پ.د.ک سال ١٩٩۶ شخصیت‌های سرشناس منطقه بهدینان از جمله صادق عمر و میهن‌دوست کورد علی شعبان و در رأس آنها حسین آقای سورچی پیشاهنگ عشیره سورچی را به قتل رساند. اکنون به شیوه‌های جداگانه انقلابیون و میهن‌دوستان کورد را با همکاری میت به قتل می‌رساند
در تاریخ ملت کورد همیشه خیانت مانع اصلی در راه پیروزی‌های بزرگ و دستاورها بوده است. یکی از آنها خط نوکری و مزدوری پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) است.
پ.د.ک برای منافع حقیر خود و برای تداوم اقتدار خویش افراد بسیاری را قربانی کرده است. در زمان جنگ میان اتحادیه میهنی کوردستان (ی.ن.ک) و پارت دمکرات کوردستان (پ.د.ک) که از سال ١٩٩٢ آغاز شد پ.د.ک در ٣١ آگوست ١٩٩۶ پیشقراول ورود نظامیان رژیم بعث به هولیر و اشغال آن با تانک‌های صدام حسین بود.
پ.د.ک در این مرحله در منطقه سورچی دست به جنایتی فراموش نشدنی زد. نظامیان پ.د.ک در حمله به روستای کلکن حسین آقای سورچی، پیشاهنگ و ریش سپید عشیره سورچی‌ها و شماری دیگر از افراد این عشیره کورد را قتل‌عام کردند. ٢۶ سال از این جنایت سپری شده است.
١۶ ژوئن ١٩٩۶ در حین نبرد سنگین میان پ.د.ک و ی.ن.ک، نظامیان پ.د.ک به منزل حسین آقای سورچی در روستای کلکن حمله کردند. در آن زمان عمر آقای سورچی رئیس حزب پاریزگاران کوردستان (مدافعان کوردستان) بود. در این حمله روستای سورچی‌ها به آتش کشیده شد. حسین آقا و شماری از افراد عشیره سورچی توسط نظامیان پ.د.ک دستگیر و قتل‌عام شدند.
روستای کلکن در منطقه سپیلک در میان منطقه آکری در بهدینان و منطقه حاجی‌عمران مرز روژهلات کوردستان واقع شده است. این منطقه دارای جایگاهی استراتژیک است. منطقه‌ای که بهدینان را به حاجی‌عمران گره می‌زند. بیش از ٢٠٠ سال است که سورچی‌ها در این روستا زندگی کرده و دارای مزارع و باغات بسیاری هستند.
حزب پاریزگاران برای پایان دادن به جنگ پ.د.ک-ی.ن.ک نقش میانجی را بر عهده گرفت
حزب پاریزگاران یکی از ٨ حزبی بود که با همکاری محمد کاراسونگور از گردانندگان پ.ک.ک برای توقف جنگ میان پ.د.ک – ی.ن.ک نقش میانجیگری را بردوش گرفتند. هر ٨ حزب به عنوان هیئت همکاری میهنی شناخته می‌شدند و وظیفه آنان پایان دادن به جنگ داخلی بود. این هیئت غالبا با دعوت نمایندگان پ.د.ک و ی.ن.ک در دفتر مرکزی حزب پاریزگاران در هولیر با آنها گفتگو می‌کرد.
حسین آقای سورچی در این زمان کدخدای روستای کلکن بود، عمر آقا سورچی نیز رئیس حزب پاریزگاران بود. تمامی نشسست‌ها و گفتگوها در منطقه در منزل حسین آقا برگزار می‌شدند.
حملات خمپاره‌ای به روستا در بامداد
برپایه برخی از گزارش‌ها روز ١٠ ژوئن ١٩٩۶ حسین آقای سورچی در ایست بازرسی در روستای سپیلک که یک منطقه نظامی بود به عنوان مظنون بازداشت شده است. روز ١۵ ژوئن ١٩٩۶ رئیس پ.د.ک مسعود بارزانی در نامه‌ای به حزب پاریزگاران می‌نویسد:'شما برادر ما هستید، هیچ مشکلی با شما نداریم، فردا مهمان شما خواهیم بود.' در این مرحله جنگ میان ی.ن.ک و پ.د.ک گرم بود. ی.ن.ک در بسیاری از جبهه‌ها پ.د.ک را در محاصره قرار داده بود. ابتکار عمل را در سیدکان، دره بالیسان و تا هولیر بدست گرفته بود.
قتل حسین آقای سورچی در مقابل درب منزل
صبح ١۶ ژوئن ١٩٩۶ با خمپاره به روستای کلکن حمله کردند. پ.د.ک ساعت ۴ صبح دست به حمله کرد و ساعت ١١:٣٠ درگیری سختی درگرفت و روستا را به اشغال خود درآورد. حسین آقای سورچی در مقابل منزلش همراه با سه نفر دیگر و یک زن به قتل رسیدند. چند نفر دیگر زخمی شده بودند. تعدادی از ساکنان روستا به اسارت گرفته شده و به آکری منتقل شدند. در آن زمان ۵٠٠ خانوار در روستا زندگی می‌کردند.
قتل افرادی که با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان دیدار کرده بودند
پ.د.ک تاکنون در رابطه با قتل سورچی‌ها و دلیل حمله به آنان سکوت کرده است.
پ.د.ک در منطقه بهدینان افراد بسیاری را هدف قرار داده و به قتل رسانده است. شخصیت سیاسی سرشناس منطقه بهدینان صادق عمر و میهن‌دوست کورد علی شعبان از جمله افرادی هستند که توسط بارزانی‌ها به قتل رسیدند. یکی از ویژگی‌های مشترک این افراد نزدیکی آنان به پ.ک.ک بود و آنها با رهبر خلق کورد عبدالله اوجالان دیدار کرده بودند. روز ٢ می ١٩٨٣ محمد کاراسونگور و ابراهیم بیلگین از پیشاهنگان پ.ک.ک در جنگ داخلی پ.د.ک و ی.ن.ک به شهادت رسیدند. دکتر سیروان نیز که خود اهل باشور کوردستان از سوی پ.د.ک به قتل رسید.
قتل روزنامه‌نگاران کورد از سوی پ.د.ک
پ.د.ک در زمان و مکان‌های جداگانه روزنامه‌نگاران کورد را به قتل رساند. پ.د.ک پس از خیزش برای سرکوب صدای آزاد و ایجاد خفقان در جامعه کوردستان روزنامه‌نگار کورد رئوف آکره‌ای را به قتل رساند. سال ٢٠٠٨ عبدالستار شریف، سال ٢٠١٠ سردشت عثمان، سال ٢٠١۶ شُکری زین‌الدین و ودات حسین را به قتل رساند، سال ٢٠١٧ نوژیان أرهان را در شنگال به قتل رساند.
'پ.د.ک منطقه بهدینان را از عشیره‌های کورد تخلیه کرده و به ترکیه واگذار می‌کند'
دوران کالکان از اعضای کمیته اجرایی پ.ک.ک در گفتگو با خبرگزاری فرات سیاست‌های پ.د.ک در منطقه برادوست و عشیره‌های منطقه بهدینان را چنین ارزیابی می‌كند:" لازم است وضعیت پارت دمکرات کوردستان بە درستی درک و ارزیابی شود. پیش از این هم موضح متمایزی با دورە کنونی نداشت. اما چون پیش از پ.ک.ک، خط‌مشی و برخودان آزادی پ.ک.ک وجود نداشت، پارت دمکرات کوردستان بە عنوان یک جنبش ملی کورد، مانند پیشاهنگ ملی کورد درک می‌شد. کوردها را فریب می‌دادند، و از این طریق راه خیانت را به پیش بردند. این بازی بود. پ،ک،ک و رهبر آپو این بازی را بر هم زدند. واقعیت را آشکار کردند، نقاب‌ها را کنار زدند و واقعیات را بە همە نشان دادند. چهرە واقعی همە و از جملە پارت دمکرات کوردستان هم مشخص شد. یعنی پارت دمکرات کوردستان پیش از این هم جنبش متمایزی نبود. از همان ابتدا یک جنبش عشیرە‌ای و خانوادە‌ای بود. رهبری این حزب هم اینگونە بود. جنگی کە پارت دمکرات کوردستان هم آغاز کرد یک جنگ عشیرە‌ای بود. جنگ برای حاکم کردن بارزانی بر باشور بود. جنگی کە هم اکنون هم ادامە دارد، جنگی بە همان نحو است. لازم است این مسئلە بە دقت دیدە شود. در مقابل آن عشایری هستند کە می‌جنگند. برای نمونە برادوستی، ریکانی، زیباری‌ها. هم اکنون با آنها هم وارد جنگ شدە‌اند. پ.د.ک چکار می‌کند؟ منطقە برادوست، مناطق ریکانی و منطقە نیروایی، منطقە برواری را بە دولت ترک می‌دهد، یعنی در واقع آن را فروختە است. فشارهای زیادی بر زیباری‌ها وارد می‌شود. و از این طریق ارتش ترک بە مرزهای بارزان، منطقە بارزان و روستای بارزان می‌رسد. از منطقە گووند، از تپە خوده، و همچنین از کوروژارو، از شلادزە و بادینان هم می‌توانند بارزان را کنترل کنند. و مهمترین ارتفاع بارزان دیگر در دست ارتش ترک خواهد بود. ریکانی‌ها و عشیره‌های دیگر را به شهرها کوچاندند. در واقع خارج از آمیدی، شلادزە، دیرەلوک، شهرهای دیگر، کمپ‌های صدام بودند. تمام روستاها را ویران کردە بود. هم اکنون پارت دمکرات کوردستان هم روستاها را ویران کردە و در این مناطق اسکان می‌دهد. اعضای این قبایل مانند زندانی در این مناطق اسکان دادە می‌شوند. مناطق آنها را هم بە دولت ترک دادە است، و در واقع می‌خواهد کە امنیت خود را هم بە ارتش ترک بدهد تا برایش تامین کنند. می‌خواهد تمام این مناطق را برای تامین امنیت خود بە دولت ترک دادە و حاکمیت خود را بە آنها تفویض کند. یعنی رهبری کوردستان جایگاهی ندارد. بلکە مسئلە امنیت بارزانی از اهمیت برخوردار است."
قتل انقلابیون کورد اینبار با همکاری میت
اخیرا پ.د.ک با همکاری میت در اقلیم کوردستان به قتل میهن‌دوستان و انقلابیونی روی آورده است که با جنبش آزادی کورد رابطه دارند. قتل شُکری سرحد (یاسین بولوت) و محمد زکی چلبی در شهر سلیمانیه و بازگشت قاتلان به هولیر گویای واقعیت‌های تازه‌ای از خط خیانت و مزدوری پ.د.ک است.
