عضو شورای اجرایی پاژک با بیان اینکه هر سیاست، فرهنگ، راه و روش زندگی کوردی قوانین و مقررات خاص خود را دارد، افزود: "صرف نظر از قدرت سیاسی، اقتصادی یا نظامی، هر چیزی حد و حدودی دارد. حد و حدود این است که کسی با سرنوشت مردم بازی نکند، با دشمن همکاری نکند. به مردم کورد و اتحاد کوردستان آسیبی نرساند."
سرحد با اشاره به همکاری پ.د.ک با اشغالگری ترکیه گفت: "نارضایتی کوردها و افکار عمومی دمکراتیک از اشغالگری دولت ترک فاشیست و همکاری پ.د.ک رو به فزونی است."
سرحد به مقاومت گریلا در برابر حملات اشغالگران ترک اشاره کرد و گفت: "همانطور که گریلاها با وجود سلاحهای شیمیایی و با انواع تاکتیکها با قدرت بینظیری میجنگد، همه در هر جا که هستند با انواع مبارزات، مقاومتها و دفاع از خود، وارد شوند. این یک جنگ مردمی است. زنان، جوانان و همه خلق ما، هرگز ظلم را نمیپذیرند."
سرحد در پاسخ به این سوال که چرا پ.د.ک نیروهای خود را به مناطق گریلا میفرستد، گفت: "هدف آنها، جنگ بین کوردها است. هیچ کس نمیخواهد عدم سازش پ.د.ک و پ.ک.ک را ببیند. نه اینکه این دو حزب رو به روی هم باشند. پ.د.ک قبلاً چنین کاری را عملی کرده است."
سرحد ادامه داد: "موضوع، اختلاف پ.د.ک و پ.ک.ک نیست. ارتش ترک پ.د.ک را جلو انداخته و با استفاده از آنها میخواهد عملیات نابودی مناطق گریلایی را به سرانجام برساند، به تعبیری دیگر این یک عملیات نظامی نیست."
روناهی سرحد عضو شورای اجرایی پاژک، گفت: "مقامات پ.د.ک به نام سیاست واقعیتها را تحریف میکنند و میگویند ،'پ.ک.ک به اقلیم جنوب کوردستان احترام بگذارد' و با چنین اتهامات بیاساسی میخواهند بر اعمال خود سرپوش بگذارند. پ.د.ک باید بداند که با کمک دولت ترکیه، دشمنی که به جز بردهداری و ظلم و ستم هیچ وضعیتی برای کوردها نمیشناسد، به جایی نخواهد رسید. برنامه دولت ترکیه این است که در بین کوردها جنگی صورت گیرد و در از بین بردن جنبش آزادیخواهی کوردستان، نقش اصلی را به پ.د.ک بدهد و همانطور که مشاهده میشود، پ.د.ک در این نقش بازی میکند و گامهایی که برمیدارند در همین چارچوب است.
سرحد در ادامه گفت: "مسئله كورد و كوردستان حل شده است، هيچ كس جز پ.د.ک از آن خبر ندارد، چیزی نشنیده است؟ پ.د.ک با این سیاست حقیر و بیمایه که زمان آن سپری شده به جایی نخواهد رسید. پایان این سیاست به سر رسیده است که میگوید: "چون که پ.ک.ک در جنوب کوردستان است دولت فاشیست و اشغالگر ترک حمله میکند"، این سیاست توسط میت ترکیه تهیه شده است. دولت اشغالگر میخواهد گام به گام جنوب کوردستان را از نظر نظامی، سیاسی و فرهنگی تصاحب کند، همه میدانند که دولت اشغالگر ترک میخواهد بر جنوب کوردستان حاکمیت پیدا کند.
سرحد اظهار داشت که مسئله این است که پ.د.ک در چارچوب طرح سلطهگری اردوغان فاشیست فعالیت میکند، از همان زبان جنگ استفاده میکند و همان هدف را دارد. وی ادامه داد: "مسئله با پ.د.ک نه مسئله رقابت بر سر جنوب کوردستان و یا مربوط به جایگاه سیاسی اقلیم کوردستان است. مسئله این است كه دولت فاشیست ترك میخواهد خاورمیانه بدون كوردها کامل شود و رویای امپراطوری عثمانی آنها تحقق یابد. این وظیفه همه است که در برابر این نقشه دشمن قیام کنیم. این دفاع از کوردستان، دفاع از خود، دفاع از موجودیت و آزادی ما است."
سرحد در مورد موضع خلق جنوب کوردستان و آحاد کوردها در برابر حملات اشغالگران و همکاری پ.د.ک با دولت ترکیه گفت: "در این روند، مردم ما از جنوب کوردستان و همه کوردها از تحولات ۵ ژوئن به بعد به شدت نگران بودند. در این راستا، فراخوان وحدت ملی، فراخوانها برای بازگشت نیروهای پ.د.ک از مناطق گریلایی، موضع پیشمرگه شریف که میگوید «نه به خونریزی برادران»، بسیار ارزشمند است. این باید تداوم یابد، اما در شرایط نظامی – سیاسی اگر این مسئله صرفا مسئله میان پ.ک.ک-پ.د.ک ارزیابی شود صحیح نیست. این مسئله مربوط به همه احزاب سیاسی کورد و مبارزان آزادی و دمکراسی است."
سرحد در مورد رویکرد پ.د.ک، گفت: "تنها ملاک پ.د.ک این است که هر نیرویی که با پ.د.ک است باید با آنها موافق باشد و به نفع آنها باشد، فرقی نمیکند دشمن کوردها باشد یا نه. زیرا پ.د.ک با دشمنان کوردها مشکلی ندارد. تنها مسئله این است که خود را در سیاستهای کوردی تحمیل کنند. بنابراین هر راهی برای آنها مشروع تلقی میشود. خشم مردم سر ریز شده است. خلق نمیخواهد همچون برده زندگی کند. بدون شک روزی به این حقایق پی خواهند برد. قدرت سیاسی، اقتصادی و نظامی شما هر چه باشد، هر چیزی حد و حدودی دارد. حد و حدود این است که هیچ کس با سرنوشت مردم بازی نکند، با دشمن همکاری نکند. سیاست خودمدیریتی این است که به خلق کورد و اتحاد کوردستان آسیبی نرساند."
روناهی سرحد عضو شورای اجرایی پاژک در مورد سکوت کشورهای ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا، گفت: "از آنجا که کشور ترکیه عضو ناتو است، این کشورها با توجه به منافع خود، با کوردها رفتار میکنند. در وهله اول، ایالات متحده، که از طریق عضویت در ناتو راه را برای کشتارهای بیپایان هموار میکند، باید به سیاست خود برای فدا کردن کوردها، مردم خاورمیانه، در جهت منافع سرمایهداری پایان دهد. این کشورها فورا باید به نظریههای توطئه خود پایان دهند، به سیستم انزوای رهبر آپو پایان دهند و حق تاریخی مردم کورد را به رسمیت بشناسند. نیروهای ذکر شده مسئول قتلعامهای کوردستان هستند."
سرحد در مورد موضوع وحدت ملی با اشاره به اینکه آنها هنوز به درخواست وحدت ملی کوردها پاسخ ندادند، گفت: "کسی که زیر میز اتحاد کوردها زده است، پ.د.ک است. ما خواهان بازگشت فوری از این اشتباه و پیوستن به وحدت ملی هستیم. این مهم برای ادای احترام به خانوادههای شهدا، مادران شهدا و مردم ضروری است. تراژدی خلق کورد، این ضرورت را در بین همه محافل سیاسی ایجاب میکند که وحدت کوردها ایجاد شود."
روناهی سرحد، عضو شورای اجرایی پاژک در مورد فعالیت زنان در مورد وحدت ملی، گفت: "فعالیت ما زنان کورد برای وحدت ملی همیشه تداوم داشته است. آنچه بر ریختن خون خواهران و برادران و کشتار مقدم خواهد بود، قدرت سیاسی و اراده زنان است. این زنان هستند که در چارچوب اهداف تاریخی کورد متحد خواهند شد. در چنین زمانی، همه سازمانهای زنان کوردستان در سومین نشست ی.ن.ک نقش جدی خواهند داشت. زنان با موفقیت، وحدت ملی کوردها را در عمل تحمیل خواهند کرد. در مورد این موضوع، انتظار ما از سازمانهای زنان جنوب کوردستان، جنبشهای زنان شمال و شرق سوریه این است که ابتکار عمل را به دست گیرند. راه حل این است که هر کس با روح وحدت ملی علیه جنگ قیام کند، برای آزادی زنان بجنگد و مقاومت کند."