مسأله آزادی زن نە فقط یک مسأله جنسیتی ، بلکه یک مسأله اجتماعی است.

آرین رونی، فعال آکادمی ژنئولوژی در مطلبی که در وبسایت کژار منتشر کردە است به بررسی مبارزات زنان پرداخته و قیام زنان به دنبال قتل ژیناامینی را از منظر تاریخی بررسی می‌کند. او زنان را به سیمرغی تشبیه کرده که مظهر جاودانگی و ابدیت است.

آرین رونی، فعال آکادمی ژنئولوژی در مطلبی که در وبسایت کژار منتشر کردە است به بررسی مبارزات زنان پرداخته و قیام زنان به دنبال قتل ژیناامینی را از منظر تاریخی بررسی می‌کند. او زنان را به سیمرغی تشبیه کرده که مظهر جاودانگی و ابدیت است.

آرین رونی مطلبش را با حکایات موجود از پرنده سیمرغ در فرهنگ‌های متفاوت، اسطوره‌شناسی و قصەها آغاز می‌کند و به یاد می‌آورد که سیمرغ در روایت‌ها نماد جاودانگی، ابدیت و گاها نماد آگاهی بوده است. بر اساس روایات، سیمرغ به قدری قدیمی است که سه بار شاهد نابودی و بازآفرینی کیهان بوده و شاهد همه کسانی که در جهان بودند و هستند و خواهند بود.

عضو آکادمی ژنولوژی سرگذشت سیمرغ را به داستان زندگی زنانی تشبیه می‌کند که خود را به مبارزه آراستەاند، با این تفاوت که حکایت آنان یک موضوع اسطورەای نیست بلکه واقعیت زندگی آنها بوده است. خط تمدن دمکراتیک زنان و مادری که از بدو وجودش تاکنون مقاومتی بی‌همتا از خود نشان داده و همه داستان‌های تاریخی و دوران حیات خود خود را نگاشته است، در حین نگاشتن به قلب و مغز جهانی با آزادی بدل شد. زنان همزمان هدف هجوم خطتمدن مرکزی پدرسالاری هفت هزار ساله قرار گرفته اند و در میان هستی و نیستی، سرکوب و مقاومت و مرگ و زندگی، زیستەاند.

آرین رونی به مقاومت زنان از دوران اینانا تا روزا لوکزامبورگ و سکینه جانسز، انقلابی کرد که در پاریس ترور شد پرداخته و به قتل ناگهان آکارسل در سلیمانیه و ژینا امینی در تهران می‌رسد. او می‌افزاید زنان در پیکار آزادی خویش مانند سیمرغ سه بار شاهد شکست و انحطاط و شکل‌گیری جهانی جدید بوده‌اند.

عضو آکادمی ژنولوژی با نقل قولی از رهبر آپو می‌نویسد: "سرچشمه و منشا همه مسائل اجتماعی به تناقض جنسیتی برمی‌گردد.این نظر در سال‌های گذشته برای پژوهش‌های نوین به عنوان یک اصل اساسی در نظر گرفته شده است.

آرین رونی می‌گوید هستی زنان با تعاریف گوناگون در محاصره قرار دارد. آنها متعلق به همه تلقی می‌شوند غیر از خودشان. اگر بخواهد خودش باشد و کوچکترین حرکتی انجام دهد، با خشونت جنسیتی مواجه می‌شود. او به قصور عمومی در اینباره اشاره می‌کند و می‌نویسد: بنابراین مسالە آزادی زن، فقط یک مسالە جنسیتی نیست، بلکە یک مسئلە اجتماعی است.

عضو آکادمی ژنولوژی به قدمت سرکوب زنان توجە کرده و می‌افزاید: آشکارا می‌گویند گرچه شما زندگی را در دل و ذهن خود ترسیم کنید، اما در جهان عینی نمی‌توانید این کار را انجام دهید. آنچه که در ماجرای قتل ژینا اتفاق افتاد همین بود. در جهان تاریک مردانە، جایی برای امتناع، عدم قبول و اعتراض وجود ندارد. پاسخ آنان، ضرب و شتم و تجاوز و مرگ است. حالا فرقی نمی‌کند نامش رژیم ایران باشد یا رژیم ترکیه یا ایالات متحده. او با این وجود به حقیقت موجودیت خط تمدن دمکراتیک زنان اشاره کرده و قیام گسترده به دنبال قتل ژینا را گواه آن می‌داند. در حالی که رژیم می‌خواهد جامعه را در تاریکی خفه کند، زنان پاسخ قدرتمندی دادند و امیدواری آفریدند. عضو آکادمی ژنولوژی می‌افزاید: زنان هرچقدر هدف حمله قرار بگیرند، مبارزه خود برای آزادی را متوقف نخواهند کرد. مبارزات جهانی زنان در برابر مردسالاری اکنون بیش از هر زمانی بهم نزدیک هستند. مسافت میان تهران تا استانبول، شیلی تا سنه، مریوان تا کوبانی و مخمور و یونان اکنون کوتاهتر از همیشه است. با تفنگ، تمبور، شعر، رقص، سیاست و سنگ و راهپیمایی و غیره؛ آنچه که همه این زنان را بهم نزدیک می‌کند، امید و ایمان و مبارزه زنان است. آنکه زنان را بهم نزدیک می‌کند، ژینا و ناگهان هستند و همچنین شعار "زن، زندگی، آزادی".، آرین رونی در پایان مطلبش به حکایت سیمرغ و جاودانگی آن علی‌رغم بارها شکست بازمی‌گردد و آنرا شبیه زنانی می‌داند که نامیرا هستند، هر بار از خاکستر خود برمی‌خیزند و به مبارزات آزادی ادامه میدهند.