملی و فکری نیز از پسوند کشورهای اشغالگر کوردستان نیز بر نام خود استفادە کردە و با اپوزیسیون همان دولتها نیز در ارتباط هستند. این فضا را چگونە تحلیل می کنید؟

سیامند معینی: اگر وارد بطن این موضوع شویم مشاهدە می کنیم کە این حرکت اساسا حرکتی برای آزادی انسان است، ما بە عنوان پژاک آنچە را کە روی میدهد در قالب بخشی از جنگ ویژە بازخوانی می کنیم. پژاک برای دستیابی بە آزادی مبارزە می کند. هیچگونە مخالفتی با استقلال کوردستان ندارد. در این جهت هم حرکت می کند. آنچە کە پژاک با آن مخالفت می کند، دولتی اتنیکی و متمرکز است کە ما اکنون علیە آن می جنگیم. کورد در مجموع بیشتراز یکصدسال است کە علیە این مدل از دولت مبارزە می کند. بعد از یکصدسال مبارزە علیە دولت تمرکزگرای ملی در ایران، اکنون یک سیستم قدیمی و ناقص را در منطقە بازتولید کنیم بە معنای تراژدی فکری-فلسفی است و در نهایت یک تراژدی انسانی را رقم میزند. زیرا این سیستم یعنی حاکمیت ملت-دولت، نە فقط علیە ملت کورد، بلکە در برابر تمامی ملیتهای دیگر هم در ایران و هم در منطقە، دریایی از خون و ویرانی را ببار خواهد آورد. چنین دولتی مبتنی بر چنین ذهنیتی است. در چنین شرایطی اگر ما از مختصات چنین رویکردی بهرەگیری کنیم، براستی جای تجدید نظر در مبانی فکری ما دارد. از طرف دیگر جنگ ویژەای هم علیە پژاک در جریان است. آنچە کە ما خواهان آن هستیم مبتنی بر این اساس است کە ما جامعەای آزاد را برای روژهلات کوردستان و بخش های دیگر ایران می خواهیم؛ این مسئلە را هم پنهان نکردەایم کە متد و سبک مدیریتی جامعە مورد نظر ما، خودمدیریتی دمکراتیک برای روژهلات کوردستان است. این خواستە، چنین مطالبەای یک ترم مشخص سیاسی با تعریف سیاسی  دقیق و روشن است. در چارچوب این اصطلاحات میتوان ساعات طولانی بحث و گفتگو کرد. اما اینکە چە میخواهیم، بەویژە در مرحلە کنونی، خواهان این هستیم کە روژهلات کوردستان را از اشغالگری و ارتجاع آزاد کنیم و ذهنیت آزادیخواهی و برابری زن و مرد، عدالت اجتماعی، اکولوژی و آزادی تمام عناصر و مولفەهای این جامعە را تامین کردە و اقداماتی را پایەریزی نمائیم کە بە هیچ عنوانی دیکتاتوری و ارتجاع در منطقە اجازە رشد پیدا نکند.

در خصوص جنگ ویژە، طبیعی است کە این سیاەنماییها علیە مجموعە حرکت ما هموارە در جریان بودە و از شیوەهای مختلف و غیرمنطقی هم برای سیاە نمایی استفادە شدە است. دامنە این سیاەنماییها بە گونەای است کە در مخیلە یک انسان سالم و برخوردار از منطق نمیگنجد؛ مثلا این اتهام را مرتبا تکرار می کنند کە پژاک هم اکنون با دولت ایران همکاری دارد. و این در حالی است کە چنین چیزی نمیتواند حتی در مخیلە یک انسان سالم هم بگنجد.

تنها نیرویی کە در این مرحلە ایران از آن واهمە دارد، پژاک و جنبش آزادیخواهی کوردستان است. این مسئلە دلایل خاص خود را هم دارد و واقعیتی هم در آن نهفتە است. لازم بە بازگویی این مسئلە است کە میت ترکیە، اطلاعات ایران و دستگاە پاراستن بارزانی نیز در اتاق مشترکی کە برای رد وبدل کردن اطلاعات تشکیل دادەاند همکاری دارند.، و کارویژە خود را بر پژاک متمرکز کردەاند. اساس این تبلیغات غیر واقعی از این مسئلە نشات می گیرد وبسیاری از افرادی را کە من از آنان بە عنوان مزدور یاد میکنم، خودشان، ذهنیت و افکارشان را برای دستیابی بە پول فروختەاند. خودشان را در اختیار آنها قرار دادەاند ومرتبا چنین مسائلی را تبلیغ می کنند. برخی دیگر نیز در این رابطە فعال هستند، اگرچە ممکن است کە انسانهای صادقی باشند، اما اطلاعی ندارند یا ناخواستە درگیر آن شدەاند و آن را تکرار می کنند. اما بە اعتقاد من در نهایت همە متقاعد خواهند شد کە در اشتباە محض هستند. پژاک نیروی خلق و تحقق ارادە خلق بودە و خلق نیز هموارە حامی و پشتبان ارادە خود است. پژاک نیز حامی روح انقلاب بودە و هر وظیفەای را کە برای دفاع از خلق خود در مقابل جمهوری اسلامی، دیکتاتوری، اشغالگری و هر نوع ظلم و ستمی کە علیە جامعەاش  لازم باشد، انجام خواهد داد. ما بە عنوان پژاک همراە و همگام خلقمان خواهیم بود.

خبرگزاری فرات: بعد از نخستین دیدارتان، بعد از انقلاب ژن، ژیان، آزادی، با  کوملە حزب کمونیست ایران، برخی از ناظران بر این باورند  در آیندە کوردستان، دو جبهە چپ و راست دوبارە شکل میگیرد. جبهەای چپ کە در مقابل مرکز همکاریهای احزاب کوردستان است؛ شما، پژاک این تحلیل را چگونە ارزیابی می کند؟

سیامند معینی: من این تحلیل را تحلیلی دقیق نمی بینم. در واقع هیچ جبهەای وجود ندارد کە در مقابل جبهە دیگر قرار بگیرد. شاید مراکز و همکاریهای مشترکی بین احزاب خاصی وجود داشتە باشند و البتە این مسئلە کاملا طبیعی است، اما در نهایت، در مرحلە نهایی، خلقمان نیازمند اتحاد و انسجام است. انسجام بە این معنا کە تمام احزاب و نهادهای مدنی وسیاسی لازم است در یک جبهە متحد علیە حاکمیت و اقتدارگرایی مرکزگرا مبارزە کنند. در این جایگاە ونقطە است کە هیچ گونە نیازی بە بلوک بندی و جبهەبندی احزاب کوردی در مقابل یکدیگر وجود ندارد. در نهایت انتخاب من قرار گرفتن در جبهەای است کە علیە جمهوری اسلامی ایران است. هر جبهەای اگر علیە جمهوری اسلامی ایران وجود داشتە باشد، پژاک خود را در آن واجد نقش می یابد، چون همانگونە کە اشارە کردم، ما در جبهە خلق قرار داریم. حال ناظران هر گونە تحلیلی را کە ارائە کنند، خود مختارند.

خبرگزاری فرات: در ماە اگوست، متاسفانە از خبر ناگوار شهادت هوال ریزان مطلع شدیم. شخصیت و کاراکتر انقلابی هوال ریزان را در صفوف جنبش آزادیخواهانە خلق کورد و بە ویژە در روژهلات کوردستان چگونە ارزیابی می کنید؟

سیامند معینی: سخن گفتن برای من در خصوص هوال ریزان بسیار سخت و متاثر کنندە است. ما مدتی با هم از نزدیک کار میکردیم. او واجد شخصیتی کاریزماتیک بود و با تمام وجود خود را وقف جنبش آزادیخواهی کوردستان کردە بود. هرگاە از شهید ریزان حرف میزنم، دستخوش احساسات متمایز می شوم. روح انقلابیگری با شخصیت ریزان عجین شدە بود. شهادت وی هم اکنون نشان میدهد کە دچار فقدان بزرگی نە تنها برای روژهلات کوردستان و پژاک، بلکە برای تمام آزادیخواهان در این برهە شدەایم. زیرا بر این باورم شهید ریزان با شخصیت کاریزماتیکی کە داشت، میتوانست نقش بسیار تعیین کنندە و مهمی را ایفا کند. او فرماندەیی بزرگ در ابعاد ایدئولوژیک، سیاسی و نظامی بود. شخصیتی بسیار ورزیدە، خودآموختە و بالندە داشت. صراحتا اعلام میکنم بە ندرت افرادی را میتوان یافت کە مانند شهید ریزان بتوانند خود را آموزش دادە و در چندین بعد همزمان بتوانند شخصیت خود را تا این حد ارتقا دهند وبتوانند بە جایگاە شهید ریزان دست پیدا کنند. طبیعی است کە دشمنان ما یکی دو نیستند، دشمنان آزادی در همە جا دشمن ما هستند. هوال ریزان در چارچوب طرح همکاریهای مرکز مشترک میت، اطلاعات، پاراستن بە شهادت رسید. آنها اهداف خود را هدفمندانە انتخاب می کنند، کسانی را انتخاب می کنند کە از نقش مهمی برخوردارند یا میتوانند در آیندە نقش مهمی را ایفا کنند. هوال ڕیزان متاسفانە هدف این مثلث قرار گرفت و بە شهادت رسید. اگر چە روح شهید ریزان در تمام کوردستان، در روژهلات کوردستان و کوههای کوردستان و شهرهای کوردستان ساری و جاری است، اما انقلابی را کە او سنگ بناهای آن را پی ریزی کردە است، هم اکنون در شهرهای روژهلات و ایران با نام انقلاب ژن، ژیان، آزادی در حال تثبیت خود است.

خبرگزاری فرات: حرکت آزادی آزادیبخش خلق کورد در مرحلە نوین، با پیشاهنگی جوانان کورد در دانشگاهها آغاز شد، شهدایی مانند شهید عاکف، آزاد بوکان، مانی و... و آخرین شهید مرحلە کنونی، شهید ریزان همگی از نخبگان دانشجویی بودند کە نقش مهمی را در حرکت جدید خلق کورد آغاز کردند. شما بە عنوان ریاست پژاک چە سخنی برای نسل بعد از شهدای نسل اول دارید؟

سیامند معینی: میدانید کە همیشە در جریان تلاطم ها، در جریان انقلاب، جوانان و زنان دینامیزم انقلابی هستند کە نقش پیشاهنگی را بر عهدە دارند. در انقلاب ژن، ژیان، آزادی نیز زنان و جوانان هستند کە نقش پیشاهنگی را بر عهدە گرفتەاند. همانگونە کە شما گفتید شهدایمان، ریزان و سیروان و عاکف و ... صدها هوال دیگر همگی از دانشگاهها بە صفوف مبارزاتی پیوستند. برای دستیابی بە ازادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی، بسیاری از این جوانان هم اکنون، همچنان مشغول مبارزە در صفوف مقدم هستند. اما مسئلە مهم بقای روح رادیکالیسم انقلابیگری در میان جوانان است. با داشتن چنین روحیەای در مقابل هرگونە ذهنیت مرتجع ، مردسالار و اقتدارگرا و عقب ماندە میتوان مبارزە کرد. خوشبختانە هم اکنون هم انقلاب ژن، ژیان، آزادی وارد مرحلەای جدید گشتە و از تکامل نیز برخوردار شدە است؛ از روژهلات کوردستان آغاز شدە و بە شهرهای دیگر ایران نیز رسیدە است. بە عنوان یک شعار بە همە جا رسیدە است اما لازم است کە این شعار در ابعاد فلسفی-فکری، در چارچوب پارادایم جدید هم بر آن تمرکز شود و این پارادایم فکری در تمام ایران تثبیت و نهادینە شود؛ تا در نهایت روژهلات کوردستان و ایران بە عنوان مدلی در تمام خاورمیانە، بە نمونەای برای تحقق آزادی، دمکراسی و عدالت اجتماعی تبدیل شود. این تحول از روژهلات کوردستان آغاز شدە و می تواند مبنای ماندگاری برای تحقق این سە محور باشد؛ تا بعد از جمهوری اسلامی ایران، تحولی عمیق در جامعە ایجاد شود، بە نمادی برای تمامی خاورمیانە تبدیل شود، این مسئلە نیازمند بە فعلیت درآوردن پتانسیلهای زنان و جوانان است و تحول این پتانسیل هم تا حدی خود را در انقلاب اخیر ژن، ژیان، آزادی بازتاب دادە است. بە همین دلیل لازم میدانم جوانان با برخورداری از روح انقلابیگری در دانشگاهها و در سطوح بالا بە کنش سیاسی-اجتماعی خود دست زدە و آن را تداوم ببخشند. ذهنیت جامعە را تغییر بدهند. منظورم از تغییر فقط تغییر فیزیکی نیست، منظورم تغییر ذهنیت جامعە برای تحول رادیکال و انقلابی، فکری، فلسفی است. زیرا هر انسانی اگر بە این بلوغ فکری دست یابد کە آزادی و تحقق آن یکی از مهمترین رویاهای بشری است، در آن صورت است کە ذهنیت ارتجاعی ملیگرایی افراطی، شونیسم، دیگر در جامعە جایگاهی نخواهد یافت، درست است کە شاید این گفتە یوتوپیایی بە نظر برسد اما ما بە عنوان بخشی از حرکت آزادیبخش کوردستان در راستای تحقق و دستیابی بە این یوتوپیا گام بر برداشتەایم. ما همە برای دستیابی بە آن تلاش میکنیم، قدمهای نخستین را برداشتەایم، جوانانی کە اکنون در روژهلات کوردستان و تمام ایران در حال مبارزە هستند. جوانان در حال نگاشتن سطور تاریخ هستند، در فرایند نگاشتن تاریخ قرار دارند. جوانان نباید کار خود را دست کم بگیرند. درست است کە در بطن این انقلاب و وضعیت کنونی، انسانهای بسیاری با برخورداری از روحی بزرگ، جانشان را فدا می کنند، درست است فقدان این جوانان ضایعەای بزرگ برای خانوادەها و جامعە محسوب می شود، اما چارە دیگری نیست؛ باید با سیستم دیکتاتوری مبارزە کرد، ما راە مبارزە را برگزیدەایم، همانگونە کە هوال ریزان میدانست راە مبارزە بە شهادت منتهی می گردد. بدون هیچ تردیدی تضمین می کنیم کە با مبارزە بی امان بە آزادی می رسیم، شاید من شخصا تحقق آزادی را نبینم، اما در نهایت خلقمان و خلقهایی کە برای آزادی مبارزە می کنند، بە آن دست خواهند یافت، آرزو دارم من نیز از کسانی باشم کە شاهد تحقق آزادی باشم.