دولت اشغالگر ترک جنگ آب را علیه خلق‌های ساکن در شمال-شرق سوریه ادامه می‌دهد و بیش از سه ماه است که آب رودخانه فرات را بر ساکنان منطقه قطع کرده است، این مسئله فاجعه‌ای انسانی و زیست محیطی را به دنبال خواهد داشت.

از ۲۷ ژانویه گذشته دولت ترکیه به کاهش آب رودخانه فرات علیه دست زده و جریان آب را به ۲۰۰ متر مکعب در ثانیه کاهش داده است. این مقدار آب بر اساس توافقی که دولت دمشق در سال ۱۹۸۷ با ترکیه در خصوص میزان ورود آب به خاک‌های سرزمینی سوریه انجام داده بود بسیار کمتر است. بر اساس توافق سال ۱۹۸۷، لازم بود که دولت ترک حداقل ۵۰۰ متر مکعب آب در ثانیه را به به خاک‌های سرزمینی سوریه انتقال دهد. در سال‌های اخیر اما دولت ترک توافق‌ها و معاهدات بین‌المللی را نقض کرده و بخش بزرگی از جریان آب به سوی سوریه را قطع کرده است. تا جایی که میزان آب سد تشرین ۴ متر کمتر از حد معمول و میزان آب در سد فرات نیز سه متر کمتر از حد معمول خود پایین آمده‌اند. در جریان سه ماه اخیر نیز دولت ترک آب رودخانه فرات را بر روی سوریه قطع کرده و به همین دلیل آب رودخانه گل آلود شده و این مسئله پیامدهای فاجعه باری را برای محیط زیست و ساکنان منطقه در بردارد.

 به دلیل کمبود فراوان آب رودخانه فرات، هیات انرژی منطقه فرات و جزیر اعلام نمود که میزان برق نیز کاهش یافته است و ساکنان با ساعات خاموشی مواجه می‌شوند. در این میان جامعه و نیروهای بین‌المللی نیز در مقابل جرایم دولت ترک سکوت کرده و هیچگونه موضعی اتخاذ نگرده‌اند.

سه شنبه، ریاست شورای امنیت سازمان ملل متحد از تمامی رزمندگان درخواست کرد که دبستان‌ها، بیمارستان‌ها، شبکه‌های توزیع برق و لوله‌های آب مورد مراقبت قرار بگیرند. اعلام این تصمیم کلی برای نخستین بار است که نشان از اهمیت حفاظت از استلزامات و زیر ساخت‌ها در جنگ‌های سوریه، افعانستان تا جنوب سودان و اوکراین دارد. اما شورای امنیت سازمان ملل متحد به قطع جریان آب رودخانه فرات بر سوریه از سوی دولت ترک و تاثیر عظیم آن بر آب شرب ساکنان منطقه اشاره‌ای نکرد. همچنین به قطع آب شرب نزدیک به یک میلیون نفر از ساکنان منطقه حسکه نیز اشاره‌ای نکرد که با شیوع و همه‌گیری پاندمی، عرصه را بر زندگی عادی خلق در این منطقه تنگ کرده است.

جنگ آب

در رابطه با این موضوع، ریاست مجلس سوریه دمکراتیک، ریاض درار اظهار داشت: ترکیه گاه و بیگاه مسئله استفاده از آب را به عنوان کارت فشار و تعمدا در دستور کار خود قرار می‌دهد، این مسئله نه فقط بر خودمدیریتی تاثیر می‌گذارد بلکه بر تمام منطقه تاثیر گذار است. هدف ترکیه این است که منطقه را به پذیرش نظرات خود وادارد. اما لازم است که سوریها بدانند که در این مقطع حساس باید مشترکا گام برداشته و در مقابل دولت ترک و اقدامات وی موضع بگیرند.

تاثیرات مخرب

ریاض درار در خصوص تاثیرات مخرب قطع آب از سوی دولت ترک نیز افزود: تداوم کاهش میزان دبی آب رودخانه فرات اقدامی علیه خلق‌های منطقه مانند حسکه و مناطق دیگر بوده و تاثیرات مخربی بر آب شرب ساکنان این منطقه، خصوصا حسکه دارد. زیرا نه تنها آب فرات قطع می‌شود، بلکه آب شرب نیز از سریکانی بر روی ساکنان منطقه قطع می‌شود، این اقدامات نیز بر بهداشت، ممانعت از گسترش پاندمی نیز تاثیر می‌گذارد. وی در ادامه افزود: این مسئله برای ساکنان منطقه مشکلات بسیار جدی را رقم زده است. اما رهبری خودمدیریتی تلاش می‌کند که با حفر چاه و انتقال آب راهی برای این اقدامات خصمانه پیدا کند. با این وجود هزینه‌ها نیز بسیار بوده و لازم است که نگرش منطقی‌تری دنبال شود و لازم است که سازمان ملل متحد نیز در این باره دخالت کند.

تصمیمات سازمان ملل متحد تنها روی کاغذ هستند

ریاض درار ریاست مشترک مجلس سوریه دمکراتیک در رابطه با موضع سازمان ملل متحد نیز اظهار داشت: مشکلات در تصمیمات سازمان ملل قرار دارند که تنها بر روی کاغذ هستند و در این باره اقدامات عملی صورت نمی‌گیرد. اگر دولت‌ها از نیروی تصمیم گیری مستقلی برخوردار نباشند تا بر ترکیه فشار وارد کنند، تصمصمات سازمان ملل عملی نشده و باید منتظر فاجعه‌ای انسانی و زیست محیطی در منطقه بود.

درار در ادامه اظهار داشت: فشارهای لفظی هیچ نتیجه‌ای بدنبال ندارند. در زمانیکه دولت ترک به عنوان دومین ارتش ناتو، با کشورهایی مانند روسیه از منافع مشترک برخوردار است، عملا نمی‌توان تصمیمات سازمان ملل عملی شوند. لازم است که ما فشارهای انسانی و مطالبات خود را در سطح بین‌المللی ادامه دهیم. زیرا این مسئله مرگ و زندگی است که اشغالگران بر ما تحمیل کرده‌اند. این اقدام جزو جنایات جنگی محسوب می‌شود.

واکنش‌های ضعیف بین‌المللی

ریاض درار ریاست مشترک مجلس سوریه دمکراتیک تایید کرد از زمانیکه جریان آب قطع شده است، مسئله را به اطلاع سازمان ملل متحد و مجامع بین‌المللی رسانده‌اند، اما تمام واکنش‌های بین‌المللی در این باره ضعیف بوده‌اند. اظهار نظرها کافی نبوده و لازم است که حمایت قدرتمند و واقعی برای ممانعت از ادامه این فشارها ادامه پیدا کند. درار در خصوص موضع حکومت دمشق نیز اظهار داشت: حکومت دمشق از طریق نمایندگان سازمان ملل در موارد بسیاری در خصوص کاهش آب فرات یا تهدید خلق منطقه مبنی بر قطع آب اعتراض خود را نشان داده است. اما من احتمال می‌دهم که دیگر صدای حکومت دمشق به گوش هیچ کس نمی‌رسد. زیرا حاکمیت واقعی بر سرزمین سوریه را در دست ندارد.

ریاض درار در خاتمه سخنان خود اظهار داشت که در مقابل تهدیداتی که علیه خلق‌های شمال-شرق سوریه در جریان است، لازم است که خلق با خودمدیریتی متحد و هماهنگ بوده و از اقدامات خودمدیریتی حمایت کنند، تا توازنی بین ساکنان منطقه و استرداد حقوق آنان ایجاد شود.