دولت تُرک باید با واقعیت نسل‌کشی ارمنیان مواجه شود

مادران شنبه در آکسیون این هفته خود خواهان کشف حقیقت درباره سرنوشت روشنفکران ارمنی شدند که در ۲۴ آوریل ۱۹۱۵ دستگیر شده بودند. مادران شنبه خواستار مواجهه واقعی با این نسل‌کشی شدند.

مادران شنبه، هفته جاری به دلیل شیوع ویروس کرونا ۷۸۷-مین آکسیون خود را در شبکه‌های اجتماعی برگزار کردند. در جریان آکسیون هفته جاری مادران شنبه خواهان کشف حقیقت درباره سرنوشت روشنفکران ارمنی شدند که در ۲۴ آوریل ۱۹۱۵ دستگیر شده بودند. مادران شنبه خواستار مواجهه واقعی با این نسل‌کشی شدند.

قاتلان تغییر نکرده‌اند

ژیان توسون دختر فهمی توسون به نمایندگی از اقوام و بستگان ناپدید‌شدگان سخن گفته و اظهار داشت که نسل‌کشی ارمنیان مایه آلام و مصیبتهای شده است که با گذشت بیش از صدسال همچنان راهی برای جبران و فراموشی آن نیست. قاتلانی که روشنفکران ارمنی را در انظار عامه ربودند، بعد از گذشت ۸۰ سال پدر من را نیز به همان شیوه ربوده‌اند.

پاکرات آستوکیان، نوه یکی از روشنفکران ارمنی که ربوده شده بود، در این گردهمایی سخن گفته و اظهار داشت: ۲۴ آوریل ۱۹۱۵ سرآغازی برای جرم و جنایت علیه بشریت بوده است. ناپدید شدن افراد در زمان بازداشت از زمان نسل‌کشی ارمنیان آغاز شده است. در واقع قاتلان معلوم هستند، اما در ظاهر ناشناس هستند. در صفحات تاریخ رسمی ناشناس باقی گذاشته شده‌اند. در ترکیه مجازات نکردن قاتلان به رویه‌ای سیاسی تبدیل شده است. هم اکنون نیز در این کشور این بی‌ثباتی‌ها و بی‌قانونی‌ها ادامه دارند. تا به امروز هیچگونه مواجهه با جرایمی که روی داده‌اند، ایجاد نشده است. نتیج این عدم مواجهه را امروز در تلاش‌های ضد بشری می‌توان مشاهده کرد.

حامی حقیقت باشد

بیانیه این هفته کمیسیون ناپدید شدگان تحت بازداشت را این بار زینب ییلدز از اعضای سازمان حقوق بشر، (ای‌.هـ‌.د) در استانبول قرائت کرد. در این بیانیه زینب ییلدز اعلام کرد که آکسیون این هفته آنان به یاد روشنفکران ارمنی اختصاص یافته است که ۱۰۵ سال پیش در زمان بازداشت ناپدید شدند. در ۲۴ آوریل سال ۱۹۱۵ تحت فرمان طلعت پاشا علیه روشنفکران ارمنی عملیاتی صورت گرفت. حکومت در مقابل این ناپدید شدگان مسئولیت دارد. از این عده ۱۷۴ نفر حتی از سنگ قبری نیز برخوردار نیستند و از سرنوشت آنان هیچگونه اطلاعی در دست نیست. در اسناد رسمی درج شده است که این افراد فرار کرده‌اند یا آزاد شده‌اند. سیاستهای انکار که اجازه مواجهه ما با حقیقت را نمی‌دهند، به علتی برای تداوم قتلعام‌های روشنفکران و شهروندان تبدیل شده‌اند. ۲۴ آوریل به سرآغازی برای ناپدید کردن دسته جمعی در زمان بازداشت تبدیل شده است. مانند تمامی دیگر ناپدیدشدگان ما، ما این افراد را نیز در مبارزه برای کشف حقیقت یاد کرده و خواهان معلوم شدن سرنوشت آنان هستیم.

منبع: MA