مراد کاراییلان اعلام کرد که دشمن عمدا نواحی نزدیک به روستاها را بمباران می‌کند، روستائیان را تهدید می‌کند، خانه‌ها و مزارع آنان را هدف قرار داده و تخریب می‌کند. این اقدامات نیز دلایل خاص خود را دارند. می‌خواهد که آنها را ناگزیر به کوچ اجباری کند.
خبرگزاری فرات نیوز گفتگویی را با مراد کاراییلان عضو کمیته رهبری حزب کارگران کوردستان انجام داده است. بخش دوم گفتگو به شرح زیر است.
خبرگزاری فرات: در اظهارات قبلیتان گفته بودید که ما می‌توانیم نیروی دشمن را در هم بشکنیم. می‌توانیم دشمن را شکست بدهیم. اما دشمن از تکنولوژی پیشرفته روز برخوردار است. چگونه می‌توانید چنین نیرویی را شکست بدهید؟
مراد کاراییلان: درست است، دشمن حمله شدیدی را به جنوب کوردستان آغاز کرده است. در این عملیات دشمن بیش از هر زمان دیگری از تکنولوژی پیشرفته استفاده کرده است. از هواپیماها و هلیکوپترهای مختلف، انواع و اقسام توپ استفاده می‌کند، می‌توان گفت که حمله‌ای است که بر اساس تکنولوژی صورت گرفته است. توجه کنید؛ اقتصاد دولت ترکیه تضعیف شده است، اما هیچگاه ضعف اقتصادی را به عنوان مسئله و مشکل نگاه نمی‌کند و شبانه روز هواپیماها بر فراز آسمان کوردستان در حرکت هستند. در این باره هم می‌توان مشاهده کرد که دولت ترک تا چه اندازه از اهمیت این استراتژی مطلع است. چگونه ما می‌توانیم این استراتژی را تحقق بخشیم؟ درست که پیش از این نیز در باره وضعیت حساس گفتگو کرده‌ام و گفته‌ام که در این باره به اتحاد ملی دست پیدا کنیم و موضعی ملی اتخاذ کنیم. به این مسئله اشاره شده است. این موارد علت خودشان را دارند. اکنون دولت ترکیه به محور اواشین، زاپ و متینا حمله کرده است. به محور متینا حمله کرده است. این حمله اکنون در ۸۶ روز خود قرار دارد. ما ادعا می‌کنیم می‌توانیم این دولت را در اینجا درهم بشکنیم. این امکان وجود دارد. دولت ترک هم زیاد قدرتمند نیست، در این باره تبلیغات زیادی کرده است. از تکنولوژی پیشرفته برخوردار است و این درست است. از اطلاعات قدرتمندی برخوردار است و این هم درست است. اما با هزیمت روبرو شده است. آ.ک.پ/م.ه.پ در این فرایند درهم شکسته شده است. در بعد نیز نظامی نیز دور از واقعیت سیاسی آن نیست. فرصت و امکانات وجود دارد. ما می‌توانیم آن را در اینجا با شکست مواجه کنیم. در صورتیکه نیروهای گریلا محاصره نشوند، عقبه گریلا گرفته نشود، راه‌های مواصلاتی گریلا قطع نشوند و اطلاعات مرتبط به ما با دولت ترک در میان گذاشته نشود خاتمه پیدا می‌کند، نیروی گریلا با همان شیوه‌ای که اکنون مقاومت کرده است، می‌تواند دولت ترک را در هم بشکند. ما خواهان کمک نیستیم. فقط می‌گوییم که نیروهای باشور کوردستان بیطرف باشند. مشکل ایجاد نکنند، فقط نگاه کنند.
نیروهای گریلا ادعا می‌کنند که می‌توانند ان را درهم بشکنند. گریلا اکنون قدرتمند است، از خواستی فدایی و جسارتی عظیم برای نبرد برخوردار است. تاکتیک‌های جدید را گریلا به پیش می‌برد. این فرصت و امکانات است. ما می‌توانیم با قدرت، دشمن را در این جا مشغول کرده و در هم بشکنیم. اگر دشمن شکست بخورد، همانگونه که در سال ۲۰۱۸ در زاپ دچار ضربه شد، عملیات آن با شکست مواجه شد، و باعث شد که دولت ترک سیاست‌های خود را در جنوب کوردستان تغییر دهد، این بار نیز این مسئله تکرار می‌کند. پیش از این خط قرمز بود، خط قرمز را برداشنند. بار دیگر که ما در آواشین، در زاپ می‌توانیم دولت ترک را شکست دهیم و در درجه نخست سیاست جنوب کوردستان می‌تواند تمام کورد را قدرتمند کند. کورد در مقابل این دولت می‌تواند به اراده تبدیل شود. همه از این مسئله نفع می‌برند. یعنی پیروزی در این باره فقط پیروزی پ.ک.ک نخواهد بود، این پیروزی متعلق به همه کورد خواهد بود. تمام کورد از آن بهره‌مند می‌شود. به همین دلیل ما می‌گوییم که در صورتیکه حمایت باشد خوب است، و اگر حمایتی هم در میان نباشد، حداقل مانع نباشند. با دولت ترک همکاری نکنند. این مسئله بسیار مهم است. در این باره نیز مظالبه گر هستیم بنگرید، بعد از سال ۲۰۱۸ و اشغال عفرین، ما در این جا مانند گریلا، قرارگاه مرکزی، بر اساس راهکارهای جدید نوین جنگی متمرکز شدیم. سه سال است که برای این مسئله آماده‌سازی می‌کنیم. سه سال است که منتظر برخورد با دولت ترک و نبرد با آن هستیم که بیاید و بداند که چگونه وارد جنگ می‌شویم. در روی زمین ما اماده‌سازی نموده‌ایم. ما انتزاعی حرف نمی‌زنیم، اکنون نیز مسئولیت بر دوش ماست. وظیفه دشواری را بر عهده داریم. از این مسئله نیز اطلاع داریم. اکنون صدها نفر از هوالان ما در فاصله‌های چند متری با دشمن روبرو هستند. اکنون نبرد در جریان است. یعنی در اینجا ما تبلیغات نمی‌کنیم. واقعیت موجود را بر زبان می‌آوریم. و نبرد ۸۶ روزه ما اثبات آن است، که خلقمان اکنون در منطقه برواری علیا ان را می‌بینند. خلق در اینجا شاهد است، روستائیان هستند، رسانه‌های جنوب نیز از این منطقه گزارش تهیه می‌کنند. اما هیچ کس وارد مناطق زاپ، اواشین و متینا نمی‌شود. نمی‌دانند که در این منطقه چه روی می‌دهد. هوالان ما در محور کوهستانی کیسته، زندورا مجبور شدند در نحوه نبرد خود تغییراتی را انجام دهند. بعد از حرکت نیروهای پارت دمکرات کوردستان در متینا، بعد از آن در طول یک هفته هوالان ما در این منطقه در شگردهای عملیاتی خود تغییراتی را صورت دادند. یعنی ناگزیر شدند در تاکتیک‌های خود تغییر دهند. اکنون این مسئله را به دلیل مسائل امنیتی زیاد باز نمی‌کنم. بعد از مدتی می‌توان به ان پرداخت. نبرد اساسی کنونی در آواشین است و این نبرد مورد توجه افکار عمومی و رسانه‌ها نیز واقع شده است. روز ۲۴ آوریل که این عملیات آغاز شد، دولت ترک دست به بمباران هر کوهستانی که زده باشد، هم اکنون نیز همان مناطق را بمباران می‌کند. چرا در ارتفاعات کیسته، در زندورا، در هیرور بمباران همچنان ادامه دارد؟ دشمن عمدا نواحی نزدیک به روستاها را بمباران می‌کند، روستائیان را تهدید می‌کند، خانه‌ها و مزارع آنان را هدف قرار داده و تخریب می‌کند. این اقدامات نیز دلایل خاص خود را دارند. می‌خواهد که آنها را ناگزیر به کوچ اجباری کند و میان کوردها تفرقه افکنی کند. عمدا دست به چنین اقداماتی می‌زند. یعنی نواحی این روستاها را بمباران می‌کند. عمدا این کار را انجام می‌دهد، چنین سیاستی را عمدا پیروی می‌کند. ناگزیر است که این کار را انجام دهد. چرا؟ زیرا نتوانسته است کنترل این مناطق را در دست بگیرد.
اکنون در آواشین چه روی داده است؟ در این منطقه دشمن از محور غرب آواشین، مروانیس، بانیستا و میزی را محاصره کرده است. در محور شرق آواشین نیز مام رشو را گرفته است. خواست که کانون آن را نیز تصرف و محاصره کند تا هوالان طرف ستونا، در محور ساتی، هرکی را محاصره کند. ۴۰ روز است که در هر دو محور تلاش کرده است تا به آواشین برسد، و نتوانسته است. یعنی آمد و متحمل تلفات سنگین شد. در منطقه‌ای که هوالان به آن دره کنفرانس و دولا ماران می‌گویند، تلفات سنگینی داده است. ناگزیر به عقب نشینی به میزی شدند. بعد از ۷ ژوئیه هم این مسئله اهمیت داشت، زیرا حمله جدیدی آغاز شد. از روستای بانیسا که در ادبیات ما هوالان به آن تابورا عربان می‌گویند، زیرا پیش از آن هنگ صدام حسین در آنجا مستقر بود، در آنجا دیری وجود دارد، و خواستند از آنجا وارد ورخله شوند. اما در آستانه ورود به ورخله متوقف شدند. اکنون ۴۰ روز است که نبرد در این منطقه ادامه دارد. در خط مشرف بر ورخله نه در ارتفاعات بلکه در اراضی آن جنگ ادامه دارد. همزمان در تپه سور که در پایین دشت چارچلا قرار گرفته است، و در نزدیکی خط مرزی قرار دارد. می‌توان گفت که نقطه صفر مرزی است. در اینجا هم تپه لیلاک قرار دارد. از طرف دیگر دشمن گووند را نیز گرفته است. با تمام این اقدامات نمی‌توانند ۴۰ روز است که نمی‌توانند گری سور را بگیرند. اکنون در هر دو نقطه گری سور و ورخله دولت ترک به کرات از سلاح شیمیایی استفاده می‌کند. ما در این باره اطلاع‌رسانی کرده‌ایم، متاسفانه دنیا در مقابل اطلاعیه‌های ما کر شده است. اما این دولت چنان وحشی است که حقوق بشر، هر نوع قوانین جنگ را نقض کرده و به هر نحو ممکن از این سلاح‌ها استفاده می‌کند.
مثلا نوعی اسلحه است که هوالان ان را پیدا کرده‌اند، ما آن را مستند نکرده‌ایم و در این باره قصور داشته‌ایم، اسلحه‌ای است با دودی سفید، آبی، که نمی‌دانم چه بویی دارد، از این سلاح استفاده می‌کنند. یعنی این نبرد با این ابعاد در این منطقه ادامه دارد. نزدیک به سه ماه است که دولت ترک نتوانسته است کنترل این مناطق را در دست بگیرد. همچنان آواشین کاملا تحت کنترل هوالان است. اگر این دولت بسیار قدرتمند بود، می‌توانست ظرف یک هفته این مناطق را اشغال کند. پس چرا نتوانسته است؟ ما اعلام می‌کنیم که کسی به آواشین نمی‌رود اما واقعیت این است که می‌توان به آواشین رفت. از طرف دیگر در محور میرسولا، در جنوب می‌توانند حرکت کنند، اما نرفته‌اند. زیرا نمی‌خواهند مسیر این مناطق گشوده شود، اما از طرف متینا همه می‌توانند بروند و ببینند. این نبرد چگونه ادامه پیدا کرده است؟ یعنی نظامیان معمولی نمی‌توانند ۲۴ ساعت در این مناطق حضور داشته باشند. ما جنگی معمولی را اداره نمی‌کنیم. در این باره چند دهه تجربه داریم. ما اکنون با شیوه‌های جدید عمل می‌کنیم. با تاکتیک‌های جدید، می‌خواهیم تکنولوژی موجود در دست دشمن را خنثی کنیم و تا کنون نیز خنثی کرده‌ایم. این تاکتیک‌ها بر اساس جسارت انسانی، فداکاری و عقلانیت ما استوار است. تنها کسی که با فلسفه و تفکرات رهبر آپو به عنوان یک فدایی پرورش یافته باشد براساس تاکتیک‌های جدید می‌تواند در این مناطق نبرد را ادامه دهد. رفقایمان هم اکنون در این مناطق این نبرد را به این شیوه ادامه می‌دهند. یعنی در حقیقت در این رابطه مقاومت بی‌نظیر و تاریخی کورد را شاهد هستیم. در تاریخ مبارزات ما همیشه ابداعگر بوده و دست به اقدامات جدید زده‌ایم. در طول تاریخ کورد هیچگاه در محور زندوره، هیرور ۲ روز بیشتر مقاومت نکرده است. اما اکنون در این منطقه در مقابل چشمان همه، ۸۶ روز است که نبرد را ادامه می‌دهیم. اقدامات و عملکرد نیروهای گریلا در زمینه‌های فداکاری و جسارت، و هم در بعد تاکتیک و شایستگی، اجرای عملیات نظامی کاملا جدید و خلاقانه هستند. قهرمانی ناپیدا در تاریخ کورد امروز با فلسفه رهبر آپو در اوج خود نمایان شده است و این واقعیت است.
هم اکنون ما می‌خواهیم که از این طریق در مقابل دشمنان و برای کورد، به پیروزی دست پیدا کنیم. درست است که این مسئله دشواریهای خود را نیز دارد. اما اهمیت خود را نیز دارد. ما می‌دانیم که تا کنون این مسئله به آسانی میسر نشده است. یعنی با رنج و فداکاریهای شهدایی مانند سرحد گرافی، رفقایی همچون ساریا، ویان، باور با فداکاریهایی مانند این به پیش برده شده است. ما مدیون این شهدای قهرمان هستیم. قهرمانان کورد، دختران و پسران کورد امروز در این مناطق تاریخ را افسانه وار می‌نویسند، ما بسیار تحت تاثیر این افراد قرار داریم. ما که خود مسئولان این نبرد هستیم، تحت تاثیر قرار می‌گیریم. چگونه؟ با مثالی اجازه بدهید این را روشن کنم، برای نمونه در نقطه‌ای رفقای ما حضور دارند، فرمانده آنان به هوالان دستور می‌دهد که از این نقطه می‌توانید بازگردید. زیرا مشکل دارد، فرمانده به آنها دستور می‌دهد، آنها می‌گویند که یک مجروح داریم، نمی‌تواند حرکت کند، ما مجروحمان را تنها نمی‌گذاریم. من همراه با وی در این نقطه می‌مانم و تا آخرین لحظه نبرد را ادامه می‌دهم. زمانیکه این را می‌گوید، رفقای دیگر نیز اعلام می‌کنند که ما نیز بر نمی‌گردیم. و همه در آن منطقه می‌مانند، هم اکنون در حال نبردند. این مسئله بسیار مهم است، در این باره نمی‌توان توضیح داد. در این باره نمی‌توانم بیشتر توضیح بدهم. به اندازه وسعت آسمان و زمین تنها می‌توانیم در مقابل این هوالان مراتب احتراممان را نشان بدهیم. داستان‌های افسانه‌وار این هوالان هم اکنون نیز در حال وقوع هستند، این هوالان هم اکنون نیز در حال نبردند. یعنی این ذات کوردی، این ذات انقلابیگری است. این نوشدگی است. به همین دلیل است که ادعا داریم، مطالبه‌گر هستیم. با فداکاری و جسارت این قهرمانان می‌توان در این کوههای زاگرس دشمن را در هم شکست. پوزه دشمن را به خاک مالید.
همانگونه که من اشاره کردم، اگر پیروزیی به دست بیاید، در نتیجه این پیروزی تمام کورد تقویت می‌شود. در این دوره خلقمان نیازمند چنین پیروزی است، اما بار دیگر تکرار می‌کنم که به آسانی این پیروزی میسر نمی‌شود. دشواریهای خود را دارد. پیش از هر چیز این پیروزی در صورتیکه فدایی نداشته باشد امکان‌پذیر نیست. از طرف دیگر اگر تاکتیک‌های جدید را با دقت و عمیق در میدان نبرد بکار نگیریم، نمی‌توانیم دشمن را متوقف کنیم. مگر آسان است که دشمن را در ورخله به مدت ۴۰ روز متوقف کرد؟ با تمام تکنولوژی دشمن، با بمباران‌ها وسیع مگر امکان دارد؟ حجم بمبارانی که اکنون دولت ترک در آواشین و زاپ انجام داده است، در این مناطق انجام داده است، در ویتنام هم صورت نگرفته است. هزاران تن بمب در این منطقه منفجر کرده است. ما در این شرایط است که می‌خواهیم به پیروزی برسیم. اما انها نیز در اساس اراده‌ای برای جنگیدن ندارند. می‌خواهند از طرق تکنولوژی به پیروزی دست پیدا کنند. اما با راهکارهای هوالان ما، تکنولوژی آنها معنایی ندارد و مقاومت هوالان ما ادامه دارد.
به همین دلیل است که اعلام می‌کنیم که مطالبه گر هستیم و ادعای پیروزی داریم، آنهم در سایه این قهرمانی‌ها. مقاومتی که نشان داده شده است، امیدهای ما را هر چه بیشتر نسبت به این پیروزی گسترش می‌دهد، که پیروزی نیروهای گریلای آزادی کوردستان، به پیروزی تمام خلق کورد منجر می‌شود. این پیروزی در راستای منافع تمام خلق کوردستان و تمام خلق‌های منطقه خواهد بود. زیرا اگر آفاشیسم آ.ک.پ/م.ه.پ در این منطقه با شکست مواجه شود، در ترکیه نیز با شکست مواجه می‌شود. تمام نیروهای دمکراسی و آزادیخواه از آن بهره مند می‌شوند و در نهایت به قدرت آنها افزوده می‌شود. به همین دلیل است که ما این مقاومت را به عنوان مبارزه و مقاومتی تاریخی و مبارزه‌ای برای آزادی و دمکراسی می‌بینیم.
خبرگزاری فرات: دولت ترک در باکور کوردستان هم عملیات نظامی خود را ادامه می‌دهد. از طرف دیگر انزوای تحمیل شده بر رهبر خلق کورد نیز همچنان ادامه دارد. این روند را چگونه تحلیل می‌کنید؟
مراد کاراییلان: نخست یاد و خاطره تمام شهدایی را که در قتل‌عام پیرسوس جانباختند گرامی می‌دارم. در انجا ۳۴ جوان سوسیالیست، با آرمان‌های بزرگ انسانی به شیوه‌ای وحشیانه به قتل رسیدند. یاد آنان را گرامی می‌داریم و بار دیگر پیمانی را که با این شهدا بسته‌ایم تجدید می‌کنیم. اشغالگری ترکیه همیشه به کوههای کوردستان حمله کرده است، اما مشاهده کرده‌ایم که این بار در ازمیر دست به حمله زد. در آنجا یک دختر کورد، یک مبارز راه آزادی با نام دنیز پویراز علیرغم آنکه مسلح نبود، به شهادت رسید. یاد و خاطره دنیز پویراز را گرامی می‌داریم. به پدر و مادرشان درود می‌فرستم و به آنان تسلیت عرض می‌کنم. به نمایندگی از جنبش قهرمانان کوهستان، به آنان سلام می‌فرستم. اشغالگری ترکیه بر اساس روند قتل‌عام علیه ما دست به جنگ زده است. به همین دلیل است که تمام ارزش‌ها را مورد هدف قرار می‌دهد. تمام مقدسات ما را مورد هدف قرار می‌دهد. مرکز این جنگ نیز امرالی است. یعنی امروزه شکنجه و انزوای تحمیلی از سوی دولت ترک در امرالی علیه رهبر آپو و هوالان ما در زندان را به پیش می‌برد. واقعه‌ای است که در سطح جهان نظیر ندارد. شاهد ستمگری هستیم. بدون شک در مقابل این اقدامات رهبری هم موضعگیری می‌کنند. بسیار پر معنا و تاریخی، با موضعی شخصی آزاد، با اراده‌ای نستوه، در مقابل هر نوع حمله‌ای و حمله روانی مقاومت می‌کند. از اینجا به تمام مقاومان عرصه زندان و امرالی، در وهله نخست رهبر آپو، ادای احترام می‌کنم. همزمان برای خاتمه دادن به ستمگری و ظلم و انزوای تحمیلی، شاهد هستیم که در زندان‌ها اعتصاب غذایی وسیع شکل گرفته است، به اعتصاب کنندگان و همچنین فعالان در کمپ شهید رستم جودی، در کمپ لاویرو و همچنین تمام فعالان از صمیم قلب درود می‌فرستم و برایشان آرزوی موفقیت دارم.
مبارزه ای که این فعالان به آن دست زده‌اند، مقاومت آنان مبارزه‌ای بسیار معنی‌دار و مهم بوده و حداقل به اندازه مبارزه و مقاومت گریلاها اهمیت دارد. مقاومت در مقابل انزوا، بپاخاستن در مقابل انزوا و شکنجه، قیام علیه فاشیسم و سیستم نابودی است. به همین دلیل این اقدامات بسبار مهم هستند. در همه جا شاهد حمله هستیم. علیه حوزه سیاسی شاهد حمله هستیم، علیه تمام مراکز و سازمانهای دمکراتیک کوردی و چپ و خصوصا طرفداران آزادی کوردستان حمله در جریان است. ستمگریهای فاشیسم در ترکیه، همه و از جمله فرودستان، کارگران، علویان، خلق کورد را مورد تاخت و تاز قرار داده است. زیرا این رژیم فاشیست می‌خواهد که از این راه بقای عمر خود را تضمین کند. به همین دلیل است که حزب دمکراتیک خلق‌ها حمله می‌کند، به حملات مختلف دست می‌زنند. به تمام نهادها و سازمانهای دمکراسی‌خواه، چپ گرا، سوسیالیست، کورد و میهن‌دوست حمله می‌کنند. همان حملات را در قالبی وسیع‌تر علیه نیروهای گریلا انجام می‌دهند.
بدون گمان با سلاح‌های پیشرفته نیروهای گریلا را مورد حمله قرار می‌دهند. در مقابل این حملات نیروهای گریلا مقاومتی بی‌نظیر را از خود نشان می‌دهند. از بوتان گرفته تا درسیم، سرحد تا مردین هوالان در حال مقاومت هستند. به این هوالان درود می‌فرستیم. هر چند دشمن در حال تبلیغات برای خود بوده است، اما اکنون مشخص شده است که مقاومت هوالان چگونه به حفظ سنگرهایمان منتهی شده و این مبارزه و دفاع چگونه گسترش یافته است. در روزهای آینده موارد بیشتری را اطلاع‌رسانی می‌کنیم. همانگونه که پیش از این اظهار داشتم، هدف آنها نابودی است، اشغالگری ترکیه قتل‌عام خلق کورد را به شیوه‌ای سیستماتیک پیگیری می‌کند.
نگاه کنید، مدتی پیش اردوغان به آمد رفت، مواردی را که در «آمَد» به آنها اشاره کرد همه بخشی از جنگ روانی هستند، تمام آنها دروغپردازی هستند. بسیاری از سیاستمداران کورد به آن پاسخ دادند. به همین دلیل به طور مبسوط به این دروغپردازی‌ها اشاره نمی‌کنم. خودشان فرایند صلح را از میان برداشنند. اردوغان خود به این مسئله اعتراف کرد. گفت من تفاهمنامه دولما باهچه را به رسمیت نمی‌شناسم. خود میز مذاکره را از بر هم زده است و سپس دست به حمله زده و بعدا می‌گوید: من بر هم نزده‌ام. این سطح از دروغپردازی امکان ندارد! در مرحله پیش از انتخابات قرار داشتند و شاهد بودیم که قتل و انفجارهای انتحاری صورت گرفتند. مشاهده شد که در پرسوس ۳۴ جوان سوسیالیست را وحشیانه به قتل رساندند، و بسیاری نیز مجروح شدند.
مگر این انفجارها خارج از سیستم رژیم روی دادند؟ بعد از آن خلق حق داشتند که پاسخ بدهند، حق پاسخ دادن، مشروعیت داشت. زیرا مرتبا دست به حمله می‌زنند، خلق را به شهادت می‌رسانند. در همان زمان در سریکانی دو پلیس به شیوه‌ای مشکوک به قتل رسیدند. برخی به فرماندهان ما در ایالت آمد اطلاع دادند که ما میهن‌دوست هستیم و دست به اینکار زده‌ایم. اینچنین مدارکی را سر هم کردند. اما اساسا مشخص نشد که این افراد چه کسانی هستند، چه کسانی بودند. این مسئله همچنان موضوع تحقیق است. یعنی گمان‌ها و ابهام همچنان ادامه دارد. بعید نیست که ان هم در چارچوب آنها باشد. یعنی کسانی که دست به قتل‌عام پرسوس زدند نیز در سریکانی دست به همین اقدام زدند، و این دو متمم یکدیگر هستند. احتمال دارد که در چارچوب کلی این اقدامات صورت گرفته باشد. یعنی ما در این باره به درک شفافی از این مسئله دست پیدا نکرده‌ایم. محرک همه اقدامات دولت ترک بود. فرایند را از میان برداشت. حمله را با طرحی از پیش تعیین شده در ۲۴ ژوئیه، در سالگرد پیمان لوزان آغاز کردند. تمام این اقدامات از پیش طراحی شده بودند. قتل‌عام روی داده در پرسوس، دیگر اقدامات آنها را نیز انجام دادند تا بتوانند در ۲۴ ژوئیه دست به این حمله سراسری بزنند. از آن زمان تا کنون مقاومت نیز ادامه داشته است. این مقاومت تاریخی ادامه داشته است. در تاریخ مبارزه ما این مبارزه جایگاه بسیار مهمی را به خود اختصاص داده است. هم در زندان امرالی و هم در زندان‌های دیگر، هم ما در کوهستان‌های کوردستان و هم در عرصه سیاسی و در مجموع خلقمان ۶ سال است که در مقابل سیاست‌های قتل‌عام و حملات فاشیستی مقاومت می‌کنیم، و دشمن را در هم شکسته‌ایم. درست است که به ما هم آسیب‌هایی وارد شده است، اما دشمن را در آستانه شکست قرار داده‌ایم و آرمان آزادی خلق کورد، آزادی خلق‌های فرودست و دمکراسی برای ترکیه، بیش از هر زمان دیگری در آستانه پیروزی قرار دارد.
