پانزده سال پیش، در چنین روزی دو مبارز پیشاهنگ حزب حیات آزاد کوردستان، عاکف زاگرس و سیروان ناری در جریان سیل در کوهستان قندیل، جانباختند. یاران و همرزمان این شهیدان تاکنون به مبارزه از عفرین تا دالاهو ادامه داده‌اند.
در مبارزات آزادیخواهی کوردها علاوه بر جنگ با حکومت‌های اشغالگر، حوادث طبیعی نیز در بسیاری از مواقع برای مبارزان مشکل ساز بوده است. از جمله در پنجم نوامبر سال ٢٠٠۶ اتفاقی تلخ در مناطق حفاظتی مدیا روی داد.
در این روز، با جاری شدن یکبارەی سیلاب بدنبال بارش شدید باران، رفقا "خدر خرینگه با کد عاکف مامو زاگرس عضو شورای اجرایی پژاک" و "فهمی رستمی با کد سیروان ناری عضو مرکز مطبوعات پژاک" به شهادت رسیدند.
یک هفته پیش از این اتفاق در منطقه قندیل دو گریلای دیگر به اسامی هوزان سرحد و جسور گَوَر نیز در اثر رعد و برق جان خود را از دست داده بودند.
عاکف مامو زاگرس اهل بوکان بود و در سال ١٩٩٩ پس از توطئە بین المللی علیە رهبر عبدالله اوجالان ، به صفوف گریلاهای آزادیخواه کوردستان پیوست.
وی که از پیشاهنگان جنبش و از افراد موثر در تأسیس پژاک بود، تا روز شهادت ضمن انجام وظایف در مجلس پژاک، نقش بزرگی در سازماندهی شرق کوردستان بر عهده داشت.
فهمی رستمی با کد سیروان ناری نیز از شهر مریوان به صفوف گریلاها ملحق شده بود. در زمان وقوع حادثه، او مسئول مرکز مطبوعات پژاک بود.
پژاک می‌گوید مبارزه هر دو انقلابی جانباختە تاثیرات مهمی بر اتحاد مردمی در کوردستان گذاشته و آنها برای بە ثمر رساندن آرمان های این دو شهید از هیچ تلاشی فروگذار نخواهیم کرد.
