شمال- شرق سوریه و روژاوای کوردستان در مقابل چشمان همه جهانیان اشغال شد. در لوای کذب «منطقه امن» حملات علیه کوردها افزایش یافتند؛ با اشغال سریکانی و گری‌سپی منطقه‌ای امن را برای تبهکاران (داعش- النصره) فراهم کردند. علی‌رغم مخالفت و قیام ساکنان منطقه، ولی اشغالگری با موافقت دولت‌های خارجی به انجام رسید. کاغذ‌پاره‌ها (بیانیه) و سخنان دولت‌ها تنها در حد حرف (بخوانید تزویر) باقی ماند. آتش‌بسی که در حقیقت برای جلوگیری از مقاومت علیه حملات اشغالگرانه صورت گرفت تنها برای شکست مقاومت بود. ترک‌ها از این شیوه در باکور کوردستان نیز استفاده کرده بودند و آنرا «مرحله چاره‌یابی» نام گذاشتند. در روژاوا هم با همین تاکتیک به حملات خود ادامه می‌دهند.

دیدارهای دیپلماتیک در میانه چنین جنگی امری معمول می‌باشند. دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا برای گفتگو در مورد شمال و شرق سوریه، جنگ تحمیلی رژیم ترکیه بر علیه خلق کورد با موضعی غیرجدی گفت؛ «بسیار خوب است». این موضع رفتاری انکارگرایانه است. در میدان هیچ چیز خوبی دیده نمی‌شود. آنچه هست مقاومت کوردهاست. زیرا حملات امحاگرانه‌ی همه‌جانبه رژیم ترک به خلق کورد در باکور کوردستان و حملات اشغالگرانه و امحاگرانه به باشور و روژاوای کوردستان همچنان ادامه دارند. تا زمانیکه در سرتاسر کوردستان و بویژه در باکور مسئله آزادی و موجودیت خلق کورد حل نشود هیچ چیز خوبی در میان نیست.

مقاومت خلق کورد با پیشاهنگی حزب کارگران کوردستان مقدس، شکوهمند و بی‌سابقه است. مقاومتی آنچنانی است که توانایی ایستادگی کوردها با پیشاهنگی پ.ک.ک را در برابر تمامی نیروهای جهانی فراهم کرده است. کوردها موجودیت خود را اثبات کرده‌ و برای آزادی خود می‌جنگند. در چهل‌ودومین سال مبارزه پ.ک.ک تمام دنیا فریاد آزادیخواهی کوردها را شنید و این امر پیروزی بی‌سابقه‌ای برای این خلق است.

«ناتو دچار مرگ مغزی شد»

روابط دولت ترک در خارج از ناتو، استفاده از اسلحه‌های شیمیایی و ارتکاب جنایت جنگی راه را بر مباحث گسترده‌ای در این زمینه گشوده است. رژیم ترک در تمامی کشورهای عربی رسوا شده و اعتبار خود را از کف داده است. خلق‌های منطقه واقف هستند که ریشه سرطان در منطقه 'دولت ترک' است.

فرانسه اعلام کرد که ناتو دچار مرگ مغزی شده است. بیان این جمله راه را برای گفتگو در مورد توازن تازه نیروها باز کرد. ولیکن از این پس نیروهای بزرگ اقدام به ایجاد توازن نخواهند کرد، ما در مرحله‌ای بسر می‌بریم که توازن را مقاومت خلق‌ها رقم می‌زند. پارادایم ملت دمکراتیک چنان مرحله‌ای را آغاز کرده است که توازن نه از سوی نیروهای امپریالیست، بلکه از سوی خلق‌ها شکل می‌گیرد. آنچه ناتو را به مرگ مغزی دچار کرد اعلام جنگ علیه مبارزه آزادیخواهی کوردها بود. مبارزه آزادی کوردها که حزب کارگران کوردستان ۴١ سال پیش آنرا آغاز نمود به حکومت‌های فراوانی در ترکیه پایان داد. این مبارزه اکنون به مرحله‌ای رسیده است که ناتو را دچار مرگ مغزی کرده است.

پ.ک.ک توازنات را در هم شکست

مبارزه ۴١ ساله پ.ک.ک توازن نیروهای امپریالیست را فروپاشید. برای اولین بار کشمکش‌های دو سویه در آمریکا مبنی بر تفاوت افکار به شیوه‌ای واضح مورد گفتگو قرار گرفته است. نیرویی امپریالیست همچون آمریکا بر سر مسئله کوردها دچار انشقاق داخلی شده و این کشمکش را همگان شاهد بودند، این واقعیت نتیجه تغییر پارادایم است. این پیروزی پ.ک.ک است. قطعا شعار "جهان دیگری میسر است" که از سوی خلق‌های جهان سر داده می‌شود، پیرامون مقاومت پ.ک.ک و پارادایم ملت دمکراتیک طرح شده از سوی رهبر آپو خود را نشان داده و به شیوه‌ی نوین و قدرتمندِ زندگی مبدل می‌شود، این حتمی است.

ترکیه با دو گزینه روبروست

ترکیه با این چالش‌ها روبرو شده است

*خروج ترکیه و تبهکارانش از ادلب. دولت سوریه در این رابطه به اقدامات خویش سرعت بخشیده است. تلاش برای قلمداد کردن تبهکاران به عنوان افراد غیرنظامی(از سوی رژیم ترک) نقش بر آب می‌شوند. با خروج از ادلب، اینبار موضوع خروج اشغالگری ترک از عفرین، جرابلس، باب و اعزاز پیش کشیده می‌شود. ترکیه تنها با عقب‌نشینی به داخل مرزهایش نخواهد توانست از این مخمصه نجات یابد.

*خروج ترکیه از ناتو مورد گفتگو قرار گرفته است. این وضعیت نه تنها با ترکیه بلکه به موازات گفتگو‌ با ناتو سرعت می‌گیرد. ترکیه با استفاده از موقعیت ژئواستراتژیکی که با نیروهای امپریالیست دارد امیدوار است که پیروز از این میدان خارج شود، ولیکن هزیمت‌های بزرگتر و عواقب سنگین‌تری را باید بپذیرد.