آمریکا طی دو سال اخیر از تمام توان خود برای از بین بردن پ.ک.ک استفاده کرده است. اشغال روژاوا را برای ترکیه و داعش تسهیل کرده است. به ترکیه و پ.د.ک برای از بین بردن پ.ک.ک کمک می‌کند و اکنون نیز آنچه در زینی ورتی روی می‌دهد بخشی از این نقشه است.
در گذشته ترکیه در باشور حدود ۲۰ پایگاه نظامی و مرکز رادار و مکانیسم شنود و دیدبانی و محل فرود هلی‌کوپتر تاسیس کرده بود و اینها غیر از محل حضور میت بود. سخنان نچیروان و مسرور بارزانی نیز در این زمینه قابل اعتماد نیستند. در این زمینه ترکیه به واکنش‌ها در باشور کوردستان توجه می‌کند، به همین دلیل است که برای پنهان کردن اهداف و اعمالش از پ.د.ک و پیشمرگه‌های پ.د.ک استفاده می‌کند. توطئه‌های ترکیه واضح و آشکار هستند، گریلاهای کوردستان حدود ۴۰ سال است که در این مناطق مستقر هستند و می‌خواهند آنها را از خاک کوردستان بیرون کنند، پس از بیرون کردن گریلاهای کوردستان از این مناطق می‌خواهند ارتش ترکیه و اعضای کنتراگریلا و اعضای داعش را همان طور که در عفرین و سریکانی و گری سپی به لباس ارتش ترکیه ملبس کرده بودند در آن مناطق مستقر کنند.
پرسش‌هایی که باید به آنها پاسخ داده شود؛ اگر رضایت حکومت باشور کوردستان نباشد آیاد دولت ترکیه می‌تواند ۲۰ پایگاه نظامی و مرکز جاسوسی و شنود درست کند؟ آیا پ.د.ک و ی.ن.ک با چه هدف و در برابر چه چیزی در خانه‌ی خود را به روی دولت ترکیه باز کرده‌اند؟ آیا رقابت احزاب و سازمان‌های باشور و پناه بردن آنان به دشمنان کوردها برای تضعیف یکدیگر، غیر از خیانت و خودفروشی معنی دیگری هم دارند؟
برخی با نقاب بی‌طرفی برای کتمان حقیقت به هر دری سر می‌کشند و از مسئولیت‌پذیری احزاب کورد دم می‌زنند. آنان جایگاه و موقعیت پ.ک.ک و حزبی که همکاری ترکیه را با تمام توان انجام می‌دهد، در یک کفه‌ی ترازو قرار می‌دهند. صراحتا باید قبول کرد اینگونه افراد در واقع با شیوه‌ای متفاوت با طیفی که همکار دشمن و در حال خیانت است، همکاری می‌کنند.
آیا ترکیه که در باشور کوردستان و بعشیقه است با نیروی نظامی و سیاسی ذاتی خود در آنجا مستقر شده است؟ پس سازمان ملل و دولت عراق و اتحادیه‌ی عرب و حکومت اقلیم کوردستان نیز در مقابل ترکیه درمانده و بدون قدرت هستند، آیا دلیل آن نیروی نظامی عظیم و توانایی سیاسی ترکیه است؟ باید همه به این مسئله فکر کنیم.
در حال حاضر که دولت ترکیه عفرین و سریکانی و گری‌سپی را اشغال کرده است، اگر آسمان سوریه را در مقابل پرواز جنگنده‌هایش ببندد آیا دولت ترکیه و القاعده و النصره و سایر مزدورانش می‌توانند یک روز در مقابل ی.پ.گ و ی.پ.ژ بجنگند؟ آیا اگر آسمان عراق در مقابل جنگده‌های ترکیه بسته شود، آیا ترکیه و تبهکارانش یک روز در مقابل گریلا دوام می‌آورند؟ بله، آمریکا ترکیه را در منطقه حفاظت می‌کند، همچنین آمریکا اجازه نمی‌دهد سازمان ملل و اتحادیه‌ی عرب و حکومت عراق در مقابل ارتش ترکیه واکنش نشان دهند، دلیل سکوت سازمان ملل و حکومت عراق و اتحادیه‌ی عرب در مقابل بمباران مخمور و شنگال نیز آمریکا است.
آمریکا طراح اصلی این نقشه است. آمریکا پ.ک.ک را دشمن استراتژیک خود می‌داند، چون پ.ک.ک با مبارزات سیاسی خود و با ایدئولوژیش دشمن قدرت امپریالیستی آمریکا و بریتانیا و فرانسه و آلمان است، همچنین پ.ک.ک مخالف هژمونی ابرقدرت‌ها و علیه آن نیروهاییست که برای اهداف خود و هژمونگرایی خود از دین‌گرایی و ملیگرایی استفاده می‌کنند و سرزمین خلق‌ها را تقسیم می‌کنند و می‌خواهند گستره‌ی قدرت خود را افزایش دهند، استراتژی آمریکا و کشورهای غربی در قبال حکومت خود در شرق و آسیا است که می‌خواهند آنجا را به محل استقرار خود تبدیل کنند، یعنی کاملا در تناقض آشکار با راه و روش مدل زندگی و برنامه‌ی پ.ک.ک. روش خانواده و عشایری که وابسته‌ی آمریکا و بریتانیا و فرانسه هستند این هم برعکس شیوه و ایدئولوژی و جامعه‌گرایی و فلسفه‌ی پ.ک.ک است که نیرویی داخلی و میهنی است، به همین دلیل ابرقدرت‌ها در مقابل پ.ک.ک در حال شکست هستند.
اگر به یاد بیاوریم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا سال گذشته با جهالت و نادانی گفت "پ.ک.ک از داعش خطرناکتر است"، بدون شک این حرف دلایل خود را دارد، این حرف سخن رسمی حکومت آمریکا است، اما در نهایت حکومت آمریکا با طالبان و القاعده و داعش بر سر میز مذاکره نشستند، حکومت آمریکا و ترامپ خوب می‌دانند که القاعده و داعش علیه سیستم آمریکا و کاپیتالیسم نیستند و این را هم می‌دانند که اینان در پی دستیابی به قدرت و حاکمیت هستند. به همین دلیل در این زمینه رئیس جمهور آمریکا، در محلی در نزدیکی برج دوقلو در نیویورک برای توافق با القاعده دیدار کرد، اما همان ترامپ برای از بین بردن پ.ک.ک و ه.پ.گ مدام در حال برنامه‌ریزی است، به همین دلیل می‌توان گفت رخدادهای زینی ورتی یکی از نقشه‌های آمریکاست.
برای آمریکا حقوق بین‌الملل و مبانی و احترام به خلق‌ها اهمیتی ندارد، شفافترین مثال در این مورد واکنش آمریکا در مقابل کوردهای روژاوا بود، از یک طرف آمریکا به آنها کمک می‌کند و از طرف دیگر راه را برای ترکیه باز می‌کند تا عفرین و سریکانی و گری‌سپی را اشغال کند و حتی با ترکیه همکاری نیز کرده است.
کسی با نام جیمز جفری وجود دارد که دشمن خلق کورد است و مانند گرگی در پوست گوسفند است. برای اشغالگری ترکیه و داعش در روژاوا راه را برای آنها باز کرد، اداره‌ی آمریکا که اداره‌ی روژاوا را تحسین می‌کنند اما همان‌ها در مقابل اشغال روژاوای کوردستان توسط ترکیه و داعش سکوت کردند و پس از آن نیز تصویر درماندگی را نشان دادند.
آمریکا از این میترسد که شیوه مدیریتی سیستم روژاوا در سرتاسر سوریه و خاورمیانه گسترش یابد، این را برای آینده‌ی خود خطرناک می‌دانند، به همین دلیل حکومت آمریکا و خود ترامپ نیز برای برجسته نمودن پروژه‌های قبیح خود می‌خواهند کوردهای روژاوا را در پروژه‌هایشان وارد کنند. زمانی که آمریکایی‌ها از روژاوا تعریف و تمجید می‌کنند، از طرف دیگر تحت عنوان توافق آتش بس روژاوا را به هدیه‌ای برای ترکیه و تبهکاران داعش تبدیل کردند.
جیمز جفری برای فروپاشی خودمدیریتی روژاوا و برای نابودی پ.ک.ک تعیین شده است، او در تلاش است برای رسیدن به اهداف خود از روژاوا و باشور استفاده کند، جیمز جفری که نماینده‌ی ویژه ی آمریکا در عراق و سوریه است در دو سال اخیر برای از بین بردن پ.ک.ک به سختی در تلاش است، او همچنین تلاش می‌کند مسئولین روژاوا و خانواده‌ی بارزانی را برای از بین بردن پ.ک.ک به هم نزدیک کند، او برای انجام این کارها به عنوان نماینده‌ی منطقه‌ای آمریکا تعیین شده است.
رخدادهای زینی ورتی نیز بخشی از این نقشه‌ی آمریکا و نماینده‌اش است و آنرا گسترش می‌دهند، مردم روژاوا و باشور کوردستان نیز از نقشه‌ی جفری بی‌اطلاع نیستند، به همین دلیل در مقابل این نقشه‌ها خلق کورد روز به روز صدایشان را بلندتر می‌کنند. دولت آمریکا دارای تاریخی قبیح و کثیف است، می‌خواهد در پشت پرده‌ی مفاهیم صلح و دمکراسی خود را پنهان کند، در حالی که تاریخ آمریکا تاریخ امپریالیسم و حمایت از ظالمان و زورگویان است.
منبع: yeniozgurpolitika
