آمد شاهو: تمامی ادعاها علیه پژاک کذب، مغرضانه و بی‌اساس هستند (بخش دوم و پایانی)

آمد شاهو:... هر نیرویی که منتظر مداخله خارجی و حضور بر سفره حاضر پس از دخالت نیروهای خارجی باشد را نمی‌توان اصولا حزب نامید. بهتر است اینها را مجموعه‌ای تاجر خواند که بر سر خون مردم معامله و یا سیاست‌ورزی می‌کنند...

آمد شاهو، عضو مجلس حزب حیات آزاد کوردستان (پژاک) در گفتوگو با خبرگزاری فرات نیوز تحولات سیاسی اخیر در ایران و روژهلات، فعالیت‌های پژاک در روژهلات کوردستان، حملات رسانه‌ای و تهمت‌پراکنی علیه پژاک از سوی بدخواهان خلق کورد و همچنین پروژه‌های پژاک برای حل مسائل روژهلات کوردستان و ایران را مورد ارزیابی قرار داد. بخش دوم و پایانی گفتوگو با آمد شاهو را در ذیل بخوانید.

"مبارزه را نباید به احتمالات سپرد"

آمد شاهو در خصوص اینکه خلق‌های ساکن در ایران تا چه اندازه‌ای به مداخله نظامی نیروهای خارجی دلخوش کرده‌اند و در صورت چنین چیزی چه دستاوردی نصیب خلق‌ها می‌شود اظهار نمود:"به عقیده ما خلق‌های ساکن در ایران فریب تبلیغات رسانه‌ای و جنگ هژمونخواهانه را نخواهند خورد. زیرا کارنامه هر کدام از کشورهایی که دم از دمکراسی می‌زنند آشکار است. به عنوان مثال آمریکا، اروپا و همچنین روسیه در مقاطع مختلف که در ایران نفوذ داشته‌اند تا چه به منافع خلق‌های ساکن در ایران توجه کرده‌اند؟ این مورد برای مردم کاملا آشكار است. بویژه در کودتاهایی که علیه جنبش‌های آزادیخواهی و مردمی صورت گرفته دست داشته‌اند، اینها در سرکوب جنبش‌های اجتماعی دمکراسی‌خواه هم دست داشته‌اند. بویژه در کودتای ١٩ آگوست ١٩۵٣ (٢٨ مرداد ٣٢) علیه حکومت مصدق، مگر چه کسی پشت رضاشاه بود. خلق‌ها این واقعیت را فراموش نکرده‌اند. از اینرو هیچ اطمینانی به مداخله نیروهای بیگانه برای دستیابی مردم به آزادی ندارند. خلق به نیروهای دمکراسی‌خواهی خود تکیه می‌کند، در تظاهراتی که در ایران علیه رژیم برگزار شدند اگر مداخله نیروهای خارجی نمی‌بود اکنون وضعیت متفاوتی در ایران وجود داشت. زیرا نیروهای خارجی درصدد مصادره اعتراضات مردمی به نفع خود برآمدند و تلاش کردند از نارضایتی مردم ایران علیه حاکمیت برای منافع خود استفاده کنند. این نیز به عقب‌نشینی خلق از تظاهرات انجامید. بنابراین ما معتقدیم که هیچگونه مداخله خارجی نمی‌تواند دمکراسی و آزادی را برای خلق‌های ایران به ارمغان بیاورد، بلکه تنها راه دستیابی به آزادی و دمکراسی مبارزه دمکراتیک خود خلق‌های ساکن در ایران است. از سوی دیگر مسئله بیکاری و یا مسئله حقوق بشر جایگاهی نزد نیروهای خارجی ندارد، بیکاری و قتلعام کوردهایی که به کولبری می‌پردازند هیچ جایگاهی نزد بیگانگان ندارند، امروز صدها جوان از سوی رژیم ایران در شرف اعدام هستند و این مورد ارزشی نزد نیروهای خارجی ندارد، تنها دغدغه نیروهای بین‌المللی این است که رژیم را وادار به تسلیم به خویش کنند و خاک ایران را به مرکزی برای توسعه برنامه‌های اقتصادی خود و تحکیم هژمونی خود در خاورمیانه کنند."

"مبارزه با احتمالات به پیروزی نمی‌رسد"

عضو مجلس پژاک در مورد نیروها و جریان‌هایی که چشم به راه مداخله نیروهای خارجی هستند افزود:"به نظر من هر حزبی که با دیدگاه و منافع خلق‌های ساکن در ایران همراه نباشد قطعا به پیروزی دست نخواهد یافت و نمی‌تواند پیشاهنگ قابل اعتمادی برای دمکراتیزه‌ کردن جوامع باشد. هر نیرویی که منتظر مداخله خارجی و حضور بر سفره حاضر پس از دخالت نیروهای خارجی باشد را نمی‌توان اصولا حزب نامید. بهتر است اینها را مجموعه‌ای تاجر خواند که بر سر خون مردم معامله و یا سیاست‌ورزی می‌کنند. اکنون در داخل روژهلات کوردستان این احزاب با بخت و اقبال آنچنانی روبرو نیستند تا مبارزه خلق‌ها را جهت‌دهی کنند. چرا؟ امروز حزب‌های کوردی در خارج از مرزهای روژهلات هستند، یعنی یا در باشور (جنوب کوردستان) هستند یا در كشورهای اروپایی. اپوزیسیون ایران عملا کاری کرده است که این احزاب تأثیر خود را از دست دهند، یعنی نیروهای هژمونگرا آنان را در مقابل رژیم جمهوری اسلامی بی‌‌تأثیر کرده‌اند. خامنه‌ای وقتی ادعا می‌کند:"نه با آمریکا می‌جنگیم و نه شریک می‌شویم". این به معنی سیاست منتظر گذاشتن، ایجاد تفرقه و همچنین سلب اعتماد است. هم میان نیروهای سیاسی این حس را ترویج می‌دهند و هم در میان خلق‌ها. بنابراین نیرویی که بر اما و اگرها متکی باشد کارنامه آن معلوم نیست به کجا می‌کشد. نمی‌توان گفت چه زمانی به خلق پشت می‌کنند. کارنامه خلق‌ها واضح و آشکار است و تنها نیرویی که خلق‌ها را به تغییر رهنمون کند نیروی خود خلق‌های انقلابیست. نمونه‌های تاریخی هم این مورد را اثبات می‌کند. بنابراین ما از تمامی نیروها درخواست می‌کنیم منتظر مداخله نباشید، ما و دیگر نیروها باید در چارچوب جبهه‌ای دمکراتیک پیشاهنگی خلق‌های ساکن در ایران را بر عهده بگیریم. زیرا ایران و آمریکا پیش از این به توافقاتی دست یافته‌اند. ایران می‌گوید با «شیطان بزرگ» که منظورش آمریکاست گفتگو نمی‌کند، اما در ماه‌های گذشته ایران و آمریکا به مبادله زندانی پرداختند. این نشان می‌دهد که به توافق‌هایی دست یافته‌اند. ترامپ می‌گوید: احتمال دارد یک هفته پس از انتخابات پیش رو در آمریکا با ایران به توافق دست یابیم. از اینرو هیچ نیروی کوردی و یا اپوزیسیون ایران نباید مبارزاتش را به این احتمالات گره زند، ما باید مبارزه خود را بر مبنای آشتی و آزادی و دمکراسی در داخل ایران شعله‌ور کنیم."

رژیم جمهوری اسلامی، زن‌ستیز است

آمد شاهو عضو مجلس پژاک در ادامه افزود:"ما همچون پژاک سال ٢٠٠۴، با توجه به خلأ موجود در پیشاهنگی جنبش پیشرو خلق روژهلات وارد میدان مبارزه شدیم و هدف ما زنده کردن فرهنگ دمکراسی و آزادیخواهی و زندگی مسالمت‌آمیز خلق‌ها بر مبنای محافظت از محیط‌زیست، برابری جنسیتی و برادری و خواهری میان خلق‌هاست. می‌توانم بگویم این پروژه را در روژهلات کوردستان گسترش داده‌ایم، خلق کورد در روژهلات کوردستان این پروژه را پسندیده است و برای آن فعالیت می‌کند، مثلا چرا آزادی زنان برای ما جایگاه ویژه‌ای دارد؟ زیرا رژیمی زن‌ستیز حکومت ایران را در دست دارد. ما می‌بینیم که در انتخابات پیش‌ روی رئیس جمهوری در ایران، زنان اجازه ندارند نامزد شوند. ذهنیت مردسالار حاکم بر ایران هر روز زنان را زنده‌ به گور می‌کند، زن را به قتل می‌رساند، مورد تجاوز قرار می‌دهد، از مدیریت کنار می‌زند و اجازه مشارکت زن در سیاست دمکراتیک داده نمی‌شود. این یعنی دشمنی با واقعیت‌های اجتماعی، زیرا ما می‌دانیم در هورامان، لرستان و کرماشان زن‌سالاری وجود داشته است، از اینرو لازم است لازم است سازمان‌های غیردولتی و نهادهای مدنی فعالیت‌های خود را حیطه آزادی زنان افزایش دهند. ذهنیت مردسالاری را که حکومت درصدد تحمیل آن بر جامعه است در هم بشکنند. اکنون زنان محبوس در زندان با پیشاهنگی رفیق زینب جلالیان و نسرین ستوده مقاومت تاریخی را به پیش می‌برند. رژیم ایران از مقاومت و مبارزه زنان بسیار می‌ترسد. نهادهای مدنی اگر به نیروهای گریلایی که هم‌اکنون در کوهستان‌های شاهو و دالاهو حضور دارند تکیه کنند می‌توانند ضامن موفقیت برنامه‌های خود باشند."

"... انقلابیون را خوراک لاشخورها قرار می‌دهند. امروز برخی از این نیروها تنها برای سهم‌خواهی از این بازی و تماشای آن به بلندگوی بازی مبدل شده‌اند. همه از فلسفه و برنامه پژاک اطلاع دارند، پژاک پرچم مبارزه آزادیخواهی و دمکراسی‌خواهی خود را در میان خلق‌ها برافراشته است و برای این دستاورد هم صدها گریلای پژاک زندگی خود را فداکرده‌اند و به شهادت رسیده‌اند. تا امروز ده‌ها مبارز ما در زندان‌های رژیم ایران در اسارت بسر می‌برند. پس چگونه به ما می‌گویند، 'پژاک ابزار ایران است'؟ این پارادوکس و تناقضی بزرگ است. [اگر با ایران همکاری می‌شود] پس چرا رفقای ما از زندان‌های رژیم ایران آزاد نمی‌شوند؟ گریلاهای ما در کوهستان‌های روژهلات کوردستان در سخت‌ترین شرایط به مبارزه خود ادامه می‌دهند، رژیم ایران برای از بین‌ بردن مبارزه گریلایی سیستم جاشایتی را ترویج می‌کند، این نیز واقعیتی را اثبات می‌کند که تمامی ادعاها علیه پژاک کذب، مغرضانه و بی‌اساس هستند. چرا علیه پژاک تبلیغ می‌کنند؟ زیرا خود آنان اراده‌ای برای مبارزه ندارند و وابسته به نیروهای خارجی هستند. مراکز جنگ ویژه بیگانه هر عبارتی را که علیه جنبش ازادیخواهی کوردها به کار می‌گیرند این جریان‌ها هم آنرا طوطی‌وار علیه ما تکرار می‌کنند. جنبش‌های انقلابی از گذشته‌های دور تا امروز هدف حملات تبلیغی کثیفی قرار گرفته‌اند..."

آمد شاهو در پایان گفتوگو با خبرگزاری فرات نیوز در خصوص موج تهمت‌پراکنی رژیم ایران و بدخواهان خلق کورد علیه پژاک اظهار کرد:"ایران اکنون مثل میدان آرنا در رم باستان است. انسان‌های آزادیخواه را مثل پهلوانان آرنا به میدان می‌برند و به خورد شیرها می‌دهند، یعنی انقلابیون را خوراک لاشخورها قرار می‌دهند. امروز برخی از این نیروها تنها برای سهم‌خواهی از این بازی و تماشای آن به بلندگوی بازی مبدل شده‌اند. همه از فلسفه و برنامه پژاک اطلاع دارند، پژاک پرچم مبارزه آزادیخواهی و دمکراسی‌خواهی خود را در میان خلق‌ها برافراشته است و برای این دستاورد هم صدها گریلای پژاک زندگی خود را فداکرده‌اند و به شهادت رسیده‌اند. تا امروز ده‌ها مبارز ما در زندان‌های رژیم ایران در اسارت بسر می‌برند. پس چگونه به ما می‌گویند، 'پژاک ابزار ایران است'؟ این پارادوکس و تناقضی بزرگ است. [اگر با ایران همکاری می‌شود] پس چرا رفقای ما از زندان‌های رژیم ایران آزاد نمی‌شوند؟ گریلاهای ما در کوهستان‌های روژهلات کوردستان در سخت‌ترین شرایط به مبارزه خود ادامه می‌دهند، رژیم ایران برای از بین‌ بردن مبارزه گریلایی سیستم جاشایتی را ترویج می‌کند، این نیز واقعیتی را اثبات می‌کند که تمامی ادعاها علیه پژاک کذب، مغرضانه و بی‌اساس هستند. چرا علیه پژاک تبلیغ می‌کنند؟ زیرا خود آنان اراده‌ای برای مبارزه ندارند و وابسته به نیروهای خارجی هستند. مراکز جنگ ویژه بیگانه هر عبارتی را که علیه جنبش ازادیخواهی کوردها به کار می‌گیرند این جریان‌ها هم آنرا طوطی‌وار علیه ما تکرار می‌کنند. جنبش‌های انقلابی از گذشته‌های دور تا امروز هدف حملات تبلیغی کثیفی قرار گرفته‌اند، امروز پ.ک.ک در گرماگرم جنگ سوم جهانی پرچمدار مبارزه آزادیخواهی و دمکراسیست. پ.ک.ک نیروی تاریکپرست داعش را در هم شکست. هم اکنون علیه یک خونخوار به تمام معنا می‌جنگند، در حالی که به پ.ک.ک «تروریست» گفته می‌شود. صریح می‌گویم، اگر فردی همین لحن را بکار گیرد خلق کورد خوب درک می‌کنند که این فرد از کجا تغذیه می‌شود. سر سفره کدام جریان می‌نشیند. برای ما به عنوان پژاک، یک ذره هم ارزش ندارد که اینها چه می‌گویند. دشمنان ما هر روز یک چیز می‌گویند، روزی می‌گویند به آمریکا وابسته‌اند، یا به اسرائیل یا به ایران وابسته‌اند!! ایران ما را به آمریکا نسبت می‌دهد. بخشی دیگر از دشمنانمان هم می‌گویند شما وابسته به ایران هستید. هدفشان این است که جامعه را دچار سرگردانی کنند. سپاه پاسداران، پژاک را مانع بزرگی برای خود می‌داند، از اینرو به هر کاری برای کنار زدن پژاک دست می‌زند. برای مشروعیت بخشیدن به حمله علیه پژاک سیاه‌نمایی می‌کند، چرا؟ زیرا پژاک در میان خلق به محبوبیت بزرگی دست یافته است. البته که خلق عاشق چشم و ابروی ما نشده‌اند، خلق عاشق خونی است که پژاک برای آزادی بخشیده است. برای مبارزه‌ای است که هر روز در روژهلات کوردستان یک گام تازه به پیش برمی‌دارد. از اینرو باید همه هشیار باشند و در مقابل این جنگ روانی که بویژه از سوی مراکز جنگ ویژه رژیم فاشیست ترکیه علیه کورد و جنبش آزادیخواهی ملت کوردستان به اجرا گذاشته شده و عبارت‌هایی را تحت عنوان تجزیه‌طلبی، محارب، تروریست ترویج می‌دهند آگاه باشند. همزمان سپاه پاسداران از این عبارت‌ها برای حمله به مبارزه خلق کورد استفاده می‌کند، ولی واقعیت این است که نیروهای اشغالگر و خود سپاه پاسداران تروریست هستند. آن‌ها تروریست و محارب‌اند که فرصت زندگی را از مردم سلب می‌کنند، با احداث سد فرصت‌ پیشرفت اقتصادی کوردستان را از میان می‌برند. سپاه پاسداران و نظامیان جمهوری اسلامی کاسبکاران و کولبران کورد را در مرزها قتلعام می‌کنند. این سپاه پاسداران است که جامعه روژهلات کوردستان را میلیتاریزه کرده و سعی بر تحمیل جاشیگری بر مردم کورد دارند. این سپاه است که مانع زندگی شرافتمند برای افراد جامعه است."