احمد کاراموش: اتحاد ملی اولویت کوردهاست

احمد کاراموش رئیس مشترک ک.ن.ک: غیر از حزب دمکرات کوردستان با همه‌ی احزاب و طیفهای سیاسی باشور کوردستان و روژهلات کوردستان دیدار کردیم و واکنش مثبتی نسبت به بسط اتحاد ملی داشتند. فکر می‌کنیم این مسئله باید جزء اولویت‌های کوردها باشد.

پس از برگزاری ١٩همین مجمع عمومی کنگره ملی کوردستان (ک.ن.ک) و انتخاب گروهی تازه برای شورای رهبری، هیئتی بلند پایه از ک.ن.ک با سرپرستی احمد کاراموش رئیس مشترک در ابتدای دسامبر سال جاری چند دیدار با احزاب و جریان‌های کوردی انجام دادند و این دیدارها تا ۱۴ دسامبر/ ٢٣ آذر ادامه داشت. هیئت کنگره ملی کوردستان به استثنای حزب دمکرات کوردستان عراق با همه‌ی احزاب سیاسی باشور و روژهلات کوردستان دیدارهایی انجام دادند. در مورد نتایج دیدارها احمد کاراموش به پرسشهای خبرگزاری فرات پاسخ داد.

--شما در دیدار از باشور کوردستان دیدارهای بسیاری انجام دادید، به بیشتر احزاب باشور و روژهلات کوردستان سر زدید و با آنها گفتگو کردید، موضوع دیدارهای شما چه بود؟ چه نتایجی به دست آوردید؟

در سفرمان به باشور کوردستان با بیشتر از ۳٨ حزب، جریان سیاسی، گروه و سازمان مدنی دیدار کردیم و نشستهایی انجام دادیم. همچنین با تعداد زیادی از شخصیتهای سیاسی و آکادمیسینها نیز دیدارهایی داشته و گفتگوهای با ارزشی انجام دادیم. غیر از یک حزب سیاسی باشور کوردستان با همه‌ی سازمانهای باشور و روژهلات کوردستان نشستهایی برگزار کردیم، در این دیدارها آنها را در جریان نتایج نوزدهمین مجمع سالانه و همچنین افکار و اساس کنگره‌ی ملی کوردستان ک.ن.ک قرار دادیم.

"واکنش احزاب مثبت بود"

هدف ما از دیدارها این بود که اتحاد ملی را مستحکم کنیم، احزاب و سازمانهایی که فعالیت می‌کنند زیر چتر ک.ن.ک قرار گیرند، بدون شک برای نیرومند کردن کنگره ملی در مورد قرار گرفتن زیر چتر ک.ن.ک واکنشهای مثبتی از همه‌ی طرفها دیدیم و لازم دانستیم که احزاب سیاسی و سازمانهای جامعه‌ی مدنی در ک.ن.ک شرکت کنند تا کنگره‌ی ملی کوردستان به اولویت تمامی طیف‌ها تبدیل شود. موضوع مهم دیگری که به عنوان نتیجه بدست آمد، طیفهای سیاسی معتقدند که خطر بزرگی دستاوردهای کوردستان را در هر چهار بخش مورد تهدید قرار داده است.

"ترکیه استراتژی نابودی دستاورهای کوردها را در پیش گرفته است"

کاملا آشکار است که دولت اشغالگر  ترکیه به روژاوای کوردستان حمله کرد و دو شهر را اشغال نمود، هم وطنان این شهرها که صدها سال است در آنجا زندگی می‌کنند، آواره شدند و به جای آنها خانواده‌های جهادی و تبهکاران را در آن شهرها اسکان دادند. اینها نتایج فاجعه‌باری به بار خواهند آورد و ترکیه دمگرافی منطقه را تغییر می‌دهد، استراتژی ترکیه این است که با هیچ شیوه‌ای دستاوردها و پیروزیها و ستاتوی خلق کورد را نپذیرد، رژیم ترکیه مناطقی را که کوردها در آن پیروزیهای بدست آورده‌اند با نیروی ارتش و گروهک‌های جهادی وابسته‌اش تحت حمله و یورش قرار می‌دهد و امنیت آنها را به هم می‌زند. ما در مورد تهدید ترکیه علیه دستاوردهای خلق کورد گفتگوهای زیادی انجام دادیم.

--شما گفتید تنها با یک حزب سیاسی دیدار انجام نداده‌اید، آیا این حزب، حزب دمکرات کوردستان عراق است؟

بله درست است.

--زمان حمله‌ی دولت ترکیه به روژاوای کوردستان رئیس حزب دمکرات کوردستان پ.د.ک خود خواستار اتحاد ملی کوردها شد، اما اکنون چرا آنها حاضر نیستند از هیئت ک.ن.ک استقبال کرده و بر روی مسئله‌ی اتحاد ملی کار کنند؟

به صورت رسمی یا غیر رسمی از پ.د.ک پاسخی دریافت نکردیم. زمانی که ما بیانیه‌ی کاک مسعود را دیدیم، بیانیه‌ای مثبت بود و حمایت خود را از روژاوای کوردستان اعلام کرده بود، همچنین دهها حزب و سازمان سیاسی خواستار اتحاد میان کوردها شدند، این امر زمینهای برای مستحکم کردن اتحاد ملی ایجاد کرد، ما این زمینه‌ی درخواست طیفها را در نظر گرفتیم، پس از آن نیز در کنگره تصمیم گرفتیم دیدارها را آغاز کنیم، بر اساس بیانیه‌ی کاک مسعود نیز ما به صورت رسمی درخواست دیدار با وی را ارائه کردیم، اما تاکنون نه به صورت رسمی و نه غیر رسمی پاسخی به درخواست ما نداده‌اند.

بیانیه برای حمایت از روژاوای کوردستان، درخواست نیرومند کردن کوردها، استقبال نکردن از هیئت ک.ن.ک نشان دهنده‌ی تناقض است، از یک طرف برای جلب توجه افکار عمومی کوردها بیانیه‌ای در حمایت از روژاوا منتشر می‌کنند و از طرف دیگر بیانیه‌ای برای اتحاد کوردها منتشر میکند، اما آماده نیستند با ک.ن.ک دیدار کنند که ۳٨ حزب و سازمان سیاسی و صدها شخصیت و آکادمسین و روشنفکر در آن عضو هستند، ما این پرسش را مطرح می‌کنیم، بیانیه‌ها مهم بودند یا در حقیقت اقدام برای اتحاد ملی مهمتر است؟ کدام یک بیشتر برای ما ضروری است؟

"مبارزات ک.ن.ک برای گسترش وحدت ملی کوردهاست"

-- پس از کنگره تلاشهایتان را با شخصیتها، روشنفکران و هنرمندان افزایش داده‌اید، این زمینه چه اهمیتی دارد؟

مبارزات ک.ن.ک برای اتحاد و مستحکم کردن اتحاد ملی تنها در سطح سیاسی نیست، برای نمونه احزاب و سازمانهای دیگر به کار و مبارزات سیاسی مشغول‌اند اما ما به مبارزات سیاسی و اجتماعی و حتی شخصیتها هم اهمیت می‌دهیم. به عنوان مثال روشنفکران و هنرمندان و عرصه‌های دیگر جامعه نیز حائر اهمیت هستند چون آنها نیز بخشی از جامعه هستند و بخشی از اتحاد ملی می‌باشند. اتحاد ملی فقط در سطح سیاسی ایجاد نمی‌شود بلکه باید جامعه با همه‌ی بخشهایش در اتحاد ملی سهیم باشد.

--جامعه‌ در رابطه با استقبال از کنگره‌ی ملی در چه سطحی می‌باشد؟

اگر به شیوه‌ای عینی از آن بحث شود شخصیتهای آکادمیسین و روشنفکران و هنرمندان را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد، بخشی از آنها خواستار اتحاد ملی هستند و به نقش و مسئولیت خود عمل می‌کنند و در این زمینه کار می‌کنند، پشتیبانی می‌کنند، بیانیه منتشر می‌کنند و در فعالیتها شرکت دارند. بخش دیگر می‌گویند با اتحاد ملی موافقیم اما در کار و فعالیتها شرکت نکرده و به وظیفه‌ی خود عمل نمی‌کنند، چند بار ک.ن.ک از این گروه دعوت به عمل آورده است و از آنها خواسته زیر چتر اتحاد ملی با شیوه و در حد توان خود کار کنند. ما امیدواریم و انتظار داریم که در تلاشها و مبارزات کنگره‌ی ملی سهیم شوند، هرگز برای این کار دیر نیست.

--شما تلاش می‌کنید و از آنها دعوت می‌کنید تا در اتحاد ملی سهیم شوند، آیا شما هیچ کارت فشاری برای کسانی که در این مبارزات شرکت نمی‌کنند، دارید؟

کنگره‌ی ملی تاکنون به این نتیجه نرسیده است که در سطح ملی اتوریته‌ای درست کند، یعنی تصمیم ک.ن.ک و موضع‌گیریش باید به شیوه‌ای وجدانی و اخلاقی و ملی در میان جامعه پذیرفته شود. ما هنوز به آن سطح نرسیده‌ایم، اما بیانیه‌ها و فراخوانهای ما تا حدی بر این طیفها تاثیر گذاشته است تا در کنگره‌ی ملی سهیم شوند.

--شما تازه رئیس مشترک ک.ن.ک شده‌اید، اما ک.ن.ک به عنوان یک سازمان از سال ۱۹۹۹ وجود دارد، چرا آن اتوریته‌ای که در مورد آن سخن می‌گویید را تاکنون درست نکرده‌اید؟ شما در کنگره در این مورد گفتگو کرده‌اید؟ تصمیم گرفته‌اید در مرحله‌ی آینده این اتوریته درست شود و کارت فشاری وجود داشته باشد و بتوانید تلاشهایتان را عملی کنید؟

همین پرسش توسط احزاب و سازمانهای دیگر از ما پرسیده شده است و می‌گویند بیست سال از مبارزات ک.ن.ک می‌گذرد و هنوز این مهم انجام نشده است. بدون شک آنچه شما می‌گویید آسان نیست که بتوانیم این فشارها را درست کنیم، برای آنکه بتوانیم خود را درست کنیم و اشتباهاتمان را اصلاح کنیم باید احزاب و سازمانها سهیم شوند، چون همگی می‌توانیم با هم اتحاد ملی را درست کنیم و ک.ن.ک هم بدون احزاب و طیفها بی‌معنی است. بدون شک آسان نیست سرزمینی که به چهار بخش تقسیم شده است را متحد کرد و در آن اتحاد ملی درست کرد، چون دشمن خوب می‌داند اتحاد ملی برای آنها تهدید محسوب می‌شود، دشمن هم بر این اساس علیه کنگره‌ی ملی مبارزه می‌کند و اجازه‌ی درست شدن آنرا نمی‌دهد.

--در ١٩همین مجموع سالانه ک.ن.ک شورای رهبری و اداری قدرتمندی انتخاب شدند. شما می‌خواهید در آینده چه تغییراتی ایجاد کنید و چه کارهایی انجام دهید؟

ما سه مرحله ی مختلف را پیش رویمان قرار داده‌ایم؛ اول: نیرومند کردن ک.ن.ک از لحاظ سیاسی و اجتماعی. دوم: تدارکات لازم برای دیدار با شخصیتها و کسب اطلاع از عقاید و افکار آنان. سوم: ارتقای فعالیت دیپلماتیک برای به رسمیت شناختن استاتوی ما. اینها قدمهاییست که ما در مقابل خود قرار داده‌ایم و امیدواریم نتایج خوبی بدست بیاوریم.  در باشور کوردستان تلاش بسیار انجام داده‌ایم و ۹۵ درصد از کنگره‌ی ملی استقبال می‌کنند و امیدواریم در این مرحله موفق شویم و بتوانیم کنگره‌ی ملی را برگزار کنیم.