جوانا عبدالباقی (٢۵ ساله) عضو سازمان رژاک (سازمان زنان آزادیخواه کوردستان)، ٧١ روز در زندان‌های بارزانی در هولیر به اسارت گرفته شد در گفتگو با خبرگزاری نوژنها می‌گوید:"یکی از شیوه‌های شکنجه در زندان‌های پ.د.ک تجاوز جنسی بود. ما را وادار می‌کردند به اتاق‌هایی وارد شویم که در آن دوربین تعبیه کرده بودند. به ما می‌گفتند که لباسهایمان را از تن بیرون آورده و لخت شویم، می‌گفتند هیچ مردی ما را نمی‌بیند. اما بعدا به طریقی فهمیدم که این دوربین‌ها از سوی مردها کنترل می‌شوند."

جوانا در ادامه می‌گوید:"در آغاز شکنجه زندانیان زن تنها شکنجه جسمی و کتک‌کاری با چوب است، سپس جریان الکتریسیته و پس از آن تجاوز جنسی بود. پس از شکنجه فیزیکی گفتند که باید وارد اتاقی شویم که در آن دوربین تعبیه شده بود. از ما خواستند که لباسهایمان را از تن بیرون آورده و لخت شویم، می‌گفتند هیچ مردی ما را نمی‌بیند. اما من به سبب اینکه یک فعال بودم این مورد را پیگیری کردم، برایم محرز شد که این دوربین‌ها از سوی مردها کنترل می‌شوند. این کار با هدف خرد کردن شخصیت زنان و مجبور کردن آنان به اعترافاتی بود که مد نظر زندانبان بود."

جوانا در مورد شکنجه خود در زندان‌ بارزانی در هولیر می‌گوید:"آنقدر شکنجه می‌شدم که بیهوش می‌شدم، اما هیچ اهمیتی به مداوای من داده نمی‌شد. حتی وقتی زندانیان دیگر خواستار درمان من شده بودند به آنان گفته بودند که بیهوشی من ناشی از بیماری‌های گذشته است و چیز تازه‌ای نیست. سه نفر را به عنوان زنان فعال به بند ما منتقل کردند تا با آنان صحبت کنم. برای من دردناک بود که یک زن را به عنوان مأمور به بند ما وارد کرده بودند تا تحت عنوان فعال زن به خبرچینی بپردازد. این سه زن من را تحت فشار قرار می‌دادند تا چیزهایی را بر زبان آورم و بعد آنها گفته‌های من را برای زندانبانان ببرند."

جوانا عبدالباقی از درخواست خود برای ملاقات با مسئول امور اجتماعی در پارلمان اقلیم کوردستان سخن به میان آورده و می‌گوید:"یک نماینده مجلس از احزاب اسلامی را به ملاقات من آوردند، بدون آنکه به هیچ کدام از حرف‌های من گوش کند یک کتاب دینی را به من داد و گفت، 'دعا کن، به ذکر نام خدا و پیامبر بپرداز، آزاد می‌شوی'. این در حالی بود که این گفته‌ها هیچ ربطی به پرونده من نداشتند."

به گفته این زندانی هر نوع فشار، شکنجه و تجاوز در زندان‌های بارزانی بر زنان با هدف به بردگی کشیدن زنان صورت می‌گیرد. زنانی که اراده‌ای نیرومند نداشته باشند شخصیت آنان به بازی گرفته می‌شود و به بلاهای بزرگی گرفتار می‌شوند. تنها زنانی می‌توانند در مقابل این شیوه از زندان مقاومت کنند که دارای عزمی نستوه و اراده‌ای آهنین باشند.

جوانا عبدالباقی سپس به اتهامات طرح شده از سوی پ.د.ک برای او پرداخته و می‌گوید:"چند اتهام را در پرونده من ذکر کرده بودند. از جمله اینکه ماده ٢٩٨ جعل مدارک هویتی، ماده ۴-۶ قتل عمد و همچنین اتهام مواد مخدر. حتی در زندان هولیر، هروئین را به داخل تختخواب من انداختند تا پای من را به ماده مخدر بکشانند. سپس مسئول بند گفته بود که این شکر بوده است. این سخنان نشان می‌دهد که خود زندانبانان مسئول توزیع مواد مخدر در زندان‌ها هستند."

روز ٣ آگوست سال جاری به مناسبت سالگرد حملات مزدوران داعش به شنگال، هیئتی سه نفره از سوی سازمان زنان آزادیخواه کوردستان (رژاک) به نام‌های جوانان عبدالباقی، خوله محمد حسن و سیران احمد حسن برای همبستگی با زنان شنگال به این شهر رفته بودند. روز ۵ آگوست در حین بازگشت این سه نفر در ایست بازرسی «کَلَک» نزدیک شهر هولیر از سوی نیروهای امنیتی بارزانی دستگیر شده بودند."